1401/BP-II/4210-46/07/KO - Obowiązek składania informacji CIT-ST.

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8 poz. 60), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z o.o. z dnia 8 czerwca 2007 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31 maja 2007 r. Nr 1472/RPO1/423-98/07/MK w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki

Wnioskiem z dnia 12 marca 2007 r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w następujących kwestiach, związanych z następującym stanem faktycznym.

Podatnik jest podmiotem działającym w branży farmaceutycznej. Wyłączny przedmiot działalności Spółki stanowi świadczenie usług reklamowych, dotyczących produktów farmaceutycznych na rzecz innych podmiotów z tej branży, tj. głównie producentów zagranicznych. Spółka nie prowadzi sprzedaży reklamowanych produktów. W celu wykonywania działalności reklamowej produktów farmaceutycznych, Spółka zatrudnia na podstawie umów o pracę przedstawicieli medycznych. Miejscem wykonywania pracy przedstawiciela medycznego jest określony w umowie o pracę region kraju (np. region Wrocław). Jednocześnie umowa nie wskazuje poszczególnych powiatów oraz gmin, za które przedstawiciel jest odpowiedzialny. Zgodnie z umowami, określoną ilość czasu przedstawiciel spędza "w terenie".

Standardowa umowa zawiera klauzulę, zgodnie z którą Spółka może zobowiązać pracownika do okresowego zastępstwa w innym regionie działania. Zgodnie z zakresem obowiązków określonym w standardowej umowie, główną rolą przedstawiciela jest reprezentowanie interesów Spółki.

Jednocześnie ze względu na specyficzny dla branży farmaceutycznej charakter reklamy dopuszczalnej dla produktów farmaceutycznych, przedstawiciele medyczni Spółki nie prowadzą sprzedaży oferowanych produktów. W świetle bowiem ograniczeń wynikających z ustawy prawo farmaceutyczne, Podatnik podnosi, że reklama taka może być kierowana w zasadzie wyłącznie wobec osób, które nie są ostatecznymi "konsumentami" produktów farmaceutycznych. W konsekwencji przedstawiciele medyczni reklamujący produkty farmaceutyczne nigdy nie prowadzą ich sprzedaży. Jest to element specyficzny w pracy przedstawicieli medycznych, w odróżnieniu od przedstawicieli handlowych z innych branż, którzy często prowadzą sprzedaż bezpośrednią lub przynajmniej uzgadniają warunki kontraktów zawieranych przez podmiot, który ich zatrudnia. Taka sytuacja ma zazwyczaj miejsce również wówczas, gdy zatrudniający przedstawicieli podmiot farmaceutyczny prowadzi obrót lekami. Wobec powyższego Spółka wniosła o udzielenie odpowiedzi na n.w. pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji, gdy Spółka nie prowadzi sprzedaży produktów leczniczych, a całość przychodów uzyskuje z tytułu świadczenia usług związanych z reklamą tych produktów poprzez przedstawicieli medycznych, głównie na rzecz podmiotów zagranicznych, nie powstaje obowiązek składania informacji CIT-ST. Podatnik stoi na stanowisku, że również w przypadku, gdyby Spółka rozszerzyła prowadzoną działalność gospodarczą o działalność handlową (sprzedażową), pomimo potencjalnej możliwości powstania obowiązku porządzenia informacji CIT-ST, który jednak, według Wnioskodawcy, ze względu na specyfikę pracy przedstawiciela medycznego, w istotny sposób różniącą się od pracy przedstawiciela handlowego, również w takiej sytuacji nie powstanie.

Postanowieniem z dnia 31 maja 2007 r., Nr 1472/ROP1/423-98/07/MK, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Zdaniem organu I instancji Spółka zarówno prowadząc działalność wyłącznie reklamową, jak i w przypadku poszerzenia tej działalności o sprzedaż produktów, jest obowiązana na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje CIT-ST i CIT-ST/A w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, Spółka spełnia dyspozycję tej normy - posiada zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jej siedziby w Warszawie.

