1061-IPTPP3.4512.673.2016.2.BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 stycznia 2017 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.673.2016.2.BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia przez umowę dotyczącą samofakturowania wymogów art. 106d ust. 1 oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia przez umowę dotyczącą samofakturowania wymogów art. 106d ust. 1 oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawcy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie przetwórstwa owoców. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu m.in. owoców od polskich dostawców, którzy wystawiają na Spółkę faktury VAT.

Spółka zawarła oraz planuje zawarcie kolejnych porozumień z dostawcami, na mocy których to Spółka wystawia faktury w imieniu i na rzecz dostawców (umowa samofakturowania; dalej: "Umowa"). Przedstawiony poniżej opis dotyczy zarówno zawartych Umów i wystawionych faktur (zaistniały stan faktyczny) jak również Umów, które mają zostać zawarte w przyszłości oraz wystawionych na ich podstawie faktur (zdarzenie przyszłe).

Zgodnie z Umową faktury za dostawy owoców dokonane przez dostawców na rzecz Spółki są wystawiane przez Spółkę oraz przesyłane przez nią na adres e-mail wskazany przez dostawcę lub - w przypadku niepodania adresu e-mail - pocztą tradycyjną. Dostawca będzie informować Spółkę o każdorazowej zmianie adresu e-mail.

Za datę otrzymania faktury strony uważają:

* w przypadku faktur wysłanych elektronicznie - datę wysłania wiadomości e-mail z fakturą z serwera Spółki;

* w przypadku faktur wysłanych papierowo pocztą - datę odbioru faktury przez dostawcę.

W zakresie akceptacji faktur, zgodnie z treścią Umowy dostawca jest zobowiązany zgłosić Spółce wszelkie niezgodności w terminie do 7 dni od daty otrzymania faktury. Zgłoszenie niezgodności następuje za pomocą wiadomości e-mail, telefonicznie, pocztą tradycyjną lub osobiście. W przypadku stwierdzenia niezgodności Spółka anuluje wystawioną fakturę wystawiając dokument "Faktura VAT anulowanie" i przesyłając do dostawcy razem z nową fakturą w celu akceptacji. Dostawca otrzymuje zatem "Fakturę VAT anulowanie", która anuluje fakturę zawierającą niezgodności oraz nową, poprawną fakturę. Niektórzy dostawcy odsyłają lub będą odsyłać Spółce błędnie wystawioną fakturę, inni tego nie robią. Spółka nie może również wykluczyć, że część dostawców ujmie w swoich księgach nie tylko ostateczną, poprawną fakturę, ale również tę zawierającą niezgodności i fakturę ją anulującą.

W przypadku braku zgłoszenia niezgodności w terminie 7 dni Spółka przyjmuje, że dostawca nie ma zastrzeżeń co do treści otrzymanej faktury i z chwilą upływu terminu na zgłaszanie niegodności faktura zostaje zaakceptowana (tzw. "milcząca akceptacja").

Faktury wystawiane przez Spółkę w imieniu dostawców zawierają / będą zawierać wszystkie niezbędne elementy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, w tym wyraz "samofakturowanie".

Towary nabywane przez Spółkę na podstawie faktur wystawianych przez Spółkę w imieniu dostawców, o których mowa we wniosku, są / będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Procedura zatwierdzania poszczególnych faktur poprzez tzw. milczącą akceptację wynika / będzie wynikać z umów dotyczących samofakturowania, zawieranych przez Spółkę z dostawcami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Umowa dotycząca "samofakturowania", w zakresie procesu wystawiania i akceptacji faktur, spełnia wymogi, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT?

2. Czy Spółce przysługuje i będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawcy, w sytuacji gdy zatwierdzenie faktury nastąpi przez tego podatnika w sposób milczący, tj. gdy w terminie określonym w Umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Spółki w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Umowa dotycząca "samofakturowania", w zakresie procesu wystawiania i akceptacji faktur, spełnia wymogi, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

2. Zdaniem Spółki, Spółce przysługuje i będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawcy, w sytuacji gdy zatwierdzenie faktury nastąpi przez tego podatnika w sposób milczący, tj. gdy w terminie określonym w Umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę.

