115-KDIT1-2.4012.60.2018.1.AJ - Prawo do odliczania podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych przez gminę na inwestycję, która zostanie przekazana jednostce budżetowej, przy zastosowaniu sposobu określania proporcji właściwej dla tej jednostki budżetowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 9 lutego 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Gminę na Inwestycję, która zostanie przekazana jednostce budżetowej, przy zastosowaniu sposobu określania proporcji właściwej dla tej jednostki budżetowej - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Gminę na Inwestycję, która zostanie przekazana jednostce budżetowej, przy zastosowaniu sposobu określania proporcji właściwej dla tej jednostki budżetowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na potrzeby przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina rozlicza się wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i realizuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, na postawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz Statutu Gminy.

Gmina wykonuje zadania zarówno w charakterze relacji administracyjnoprawnych, jak i stosunków cywilnoprawnych, a ich realizacja następuje odpłatnie i nieodpłatnie. W konsekwencji, w odniesieniu do części wykonywanych czynności Gmina występuje w roli podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w pozostałym zakresie - jako podmiot, którego działania nie podlegają opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy.

Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane samorządowe jednostki organizacyjne, w tym jednostki budżetowe, wśród których znajdują się m.in. Gminne Usługi Wodno-Kanalizacyjne (dalej: "Jednostka budżetowa"). Celem działalności Jednostki budżetowej jest zabezpieczenie potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie zaopatrzenia w wodę oraz odbioru ścieków.

W ramach wykonywania zadań własnych Gmina realizuje inwestycje, które następnie przekazuje nieodpłatnie swoim jednostkom organizacyjnym. Wśród takich realizacji znalazł się projekt inwestycyjny pod nazwą "Rozbudowa..." (dalej: "Inwestycja"). Inwestycję Gmina rozpoczęła w lipcu 2017 r.

Gmina na etapie realizowania Inwestycji nie obniża kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowej Inwestycji.

Po zakończeniu Inwestycji Gmina planuje nieodpłatnie przekazać ją na rzecz Jednostki budżetowej.

Jednostka budżetowa będzie wykorzystywać Inwestycję zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (tj. do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku od towarów i usług), jak i do działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej VAT - w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków z Urzędu Gminy oraz gminnych jednostek organizacyjnych). Jednocześnie, Gmina stoi na stanowisku, że nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania tego typu wydatków do konkretnego rodzaju działalności (opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu).

W wyniku zmiany przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, 1 stycznia 2016 r. do systemu opodatkowania VAT wprowadzono m.in. zasady obliczania proporcji przy wykorzystywaniu nabywanych towarów i usług zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i cele niezwiązane z taką działalnością (dalej: "prewspółczynnik"). W związku z tym Gmina (a także jej jednostki organizacyjne), jako czynny podatnik VAT wykonujący działalność mieszaną (tj. zarówno będącą przedmiotem opodatkowania VAT, jak i niezwiązaną z prowadzaną działalnością gospodarczą) zobowiązana jest do kalkulacji prewspółczynnika.

Gmina powzięła wątpliwość, czy po scentralizowaniu rozliczeń VAT, dla celów odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług służących wytworzeniu Inwestycji powinna stosować prewspółczynnik obliczony na bazie danych właściwych dla Jednostki budżetowej, której zostanie przekazana Inwestycja.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji, Gmina prawidłowo uznaje, że od momentu scentralizowania rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek organizacyjnych, w odniesieniu do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przez Gminę na realizację Inwestycji, która zostanie przekazana jej Jednostce budżetowej i która będzie wykorzystywana jednocześnie do działalności gospodarczej (opodatkowanej) oraz do działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu), powinna zastosować prewspółczynnik właściwy dla tejże Jednostki budżetowej (wyliczony zgodnie z Rozporządzeniem na podstawie danych właściwych dla tejże jednostki organizacyjnej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, od momentu scentralizowania rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek organizacyjnych, w odniesieniu do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przez Gminę na realizację Inwestycji, która zostanie przekazana jej Jednostce budżetowej i która będzie wykorzystywana jednocześnie do działalności gospodarczej (opodatkowanej) oraz do działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu), powinien zastosować prewspółczynnik właściwy dla tejże Jednostki budżetowej (wyliczony zgodnie z Rozporządzeniem na podstawie danych właściwych dla tejże jednostki organizacyjnej).

UZASADNIENIE stanowiska wnioskodawcy

Status Gmin w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, aby dana czynność (świadczenie usług) podlegała opodatkowaniu, musi zostać dokonana przez podatnika.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności".

Jednocześnie w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Tym samym, w świetle ww. regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy je obsługujące posiadają status podatnika jedynie w odniesieniu do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, natomiast realizacja zadań publicznych (dla których organy te zostały powołane) znajdują się poza zakresem VAT.

Pojęcia "organ władzy publicznej" oraz "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w którym stwierdził, iż: "(...) choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność."

Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

W tym kontekście jednostki samorządu terytorialnego (w tym gminy) należy bez wątpienia traktować jako organy władzy publicznej.

Jednocześnie celem regulacji art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatników VAT w zakresie w jakim realizują one swoje zadania władzy publicznej.

Oznacza to, że gminy (jako jednostki samorządu terytorialnego) uznaje się za podatnika podatku VAT w dwóch przypadkach, tj.:

* gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań nałożonych na nie przepisami prawa oraz

* gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań własnych, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jeżeli natomiast dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej - nie podlega VAT.

W związku z powyższym, Gmina w zakresie realizacji swoich zadań w relacjach administracyjnoprawnych nie występuje w roli podatnika VAT, w pozostałym zakresie (tj. w relacjach cywilnoprawnych lub przy czynnościach wykraczających poza zakres zadań własnych pełni rolę podatnika VAT).

Odliczenie częściowe podatku VAT - prewspółczynnik.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle ust. 2a ww. przepisu w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, (...) gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, (...) oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji".

Jednocześnie, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć (art. 86 ust. 2a ustawy in fine).

Stosownie zaś do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik VAT może wykorzystywać nabywane towary i usługi na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i cele z nią niezwiązane, jednak w takich okolicznościach powinien wyodrębniać te z nich, które służą do wykonywania działalności gospodarczej i odliczać VAT naliczony w odniesieniu do tych, które dotyczą czynności powiązanych z działalnością gospodarczą.

Ponadto, w odniesieniu do towarów i usług nabywanych zarówno na cele wykonywania działalności gospodarczej, jak i niezwiązane z taką działalnością, w odniesieniu do których podatnik nie jest w stanie jednoznacznie określić zakresu przeznaczenia, podatnik powinien ustalić zakres w jakim służą one czynnościom opodatkowanym i w odniesieniu do tej części odliczyć VAT naliczony (tj. prewspółczynnik). Przy czym kalkulacja prewspółczynnika powinna zostać dostosowana tak, by możliwie najdokładniej odzwierciedlać proporcje pomiędzy działalnością gospodarczą, a pozostałymi formami działalności.

Korzystając z uprawnienia wskazanego w art. 86 ust. 22 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydał rozporządzenie, w którym określił odrębny sposób ustalenia prewspółczynnika w odniesieniu do m.in. jednostek samorządu terytorialnego, jako sposób najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności gospodarczej i dokonywanych przez nich nabyć.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

A zatem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

* urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),

* samorządowej jednostki budżetowej,

* samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden "całościowy" sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Zaproponowane metody mają charakter "obrotowy", polegający na ustaleniu "udziałów" z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym "obrocie" z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

X= (Ax100)/DUJST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego

Z kolei w świetle ust. 3 ww. przepisu rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X= (Ax100)/D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A -roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D - dochody wykonane jednostki budżetowej.

Co istotne, w celu określenia danych niezbędnych do wyliczenia prewspółczynnika według sposobu wynikającego z rozporządzenia (odpowiednio dochody wykonane urzędu/jednostki budżetowej), prawodawca odwołuje się do treści ustawy o finansach publicznych. Stosownie zaś do zapisów ustawy o finansach publicznych, podstawą gospodarki finansowej zarówno jednostki budżetowej, jak i zakładu budżetowego jest roczny plan dochodów/przychodów i wydatków, czyli plan finansowy. Jednocześnie, przepisy gospodarki finansowej nie sprzeciwiają się wykorzystaniu wydatku przez inną jednostkę organizacyjną niż ta, która przewidziała ten wydatek w swoim planie finansowym i która faktycznie poniosła ten wydatek.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, jest on obowiązany do ustalenia prewspółczynnika odrębnie dla Urzędu Gminy oraz Jednostki budżetowej.

Podsumowanie.

Jak zostało przedstawione powyżej, od lipca 2017 r. Gmina realizuje Inwestycję polegającą na rozbudowie i modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej, którą po ukończeniu zamierza przekazać swojej Jednostce budżetowej.

Jednostka budżetowa będzie wykorzystywać Inwestycję zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i do działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu). Jednocześnie Gmina wskazała, że nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania tego typu wydatków do konkretnego rodzaju działalności (podlegającej lub niepodlegającej VAT).

Ponadto z uwagi na centralizację rozliczeń VAT, Gmina wykonuje wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących VAT prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych, które prowadzą część działalności gospodarczej Gminy.

W ocenie Gminy, jako czynny podatnik VAT nabywający towary i usługi na cele mieszane, obowiązana jest do bezpośredniego przyporządkowania dokonanych zakupów do poszczególnych kategorii wykonywanych czynności. Kalkulacja zakresu VAT podlegającego odliczeniu powinna opierać się na przepisach dedykowanych jednostkom samorządu terytorialnego rozporządzenia.

Zgodnie z przepisami Rozporządzenia, każda z jednostek organizacyjnych Gminy ustala prewspółczynnik odrębnie według właściwego dla siebie wzoru. Tym samym, prewspółczynnik stosowany do nabyć towarów i usług, które zostaną przekazane Jednostce budżetowej w celu wykonania fragmentu działalności Gminy będzie najbardziej odpowiadał specyfice wykonywanej przez podatnika działalności tylko w sytuacji, gdy zastosujemy prewspółczynnik tejże jednostki.

Jak wynika bowiem z przepisów, prewspółczynnik ma na celu odzwierciedlenie faktycznego wykorzystania dokonanych zakupów, a w przypadku Inwestycji przekazanej Jednostce budżetowej, to ona będzie korzystać z wydatków inwestycyjnych, które realizuje Gmina. Dla potwierdzenia tego faktu Gmina pragnie podkreślić, iż Jednostka budżetowa jest podmiotem ekonomicznie wyodrębnionym od Gminy, a jedynie na gruncie VAT uznawana jest formalnie za część Gminy jako podatnika VAT. Zatem wyłącznie na gruncie VAT działalność wykonywana faktycznie przez Jednostkę budżetową "widoczna" jest jako działalność wykonywana przez Gminę, gdyż to właśnie ona jest podatnikiem na gruncie VAT. Natomiast z ekonomicznego punktu widzenia działalność faktycznie wykonywana jest przez Jednostkę budżetową, zatem do określenia prawa do odliczenia VAT z faktur dotyczących tej działalności należy użyć prewspółczynnika wyliczonego dla Jednostki budżetowej.

Organy podatkowe potwierdzają w interpretacjach podatkowych wydawanych w ostatnim czasie w analogicznym stanie faktycznym, że jeżeli po scentralizowaniu rozliczeń jednostka samorządu terytorialnego realizuje inwestycje, które zamierza przekazać swoim jednostkom organizacyjnym, które z kolei będą wykorzystywały te inwestycje zarówno dla celów realizacji działalności gospodarczej, jak i niegospodarczej, to w odniesieniu do tych wydatków związanych z tą inwestycją będzie mogła zastosować prewspółczynnik właściwy dla jednostki organizacyjnej, której została przekazana inwestycja.

Taki pogląd wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja indywidualna z 25 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.309.2017.1.MR,

* interpretacja indywidualna z 10 lipca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.171.2017.1.OA, oraz

* interpretacja indywidualna z 28 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP1.4512.78.2017.1.MW.

Warto również zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 grudnia 2016 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.597.2016.1.SR, w której organ stwierdził, że: "(...) w przypadku nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji, które zostaną przekazane jednostkom budżetowym i będą wykorzystywane przez te jednostki budżetowe do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej z VAT) oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (czynności niepodlegające VAT), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu tzw. prewpółczynnika obliczonego dla jednostki budżetowej wykorzystującej zakupione towaru i usługi".

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 grudnia 2016 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.603.2016.2.JP, w treści której wskazał wprost, że: "(...) w sytuacji, gdy wydatek zrealizowany przez Wnioskodawcę (Powiat) będzie wykorzystywany przez inną jednostkę organizacyjną (jednostkę budżetową) - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy zastosowaniu prewspółczunnika właściwego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej zakup".

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Gmina ponosi wydatki dotyczące Inwestycji, która zostanie przekazana na rzecz jednostki organizacyjnej, tj. Jednostki budżetowej, Wnioskodawca dokonując odliczenia VAT od tego typu wydatków powinien zastosować prewspółczynnik jednostki organizacyjnej Gminy, której została przekazana Inwestycja (która zarządza tą Inwestycją), tj. prewspółczynnik właściwy dla Jednostki budżetowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.