1061-IPTPP3.4512.365.2016.2.JM - Ustalenie prawa do odzyskania podatku w związku z wydatkami poniesionymi na budowę estakady w ramach projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 sierpnia 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.365.2016.2.JM Ustalenie prawa do odzyskania podatku w związku z wydatkami poniesionymi na budowę estakady w ramach projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku w związku z wydatkami poniesionymi na budowę estakady w ramach projektu pn.: "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku w związku z wydatkami poniesionymi na budowę estakady w ramach projektu pn.: "...".

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Gmina... była Beneficjentem projektu "..." współfinansowanego środkami z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej 2007-2013. Projekt składał się z 13 zadań inwestycyjnych, realizowanych przez miejskie jednostki budżetowe, tj. Miejski Zarząd Dróg w... (MZD) i Zarząd Transportu Miejskiego w... (ZTM).

MZD, powołana przez Gminę... samorządowa jednostka budżetowa, zajmuje się m.in.: budową dróg publicznych wraz z towarzyszącą infrastrukturą (oświetlenie uliczne, urządzenia bezpieczeństwa ruchu, chodniki, kanalizacja deszczowa itd.). MZD uzyskuje przychody od podmiotów prowadzących działalność na terenach przyległych do realizowanych przez MZD inwestycji, z tytułu przyjmowania wód opadowych do istniejącej, budowanej i przebudowywanej sieci kanalizacji deszczowej. Przychody te dokumentowane są fakturami VAT, wystawionymi na te podmioty na podstawie zawartych z nimi umów o charakterze cywilnoprawnym.

ZTM, powołana przez Gminę... samorządowa jednostka budżetowa, zajmuje się organizacją, zarządzaniem i nadzorem nad komunikacją miejską. ZTM prowadzi sprzedaż biletów komunikacji miejskiej, z czego uzyskuje przychody, które w myśl ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT oraz zakupuje usługi przewozowe od operatora, z którym zawarł umowę na przewóz osób.

Obie jednostki były w trakcie realizacji projektu i nadal są czynnymi i zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT, składającym deklarację VAT-7.

W ramach projektu zrealizowane zostało zadanie pn. "...", w ramach którego wybudowano i przebudowano ciąg ulic wraz z infrastrukturą techniczną (m.in. chodniki, perony autobusowe, ścieżki rowerowe, kanalizacja deszczowa, oświetlenie uliczne, sygnalizacja świetlna, sieci uzbrojenia, ekrany akustyczne). Inwestycja obejmowała również budowę buspasów i estakady w ciągu buspasa, którą poprowadzono ścieżkę rowerową. Wybudowaną estakadą poruszają się autobusy komunikacji miejskiej i inne środki transportu zbiorowego (prywatne busy i taksówki), pojazdy uprzywilejowane oraz rowerzyści.

Zadanie inwestycyjne realizowane było przez obie jednostki. ZTM odpowiadał za rozliczenie robót związanych z budową estakady, był płatnikiem faktur dotyczących tego zakresu robót. MZD odpowiadał za rozliczenie pozostałego zakresu inwestycji, w tym za budowę kanalizacji deszczowej. Faktury wystawiane były na podstawie kosztorysów oraz tabel elementów rozliczeniowych, obejmujących poszczególne elementy zadania inwestycyjnego. Wydatki ponoszone były w latach 2014-2015, ostatnia płatność została dokonana 18 grudnia 2015 r.

Wytworzona infrastruktura stanowi własność Gminy... i została zaewidencjonowana w obu jednostkach, zgodnie z poniesionymi wydatkami.

Zarząd Transportu Miejskiego wystąpił o interpretację indywidualną, w której zapytał, czy będzie mu przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach dotyczących zakupów towarów i usług związanych z budową estakady od podatku należnego wynikającego z faktur z tytułu sprzedaży biletów komunikacji miejskiej, wskazując jednocześnie, że takie prawo będzie posiadał. Ze stanowiskiem tym nie zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji IPTPP4/443-761/13-4/JM z dnia 30 stycznia 2014 r., wskazując na brak spełnienia podstawowego warunku, umożliwiającego dokonanie odliczenia, tj. brak związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powyższa interpretacja została zaskarżona przez ZTM do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w....

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2014 r. WSA w... zawiesił postępowanie z uwagi na skierowanie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytania prejudycjalnego dotyczącego wykładni prawa unijnego w zakresie uznania jednostki organizacyjnej gminy za podatnika VAT. Uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. (sygn. sprawy C-276/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w... wydał w dniu 10 listopada 2015 r. wyrok (Sygn. akt...), w którym oddalił skargę Zarządu Transportu Miejskiego w... na Interpretację Indywidualną IPTPP4/443-761/13-4/JM z dnia 30 stycznia 2014 r. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że skarga nie zasługuje na rozpatrzenie, ponieważ zaskarżona interpretacja nie narusza przepisów prawa. Sąd stwierdził również, że Zarządowi Transportu Miejskiego w... nie przysługuje, w żadnej części, prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur VAT wystawionych przez wykonawców przedmiotowej części projektu, wskazując przy tym na brak przesłanki podmiotowej, tj. że ZTM w..., pełniący rolę jednostki budżetowej Miasta..., nie jest podatnikiem podatku VAT.

Faktury dokumentujące wydatki poniesione na budowę estakady zostały wystawione na Zarząd Transportu Miejskiego w....

Wnioskodawca nie pobiera opłat z tytułu korzystania z estakady od żadnego z pojazdów uprawnionych (tj. autobusów komunikacji miejskiej i innych środków transportu zbiorowego, pojazdów uprzywilejowanych oraz rowerzystów). Oznacza to, że Wnioskodawca wykorzystuje estakadę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wybudowana infrastruktura jest udostępniona nieodpłatnie wszystkim pojazdom uprawnionym.

Jednostki budżetowe, które realizowały to zadanie inwestycyjne, tj. Zarząd Transportu Miejskiego w... i Miejski Zarząd Dróg w..., są czynnymi i zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT, składającymi deklarację VAT-7.

Gmina... dokonuje odrębnych rozliczeń podatku VAT od swoich jednostek organizacyjnych.

Gmina... w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez jej jednostki organizacyjne.

Zakres pytań dotyczy okresów rozliczeniowych, kiedy Gmina... rozliczała się odrębnie od swoich jednostek organizacyjnych. Gmina nie zamierza dokonywać centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi za okresy sprzed obowiązku ustawowego tj. do 1 stycznia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przed opublikowaniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. (sygn. sprawy C-276/14) VAT naliczony w fakturach za dostawę towarów i usług, związanych z budową estakady nie był możliwy do odzyskania?

2. Czy po opublikowaniu wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. (sygn. sprawy C-276/14) VAT ten nie jest możliwy do odzyskania?

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad.1 Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając Interpretację Indywidualną IPTPP4/443-761/13-4/JM z dnia 30 stycznia 2014 r., podatek VAT związany z budową estakady nie był możliwy do odzyskania przed opublikowaniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ponieważ z wybudowanej estakady korzystają, oprócz autobusów komunikacji miejskiej, również inne pojazdy transportu zbiorowego (prywatne busy i taksówki), pojazdy uprzywilejowane, a po wydzielonej pod ścieżkę rowerową części, rowerzyści. Nie istnieje zatem bezpośredni związek zakupów towarów i usług związanych z budową estakady (zawierających VAT naliczony) z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. ze sprzedażą biletów komunikacji publicznej (zawierających VAT należny).

Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając Interpretację Indywidualną IPTPP4/443-761/13-4/JM z dnia 30 stycznia 2014 r. oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... z dnia 10 listopada 2015 r., podatek VAT związany z budową estakady nie jest możliwy do odzyskania po opublikowaniu wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ponieważ nie zaistniały nowe przesłanki, które spowodowałyby pojawienie się bezpośredniego związku zakupów towarów i usług związanych z budową estakady z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. ze sprzedażą biletów komunikacji publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.), który stanowi, że sektor finansów publicznych tworzą m.in.:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe, agencje wykonawcze, instytucje gospodarki budżetowej i państwowe fundusze celowe stosują zasady gospodarki finansowej określone w niniejszej ustawie.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych).

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że jednostka organizacyjna wykonująca we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osoby fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., zgodnie z którym podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia czy dana jednostka działa "samodzielnie" należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu. Ponadto należy wskazać, że ustaleń tych należy dokonywać na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wspólnotowych w oderwaniu od skutków konwencjonalnych na gruncie prawa cywilnego i przepisów samorządowych.

Jednym z kryteriów jest przede wszystkim ustalenie, czy dana jednostka ponosi ryzyko gospodarcze, czy też to ryzyko ponosi jednostka nadrzędna (por. pkt 35 wyroku TSUE w sprawie C-210/04). Kolejnym kryterium, według TSUE, decydującym o ustaleniu samodzielności, jest odpowiedzialność za szkody poniesione wobec osób trzecich (por. wyrok w sprawie C-202/90 pkt 15).

W tym miejscu należy zauważyć, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Zgodnie z powyższym oraz komunikatem Ministerstwa Finansów z dnia 29 września 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego "scentralizowania" nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina była Beneficjentem projektu "...", współfinansowanego środkami z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej 2007-2013. Projekt składał się z 13 zadań inwestycyjnych, realizowanych przez miejskie jednostki budżetowe, tj. Miejski Zarząd Dróg (MZD) i Zarząd Transportu Miejskiego (ZTM). W ramach projektu zrealizowane zostało zadanie pn. "...", w ramach którego wybudowano i przebudowano ciąg ulic wraz z infrastrukturą techniczną (m.in. chodniki, perony autobusowe, ścieżki rowerowe, kanalizacja deszczowa, oświetlenie uliczne, sygnalizacja świetlna, sieci uzbrojenia, ekrany akustyczne). Inwestycja obejmowała również budowę buspasów i estakady w ciągu buspasa, którą poprowadzono ścieżkę rowerową. Wybudowaną estakadą poruszają się autobusy komunikacji miejskiej i inne środki transportu zbiorowego (prywatne busy i taksówki), pojazdy uprzywilejowane oraz rowerzyści. Wnioskodawca nie pobiera opłat z tytułu korzystania z estakady od żadnego z pojazdów uprawnionych (tj. autobusów komunikacji miejskiej i innych środków transportu zbiorowego, pojazdów uprzywilejowanych oraz rowerzystów). Wnioskodawca wykorzystuje estakadę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że zakres pytań dotyczy okresów rozliczeniowych, kiedy Gmina rozliczała się odrębnie od swoich jednostek organizacyjnych. Gmina nie zamierza dokonywać centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi za okresy do 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z treścią art. 106e ust. 1 pkt 3, pkt 4, pkt 5 ustawy faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy oraz numer identyfikacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie nabywcą towarów i usług w związku z realizacją projektu jest Zarząd Transportu Miejskiego, na który były wystawiane faktury.

Jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Skoro ustawodawca przyznał podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych (zakupionych) towarów i usług, to w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nie może odliczać podatku naliczonego z faktur wystawionych na Zarząd Transportu Miejskiego, ponieważ w swoich rozliczeniach Wnioskodawca uwzględnia odrębność rozliczeń podatkowych dokonywanych przez jej jednostki organizacyjne. Zatem faktury wystawione na Zarząd Transportu Miejskiego nie mogą być uwzględnione przez Gminę w jej rozliczeniach w podatku VAT.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca nie dokonał nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT, nie może być mowy o możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia

m. in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że zarówno przed opublikowaniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 jak i po opublikowaniu ww. wyroku Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku w związku z wydatkami poniesionymi na budowę estakady w ramach projektu pn.: "...", ponieważ Wnioskodawca w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez jej jednostki organizacyjne i zakres pytań dotyczy okresów rozliczeniowych, kiedy Gmina rozliczała się odrębnie od swoich jednostek organizacyjnych. Zatem faktury wystawione na Zarząd Transportu Miejskiego nie mogą być uwzględnione przez Gminę w jej rozliczeniach w podatku VAT i nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w okolicznościach przedstawionych we wniosku i traci swą aktualność dla okresów, od których Gmina dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl