1401/BF-II/005-1309/06/GT - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpraw pieniężnych zasądzonych wyrokiem sądu z tytułu rozwiązywania umowy o pracę z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy.

Pytanie podatnika

Czy odprawy pieniężne zasądzone wyrokiem sądu z tytułu rozwiązywania umowy o pracę z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy nie podlegają opodatkowaniu ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 12 listopada 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

- odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Praga z dnia 31 października 2006 r. Nr 1434/SD-DF/415/82/JG/2006 w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Uzasadnienie

W dniu 26 września 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Praga wpłynął Pana wniosek w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wyrokiem z dnia 17 lutego 2004 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi VIII zasądził na Pana rzecz od Sp. z o.o. kwotę 11.400,00 zł. tytułem odprawy pieniężnej. Podstawę dla zgłoszonego żądania stanowiły przepisy ustawy 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Syndyk upadłości, będący płatnikiem zasądzonego świadczenia, potrącił zaliczkę na podatek podczas, gdy Pana zdaniem kwota ta podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym pyta Pan czy odprawy pieniężne zasądzone wyrokiem sądu z tytułu rozwiązywania umowy o pracę z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy nie podlega opodatkowaniu ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Postanowieniem z dnia 31 października 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga uznał stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku za nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy powołując się na brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że odprawa pieniężna zasądzona na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie jest zwolniona od podatku, mimo że obecnie (w czasie gdy osiągnął Pan przychód) ustawodawca wyłącza od zwolnienia odprawy pieniężne wypłacone na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Na powyższe postanowienie złożył Pan zażalenie, ponownie podkreślając, że w roku 2006 ustawodawca wprost wyłącza od zwolnienia odprawy pieniężne, które wypłacone zostały na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy a nie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Rozpatrując sprawę w wyniku złożonego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zważył, co natępuje:

Zgodzić należy się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, który uznał, iż otrzymana przez Pana odprawa pieniężna podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Twierdzi Pan, że skoro odprawa pieniężna zasądzona została na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 z późn. zm.) to przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie ma zastosowania, gdyż odwołuje się do obowiązującej od 1 stycznia 2004 r. ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.). Tymczasem w art. 15 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) ustawodawca wprost wskazał, iż do odpraw i odszkodowań otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980, Nr 135, poz. 1146 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844) stosuje się art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odpraw i odszkodowań wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Zatem, otrzymana przez Pana odprawa pieniężna stanowi wyjątek, o którym mowa w pkt 3 lit. b omawianego przepisu w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. a płatnik zobowiązany był do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, gdyż wypłacane Panu świadczenie stanowi przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie orzekł jak w sentencji.