UZASADNIENIE

Ad. 1

Zgodnie z art. 106d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podmiot nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu, jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

W konsekwencji, w celu uznania faktury dokumentującej daną transakcję za wiążącą, powinny zostać spełnione dwie przesłanki.

Po pierwsze, przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę, strony transakcji powinny zawrzeć umowę w sprawie "samofakturowania". Umowa ma dokumentować zgodę obu stron na wystawianie przez nabywcę faktur w imieniu dostawcy.

Po drugie, w umowie tej powinna zostać określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez dostawcę.

Ponieważ ustawa o VAT nie zawiera żadnych ograniczeń, czy też zasad dotyczących procedury zatwierdzania faktur, należy uznać, że określenie sposobu zatwierdzania faktur leży wyłącznie w gestii stron umowy, które mają w tym zakresie pełną swobodę. W celu potwierdzenia prawidłowości powyższej opinii Spółka pragnie przywołać stanowisko reprezentowane przez A. Bartosiewicza, zgodnie z którym: "sposób zatwierdzania faktur został pozostawiony uznaniu stron porozumienia o wystawianiu faktur przez nabywcę. Może on być dowolny, byle pozwalał na jednoznaczne rozstrzygnięcie, czy dana faktura została zatwierdzona przez nabywcę, czy też nie. (...) Strony mogą jednak w sposób dowolny ułożyć formę zatwierdzania faktur przez sprzedawcę" (Komentarz do art. 106d ustawy o podatku od towarów i usług, VAT. Komentarz, wyd. IX, A. Bartosiewicz, Lex 2015).

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 października 2014 r., sygn. ILPP1/443-585/ 14-2/MK, Minister Finansów wskazał, że: "(...) przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona."

Ponadto, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że art. 106d ust. 1 ustawy o VAT stanowi implementację art. 224 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE seria L z 2006 r. Nr 347/1 z późn. zm.). Wraz z wejściem w życie dyrektywy Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE, nastąpiła liberalizacja przepisów dotyczących "samofakturowania". Jednocześnie, uchylono przepis, który uprawniałby państwa członkowskie do określenia zasad oraz warunków porozumienia i procedury zatwierdzania faktur między podatnikiem a nabywcą lub usługobiorcą.

Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 224 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, "faktury mogą być wystawiane przez nabywcę lub usługobiorcę w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych na ich rzecz przez podatnika, w przypadku gdy istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. Państwo członkowskie może wymagać, aby takie faktury były wystawiane w imieniu i na rzecz podatnika." Co więcej, zgodnie z "Uwagami wyjaśniającymi przepisy dotyczące fakturowania VAT w związku z Dyrektywą Rady 2010/45/UE" opracowanymi przez Dyrekcję Generalną ds. Podatków i Unii Celnej w Komisji Europejskiej (TAXUD), "procedura zatwierdzania poszczególnych faktur może mieć charakter wyraźny lub dorozumiany. Może zostać uzgodniona i opisana w ramach wcześniejszego porozumienia lub może być dowiedziona poprzez przetwarzanie faktury lub otrzymanie przez dostawcę lub usługodawcę płatności."

Wobec omawianych powyżej przepisów, należy uznać, że obecnie państwa członkowskie nie są uprawnione do konkretyzowania wymogów oraz ograniczeń dotyczących zawieranej między stronami umowy, a także ustalanej przez nich procedury zatwierdzania faktur.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy przyjąć, że przy braku wyraźnych przeciwwskazań bądź wytycznych wskazanych w ustawie o VAT, sposób zatwierdzania faktur uwarunkowany jest wyłącznie wolą stron umowy. Zatwierdzenie faktury może nastąpić nie tylko przez określone, aktywne działania podmiotu dokonującego sprzedaży, ale także przez brak podjęcia określonych działań, jeżeli tylko taki mechanizm zostanie uregulowany w umowie oraz jeżeli będzie pozwalał na jednoznaczne rozstrzygnięcie czy dana faktura została zatwierdzona przez dostawcę.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, umowa przewidująca, iż strony uznają za zaakceptowaną fakturę, do której dostawca nie wniósł w ustalonym terminie sprzeciwu lub uwag spełnia wymogi sformułowane w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. W szczególności, taki mechanizm zapewnia dostawcy realną możliwość zapoznania się z fakturami wystawionymi w jego imieniu przez Spółkę i świadome zatwierdzenie tych dokumentów (poprzez brak sprzeciwu).

Należy podkreślić, że ten konkretny sposób akceptacji faktur Minister Finansów uznaje za dopuszczalny również w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. IBPP2/443-1043/14/IK, Minister Finansów wskazał, że w przypadku "przedstawionej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur w oparciu o mechanizm milczącego zatwierdzania faktur, tj. zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Spółki wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub zastrzeżeń w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę - będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy."

Podsumowując, ponieważ Spółka oraz dostawcy zawrą Umowę dotyczącą "samofakturowania", zaś w Umowie określona zostanie procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika (dostawcę), w ocenie Spółki przedstawiona w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Umowa spełnia wymagania określone w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym wystawione w oparciu o Umowę faktury należy uznać za spełniające wymogi formalne wskazane w ustawie o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z kolei na podstawie art. 86 ust. 10 w zw. z ust. 10b ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Zgodnie zaś z art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Z powyższych przepisów wynika, iż posiadanie przez podatnika prawidłowo wystawionej oraz zaakceptowanej faktury jest jednym z podstawowych warunków powstania prawa do odliczenia VAT. Zdaniem Spółki, warunek ten będzie spełniony w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego tj. w sytuacji, gdy Spółka wystawia fakturę w imieniu dostawcy i faktura ta jest w sposób milczący zaakceptowana przez dostawcę.

W związku z powyższym w opinii Spółki, ze względu na związek dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, w przypadku braku zastrzeżeń co do treści otrzymanej faktury, z chwilą upływu terminu na zgłaszanie ewentualnych niegodności, Spółka jest i będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych w imieniu i na rzecz dostawcy.

Dla potwierdzenia prawidłowości powyższego stanowiska Spółka pragnie wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. IBPP2/4512-84/16/IK, w której Minister Finansów stwierdził, że " (...) faktury wystawione przez Wnioskodawcę w imieniu Dostawcy poprzez przedstawiony we wniosku system, z zastosowaniem opisanej szczegółowo procedury zatwierdzania faktur, będą upoważniały Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych w sytuacji gdy faktury te zostaną zatwierdzone przez Dostawcę (tj. przez podmiot w imieniu którego zostały one wystawione) i dotyczyć będą opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 106a ustawy o VAT, przepisy Działu XI Rozdziału 1 zatytułowanego "Faktury" stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonują

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Według art. 106b ust. 3 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy - podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

1.

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,

2.

o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

3.

dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy - faktura powinna zawierać w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie".

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że samofakturowanie może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych - poza jednym - elementów, które umowa ta powinna zawierać. Tym jedynym określonym przez ustawodawcę elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Należy wskazać, iż przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednocześnie należy wskazać, iż przepisy w zakresie podatku VAT nie przewidują jakichkolwiek ograniczeń lub wymogów odnośnie sposobu zatwierdzania przez podatnika faktur, wystawionych w jego imieniu i na jego rzecz przez nabywcę, w procedurze samofakturowania. Strony umowy o samofakturowaniu mogą zatem w dowolny sposób kształtować formę zatwierdzania poszczególnych faktur wystawianych przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika - sprzedawcy towarów lub usług.

Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest to, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, albowiem wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi oznacza określenie kwoty podatku należnego po stronie podatnika, który dokonał dostawy towarów lub wykonał usługę. W sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zawarła oraz planuje zawarcie kolejnych porozumień z dostawcami, na mocy których to Spółka wystawia faktury w imieniu i na rzecz dostawców (umowa samofakturowania). W zakresie akceptacji faktur, zgodnie z treścią Umowy dostawca jest zobowiązany zgłosić Spółce wszelkie niezgodności w terminie do 7 dni od daty otrzymania faktury. Zgłoszenie niezgodności następuje za pomocą wiadomości e-mail, telefonicznie, pocztą tradycyjną lub osobiście. Z umowy wynika, że w przypadku braku zgłoszenia niezgodności w terminie 7 dni Spółka przyjmuje, że dostawca nie ma zastrzeżeń co do treści otrzymanej faktury i z chwilą upływu terminu na zgłaszanie niegodności faktura zostaje zaakceptowana (tzw. "milcząca akceptacja").

Odnosząc się do przedstawionej we wniosku metody akceptacji faktur, zgodnie z którą zatwierdzenie faktury nastąpi przez dostawcę w sposób milczący tj. gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on zastrzeżeń lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę, należy jeszcze raz wskazać, że przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Istotne jest, aby procedura akceptacji faktur została w umowie określona.

Zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte, i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady.

Zatem, jak wynika z opisu sprawy, między nabywcą i dostawcami towarów są/będą zawarte umowy w sprawie wystawiania faktur przez nabywcę w imieniu i na rzecz dostawcy. Z przedstawionej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur, wynika że zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Wnioskodawcy wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on zastrzeżeń lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Wnioskodawcę tzw. milcząca akceptacja. Zatem zdaniem tut. organu, powyższe działanie będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Reasumując, należy stwierdzić, że akceptacja faktur w sposób milczący, tj. gdy w terminie określonym w umowie dostawca nie zgłosi niezgodności w stosunku do faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, wypełnia dyspozycje art. 106d ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Umowy dotyczące "samofakturowania", w zakresie procesu wystawiania i akceptacji faktur, spełniają wymogi, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego jako nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturach wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawcy, w sytuacji, gdy zatwierdzenie faktury nastąpi w sposób milczący, wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy, podstawy do obniżenia podatku należnego nie stanowią m.in. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę (zgodnie z odrębnymi przepisami, w tym przepisami o samofakturowaniu), które nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Zatem, w przypadku faktur wystawianych przez nabywcę w ramach tzw. samofakturowania warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur jest zaakceptowanie danej faktury przez podmiot, w imieniu i na rzecz którego faktura ta została wystawiona.

Należy jednocześnie podkreślić, że przepisy ustawy nie przewidują jakichkolwiek wymagań co do formy i sposobu akceptacji faktur wystawionych w ramach tzw. samofakturowania. Tym samym, podmioty mogą swobodnie określać sposób i formę akceptacji poszczególnych faktur. Istotne jest wyłącznie, by przyjęta procedura akceptacji poszczególnych faktur została określona w umowie zawartej pomiędzy nabywcą a sprzedawcą towaru lub usługi. Skoro zatem, żaden przepis w zakresie podatku VAT nie określa w jakiej konkretnie formie ma być dokonane zatwierdzenie faktur wystawionych w systemie samofakturowania, ani nie wskazuje żadnych niedopuszczalnych form zatwierdzania, należy przyjąć, iż każda określona przez strony umowy o samofakturowaniu forma zatwierdzania faktur - w tym milcząca akceptacja faktur - jest dopuszczalna, prawidłowa i spełnia warunki z art. 106d ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, faktury wystawione przez Wnioskodawcę w imieniu dostawcy, gdy ich zatwierdzenie następuje/nastąpi w sposób milczący, a nabywane towary są/będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, upoważniają/będą upoważniały Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków dla kontrahentów Zainteresowanego. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacją indywidualną).

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, w szczególności kwestie związane z zasadnością anulowania faktur, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl