1061-IPTPP3.4512.363.2016.2.JM - VAT w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży samochodu uprzednio wykupionego po zakończeniu umowy leasingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2016 r. (data wpływu 22 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży samochodu uprzednio wykupionego po zakończeniu umowy leasingu - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży samochodu uprzednio wykupionego po zakończeniu umowy leasingu oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz o opłatę od wniosku o wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jest to działalność prawnicza i nie polega ona na handlu.

Wnioskodawca zawarł umowę leasingu samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą na okres 42 miesięcy. Samochód jest przedmiotem umowy leasingu operacyjnego z zagwarantowaną opcją wykupu po cenie ustalonej w umowie leasingu.

Wnioskodawca dokonuje odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych zgodnie z art. 86a ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług. W pozostałej części raty leasingowe są księgowane w kosztach działalności gospodarczej Wnioskodawcy jako koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca zamierza wykupić przedmiot leasingu po zakończeniu umowy leasingu, a po wykupie korzystać z niego jako samochodu prywatnego. Wnioskodawca nie wprowadzi samochodu do ewidencji środków trwałych i nie będzie go amortyzował, a wydatków poniesionych w związku z wykupem pojazdu nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodu ani do ustalenia podstawy amortyzacji pojazdu. Samochód nie będzie też stanowił towaru handlowego przeznaczonego do dalszej odsprzedaży w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca nie dokona odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury otrzymanej od leasingodawcy z tytułu wykupu samochodu po zakończeniu leasingu.

Wnioskodawca po wykupie samochodu zamierza wykorzystać go w prowadzonej działalności gospodarczej w oparciu o ewidencję przebiegu pojazdu o której mowa w art. 23 ust. 5 i 7 oraz w art. 23 ust. 1 pkt 46 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie zaliczał ponoszone wydatki z tytułu korzystania z pojazdu w działalności gospodarczej zgodnie z zasadami określonymi w tych przepisach, tj. z uwzględnieniem iloczynu liczby kilometrów faktycznego przebiegu i stawki urzędowej za 1 kilometr przebiegu.

Po upływie co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu ww. samochodu, Wnioskodawca zamierza sprzedać ten samochód za cenę odpowiadającą jego cenie rynkowej.

Na chwilę obecną faktura dokumentująca wykup samochodu od leasingodawcy została już wystawiona na rzecz Wnioskodawcy.

W odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu znak 1061-IPTPP3.4512.363.2016.1.JM: "Czy po wykupie samochodu Wnioskodawca zamierza odliczać podatek VAT od wydatków związanych z ww. samochodem? Jeżeli tak, to należy wskazać od jakich wydatków.", Wnioskodawca wskazał, że nie, Wnioskodawca nie będzie odliczał podatku VAT od wydatków zw. z samochodem.

W odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu znak 1061-IPTPP3.4512.363.2016.1.JM: "Czy Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży samochodów? Jeżeli tak, to należy wskazać ile samochodów i kiedy miało miejsce sprzedaż?", Wnioskodawca wskazał, że tak:

* IX 2003 r. - sprzedaż samochodu Peugeot 405 zakupionego w roku 1998 lub 1999,

* III 2011 - sprzedaż samochodu Skoda Octavia zakupionego w 2003 r.,

* I 2013 - sprzedaż samochodu Toyota Corolla zakupionego w 2008 r.

Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż samochodu przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ponadto przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z powyższych unormowań wynika, że sprzedaż samochodu traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże zauważyć przy tym należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 maja 2016 r., ILPP4/4512-1-94/16-4/IL)

W niniejszym zdarzeniu przyszłym, celem ustalenia istnienia obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, zbadać należy czy Wnioskodawca, sprzedając w przyszłości samochód wykupiony działać będzie w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w świetle art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe, stwierdzić należy, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Wykluczyć zatem należy osoby fizyczne z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, rozstrzygnął, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu stanowić będzie wykonanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, zbywając samochód stanowiący jego majątek prywatny, skorzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego transakcja sprzedaży samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca, w związku z planowaną dostawą samochodu, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług: tym samym nie powstanie też obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona, ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą na okres 42 miesięcy. Samochód jest przedmiotem umowy leasingu operacyjnego z zagwarantowaną opcją wykupu po cenie ustalonej w umowie leasingu. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmiot leasingu po zakończeniu umowy leasingu. Wnioskodawca po wykupie samochodu zamierza wykorzystać go w prowadzonej działalności gospodarczej w oparciu o ewidencję przebiegu pojazdu o której mowa w art. 23 ust. 5 i 7 oraz w art. 23 ust. 1 pkt 46 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie zaliczał ponoszone wydatki z tytułu korzystania z pojazdu w działalności gospodarczej zgodnie z zasadami określonymi w tych przepisach, tj. z uwzględnieniem iloczynu liczby kilometrów faktycznego przebiegu i stawki urzędowej za 1 kilometr przebiegu. Po upływie co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu ww. samochodu, Wnioskodawca zamierza sprzedać ten samochód za cenę odpowiadającą jego cenie rynkowej.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu, który stanowi przedmiot leasingu i Wnioskodawca zamierza go wykupić po zakończeniu umowy leasingu samochodu oraz wykorzystać go w prowadzonej działalności gospodarczej w oparciu o ewidencję przebiegu pojazdu, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W tej sytuacji niezależnie od faktu, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest sprzedaż samochodów, nie można uznać, że dostawa ta - w świetle okoliczności sprawy - będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem "osobistym" Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu uprzednio wykupionego po zakończeniu umowy leasingu, będzie zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, sprzedażą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji ww. sprzedaż samochodu, który Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, ponieważ w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, ze dostawa ta będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży samochodu uprzednio wykupionego po zakończeniu umowy leasingu. Natomiast wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.