1061-IPTPP3.4512.656.2016.3.MJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lutego 2017 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.656.2016.3.MJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismami z dnia 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) oraz z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT -jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz uiszczenia brakującej opłaty oraz pismem z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.) w zakresie doprecyzowania sprawy oraz przeformułowania pytania nr 2.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Do dnia 30 września 2016 r. włącznie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej i Internet, wydawanie książek oraz działalność związaną z tłumaczeniami. Wnioskodawca był płatnikiem VAT. W dniu 30 września 2016 r., Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie wniosek o wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej właściwej dla miejsca zamieszkania Wnioskodawcy z dniem 30 września 2016 r. W dniu 30 września 2016 r. Wnioskodawca dokonał nieodpłatnego przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zdefiniowanego art. 55 (1) k.c.) na rzecz małżonki, w skład którego wchodziły nie sprzedane towary oraz wyposażenie. Zobowiązania handlowe w firmie Wnioskodawcy nie wystąpiły. Nie wystąpiły również zawarte umowy. Przekazanie przedsiębiorstwa zostało udokumentowane protokołem przekazania z 30 września 2016 r.

Wnioskodawca z małżonką posiada wspólnotę majątkową. Małżonka z dniem 30 września 2016 r. rozpoczęła działalność związaną z tłumaczeniami. Małżonka jest podatnikiem VAT. Zarówno firma Wnioskodawcy jak i firma małżonki zostały założone w okresie trwania wspólnoty majątkowej.

Przed zamknięciem księgi przychodów i rozchodów w firmie Wnioskodawca skorygował (pomniejszył) koszty o wartość przekazanych towarów, a następnie wykazał podatek należny na deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W deklaracji za m-c wrzesień Wnioskodawca wykazał wyłącznie VAT należny, w oparciu o wystawione faktury sprzedaży za wykonane przez Wnioskodawcę usługi, zgodnie z wcześniej zawartymi umowami. Następnie we właściwym dla siebie Urzędzie Skarbowym Wnioskodawca wykazał remanent likwidacyjny o wartości 0,00 zł, w związku z czym nie wystąpił podatek VAT od remanentu likwidacyjnego za m-c wrzesień.

Wartość przekazanych towarów została wpisana w księdze przychodów i rozchodów małżonki jako koszt. Po stronie małżonki operacja ta nie wywołała skutków w postaci odliczenia VAT. Wyposażenie przekazane z firmy do firmy nie wywołało skutków podatkowych na polu podatku dochodowego i podatku VAT. Przekazane wyposażenie w dalszym ciągu wykorzystywane będzie w celach prowadzenia działalności gospodarczej o profilu, który wskazany był w działalności Wnioskodawcy, zgodnie z klasyfikacją PKD. Wyposażenie nie zostało wyłączone z majątku osobistego żadnego z małżonków i nie zostały włączone do majątku osobistego żadnego z małżonków.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 stycznia 2017 r., na pytanie nr 1 "Czy na dzień zbycia (przekazania) składników przedmiotowego przedsiębiorstwa Wnioskodawca i nabywca (żona Wnioskodawcy) byli czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT?", Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: "Przekazanie składników materialnych przedsiębiorstwa nastąpiło 30 września 2016 r. W tym dniu byłem czynnym podatnikiem VAT, był to ostatni dzień mojej działalności. Dokumenty rejestrowe mojej żony zostały przekazane do właściwego Urzędu Skarbowego 30 września 2016 z datą rejestracji 30.09.2016, jednak ze względu na czas dostarczenia przesyłki przez.... zostały one wprowadzone do systemu w dniu 3 października 2016. Urząd odmówił zarejestrowania podatnika VAT z datą wsteczną (30 września 2016) i zażądał korekty dokumentów rejestracyjnych. Osobiście stawiłem się w Urzędzie Skarbowym, gdzie w roli pełnomocnika, na prośbę Urzędu, musiałem zmienić datę rejestracji płatnika VAT z 30.09.2016 na 4.10.2016."

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zespół składników majątku, który został nieodpłatnie przekazany stanowił wyodrębnioną funkcjonalnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie funkcjonalne polegało na wyłączeniu z przedsiębiorstwa środków trwałych oraz towarów pozwalających na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej (tj. komputery wraz z oprogramowaniem, urządzenia biurowe oraz towary). Nie przekazano tym samym żadnych oznaczeń, praw wynikających z najmu i dzierżawy, wierzytelności, koncesji, licencji i zezwoleń, patentów, majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych, tajemnic przedsiębiorstwa, ani ksiąg związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na pytanie nr 4 "Czy żona Wnioskodawcy w oparciu o otrzymane składniki przedsiębiorstwa kontynuuje działalność w zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca?" Wnioskodawca wskazał "Tak, moja żona kontynuuje działalność, wykorzystując przekazane jej składniki przedsiębiorstwa."

Na pytanie nr 5 "Czy Wnioskodawca przekazał wszystkie składniki przedmiotowego przedsiębiorstwa na rzecz żony?" Wnioskodawca wskazał "Nie, Wnioskodawca przekazał jedynie wyodrębnione funkcjonalnie materialne składniki przedsiębiorstwa pozwalające na samodzielne podjęcie działalności gospodarczej."

Na pytanie nr 6 "W przypadku, gdy Wnioskodawca wyłączył z przekazania składnik/składniki przedmiotowego przedsiębiorstwa, to czy w oparciu o wyłączony składnik/składniki możliwe jest prowadzenie przedsiębiorstwa?" Wnioskodawca wskazał, że "Nie, wyłączone z przekazania składniki (tj. wszystkie pozostałe składniki przedsiębiorstwa z wyłączeniem przekazanych środków trwałych i towarów) nie umożliwiałyby dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa ze względu na brak urządzeń i oprogramowania koniecznego do prowadzenia działalności gospodarczej."

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 lutego 2017 r., Wnioskodawca wskazał, że po ponownym przeanalizowaniu przepisów stwierdza, że wskazana w Kodeksie cywilnym (art. 551) definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazuje, że "Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej".

Na dzień 30 września 2016 r., kiedy Wnioskodawca przekazywał swojej małżonce wskazane we wniosku składniki materialne w postaci urządzeń biurowych, w tym dwóch laptopów oraz niesprzedanych towarów, istniały jeszcze należności z dwóch wystawionych we wrześniu faktur oraz środki pieniężne na rachunku bankowym. Po wpływie zapłaty z tytułu powyższych należności na rachunek firmowy Wnioskodawcy (rachunek został zamknięty w ciągu 30 dni od daty likwidacji działalności Wnioskodawcy) oraz pozostałe środki pieniężne z rachunku bankowego Wnioskodawca przelał na wspólny rachunek bankowy Wnioskodawcy i żony Wnioskodawcy, z którego małżonka Wnioskodawcy zasiliła swój rachunek firmowy i korzystała przy opłatach dotyczących nowopowstałej firmy.

Inne elementy przedsiębiorstwa wskazane w przytoczonym powyżej przepisie na dzień przekazania składników materialnych nie wystąpiły.

W książce przychodów i rozchodów nie ma możliwości wykazania należności (wierzytelności) oraz środków pieniężnych, zatem Wnioskodawca uznał, że te wierzytelności i środki pieniężne nie muszą być przedmiotem przekazania w zakresie zorganizowanej i wyodrębnionej części przedsiębiorstwa. Z tych środków pieniężnych małżonka może korzystać z racji wspólnego konta bankowego, gdzie docelowo trafiły. Natomiast na oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo wskazuje przedrostek... z firmy Wnioskodawcy... w oznaczeniu firmy żony Wnioskodawcy.... Wnioskodawca uznał, że jest to wystarczające oznaczenie łącznie z wskazanym wspólnym adresem oraz nazwiskiem.

Przekazane towary oraz wyposażenie biurowe nie mogły być w szczególny sposób wyodrębnione organizacyjne, finansowo i funkcjonalnie, ponieważ stanowiły cały materialny majątek, jaki Wnioskodawca posiadał w swojej działalności, pozostający na dzień przekazania tych składników mojej małżonce. Składniki te pozwalały na kontynuację działalności o tym samym PKD.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników - materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Wnioskodawcy najważniejszą częścią powyższego przepisu jest, aby wyodrębnione składniki mogły być przeznaczone do realizacji określonych zadań (te same usługi były i są świadczone w obu firmach), a w oparciu o nie przedsiębiorstwo może samodzielnie realizować zadania. Ponieważ przy świadczeniu usług tłumaczenia wystarczające jest posiadanie określonego sprzętu biurowego a sprzedaż towarów mogła zapewnić środki na wstępne opłaty uznałem, że jest to majątek wystarczająco wyodrębniony, mogący stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jednakie mając na uwadze, że Wnioskodawca mógł źle zinterpretować przepisy prawa zadał we wniosku pytanie "Czy prawidłowo rozpoznałem składniki przekazane małżonce, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku VAT?"

Składniki materialne będące przedmiotem przekazania były wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, ponieważ tylko czynności opodatkowane podatkiem VAT były przedmiotem działalności Wnioskodawcy. Przekazane składniki majątkowe nie były wykorzystywane do czynności zwolnionych, ponieważ wszystkie czynności w działalności Wnioskodawcy były opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W związku z nabyciem składników przedsiębiorstwa, będących przedmiotem przekazania, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo rozpoznał składniki przekazane małżonce jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku VAT?

