1061-IPTPP3.4512.69.2016.2.MWj

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży jednej kondygnacji budynku z prawem własności do #189; działki nr 339/16 i 1/3 parkingu z prawem własności do 1/3 działki nr 339/18 - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży jednej kondygnacji budynku z prawem własności do #189; działki nr 339/16 i 1/3 parkingu z prawem własności do 1/3 działki nr 339/18.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, własne stanowisko i opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Gminna Spółdzielnia posiada nieruchomość zabudowaną budynkiem dwukondygnacyjnym i parkingiem. Budynek zasiedlony po raz pierwszy w 1965 r. o wartości początkowej 75.030 zł. Parking zaliczony do budowli o wartości początkowej 13.362 zł wykonany w 2001 r. Spółdzielnia chce sprzedać jedną kondygnację budynku wraz z współwłasnością do 1/3 parkingu za kwotę 210.000 zł wg wyceny za całość. Budynek jest wydzierżawiany od 1990 r. do chwili obecnej i nie dokonywano żadnych ulepszeń z prawem do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Parking - budowla z 2001 r. koszt 13.362 zł obniżono kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tej kwoty 3.073,26 zł.

Nabywcą części budynku i parkingu będzie dotychczasowy dzierżawca - Bank Spółdzielczy w.... Wycena sprzedawanej nieruchomości za wartość 210.000 zł jest ceną za całość, nie rozdziela ile z tego stanowi budynek a ile działka.

W celu sprzedaży dokonano podziału działki 339/11 na której znajduje się budynek z parkingiem na działki:

* 339/16 budynek z współwłasnością #189; działki

* 339/18 współwłasność 1/3 parkingu.

Gminna Spółdzielnia prowadzi działalność: - handel detaliczny, produkcję pieczywa i wynajem nieruchomości i lokali.

Gminna Spółdzielnia "...." w... jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dla działek nr 339/16 i 339/18 nie ustanowiono odrębnych ksiąg wieczystych - jest jedna księga wieczysta. Działka 339/18 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie - inne tereny budowlane Bi - grunty zabudowane i zurbanizowane.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał działkę 339/18 z parkingiem:

Działka 339/18 nie będzie wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Parking znajdujący się na działce 339/18 jest związany z budynkiem znajdującym się na działce nr 339/16, zapewniając możliwość użytkowania tego budynku zgodnie z przeznaczeniem.

Budynek położony na działce 339/16 jest trwale związany z gruntem. Budynek znajdujący się na działce 339/16 jest sklasyfikowany w pozycji: 123 - budynki niemieszkalne.

Budynek jest wydzierżawiany w całości:

* jedna kondygnacja - przez dzierżawcę zwolnionego z Vat, który zamierza kupić #189; część budynku, te kondygnację.

* druga kondygnacja-nadal wydzierżawiana przez dzierżawcę będącego płatnikiem VAT będzie nadal własnością gminnej Spółdzielni w....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy od sprzedaży jednej kondygnacji budynku z prawem własności do #189; działki nr 339/16 i 1/3 parkingu z prawem własności do 1/3 działki nr 339/18 można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Gminna Spółdzielnia "...." w... uważa, że można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług od sprzedaży części budynku wraz z #189; działki 339/16 i części parkingu stanowiącej 1/3 działki 339/18, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "budynku". W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowle - stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, jako obiekt liniowy - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomość składającą się z dwóch działek. Działka nr 339/16 jest zabudowana budynkiem dwukondygnacyjnym. Na działce nr 339/18 znajduje się parking. Budynek położony na działce 339/16 jest trwale związany z gruntem i sklasyfikowany w pozycji: 123 - budynki niemieszkalne. Budynek zasiedlony po raz pierwszy w 1965 r. o wartości początkowej 75.030 zł. Budynek jest wydzierżawiany od 1990 r. do chwili obecnej i nie dokonywano żadnych ulepszeń z prawem do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek jest wydzierżawiany w całości: jedna kondygnacja - przez dzierżawcę zwolnionego z Vat, który zamierza kupić #189; część budynku (te kondygnację), a druga kondygnacja-nadal wydzierżawiana przez dzierżawcę będącego płatnikiem VAT. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Od wydatków związanych z budową parkingu obniżono kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działka 339/18 nie będzie wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Nabywcą części budynku i parkingu będzie dotychczasowy dzierżawca - Bank Spółdzielczy w.... Wycena sprzedawanej nieruchomości za wartość 210.000 zł jest ceną za całość, nie rozdziela ile z tego stanowi budynek a ile działka.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży jednej kondygnacji budynku z prawem własności do #189; działki nr 339/16 i prawa własności do 1/3 działki nr 339/18 wraz z 1/3 parkingu.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że w rozpatrywanym przypadku - jak wskazał Wnioskodawca - wystąpiło pierwsze zasiedlenie budynku w 1965 r., a od 1990 r. do chwili obecnej budynek jest wydzierżawiony. Przedmiotowy budynek jest wydzierżawiany w całości. Zatem mając na uwadze powyższe oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż od pierwszego zasiedlenia do dostawy budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Wobec powyższego, dostawa jednej kondygnacji budynku, o którym mowa we wniosku, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Zatem, jeżeli strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, to skoro dostawa jednej kondygnacji budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, to również sprzedaż prawa własności do #189; działki nr 339/16, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Odnosząc się do 1/3 parkingu znajdującego się na działce nr 339/18, stwierdzić należy, że zalicza się go do urządzeń budowlanych w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane. Rzeczy, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Bowiem te urządzenia budowlane nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych, lecz są urządzeniami technicznymi związanymi z obiektami budowlanymi, zapewniającymi możliwość użytkowania obiektów zgodnie z ich przeznaczeniem. Na działce nr 339/18 znajduje się tylko parking. Brak jest natomiast obiektów budowlanych.

W konsekwencji powyższego uznając, że parking stanowi urządzenie budowlane, a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar na gruncie podatku VAT, nie znajdzie tu zastosowania ani art. 43 ust. 1 pkt 10 ani art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której można by "przypisać" grunt. Wobec powyższego działka nr 339/18 w myśl ustawy o podatku od towarów i usług pozostaje gruntem niezabudowanym.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, że działka 339/18 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie - inne tereny budowlane Bi - grunty zabudowane i zurbanizowane.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższej analizy wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

Dokonana wyżej analiza przepisów jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym - jak wyjaśniono wyżej - o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem należy stwierdzić, że dostawa prawa własności do 1/3 działki nr 339/18 wraz z 1/3 parkingu, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzeć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, iż z okoliczności sprawy wynika, że działka 339/18 nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. W konsekwencji dostawa prawa własności do 1/3 działki nr 339/18 z położonym na niej parkingiem nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym sprzedaż prawa własności do 1/3 działki nr 339/18 wraz z 1/3 parkingu będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23%.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dostawa nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.