1061-IPTPP3.4512.338.2016.3.MWj

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 14 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2016 r. (data wpływu 3 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty deklaracji (w której Zainteresowany wnioskował o zwrot 50% VAT-u od zakupu samochodu osobowego) po przebudowie samochodu na specjalny - pogrzebowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% dla sprzedaży nagrobków z montażem jako części usługi pogrzebowej oraz samodzielnie jako nagrobek z montażem bez świadczenia usługi pogrzebowej;

* korekty deklaracji (w której Zainteresowany wnioskował o zwrot 50% VAT-u od zakupu samochodu osobowego) po przebudowie samochodu na specjalny - pogrzebowy;

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 lipca 2016 r. (data wpływu 3 sierpnia 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego i przepisów prawa podatkowego dotyczącego pytania nr 2 przedmiotowego wniosku oraz pismem z dnia 26 września 2016 r. w zakresie własnego stanowiska do pytania nr 2.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

7 września 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie usług kamieniarskich, m.in. obróbka kamieni naturalnych, sprzedaż kamieni naturalnych-płyt, wyrobów gotowych (PKD 2369, 2370) i usług pogrzebowych (PKD 96.03). Jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi pogrzebowe w postaci kremacji zwłok wraz ze sprzedażą trumien, urn. Oferuje też wynajem chłodni do przechowywania zwłok oraz organizację pogrzebów transport zwłok. W ramach działalności kamieniarskiej oferuję klientom płyty kamienne surowe i polerowane, nagrobki, parapety, blaty, okładziny elewacyjne, płytki i inne elementy kamienia. Nagrobki z granitu wraz z montażem wykonywane są za życia kupujących, jak również na zlecenie rodzin zmarłych. Wykonuje nagrobki z granitu, podziemne elementy stanowiące część grobowca, obłożenie grobowca granitem, renowację istniejących nagrobków, demontaż i montaż istniejących nagrobków wraz z usługą literniczą, wykładanie posadzki przy nagrobku. Do tej pory za zamontowanie nowego nagrobka Wnioskodawca zawsze wystawiał faktury z symbolem 2369, co zobowiązywało Go do naliczania 23% podatku VAT, natomiast demontaż i montaż istniejącego nagrobka dla celów natychmiastowego pochowania zwłok grupował pod symbolem 96.03. i stosował 8% stawkę VAT. Dla usługi pogrzebowej stosuje obniżoną stawkę VAT 8%. Sprzedając trumnę czy urnę wraz z usługą kremacyjną również stosuje obniżoną stawkę VAT 8%.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwości i pytanie w związku z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą: Czy Wnioskodawca ma prawo zastosować obniżoną stawkę podatku VAT 8% dla sprzedaży nagrobków z montażem jako część usługi pogrzebowej oraz samodzielnie jako nagrobek bez świadczenia usługi pogrzebowej. Rzadko zdarza się, aby nagrobek dla zmarłego był zamówiony przez jego najbliższych w okresie miesiąca czy kilku miesięcy po pogrzebie. Często takie decyzje zapadają po dwóch, trzech albo więcej lat. Ponadto trafiają do Wnioskodawcy klienci, którym nie wykonywał usługi pogrzebowej a zamawiają nagrobek dla bliskiej, zmarłej kilka lat temu osoby. Czy Wnioskodawca musi uzyskać od rodziny jakieś dokumenty, które będą dowodzić, że nagrobek został postawiony dla osoby zmarłej?

W marcu 2016 r. na firmę (tylko i wyłącznie na potrzeby działalności pogrzebowej) Wnioskodawca zakupił samochód osobowy marki Mercedes, który od razu po zakupie został przetransportowany do renomowanej firmy w celu dokonania przebudowy, by spełniał warunki do wykonywania usług pogrzebowych. W kwietniu złożył deklarację VAT-7 (deklaracja rozliczeniowa za marzec) o zwrot 50% podatku VAT (w związku z tym, że samochód jest osobowy). Po przebudowie samochód będzie zarejestrowany jako specjalny, Wnioskodawca otrzyma stosowne dokumenty, które będą zaświadczać o statucie samochodu specjalnego pogrzebowego. Po przebudowie samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie dla celów pogrzebowych. Stosowne dokumenty świadczące o statucie samochodu pogrzebowego-specjalnego Wnioskodawca otrzyma we wrześniu 2016 r. Auto będzie spełniać wszelkie warunki dla pojazdów pogrzebowych zawarte w § 4 ust. 1 i 2 rozp. Ministra Zdrowia z dn. 27 XII 2007 r. Wszelkie dokumenty będą wydane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. W związku z tym, że zakup samochodu osobowego uprawniał Wnioskodawcę do ubiegania się zwrot 50% podatku VAT, czy po odebraniu samochodu z warsztatu, może złożyć korektę deklaracji kwietniowej, aby odliczyć 100% podatku od towarów i usług? (Wnioskodawca pragnie nadmienić, że za usługę przebudowy samochodu otrzyma fakturę VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy Wnioskodawca może złożyć korektę deklaracji (w której wnioskował o zwrot 50% podatku VAT od zakupu samochodu osobowego) po przebudowie samochodu, po otrzymaniu wszystkich niezbędnych dokumentów i zarejestrowaniu na specjalny - pogrzebowy, by otrzymać zwrot 100% VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W kwietniu została złożona deklaracja VAT z uwzględnieniem odliczenia 50% VAT od zakupu samochodu osobowego (taki statut posiadał ten samochód w dniu zakupu). W październiku 2016 r. ww. samochód będzie po przebudowie i zarejestrowaniu - otrzyma statut samochodu specjalnego-pogrzebowego. Dlatego Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do pełnego-odliczenia VAT z faktury zakupu samochodu, który po przebudowie otrzymał statut samochodu pogrzebowego, a więc zasadne jest złożenie korekty - deklaracji VAT za marzec 2016 r. po otrzymaniu niezbędnych dokumentów.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dn. 16 grudnia 2010 r. wynika, że przepis ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do pojazdów samochodowych, będących pojazdami specjalnymi. W załączniku stanowiącym wykaz pojazdów specjalnych w poz. 11 wymieniony jest pojazd pogrzebowy. Nabyty przez Wnioskodawcę samochód nie był używany po zakupie. Będzie używany dopiero po przebudowie, otrzymaniu odpowiednich dokumentów i zarejestrowaniu jako samochód specjalny-pogrzebowy. Nie jest więc i nie był używany jako osobowy. Samochód będzie wykorzystywany jedynie dla celów pogrzebowych (przewóz zwłok, obsługa pogrzebu - kondukt żałobny).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. W grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Zgodnie z art. 86a ust. 11 ustawy, w przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2, uznaje się, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej:

- chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

W myśl art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Stosownie do art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż określone w ust. 9 pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 4 pkt 2, uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, wymagania dla tych pojazdów samochodowych oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, uwzględniając specyfikę ich konstrukcji oraz ich zastosowanie, a w przypadku pojazdów mających więcej niż jeden rząd siedzeń - również wymóg, aby dopuszczalna masa całkowita była większa niż 3 tony (art. 86a ust. 16 ustawy).

Na podstawie delegacji ustawowej, wynikającej z art. 86a ust. 16 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r. poz. 407), które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, za pojazdy samochodowe inne niż określone w art. 86a ust. 9 ustawy uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika uznaje się pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu:

- jeżeli mają jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony.

Jak wynika z § 3 pkt 1 tego rozporządzenia, pojazdy samochodowe, o których mowa w § 2, powinny spełniać wymagania określone w § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie wydawania pozwoleń i zaświadczeń na przewóz zwłok i szczątków ludzkich (Dz. U. Nr 249, poz. 1866) - w przypadku pojazdów, o których mowa w § 2 pkt 1.