W dniu 8 czerwca 2007 r. na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie:

W uzasadnieniu zażalenia Strona podniosła, że w celu prawidłowego rozdzielenia wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych pomiędzy jednostki samorządu terytorialnego konieczne jest określenie zarówno gminy, jak i powiatu oraz województwa, na obszarze których znajduje się siedziba oraz ewentualne zakłady (oddziały) podatnika. W konsekwencji, w świetle powołanych wyżej przepisów niewystarczające jest określenie zakładu (oddziału podatnika) tylko co do położenia na obszarze danego województwa. W takim bowiem przypadku, 15,9% wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych stanowiące dochód województwa zostałoby rozdzielone pomiędzy różne województwa, natomiast odpowiadająca im część dochodów powiatów i gmin trafiłaby wyłącznie do powiatu i gminy, na obszarze których znajduje się siedziba podatnika. Brak jest podstaw do tak niekonsekwentnego rozdziału wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych na gruncie przepisów ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Pismem z dnia 17 lipca 2007 r. Strona wniosła dodatkowe wyjaśnienia, że wskazany w umowach obszar działania poszczególnych przedstawicieli medycznych nie pokrywa się z obszarem poszczególnych województw. Zdaniem Spółki z przepisów ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego wynika, że podzielenie się przez gminę, powiat oraz województwo siedziby podatnika dochodem z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób prawnych z gminą, powiatem i województwem, na terenie których położony jest zakład Podatnika, a nie tylko z województwem jest prawidłowym sposobem rozdziału środków z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl postanowień art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych. Tymi odrębnymi przepisami, o których mowa w cyt. przepisie są uregulowania rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 224, poz. 2228). Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 tego rozporządzenia informacja podatnika zawiera:

Liczbę osób zatrudnionych w zakładzie (oddziale) podatnika ustala się biorąc pod uwagę miejsce świadczenia pracy, wynikające z umowy o pracę, zgodnie z zasadami metodycznymi statystyki, określonymi w odrębnych przepisach.

Jednostkami samorządu terytorialnego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2003 r. Nr 203, poz. 1966 z późn. zm.) są gminy, powiaty i województwa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 tej ustawy, jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do jednostki samorządu terytorialnego, na obszarze której znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę.

W myśl art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zakładem (oddziałem) w rozumieniu tej ustawy jest określone w umowie o pracę, miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika. Zakład (oddział) w rozumieniu tej ustawy tworzą zatem m.in. przedstawiciele medyczni, których miejscem wykonywania pracy jest dana jednostka samorządu terytorialnego. Określenie zatem w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy konkretnego pracownika, przesądza o tym, która jednostka samorządu terytorialnego (gmina, powiat, województwo) uzyska odpowiednio, procentowo określony udział w całości podatku dochodowego od osób prawnych, zapłaconego przez tego pracodawcę.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, miejscem wykonywania pracy zatrudnianych przez Spółkę na podstawie umów o pracę przedstawicieli medycznych jest określony w umowie o pracę region kraju np. Wrocław (który jak napisano we wniosku odpowiada terytorium województwa dolnośląskiego), bez wskazania poszczególnych powiatów i gmin, za które przedstawiciel jest odpowiedzialny. W takiej sytuacji, o ile nie jest możliwe określenie powiatów i gmin, w których wykonuje pracę przedstawiciel medyczny należy wypełnić dane dotyczące województwa innego niż właściwe dla siedziby Spółki, które otrzyma część dochodu z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych. Obowiązek składania informacji CIT-ST istnieje zarówno w obecnie prowadzonej przez Spółkę działalności, jak również w odniesieniu do planowanego rozszerzenia działalności o sprzedaż produktów.

Organ II instancji nie zgadza się ze stanowiskiem Strony odnośnie tego, że zakład musi być przede wszystkim jakimś wyodrębnionym miejscem, tj. lokalem, budynkiem, placem. Nie znajduje to potwierdzenia w definicji zakładu zamieszczonej w art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z tym przepisem zakładem jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Organ II instancji nie dopatrzył się naruszenia art. 120 i 121 Ordynacji podatkowej. Interpretacja dokonana została w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, po przeprowadzonej analizie. Dodatkowo należy stwierdzić, że organ II instancji, nie wziął pod uwagę rozszerzonego stanu faktycznego przedstawionego w zażaleniu na ww. postanowienie oraz w piśmie z dnia 17 lipca 2007 r. Zgodnie z wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2007 r. sygn. akt III S.A./Wa 2644/06 dysponując stanowiskiem wnioskodawcy, jednoznacznie wyrażonym na tle przedstawionego przezeń stanu faktycznego, organ podatkowy związany jest jego zakresem. Oznacza to, że nie jest uprawniony do wyjścia poza ramy sprawy określone przez wnioskodawcę w treści wniosku o interpretację zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego, wskazania przepisów, które podlegają interpretacji oraz własnego stanowiska wnioskodawcy.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.