1061-IPTPP3.4512.6.2016.3.BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.6.2016.3.BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku sprzedaży udziału w działce stanowiącej drogę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej oraz sprzedaży udziału w działce stanowiącej drogę.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku VAT.

26 lipca 2006 r. Wnioskodawca zakupił, od osoby fizycznej, bez VAT:

* nieruchomość stanowiącą działkę gruntu nr 12/7 o powierzchni 3,3831 ha wpisaną do księgi wieczystej Kw..., zgodnie z wypisem z rejestru gruntów rodzaj użytku to LsV, RIVa, RV i RVI (grunty orne i lasy)

* udział wynoszący 1/3 części w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 12/10 o powierzchni 0,3001 ha wpisaną do księgi wieczystej Kw..., zgodnie z wypisem z rejestru gruntów rodzaj użytku to ŁV, RIva, RV, RVI i S-Rv (zwolnioną od podatku od nieruchomości zg. z Art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

Działka nr 12/10 stanowi drogę dojazdową do kilku posesji i już w chwili zakupu była z tego powodu w całości zwolniona z podatku od nieruchomości.

W akcie notarialnym zakupu Sprzedający zobowiązał się do utwardzenia drogi gruntowej (wybudowania drogi asfaltowej) na działce nr 12/10, co uczynił - droga została wyłożona nawierzchnią bitumiczną a odbiór robót drogowych przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nastąpił 20 października 2006 r.

Tym samym działka nr 12/10 zmieniła charakter z drogi gruntowej na drogę utwardzoną.

Przed zakupem ww. nieruchomości Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, gdyż zamierzał nabyć nieruchomość w celu wybudowania budynku biurowo-produkcyjno-magazynowego. Taka decyzja o ustaleniu warunków zabudowy wraz z warunkami zabudowy oraz wynikami analiz architektoniczno-urbanistycznych oraz załącznikiem w postaci mapy granic terenu objętego wnioskiem wyznaczającej linie zabudowy, została wydana w dniu 21 czerwca 2006 r.

Do dnia sprzedaży nie poniesiono żadnych nakładów związanych z użytkowaniem ani ulepszeniem przedmiotowej nieruchomości a jedyne wydatki to opłaty z tytułu podatku rolnego i leśnego opłacanego za działkę nr 12/7, natomiast działka nr 12/10 korzystała ze zwolnienia od podatku od nieruchomości z uwagi na fakt, iż stanowiła wyłącznie drogę dojazdową (jedyną).

W piśmie z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1) Obie ww. działki zostały zakupione w celu wybudowania, na pierwszej z nich, budynku biurowo-produkcyjno-magazynowego, w celu prowadzenia działalności opodatkowanej, polegającej na wynajmie powierzchni budynku oraz placu wokół niego.

Do wybudowania budynku nie doszło. Obie działki zostały zaksięgowane jako środki trwałe. Żadna działalność gospodarcza na terenie ww. działek nie była prowadzona - nie wykorzystywano w żaden sposób przedmiotowych działek (nie udostępniano ich na podstawie umów najmu, dzierżawy ani użyczenia).

2) W odpowiedzi na pytanie tut. Organu, czy doga dojazdowa usytuowana na nieruchomości stanowiącej udział w działce nr 12/10, jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), Wnioskodawca podał, że "Biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotowa działka została utwardzona nawierzchnią bitumiczną na podstawie pozwolenia na budowę, stanowi przedłużenie jezdni a prace zostały wykonane na podstawie projektu budowlanego w oparciu o decyzję Prezydenta Miasta, zakończone zawiadomieniem o zakończeniu budowy i spełnieniu wymogów określonych w art. 57 Prawa budowlanego - tak - droga dojazdowa jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego.

3) Droga dojazdowa położona na działce 12/10 winna być sklasyfikowana zg. z symbolem PKOB jako 2112 Ulice i drogi pozostałe.

4) Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na budowę drogi dojazdowej - zgodnie z zapisem w akcie notarialnym zbudowanie drogi należało do sprzedającego (w 2006 r.) przedmiotową działkę i to on na swój koszt wybudował drogę.

5) Wnioskodawca nie wybudował ani nie ulepszył przedmiotowej drogi dojazdowej na działce 12/10 - tak, jak napisano w punkcie 4 uczynił to na swój koszt poprzedni właściciel działki, ale już po sprzedaniu działki Wnioskodawcy. Czy w takiej sytuacji można mówić o pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Wnioskodawcy wydaje się, że nie.

6, 7, 8) Droga dojazdowa nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

9, 10) Wnioskodawca od chwili zakupu obu działek w 2006 r. nigdy nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie żadnej z przedmiotowych działek.

11) Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał drogi dojazdowej na działce 12/10 do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

12) W odpowiedzi na pytanie tut. Organu co oznacza informacja zawarta w postawionych we wniosku pytaniach, wskazana w nawiasie " (12/2015)", Wnioskodawca wskazał, że 12/2015 jest to miesiąc i rok sprzedaży działek - grudzień 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż (12/2015) niezabudowanej działki nr 12/7 należy opodatkować podatkiem VAT.

2. Czy sprzedaż (12/2015) udziału w działce 12/10 stanowiącej utwardzoną drogę korzysta ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wnioskodawca uważa, że w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 2 pkt 33 ustawy o VAT oraz z faktem, że w 2006 r. wydano na przedmiotową działkę decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu polegającej na budowie budynku biurowo-produkcyjno-magazynowego - sprzedaż przedmiotowej działki należy opodatkować podatkiem VAT.

Ad. 2. Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działki - utwardzonej drogi - korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie Art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży udziału w działce stanowiącej drogę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zatem zwolnione od podatku od towarów i usług w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy są dostawy nieruchomości spełniające łącznie 2 warunki, tj.:

1.

przedmiotem dostawy musi być teren niezabudowany;

2.

teren ten nie może spełniać definicji terenu budowlanego, zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć umowę sprzedaży, umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a.

Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29a ust. 8 ustawy.

Wobec powyższego przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy tu także wskazać, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 k.c.).

Jak stanowi art. 196 § 1 k.c., współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c., stanowi odpłatną dostawę towarów.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury;

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ww. ustawy - przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy, przez obiekt liniowy - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z opisu sprawy wynika, że 26 lipca 2006 r. Wnioskodawca zakupił, od osoby fizycznej, bez VAT:

* nieruchomość stanowiącą działkę gruntu nr 12/7 o powierzchni 3,3831 ha,

* udział wynoszący 1/3 części w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 12/10 o powierzchni 0,3001 ha.

Obie ww. działki zostały zakupione w celu wybudowania, na pierwszej z nich, budynku biurowo-produkcyjno-magazynowego, w celu prowadzenia działalności opodatkowanej, polegającej na wynajmie powierzchni budynku oraz placu wokół niego.

Do wybudowania budynku nie doszło.

Przed zakupem ww. nieruchomości Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, gdyż zamierzał nabyć nieruchomość w celu wybudowania budynku biurowo-produkcyjno-magazynowego. Taka decyzja o ustaleniu warunków zabudowy wraz z warunkami zabudowy oraz wynikami analiz architektoniczno-urbanistycznych oraz załącznikiem w postaci mapy granic terenu objętego wnioskiem wyznaczającej linie zabudowy, została wydana w dniu 21 czerwca 2006 r.

Działka nr 12/10 stanowi drogę dojazdową do kilku posesji. W akcie notarialnym zakupu Sprzedający zobowiązał się do utwardzenia drogi gruntowej (wybudowania drogi asfaltowej) na działce nr 12/10, co uczynił - droga została wyłożona nawierzchnią bitumiczną a odbiór robót drogowych przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nastąpił 20 października 2006 r. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na budowę drogi dojazdowej - zgodnie z zapisem w akcie notarialnym zbudowanie drogi należało do sprzedającego (w 2006 r.) przedmiotową działkę i to on na swój koszt wybudował drogę, ale już po sprzedaniu działki Wnioskodawcy.

Droga dojazdowa położona na działce 12/10 jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego i winna być sklasyfikowana zg. z symbolem PKOB jako 2112 Ulice i drogi pozostałe. Droga dojazdowa nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał drogi dojazdowej na działce 12/10 do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca od chwili zakupu obu działek w 2006 r. nigdy nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie żadnej z przedmiotowych działek.

Dokonując analizy okoliczności przedstawionych we wniosku, należy stwierdzić, że pierwsza z działek, będących przedmiotem wniosku, tj. działka o numerze 12/7 jest działką niezabudowaną. Jednakże, jak wskazano we wniosku, dla ww. działki w dniu 21 czerwca 2006 r. wydano decyzję o ustaleniu warunków zabudowy. Zatem, działka o numerze 12/7 stanowi teren budowlany.

W związku z powyższym dostawa przedmiotowej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponieważ w odniesieniu do działki nr 12/7 nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca nabył ww. działkę od osoby fizycznej, bez VAT oraz Wnioskodawca nie wykorzystywał w żaden sposób przedmiotowych działek. Tym samym należy przyjąć, że ww. działka nr 12/7 nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej. W konsekwencji dostawa ww. działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż ww. działki o numerze 12/7 - jako terenu niezabudowanego, lecz przeznaczonego pod zabudowę, czyli terenu budowlanego, należy opodatkować podatkiem VAT przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Z kolei na działce nr 12/10, w której Wnioskodawca posiada udział w wysokości 1/3, usytuowana jest droga dojazdowa, która - jak wskazano we wniosku jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego i winna być sklasyfikowana zg. z symbolem PKOB jako 2112 Ulice i drogi pozostałe. Droga dojazdowa nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w stosunku do ww. budowli nie wystąpiło pierwsze zasiedlenie. Zatem, sprzedaż ww. budowli - drogi jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym sprzedaż tej budowli nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec powyższego należy przeanalizować przesłanki do zwolnienia od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wnioskodawca wskazał, iż nabył nieruchomość, w tym ww. działkę nr 12/10 od osoby fizycznej, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto od chwili zakupu Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie żadnej z działek, więc nie poniósł nakładów na ulepszenie ww. drogi.

W świetle powyższego należy uznać, że spełnione są przesłanki do zwolnienia sprzedaży udziału w wysokości 1/3 w działce 12/10 stanowiącej drogę.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż sprzedaż udziału w wysokości 1/3 w działce 12/10, stanowiącej drogę, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, zgodnie z którym sprzedaż działki - utwardzonej drogi - korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl