1061-IPTPP3.4512.536.2016.2.MK - Rozliczenia VAT wspólnoty mieszkaniowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 29 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* sposobu dokumentowania zaliczek na koszty zarządu, fundusz remontowy oraz opłat za gospodarowanie odpadami - jest prawidłowe,

* sposobu dokumentowania opłat z tytułu dostarczanych mediów dotyczących właścicieli lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych gminnych - jest prawidłowe,

* sposobu dokumentowania opłat z tytułu czynszu i mediów dotyczących lokali mieszkalnych wygospodarowanych - jest nieprawidłowe,

* stawki podatku za najem części windy na szyldy reklamowe - jest prawidłowe,

* stawki podatku za zużytą energię elektryczną - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* sposobu dokumentowania zaliczek na koszty zarządu, fundusz remontowy oraz opłat za gospodarowanie odpadami,

* sposobu dokumentowania opłat z tytułu dostarczanych mediów dotyczących właścicieli lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych gminnych,

* sposobu dokumentowania opłat z tytułu czynszu i mediów dotyczących lokali mieszkalnych wygospodarowanych,

* stawki podatku za najem części windy na szyldy reklamowe,

* stawki podatku za zużytą energię elektryczną.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa os.... zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej według ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zarządu nieruchomością wspólną, pobieranie pieniędzy na utrzymanie nieruchomości. Kwoty wpłacane przez właścicieli na pokrycie utrzymania części wspólnych nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnota Mieszkaniowa os.... jest pośrednikiem w dostawie mediów (woda, energia cieplna, gaz, azart) do lokali mieszkalnych. Na lokale mieszkalne składają się lokale mieszkalne własnościowe, lokale mieszkalne gminne (administrowane przez. Spółka z o.o.), lokale mieszkalne wygospodarowane (lokale wygospodarowane z części wspólnej przeznaczone na cele mieszkalne). Wspólnota Mieszkaniowa refakturuje również koszty energii elektrycznej, zużytej przez firmę, która dostarcza sygnał telewizji kablowej do lokali mieszkalnych. Wspólnota Mieszkaniowa prowadzi również działalność pozastatutową w postaci wynajmu części windy na szyldy reklamowe. Wspólnota Mieszkaniowa wykonuje czynności na rzecz członków wspólnoty będących właścicielami lokali mieszkalnych. Lokale mieszkalne gminne stanowią odrębną własność (właścicielem jest gmina jako duży właściciel). Lokale wygospodarowane są własnością wspólnoty (właścicieli). Lokale własnościowe, lokale gminne oraz lokale wygospodarowane są przeznaczone wyłącznie na cele mieszkalne.... Spółka z o.o. jako administrator lokali gminnych jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Użytkownicy lokali wygospodarowanych nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Właściciele lokali nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Wspólnota Mieszkaniowa os.... co miesiąc obciąża:

1. Lokale własnościowe notą z tytułu zaliczki na koszty zarządu, fundusz remontowy oraz opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi, (nie podlega VAT).

2. Lokale własnościowe fakturą VAT ze stawką zwolnioną z tytułu mediów (woda, energia cieplna, gaz, azart).

3.... Spółka z o.o. (lokale mieszkalne gminne) notą z tytułu zaliczki na koszty zarządu, fundusz remontowy oraz opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (nie podlega VAT).

4.... Spółka z o.o. fakturą VAT (refaktury) ze stawką zwolnioną z tytułu mediów (opłata za wodomierz, gaz).

5. Lokale wygospodarowane fakturą VAT z tytułu czynszu i mediów (woda, energia cieplna, gaz, azart) ze stawkami zwolnionymi, oraz opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi (nie podlega VAT).

6. Użytkowników zewnętrznych (pożytki z tytułu wynajmu części windy na szyldy reklamowe) fakturą VAT ze stawką 23%.

7. Użytkowników zewnętrznych fakturą VAT ze stawką 23% (refaktury) w kwocie poniesionych kosztów za zużytą energię elektryczną z tytułu dostarczenia sygnału telewizji kablowej.

Wspólnota zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r., paragraf 3 ust. 1 pkt 10 i 11 stosuje na media (woda, energia cieplna, gaz, azart) stawki zwolnione.

Zaliczki na koszty zarządu, fundusz remontowy są związane z nieruchomością wspólną natomiast opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są związanie z lokalami. Opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są pobierane na podstawie ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250).

Koszty mediów są związane z lokalami własnościowymi, lokalami gminnymi (tylko koszty zakupu gazu - umowa zawarta przez wspólnotę) oraz wygospodarowanymi. Media do lokali własnościowych oraz lokali wygospodarowanych (tj., woda, centralne ogrzewanie, gaz, azart) dostarczane są na podstawie umowy zawartej przez wspólnotę z dostawcą. Do lokali gminnych dostarczany jest tylko gaz (na podstawie umowy zawartej przez wspólnotę), natomiast pozostałe media (woda, energia cieplna, azart) dostarczane są do lokali gminnych na podstawie umowy zawartej przez. Spółka z o.o. jako administratora lokali gminnych).

Właściciele lokali i użytkownicy lokali gminnych nie mają możliwości wyboru świadczeniodawców mediów ponieważ tutejszy rynek jest zmonopolizowany. Występuje jeden dostawca ciepła, jeden dostawca wody, jeden dostawca gazu.

Właściciele lokali i użytkownicy lokali gminnych mają możliwość decydowania o ilości zużycia mediów.

Właściciele poprzez uchwałę ustalają potrzebną moc do ogrzania lokali.

Każdy lokal własnościowy i gminny ma swój licznik na zimną i ciepłą wodę. Zużycie gazu liczone jest od osoby razy stawka, centralne ogrzewanie od powierzchni lokalu razy stawka. Dochodzi również rozliczenie wody z licznika głównego na poszczególne lokale własnościowe i wygospodarowane.

Umowy na dostawę mediów są zawarte w imieniu i na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej os.....

Wspólnota przenosi na właścicieli lokali koszty z tytułu nabycia mediów od podmiotów trzecich bez doliczania marży. Wspólnota przenosi na gminę (jako właściciela lokali gminnych) poniesione koszty z tytułu nabycia mediów od podmiotów trzecich bez doliczania marży.

Lokale mieszkalne wygospodarowane są udostępniane mieszkańcom na podstawie umowy najmu.

Media dostarczane są użytkownikom lokali wygospodarowanych na podstawie umowy najmu udostępniającej dany lokal. Media są wyodrębnione w umowie, stanowią odrębny pkt umowy.

Użytkownicy lokali wygospodarowanych nie mają możliwości wyboru świadczeniodawców mediów.

Użytkownicy lokali wygospodarowanych mają możliwość decydowania o ilości zużytych mediów.

Każdy lokal oddany do użytkowania ma swój indywidulany licznik zimnej i cieplej wody, natomiast gaz płacony jest od osoby razy stawka, centralne ogrzewanie powierzchnia lokalu razy stawka. Dochodzi również rozliczenie wody z licznika głównego na poszczególnych użytkowników lokali.

Umowy na dostawę mediów są zawarte w imieniu i na rzecz wspólnoty.

Wspólnota przenosi na użytkowników lokali wygospodarowanych poniesione koszty z tytułu nabycia mediów od podmiotów trzecich bez doliczania marży.

Opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są pobierane na podstawie ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Wspólnota zawarła odrębną umowę z Zakładem Energetycznym na dostawę energii elektrycznej do części wspólnej. Z energii tej korzysta firma dostarczająca sygnał telewizji kablowej do lokali mieszkalnych. Wspólnota na podstawie zawartej umowy z firmą dostarczającą sygnał telewizji kablowej obciąża ww. firmę w wysokości zużytej przez nią energii elektrycznej (refakturuje poniesione koszty), wystawiając fakturę VAT za zużytą energię ze stawką 23% zgodną z otrzymaną fakturą od dostawcy.

Na wystawianych fakturach VAT Wspólnota nie umieszcza symbolu PKWiU, ponieważ nie ma takiego obowiązku.

W piśmie z dnia 18 listopada 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że media tj. woda, energia cieplna, azart są dostarczane użytkownikom lokali mieszkalnych gminnych na podstawie zawartej umowy przez. Sp. z o.o. jako przedstawiciela Gminy i administratora nieruchomości z dostawcami mediów. Natomiast gaz jest dostarczany do lokali mieszkalnych gminnych na podstawie zawartej umowy przez Wspólnotę Mieszkaniową os.... z dostawcą gazu. Wspólnota ponosi koszty dostawy gazu do lokali gminnych. Wspólnota obciąża Gminę (refaktury) w wysokości poniesionych kosztów.

Media tj. woda, energia cieplna, gaz, azart są dostarczane użytkownikom lokali mieszkalnych gminnych na podstawie umowy najmu. Media są wyodrębnione w umowie i stanowią odrębne pkt umowy, tzn., że na wodę jest odrębny pkt w umowie, na energię cieplną jest odrębny pkt w umowie, na gaz jest odrębny pkt w umowie, na azart jest odrębny pkt w umowie.

Zgodnie z PKWiU wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) media tj. woda, energia cieplna, gaz, azart należą do grupowania:

* woda 36.00.11 (Symbol PKWiU 2015)

* energia cieplna 35.30.12 (Symbol PKWiU 2015)

* odprowadzenie ścieków 37.00.11 (Symbol PKWiU 2015)

* gaz 06.20.10 (Symbol PKWiU 2015)

* "azart" 60.10.11 (Symbol PKWiU 2015)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wspólnota Mieszkaniowa jako czynny podatnik podatku VAT powinna z tytułu zaliczki na koszty zarządu (na pokrycie utrzymania części wspólnej), fundusz remontowy oraz opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, dotyczące właścicieli i gminy wystawiać fakturę VAT, czy powinna obciążać właścicieli i gminę notą?

2. Czy Wspólnota Mieszkaniowa jako czynny podatnik VAT powinna z tytułu mediów dotyczących właścicieli i gminy wystawiać fakturę VAT ze stawką zwolnioną, czy powinna obciążać właścicieli i gminę notą?

3. Czy Wspólnota Mieszkaniowa z tytułu czynszu i mediów dotyczące lokali wygospodarowanych powinna wystawiać fakturę VAT ze stawką zwolnioną oraz opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (nie podlega VAT), czy obciążać lokale wygospodarowane notą?

4. Czy Wspólnota Mieszkaniowa prawidłowo wystawia faktury VAT ze stawką 23% dla użytkowników zewnętrznych z tytułu wynajmu części windy na szyldy reklamowe?

5. Czy Wspólnota Mieszkaniowa prawidłowo wystawia faktury VAT ze stawką 23% (refaktury) za zużytą energię elektryczną w wysokości poniesionych kosztów?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wspólnota Mieszkaniowa jako czynny podatnik VAT powinna obciążać lokale mieszkalne własnościowe i lokale gminne mieszkalne (...) z tytułu zaliczki na koszty zarządu, fundusz remontowy oraz za odpady komunalne notą. Zaliczki na koszty zarządu i fundusz remontowy nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlega VAT.

2. Wspólnota Mieszkaniowa jako czynny podatnik VAT powinna z tytułu mediów dotyczących właścicieli i gminy wystawiać fakturę VAT ze stawką zwolnioną (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r., paragraf 3 ust. 1 pkt 10 i 11).

3. Wspólnota Mieszkaniowa jako czynny podatnik VAT powinna obciążyć lokale wygospodarowane fakturą VAT z tytułu czynszu (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT), mediów (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r., paragraf 3 ust. 1 pkt 10 i 11) ze stawką zwolnioną oraz z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (nie podlega VAT).

4. Wspólnota Mieszkaniowa jako czynny podatnik VAT prawidłowo wystawia faktury VAT ze stawką 23% dla użytkowników zewnętrznych z tytułu wynajmu części windy na szyldy reklamowe, ponieważ Wspólnota Mieszkaniowa płaci podatek VAT tylko od czynności na rzecz osób trzecich, takich jak wynajem miejsca na reklamę (ustawa o VAT z dnia 11 marca 2004 r. art. 19a ust. 1).

5. Wspólnota Mieszkaniowa prawidłowo wystawia faktury VAT ze stawką 23% (refaktury) za zużytą energię elektryczną w wysokości poniesionych kosztów (art. 8 ust. 2a ustawy o VAT oraz art. 19a ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* sposobu dokumentowania zaliczek na koszty zarządu, fundusz remontowy oraz opłat za gospodarowanie odpadami - jest prawidłowe,

* sposobu dokumentowania opłat z tytułu dostarczanych mediów dotyczących właścicieli lokali mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych gminnych - jest prawidłowe,

* sposobu dokumentowania opłat z tytułu czynszu i mediów dotyczących lokali mieszkalnych wygospodarowanych - jest nieprawidłowe,

* stawki podatku za najem części windy na szyldy reklamowe - jest prawidłowe,

* stawki podatku za zużytą energię elektryczną - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach (art. 7 ust. 8 ustawy).

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 8 ust. 1 - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z kolei stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r. poz. 1892).

W myśl art. 6 ww. ustawy o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Przepis ten nadaje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym od członków wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Jednostka, która powstała w oparciu o przepis art. 6 ww. ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę, w której skład wchodzą właściciele lokali, którzy są zobowiązani do określonych zachowań oraz czynności wynikających z tej ustawy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Z ww. przepisu wynika, że istnieją dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej:

Jak stanowi art. 14 ustawy o własności lokali, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Tym samym właściciele lokali zobowiązani są uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną, na pokrycie których uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ww. ustawy o własności lokali), oraz do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem własnych lokali (m.in. za wodę, ciepło, odprowadzanie ścieków, gaz, energię elektryczną).

Należy zatem wskazać, że w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną, wspólnota będąc jednostką odrębną od właścicieli lokali nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli, ponieważ w takim wypadku działa w imieniu własnym i na własny rachunek. Działa wtedy jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych mających udziały w nieruchomości wspólnej - m.in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ustawy o własności lokali.

W związku z tym odbiorcą nabywanych towarów i usług jest - jako odrębny od jej członków podmiot prawa - wspólnota mieszkaniowa. Ponieważ występuje ona jako ostateczny konsument, nie świadczy więc w tym zakresie żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali, a zatem nie występuje jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w sytuacji, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług (tj. głównie mediów) celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu, jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat.

W sytuacji takiej środki, które są uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie, stanowią zapłatę za odsprzedawane im przez wspólnotę towary i usługi. W związku z tym, w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali (ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez wspólnoty towarów i usług do tych lokali) zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, zwalnia się od podatku "usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe."

Na mocy art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz. 736).

I tak w myśl § 3 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli tych lokali, tworzących w określonej nieruchomości tę wspólnotę.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku czynności wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową lub właścicieli lokali mieszkalnych tworzących w określonej nieruchomości wspólnotę mieszkaniową, na rzecz osób używających na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności lokale należące do właścicieli tworzących tę wspólnotę mieszkaniową, za które pobierane są opłaty niezależne od właściciela w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150) lub opłaty pośrednie w rozumieniu ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 z późn. zm.), jeśli lokale te są wykorzystywane wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest pośrednikiem w dostawie mediów (woda, energia cieplna, gaz, azart) do lokali mieszkalnych. Na lokale mieszkalne składają się lokale mieszkalne własnościowe, lokale mieszkalne gminne (administrowane przez. Spółka z o.o.), lokale mieszkalne wygospodarowane (lokale wygospodarowane z części wspólnej przeznaczone na cele mieszkalne). Wspólnota Mieszkaniowa refakturuje również koszty energii elektrycznej, zużytej przez firmę, która dostarcza sygnał telewizji kablowej do lokali mieszkalnych. Wspólnota Mieszkaniowa prowadzi również działalność pozastatutową w postaci wynajmu części windy na szyldy reklamowe. Wspólnota Mieszkaniowa wykonuje czynności na rzecz członków wspólnoty będących właścicielami lokali mieszkalnych. Lokale mieszkalne gminne stanowią odrębną własność (właścicielem jest gmina jako duży właściciel). Lokale wygospodarowane są własnością wspólnoty (właścicieli). Lokale własnościowe, lokale gminne oraz lokale wygospodarowane są przeznaczone wyłącznie na cele mieszkalne.... Spółka z o.o. jako administrator lokali gminnych jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Użytkownicy lokali wygospodarowanych nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Właściciele lokali nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciele zobowiązani są do uczestnictwa w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną - na ich pokrycie uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat oraz do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem własnych lokali (m.in. za wodę, ciepło, gaz, energię elektryczną, odprowadzanie ścieków).

Odnosząc się do opłat z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi należy zauważyć, że obowiązki właścicieli nieruchomości dotyczące utrzymania czystości i porządku określa ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250).

Od dnia 1 lipca 2013 r. w związku ze zmianą przepisów ustawy z dnia 13 września 2013 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r. poz. 391, z późn. zm.) wprowadzone zostały nowe zasady gospodarowania odpadami.

W rozdziale 3a tej ustawy - "Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę" wskazano, iż gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (art. 6c pkt 1 i 2).

W myśl art. 6h tej ustawy właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Oznacza to, że zarówno Wnioskodawca jak i właściciele lokalu nie mają możliwości dokonania wyboru świadczeniodawcy tych usług.

Opłaty za gospodarowanie odpadami są uzależnione od liczby zamieszkujących dany lokal, a stawki za wywóz nieczystości są stawkami narzuconymi przez urząd gminy.

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 3 ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkami wielolokalowymi, w których ustanowiono odrębną własność lokali, obowiązki właściciela nieruchomości obciążają osoby sprawujące zarząd nieruchomością wspólną, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492), lub właścicieli lokali, jeżeli zarząd nie został wybrany.

Tak więc uiszczanie należności przez członków wspólnoty tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz wpłat na fundusz remontowy nie są objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a wspólnota nie jest podatnikiem podatku VAT z tego tytułu. W konsekwencji brak jest podstaw do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą a jej członkami, w związku z ponoszonymi kosztami zarządu nieruchomością wspólną oraz wpłatami na fundusz remontowy.

Również w zakresie pobierania opłaty za gospodarowanie odpadami Wnioskodawca nie świadczy na rzecz właścicieli lokali i Gminy usług opodatkowanych.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę należy stwierdzić, że obciążając właścicieli lokali, Gminę, opłatą z tytułu kosztów funduszu remontowego, zarządu oraz opłatą za gospodarowanie odpadami Wnioskodawca nie powinien wystawiać faktury, ponieważ nie świadczy w tym zakresie na rzecz właścicieli lokali oraz Gminy usług opodatkowanych. Wobec powyższego Wspólnota Mieszkaniowa winna obciążać Gminę i właścicieli notą z tytułu wpłaty zaliczki na koszty zarządu części wspólnej, fundusz remontowy oraz gospodarowania odpadami.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Z kolei rozliczając opłaty z tytułu mediów poszczególnych lokali mieszkalnych, wspólnoty dokonują odsprzedaży (zakupionych uprzednio w tym celu) towarów i usług, związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali, właścicielom tych lokali i tym samym działają jako podatnicy podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynności te, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług według stawki właściwej dla danego towaru lub usługi. W konsekwencji - co do zasady - czynności dokonywane przez wspólnoty powinny być dokumentowane fakturami, wystawianymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106a-106n ustawy, w tym w szczególności w przypadku, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Należy jednak zauważyć, że w sytuacji gdy przedmiotem odsprzedaży są media (wymienione w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy) dostarczane do lokali stanowiących własność osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy Wspólnota Mieszkaniowa nie jest obowiązana do wystawienia faktury nawet na żądanie nabywcy, w tym również w przypadku, gdy czynności te będą korzystały ze zwolnienia na mocy przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy (z uwagi na wyłączenie expressis verbis w art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy obowiązku wystawiania faktur na żądanie dokumentujących czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, tj. tzw. media).

Mając natomiast na względzie to, że wynikające z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy wyłączenie obowiązku wystawiania na żądanie nabywcy faktur dokumentujących czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, odnosi się tylko do sytuacji, gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (obowiązek wystawienia faktury dokumentującej takie czynności dla podatnika VAT wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy), należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy wystawienia faktury dokumentującej czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, korzystające jednocześnie ze zwolnienia, zażąda podatnik VAT, sprzedawca jest obowiązany wystawić taką fakturę na podstawie art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wspólnota Mieszkaniowa będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT rozlicza koszty mediów dostarczanych do lokali mieszkalnych należących do właścicieli tych lokali, to czynności te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia. Mając na uwadze powołane przepisy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktur na rzecz właścicieli lokali, którzy nie są podatnikami podatku od towarów i usług, natomiast ma prawo na rzecz tych osób wystawić faktury, jeśli wybierze taki sposób dokumentowania tych czynności.

Również w przypadku gazu dostarczanego do gminnych lokali mieszkalnych, które są administrowane przez. Spółka z o.o., znajdzie zastosowanie zwolnienie w oparciu o przepis § 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Ponieważ nabywcą jest podatnik Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktur dokumentujących dostawy gazu, ale tylko na żądanie nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii dokumentowania opłat z tytułu czynszu i mediów dotyczących lokali mieszkalnych wygospodarowanych należy zauważyć, że jak wskazał Wnioskodawca lokale te są udostępniane mieszkańcom na podstawie umów najmu.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie C-42/14 kierując się ogólną zasadą wynikającą z art. 1 ust. 2 akapit drugi dyrektywy VAT, zgodnie z którą każde świadczenie należy traktować jako odrębne, rozstrzygnął, że najem nieruchomości i związane z nim: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz wywóz nieczystości, co do zasady należy uważać za odrębne i niezależne świadczenia, które winno się oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku od wartości dodanej, chyba że elementy transakcji, które obejmują również ekonomiczne przesłanki zawarcia umowy, są ze sobą tak ściśle związane, iż tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Odnosząc się zatem do opłat za media tj. opłat za wodę, centralne ogrzewanie, gaz i azart, należy zauważyć, że zgodnie z powołanym wyżej wyrokiem TSUE w sprawie C-42/14, w sytuacji gdy mamy do czynienia z mediami takimi jak: dostawa wody i odprowadzanie ścieków, c.o., to co do zasady uznajemy je za usługi odrębne od stricte usługi najmu w sytuacji gdy najemca ma możliwość wyboru ilości zużycia mediów.

Zatem kryterium zużycia będzie jednym z czynników decydujących o odrębności świadczeń.

W przedmiotowej sprawie media są wyodrębnione w umowie najmu i stanowią jej odrębny punkt. Użytkownicy lokali mieszkalnych wygospodarowanych mają możliwość decydowania o ilości zużytych mediów.

Tak więc w takim przypadku dostawę mediów należy traktować odrębnie od usługi najmu.

Odnosząc się do kwestii opłat za gospodarowanie odpadami w odniesieniu do lokali wygospodarowanych należy wskazać, że zarówno wynajmujący jak najemca nie mają możliwości dokonania wyboru świadczeniodawcy tych usług.

Opłaty za gospodarowanie odpadami są uzależnione od liczby mieszkańców zamieszkujących dany lokal, a stawki za wywóz nieczystości są stawkami narzuconymi przez Gminę.

Zobowiązanie do uiszczania opłat z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi ciąży na właścicielu nieruchomości i nie może być w drodze umowy przeniesione na użytkownika nieruchomości (np. najemcę) ze skutkiem zwalniającym właściciela z obowiązku jej zapłaty. Zatem należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest Wnioskodawca. Jeżeli Wnioskodawca "przerzuca" koszt opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na najemcę, wówczas koszt ten (opłata) stanowi nieodłączny element świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę na rzecz najemcy (element cenotwórczy). Tak więc opłata ta powinna być traktowana jako jedna usługa ze świadczeniem głównym, którym jest najem lokalu wygospodarowanego na cele mieszkaniowe. Zatem, opłata za gospodarowanie odpadami objęta jest zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Natomiast rozpatrując kwestię opłat za media należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione warunki o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., bowiem Wnioskodawca jest właścicielem lokali mieszkalnych tworzących w tej nieruchomości wspólnotę mieszkaniową oraz świadczy na rzecz osób trzecich usługi najmu i pobiera opłaty za media (tj. opłaty niezależne), a przedmiotowe lokale wykorzystywane są przez najemców wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca ma zatem prawo do zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku opłat pobieranych za wodę, energię cieplną, gaz oraz azart od najemców lokali mieszkalnych wykorzystujących te lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Jak już wcześniej wskazano, w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 14 (tzw. media), podatnik nie ma obowiązku wystawić faktury dokumentującej te czynności w przypadku gdy nabywca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Jak wskazał Wnioskodawca, właściciele lokali wygospodarowanych nie są podatnikami VAT, zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury z tytułu dostawy mediów, natomiast ma prawo, jeśli wybierze taki sposób dokumentowania tych czynności.

Wobec powyższego oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należało uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii stawki podatku za wynajem części windy na rzecz użytkowników zewnętrznych z przeznaczeniem na szyldy reklamowe należy stwierdzić, że ustawodawca nie przewidział w ustawie o podatku od towarów i usług oraz przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ustawy zwolnienia, ani obniżonej stawki podatku dla ww. usługi najmu części windy. Zatem Wnioskodawca usługę najmu części windy winien dokumentować fakturą ze stawką w wysokości 23% zgodnie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 4 należało uznać za prawidłowe.

W rozpatrywanej sprawie w związku z przeniesieniem kosztów energii elektrycznej na rzecz firmy dostarczającej sygnał telewizji kablowej należy odnieść się do treści art. 7 ust. 8 ustawy, który wprowadza zasadę, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar ostatniemu nabywcy, to uznaje się, że dostawy towaru dokonał każdy z podmiotów biorący udział w tych czynnościach.

Ww. przepis, znajduje zastosowanie, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym, nabywającym dany towar, a jedynie przyjmuje się że nabył ten towar, a następnie sam dokonał dostawy tego towaru.

Zetem, Wnioskodawca prawidłowo dokumentuje dostawę energii elektrycznej na rzecz firmy dostarczającej sygnał telewizji kablowej poprzez refakturowanie poniesionych kosztów z zastosowaniem stawki podatku zgodnej z otrzymaną fakturą od dostawcy prądu, tj. w wysokości 23%.

Wobec powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku w szczególności dotyczące dokumentowania rozliczeń z. Sp. z o.o., która administruje lokalami mieszkalnymi będącymi własnością Gminy nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego... po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.