2. Czy na gruncie podatku VAT nieodpłatne przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa mojej małżonce pozostającej we wspólnocie majątkowej, w taki sposób jak opisany w części opisu stanu faktycznego, wywoła skutki podatkowe po stronie Wnioskodawcy?

W uzupełnieniu z dnia 17 stycznia 2017 r., Wnioskodawca wskazał, że poprzez "skutki prawne" ma na myśli konieczność odprowadzenia VAT-u należnego, na podstawie przepisów dotyczących likwidacji działalności gospodarczej (remanent likwidacyjny) lub z tytułu nieodpłatnego przekazania żonie składników majątkowych, z możliwością odliczenia tego podatku w działalności żony, jeśli taki podatek by wystąpił.

Pismem z dnia 2 lutego 2017 r. wezwano Wnioskodawcę o wskazanie jaki remanent likwidacyjny jest objęty treścią ww. pytania.

w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 lutego 2017 r., Wnioskodawca postawił ostatecznie sformułowane pytanie.

2. Czy na gruncie podatku VAT nieodpłatne przekazanie majątku z firmy Wnioskodawcy do firmy żony, z którą Wnioskodawca pozostaje we wspólnocie majątkowej, w zakresie i sposób opisany w części opisu stanu faktycznego, z uwzględnieniem uzupełnień złożonych przez Wnioskodawcę, wywoła skutek w postaci konieczności odprowadzenia przez Wnioskodawcę podatku VAT należnego od przekazanych składników przedsiębiorstwa?

W nawiązaniu do rozwinięcia pkt II, Wnioskodawca miał na myśli spis z natury (remanent likwidacyjny) złożony po likwidacji działalności zgodnie z art. 14 ustawy o VAT. Wnioskodawca wychodził z założenia, że przedmiotowy remanent likwidacyjny, zwany w ustawie o VAT "spisem z natury", może ewentualnie wymagać korekty, jeśli interpretacja przepisów podatku VAT Wnioskodawcy okaże się nieprawidłowa. Jednak po przeanalizowaniu stanu faktycznego Wnioskodawca zdał sobie sprawę, że towary, jakie mogłyby być wykazane w spisie z natury już nie istniały a zatem złożony spis i natury (remanent likwidacyjny) nadal będzie w wartości 0,00 zł, gdyż do przekazania tych towarów doszło przed sporządzeniem spisu z natury.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane składniki majątkowe wyczerpują definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa określoną w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ponieważ służyć będą realizacji określonych zadań gospodarczych przez małżonkę Wnioskodawcy.

Zawarte przez Wnioskodawcę wcześniej umowy zostały do końca działalności zrealizowane a więc nie wchodziła w grę ich realizacja przez małżonkę. Zobowiązania handlowe w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności nie wystąpiły. Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałej sytuacji nie występuje podatek VAT, ani podatek dochodowy w związku z przekazaniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wyposażenia i towarów do firmy małżonki, z którą Wnioskodawca pozostaje we wspólnocie majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Regulacje art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tu wymienione te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy, "transakcję zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Powyższa regulacja stanowi odzwierciedlenie art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112. Zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 - w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Jak stanowi przepis art. 2 pkt 27e ustawy, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle tej definicji zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki (pracowniczy).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Reasumując, na gruncie ustawy mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi jego zorganizowaną część, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Trzeba zaznaczyć, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, interpretacji pojęcia "zorganizowana część przedsiębiorstwa", określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta była również przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał stwierdził, że: "(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy Dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobne stanowisko Trybunał zawarł w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, w którym TSUE wskazał, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wyjaśniono na wstępie, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Z treści wniosku wynika, że do dnia 30 września 2016 r. włącznie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej i Internet, wydawanie książek oraz działalność związaną z tłumaczeniami. Wnioskodawca był płatnikiem VAT. Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie wniosek o wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej właściwej dla miejsca zamieszkania Wnioskodawcy z dniem 30 września 2016 r. W dniu 30 września 2016 r. Wnioskodawca dokonał nieodpłatnego przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zdefiniowanego art. 55 (1) k.c.) na rzecz małżonki, w skład którego wchodziły nie sprzedane towary oraz wyposażenie. Zobowiązania handlowe w firmie Wnioskodawcy nie wystąpiły. Nie wystąpiły również zawarte umowy. Przekazanie przedsiębiorstwa zostało udokumentowane protokołem przekazania z 30 września 2016 r. Wnioskodawca z małżonką posiada wspólnotę majątkową. Małżonka jest podatnikiem VAT. Zarówno firma Wnioskodawcy jak i firma małżonki zostały założone w okresie trwania wspólnoty majątkowej. Przed zamknięciem księgi przychodów i rozchodów w firmie Wnioskodawca skorygował (pomniejszył) koszty o wartość przekazanych towarów, a następnie wykazał podatek należny na deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień. Następnie we właściwym dla siebie Urzędzie Skarbowym Wnioskodawca wykazał remanent likwidacyjny o wartości 0,00 zł, w związku z czym nie wystąpił podatek VAT od remanentu likwidacyjnego za m-c wrzesień. Przekazane wyposażenie w dalszym ciągu wykorzystywane będzie w celach prowadzenia działalności gospodarczej o profilu, który wskazany był w działalności Wnioskodawcy, zgodnie z klasyfikacją PKD. Zespół składników majątku, który został nieodpłatnie przekazany stanowił wyodrębnioną funkcjonalnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie funkcjonalne polegało na wyłączeniu z przedsiębiorstwa środków trwałych oraz towarów pozwalających na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej (tj. komputery wraz z oprogramowaniem, urządzenia biurowe oraz towary). Nie przekazano tym samym żadnych oznaczeń, praw wynikających z najmu i dzierżawy, wierzytelności, koncesji, licencji i zezwoleń, patentów, majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych, tajemnic przedsiębiorstwa, ani ksiąg związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Żona Wnioskodawcy kontynuuje działalność, wykorzystując przekazane jej składniki przedsiębiorstwa. Wnioskodawca przekazał jedynie wyodrębnione funkcjonalnie materialne składniki przedsiębiorstwa pozwalające na samodzielne podjęcie działalności gospodarczej. Wnioskodawca z rachunku bankowego firmy przelał otrzymane po likwidacji należności oraz pozostałe środki pieniężne na wspólny rachunek bankowy Wnioskodawcy i żony Wnioskodawcy, z którego małżonka Wnioskodawcy zasiliła swój rachunek firmowy i korzystała przy opłatach dotyczących nowopowstałej firmy. Wnioskodawca wskazał, że na oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo wskazuje przedrostek... z firmy Wnioskodawcy... w oznaczeniu firmy żony Wnioskodawcy....

Należy zaznaczyć, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy - muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności sprzedaży określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu orzecznictwa, prowadzi do stwierdzenia, że składniki będące przedmiotem przekazania nie noszą cech, o których mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, wobec czego nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nabywca (żona Wnioskodawcy) nie otrzymał bowiem żadnych składników niematerialnych. Nie nastąpiło przejęcie należności związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Okoliczność, że żona Wnioskodawcy kontynuuje działalność wykorzystując przekazane jej składniki majątkowe, nie zmienia faktu, że Zainteresowany zbył jedynie poszczególne aktywa (tj. komputery wraz z oprogramowaniem, urządzenia biurowe oraz towary), których jedyną cechą wspólną jest to, że należały do jednego podmiotu gospodarczego, tj. Wnioskodawcy. Ponadto wskazane przez Wnioskodawcę środki pieniężne zostały przekazane na wspólny rachunek bankowy Wnioskodawcy i jego żony, a nie na rachunek firmowy żony, a więc nie można uznać, że były one przedmiotem przekazania pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą przekazanych składników. Nie można również uznać, iż przekazana została nazwa przedsiębiorstwa a jedynie, jak wskazał Wnioskodawca, przedrostek "..." a zatem żona Wnioskodawcy prowadzi firmę pod inną nazwą niż prowadził ją Wnioskodawca.

Z funkcjonalnego punktu widzenia, masa majątkowa którą przekazał Wnioskodawca nie posiada potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy (w ramach sprzedaży nie doszło m.in. do przeniesienia praw kupującego z tytułu żadnych umów, nie zostały przeniesione należności, zobowiązania, środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych). Brak jest również wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego.

Zatem, jak wyżej wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna składać się z zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, a zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym u zbywcy przedsiębiorstwie. Dla funkcjonowania w obrocie gospodarczym zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako całości posiadającej samodzielny byt prawny, konieczna jest niezależność organizacyjna i finansowa.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie warunki te nie zostały spełnione. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że przedmiotem przekazania pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką są jedynie składniki majątkowe, tj. komputery wraz z oprogramowaniem, urządzenia biurowe oraz towary. Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem przekazania nie były oznaczenia, prawa wynikające z najmu i dzierżawy, wierzytelności, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty, majątkowe prawa autorskie i prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, ani księgi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Przekazywane mienie, nie jest zatem wyodrębnione pod względem funkcjonalnym, finansowym ani organizacyjnym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wymienione we wniosku przekazywane składniki nie mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z tym nieodpłatne przekazanie ww. składników, nie jest wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1. Przedmiotem przekazania są poszczególne składniki majątku, podlegające opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla dostawy poszczególnych składników.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl