1061-IPTPP3.4512.590.2016.1.MWj

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 listopada 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.590.2016.1.MWj

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2016 r. (data wpływu 28 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności przekazania przez Starostę w drodze darowizny nieruchomości gruntowej będącej własnością Skarbu Państwa na rzecz Gminy... - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności przekazania przez Starostę w drodze darowizny nieruchomości gruntowej będącej własnością Skarbu Państwa na rzecz Gminy....

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat... jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dla celów transakcji objętych podatkiem VAT posługuje się nadanym numerem NIP.

Powiat wykonuje zadania nałożone na niego odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany. Zdecydowana większość z tych zadań jest realizowana przez Powiat w ramach reżimu publicznoprawnego. Wybrane działania przeprowadzane są przez Powiat na podstawie umów cywilnoprawnych. Takie działania, co do zasady podlegają regulacjom VAT i w konsekwencji Powiat wykonuje je, jako podatnik VAT.

Organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, na podstawie art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 782).

Skarb Państwa - reprezentowany przez Starostę... - zamierza przekazać w formie darowizny na rzecz Gminy... nieruchomość Skarbu Państwa położoną w..., na terenach rekreacyjno-wypoczynkowych, stanowiącą rekreacyjny zbiornik wodny "...".

Nieruchomość gruntowa zabudowana oznaczona w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej...,..., w obrębie..., jako działka 1821/9 o powierzchni 1,3553 ha, działka nr 1821/16 o powierzchni 3,9070 ha, działka nr 1821/7 o powierzchni 0,9431 ha, działka nr 1821/20 o powierzchni 27,2900 ha, działka nr 1821/21 o powierzchni 5,4498 ha oraz w obrębie..., jako działka 2550 o powierzchni 0,0040 ha, działka nr 2583/2 o powierzchni 1,3098 ha, działka nr 2563/1 o powierzchni 1,6623 ha, dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi księgę wieczystą KW Nr. Nieruchomość położona jest w..., na terenach rekreacyjno-wypoczynkowych. Stanowi rekreacyjny zbiornik wodny "...". Najbliższe sąsiedztwo stanowi zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, kompleks leśny i rzeka....

Nieruchomość składa się z ośmiu działek, leżących w swoim bezpośrednim sąsiedztwie tworzących całość gospodarczą w kształcie wielokąta. Centralna część nieruchomości zajęta jest pod zbiornik wodny "..." wraz z urządzeniami wodnymi w postaci: zapory czołowej, budowli przelewowej, budowli spustowej i pomostów. W części północnej urządzony jest parking o nawierzchni asfaltowej, drogi dojazdowe asfaltowe, usytuowany jest budynek wypożyczalni sprzętu wodnego o konstrukcji murowanej, jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony o powierzchni użytkowej 147 m2 i budynek gospodarczy - ustęp o konstrukcji murowanej parterowy niepodpiwniczony pełniący funkcję publicznego WC nie związany na stałe z gruntem. Ta część nieruchomości ma również urządzoną zieleń rekreacyjną i plażę publiczną. W pozostałej części nieruchomość jest zalesiona. Położona jest przy drodze asfaltowej - ul...., na terenach uzbrojonych w sieć energetyczną, wodociągową, kanalizacyjną.

Nieruchomość Skarbu Państwa znajduje się w granicach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów obrzeży zbiornika wodnego "...", przyjętego uchwałą Rady Miejskiej w dniu 2 października 2000 r., Nr... W planie tym zbiornik "...", jako teren wód powierzchniowych, oznaczono symbolem "W".

Sztuczny zbiornik rekreacyjny "..." powstał na początku lat 80 XX wieku na rzece... poprzez wybudowanie zapory czołowej z jazzem przelewowym i ukształtowanie niecki o powierzchni 48,3 ha. Spiętrzona woda przelewa się przez betonowy lej. Inwestycję i nakłady na wybudowanie zalewu... w latach 80 ponosił Urząd Miejski w....

Zbiornik pełni funkcję rekreacyjną, zarządzany jest przez jednostkę budżetową Gminy..., Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w....

Na podstawie decyzji Wojewody... z 26 października 1993 r. Gmina... nabyła z mocy prawa teren objęty zbiornikiem "..." i jego obrzeży o powierzchni 42,8049 ha.

Jednak Wojewoda... w decyzji z 8 lipca 2003 r., uchylił w części wymienioną decyzję Wojewody... stwierdzając, że nieruchomości pokryte wodami płynącymi nie mogą być przedmiotem komunalizacji.

Po rozgraniczeniu gruntów pokrytych wodami płynącymi rzeki... w 2015 r. powstała możliwość przejęcia przez Gminę... od Skarbu Państwa pozostałych gruntów pokrytych wodami i obrzeży zbiornika.

Skarb Państwa, który jest właścicielem wyżej wymienionej nieruchomości nie ponosił dodatkowych nakładów na opisaną nieruchomość. Skarbowi Państwa nie przysługiwało w całości ani w części prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji nieodpłatnego przekazania przez Skarb Państwa w drodze umowy darowizny na rzecz Gminy... ww. nieruchomości, Skarb Państwa będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od wartości przedmiotu darowizny, tj. nieruchomości, której wartość została określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym, a więc czy czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Dokonując nieodpłatnej darowizny nieruchomości należy przyjąć wartość nieruchomości z operatu szacunkowego netto, z uwagi na zapis art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710): nieodpłatne przekazanie nieruchomości gruntowej w drodze darowizny podlega opodatkowaniu pod warunkiem, że Skarbowi Państwa przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Jeżeli Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nieruchomością będącą przedmiotem darowizny, czynność ta nie jest objęta zakresem przedmiotowym ww. ustawy i dlatego darowizna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nabycie przedmiotowej nieruchomości miało miejsce przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie były ponoszone nakłady na modernizację ani remont ww. nieruchomości. W związku z powyższym planowana darowizna przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane, jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W związku z powyższym, sprzedaż własności gruntu należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny,

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całość lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarką bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE. L 2006 Nr 347, poz. 1, z późn. Zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie, z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują, jako organy władzy publicznej, nawet, jeżeli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Księgi Trzeciej Kodeksu Cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Skarb Państwa - reprezentowany przez Starostę... - zamierza przekazać w formie darowizny na rzecz Gminy... nieruchomość Skarbu Państwa położoną w..., na terenach rekreacyjno-wypoczynkowych, stanowiącą rekreacyjny zbiornik wodny "...".

Nieruchomość gruntowa zabudowana oznaczona w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej...,..., w obrębie..., jako działka 1821/9 o powierzchni 1,3553 ha, działka nr 1821/16 o powierzchni 3,9070 ha, działka nr 1821/7 o powierzchni 0,9431 ha, działka nr 1821/20 o powierzchni 27,2900 ha, działka nr 1821/21 o powierzchni 5,4498 ha oraz w obrębie..., jako działka 2550 o powierzchni 0,0040 ha, działka nr 2563/2 o powierzchni 1,3098 ha, działka nr 2563/11 o powierzchni 1,6623 ha, dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi księgę wieczystą KW Nr. Nieruchomość położona jest w..., na terenach rekreacyjno-wypoczynkowych. Stanowi rekreacyjny zbiornik wodny "...". Najbliższe sąsiedztwo stanowi zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, kompleks leśny i rzeka....

Nieruchomość składa się z ośmiu działek, leżących w swoim bezpośrednim sąsiedztwie tworzących całość gospodarczą w kształcie wielokąta. Centralna część nieruchomości zajęta jest pod zbiornik wodny "..." wraz z urządzeniami wodnym w postaci: zapory czołowej, budowli przelewowej, budowli spustowej i pomostów. W części północnej urządzony jest parking o nawierzchni asfaltowej, drogi dojazdowe asfaltowe, usytuowany jest budynek wypożyczalni sprzętu wodnego o konstrukcji murowanej jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony o powierzchni użytkowej 147 m2 i budynek gospodarczy - ustęp o konstrukcji murowanej parterowy niepodpiwniczony pełniący funkcję publicznego WC nie związany na stałe z gruntem. Ta część nieruchomości ma również urządzoną zieleń rekreacyjną i plażę publiczną. W pozostałej części nieruchomość jest zalesiona. Położona jest przy drodze asfaltowej - ul...., na terenach uzbrojonych w sieć energetyczną, wodociągową, kanalizacyjną.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że w związku z planowaną darowizną nieruchomości, Skarb Państwa wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że dokonanie dostawy towaru (nieruchomości) w drodze darowizny, a więc czynności cywilnoprawnej, wyklucza zastosowanie względem Skarbu Państwa art. 15 ust. 6 ustawy. W konsekwencji nastąpi w ramach działalności gospodarczej, - o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy - a sam Skarb Państwa wystąpi w roli podatnika podatku VAT.

Niemniej czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie spełnia przesłanek do uznania jej za nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, ze względu na fakt, że Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.

eksport towarów,

3.

import towarów na terytorium kraju,

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Cechą wspólną wszystkich czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jest ich przedmiot, czyli towar lub usługa, w rozumieniu ustawy.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tytułu nabycia, importu lub wytworzenia towarów lub ich części składowych.

Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem.

W konsekwencji niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że określona transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli łącznie spełnione są 2 warunki:

1.

czynność jest dokonywana przez podmiot, który w odniesieniu do niej działa w charakterze podatnika,

2.

dana czynność jest wymieniona w art. 5 ustawy.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego - w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, darowizny.

W tym miejscu wskazać należy, że powiat, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1445 z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest właścicielem mienia i innych praw majątkowych oraz samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie budżetu powiatu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu. Zarząd jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 powołanej ustawy), który - w myśl art. 33 tej ustawy - wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy.

Co istotne, w skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie (art. 26 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym).

Z przepisu art. 34 ust. 1 ww. ustawy wynika ponadto, że starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Jednocześnie, w świetle art. 11a ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, przepis art. 11 ust. 1 stosuje się do czynności prawnych lub czynności procesowych podejmowanych na rzecz lub w interesie Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel darowizna podlega odwołaniu, z zastrzeżeniem ust. 2a.