Według § 4 omawianego rozporządzenia, dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań, o których mowa w § 2 i § 3, są dokumenty wydane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 r., środek transportu drogowego przeznaczony do przewozu zwłok i szczątków ludzkich powinien spełniać następujące wymagania techniczne i sanitarne:

Według ust. 2 tego paragrafu, nie dopuszcza się montażu miejsc siedzących w części przeznaczonej na umieszczenie zwłok albo szczątków ludzkich.

W myśl ust. 5 omawianego paragrafu, środek transportu drogowego powinien być zarejestrowany jako pojazd specjalny zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-14 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

Na mocy art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Termin "dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych" do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w marcu 2016 r. na firmę (tylko i wyłącznie na potrzeby działalności pogrzebowej) zakupił samochód osobowy marki Mercedes, który od razu po zakupie został przetransportowany do renomowanej firmy w celu dokonania przebudowy, by spełniał warunki do wykonywania usług pogrzebowych. W kwietniu 2016 r. Wnioskodawca złożył deklarację VAT-7 (deklaracja rozliczeniowa za marzec) o zwrot 50% podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup przedmiotowego samochodu.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego (100%) odliczenia kwoty podatku naliczonego od zakupu samochodu specjalnego pogrzebowego w związku z jego przebudową. Jak wskazano bowiem we wniosku, Wnioskodawca zakupił przedmiotowy samochód na firmę, tylko i wyłącznie na potrzeby działalności pogrzebowej, który od razu po zakupie został przetransportowany do renomowanej firmy w celu dokonania przebudowy, by spełniał warunki do wykonywania usług pogrzebowych. Po przebudowie samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie dla celów pogrzebowych. Ponadto po przebudowie samochód będzie zarejestrowany jako specjalny, a Wnioskodawca we wrześniu 2016 r. otrzyma stosowne dokumenty, które będą zaświadczać o statucie samochodu specjalnego pogrzebowego i auto będzie spełniać wszelkie warunki dla pojazdów pogrzebowych zawarte w § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie wydawania pozwoleń i zaświadczeń na przewóz zwłok i szczątków ludzkich oraz wszelkie dokumenty będą wydane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że pojazd ten po dokonaniu przebudowy będzie pojazdem samochodowym o przeznaczeniu pogrzebowym, o którym mowa w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r., uznawanym za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Jak wynika z okoliczności sprawy przedmiotowy samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie dla celów pogrzebowych.

Jak wyżej wskazano, aby pojazd został uznany za pojazd samochodowy, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, to musi on spełniać wymogi, o których mowa ww. przepisach, a Wnioskodawca musi posiadać stosowne dokumenty, z których będzie wynikało takie przeznaczenie.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca otrzyma stosowne dokumenty, które będą zaświadczać o statucie samochodu specjalnego pogrzebowego we wrześniu 2016 r. Zatem dopiero od momentu posiadania dokumentów samochód będzie spełniał warunki do uznania go za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne (100%) prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup przedmiotowego samochodu. Prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup ww. samochodu nieodliczonego przy zakupie Wnioskodawca będzie mógł zrealizować za okres, w którym Zainteresowany otrzyma stosowne dokumenty świadczące o statucie samochodu pogrzebowego-specjalnego.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca wskazał w swoim stanowisku, że przysługuje mu prawo do pełnego odliczenia VAT z faktury zakupu poprzez złożenie korekty deklaracji VAT za marzec 2016 r. należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dn. 16 grudnia 2010 r. wynika, że przepis ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi. W załączniku stanowiącym wykaz pojazdów specjalnych w poz. 11 wymieniony jest pojazd pogrzebowy.

Tut. Organ informuje, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego dotyczące samochodu specjalnego pogrzebowego zostały sformułowane w art. 86a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) oraz obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r. poz. 407).

Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie pytanie nr 2. Natomiast w pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.