Natomiast stosownie do art. 13 ust. 2a ww. ustawy, darowizny nieruchomości stanowiącej przedmiot własności Skarbu Państwa dokonuje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej - za zgodą wojewody, a nieruchomości stanowiącej przedmiot własności jednostki samorządu terytorialnego jej organ wykonawczy - za zgodą rady albo sejmiku. Odstąpienie od odwołania darowizny następuje za zgodą organu, który wyraził zgodę na jej dokonanie. Zgody nie wymaga dokonanie darowizny przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, o której mowa w art. 59 ust. 1.

Zgodnie z art. 21 cyt. ustawy do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.

Z art. 23 ust. 1 cyt. wyżej ustawy wynika, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60 oraz art. 60a, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności:

1.

ewidencjonują nieruchomości zgodnie z katastrem nieruchomości;

2.

zapewniają wycenę tych nieruchomości;

3.

sporządzają plany wykorzystania zasobu;

4.

zabezpieczają nieruchomości przed uszkodzeniem lub zniszczeniem;

5.

wykonują czynności związane z naliczaniem należności za nieruchomości udostępniane z zasobu oraz prowadzą windykację tych należności;

6.

współpracują z innymi organami, które na mocy odrębnych przepisów gospodarują nieruchomościami Skarbu Państwa, a także z właściwymi jednostkami samorządu terytorialnego;

7.

zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17;

7a. wydzierżawiają, wynajmują i użyczają nieruchomości wchodzące w skład zasobu, przy czym umowa zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony wymaga zgody wojewody; zgoda wojewody jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość;

8.

podejmują czynności w postępowaniu sądowym, w szczególności w sprawach dotyczących własności lub innych praw rzeczowych na nieruchomości, o zapłatę należności za korzystanie z nieruchomości, o roszczenia ze stosunku najmu, dzierżawy lub użyczenia, o stwierdzenie nabycia spadku, o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie;

9.

składają wnioski o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości Skarbu Państwa oraz o wpis w księdze wieczystej.

Jak wynika z powyższego organ jednostki samorządu terytorialnego (starosta) działa jedynie jako organ tej jednostki, a zatem wszelkie podejmowane przez niego działania są w istocie działaniami podejmowanymi przez jednostkę samorządu terytorialnego. Jednocześnie starosta - w sprawach gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa - działa jako reprezentant Skarbu Państwa.

Zatem starosta w przedmiotowej sprawie działa w roli zbywającego na rzecz Gminy nieruchomość będącą własnością Skarbu Państwa jako podmiot reprezentujący Skarb Państwa.

Podkreślenia wymaga fakt, że z treści art. 33 ustawy - Kodeks cywilny wynika, iż osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.

W myśl art. 34 ww. Kodeksu, Skarb Państwa jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nienależącego do innych państwowych osób prawnych.

Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych jest podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nie należącego do innych osób prawnych, zatem każda czynność cywilnoprawna państwowej jednostki organizacyjnej jest na gruncie prawa cywilnego czynnością Skarbu Państwa. Jednostki te działają na rachunek Skarbu Państwa, a przysporzenie majątkowe może nastąpić tylko na rzecz Skarbu Państwa. Jednostka organizacyjna Skarbu Państwa ma jedynie zdolność cząstkową, jej funkcją jest reprezentowanie interesów Skarbu Państwa i podejmowanie za niego czynności.

W tym miejscu wskazać należy, że podatnikiem podatku od towarów i usług nie może być starosta, przede wszystkim z tego względu, że nie jest on podmiotem samodzielnie prowadzącym działalność gospodarczą. Starosta nie działa bowiem na własny rachunek i na własną odpowiedzialność, chociażby z tego powodu, że nie jest - ze względu na brak wyodrębnienia - jednostką organizacyjną. W każdym zatem przypadku podatnikiem podatku od towarów i usług jest Powiat i on dokonuje rozliczeń w podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie podmiotem zbywającym tę nieruchomość jest więc podatnik podatku od towarów i usług - Powiat.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że darowizna wskazanej w opisie sprawy nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Powiat będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jednakże z uwagi na fakt, że nabycie przedmiotowej nieruchomości miało miejsce przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz Wnioskodawcy z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało w całości ani w części prawo do obniżenia kwoty należnego podatku o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, czynność nieodpłatnego przekazania nieruchomości w formie darowizny na rzecz Gminy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie zostaną spełnione bowiem warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanego we wniosku towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy wskazać należy, że opisana we wniosku czynność darowizny nieruchomości - w postaci gruntu pokrytego wodami i obrzeży sztucznego zbiornika rekreacyjnego "..." - będącej własnością Skarbu Państwa na rzecz Gminy dokonywana przez Starostę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, z tytułu darowizny ww. nieruchomości, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od tej czynności.

Pomimo, iż Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawnopodatkowy w zakresie przekazania w formie darowizny na rzecz Gminy nieruchomości, to nie można się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w którym wskazał, że w związku z planowaną darowizną nieruchomości Skarb Państwa wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Tak więc oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego... po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl