1061-IPTPP3.4512.252.2016.1.MWj

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.252.2016.1.MWj

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących zakup samochodu lub faktur dokumentujących raty leasingowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących zakup samochodu lub faktur dokumentujących raty leasingowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Siedziba główna firmy mieści się w miejscu zamieszkania.

Dodatkowo w przyszłości firma planuje wynająć dodatkowe miejsce wykonywania działalności i wpisać je do Ewidencji działalności gospodarczej (zdarzenie przyszłe).

Obecnie firma posiada w środkach trwałych samochód osobowy, który służy do celów mieszanych i odlicza od faktur zakupu za paliwo 50% VAT oraz posiada drugi samochód prywatny wykorzystywany jedynie do celów prywatnych.

Dodatkowo w przyszłości firma planuje nabyć nowy samochód nabywany na własność bądź też brany w leasing operacyjny (zdarzenie przyszłe). Firma z tytułu nabycia samochodu bądź też korzystania z niego na podstawie umowy leasingu otrzyma faktury z podstawową stawką podatku VAT. Faktura dotycząca nabycia lub rat leasingowych będzie wystawiona na firmę Wnioskodawcy. Nabyty samochód lub raty leasingowe za samochód będzie wykorzystywany jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie będzie tym samym konieczności odrębnego przyporządkowywania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi bądź niepodlegającymi opodatkowaniu. Osobami korzystającymi z samochodu firmowego będą właściciel, pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę lub na umowę cywilnoprawną.

Firma planuje tym samym złożyć druk VAT-26 w terminie 7 dni od dnia w którym poniosłaby pierwsze wydatki związane z nowym samochodem.

Z uwagi na stwierdzenie powyższe firma Wnioskodawcy planuje wprowadzić:

I. Obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingu dodatkowego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy pojazdu używanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności, bez możliwości jego korzystania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa.

II. Wprowadzenie procedur poprzez regulamin w sprawie zasad korzystania z samochodów służbowych. Regulamin określi sposób używania pojazdu wykluczający jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Przede wszystkim określałby on, że użytkownik ma prawo do korzystania z samochodu tylko i wyłącznie w czasie wypełniania przez nich obowiązków służbowych (w ramach stosunku pracy lub stosunku cywilnoprawnego), to jest wyłącznie w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Ww. procedury nałożą obowiązek osób korzystających z pojazdu m.in. prowadzenia obowiązkowej ewidencji przebiegu samochodu.

III. Wprowadzenie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu nowego samochodu. W przypadku, gdy samochód będzie wykorzystywany do celów służbowych w tym udostępniany właścicielowi lub współpracownikom firmy, znajdowałyby się w niej następujące informacje:

1.

numer rejestracyjny samochodu;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu samochodu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej samochodem dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej samochodem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Planowany do nabycia pojazd fabrycznie nie będzie wyposażony w urządzenie GPS, tym samym Wnioskodawca nie przewiduje dodatkowego nadzoru pojazdu poprzez urządzenie GPS. Stały nadzór nad wykorzystaniem pojazdu do celów związanych z prowadzoną działalnością będzie prowadzony poprzez wskazane wyżej procedury. Wnioskodawca dokona tym samym należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych własnych lub pracownika. Jednocześnie Wnioskodawca potencjalnie może rozważyć w przyszłości zamontowanie i prowadzenie monitoringu pojazdu poprzez urządzenie GPS.

Faktury, w tym faktury za paliwo, będą wystawiane na firmę Wnioskodawcy.

Właściciel lub wyznaczona przez właściciela osoba będzie cyklicznie - np. raz w miesiącu weryfikować sporządzane przez użytkowników samochodów ewidencje przebiegu pojazdu w zestawieniu z fakturami za paliwa, wskazaniami licznika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących zakup samochodu lub otrzymanych faktur dokumentujących raty leasingowe związane z leasingiem samochodu opisany we wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

I. Uwagi ogólne

Zdaniem Zainteresowanego, odpowiedzi na postawione powyżej pytania poszukiwać należy w ustawie z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) (dalej: ustawa nowelizująca) wprowadzającej nowe zasady rozliczeń VAT przy zakupie i eksploatacji samochodów przez podatników VAT. Podstawowym celem nowelizacji było kompleksowe uregulowanie w przepisach o podatku od towarów i usług zasad odliczania rozliczania wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Ustawa służy wykonaniu prawa Unii Europejskiej, a bezpośrednią podstawę wprowadzenia przewidzianych w jej treści zmian stanowi decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 228.12.2013, str. 51). Zgodnie z nowym brzmieniem art. 86a VATU regulującego przedmiotowe kwestie, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wykazanej na fakturze.

Jednocześnie, w ust. 2 przywołanego artykułu ustawodawca zdefiniował wydatki związane z pojazdami samochodowymi jako wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową (czynsz, raty lub inne płatności wynikające z takiej umowy);

3.

nabycia lub importu: paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Tym samym, na mocy powyższych przepisów wprowadzono zasadę statuującą możliwość odliczenia zaledwie połowy VAT naliczonego przy wydatkach związanych z pojazdami samochodowymi. Odstępstwo od tej zasady wprowadzono jednak w art. 86a ust. 3 VATU, na mocy którego ograniczenie możliwości odliczenia pełnego VAT nie ma zastosowania m.in. w przypadku gdy pojazdy samochodowe:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie (...) - przy założeniu, iż pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W konsekwencji uchwalenia powyższych regulacji, prawo odliczenia pełnego lub częściowego zależne będzie nie tyle od samego faktycznego wykorzystania zakupionego auta na cele niezwiązane z działalności gospodarczą, ale od samej możliwości użycia go w tym celu.

II. Stanowisko Wnioskodawcy z zakresie postawionego pytania:

Odnosząc powyższe uwagi i brzmienie przywołanych przepisów prawa do ocenianego zdarzenia przyszłego, w opinii Wnioskodawcy na postawione pytanie należy odpowiedzieć twierdząco.

Po pierwsze, zakup samochodu osobowego o masie całkowitej do 3,5 tony stanowi w świetle nowego art. 86a ust. 2 pkt 1 wydatek związany z pojazdami samochodowymi w rozumieniu VATU. Wynika to z literalnego brzmienia przywołanego przepisu (zwrot "nabycia").

Po drugie zaś - co najważniejsze - opisany w zdarzeniu przyszłym sposób wykorzystania zakupionego samochodu jednoznacznie pozwala uznać, że auto wykorzystywane będą "wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika", co skutkuje prawem pełnego odliczenia VAT z faktur dokumentujących ich nabycie. Dodatkowo Wnioskodawca posiada inne samochody w działalności gospodarczej wykorzystywane do celów mieszanych oraz dodatkowy samochód prywatny a opisywany samochód będzie parkowany nie w miejscu głównej siedziby firmy lecz na parkingu dodatkowego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy poza miejscem zamieszkania.

Jak zaznaczono w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w siedzibie głównej (miejsce zamieszkania) lecz planuje w przyszłości wynająć dodatkowe miejsce wykonywania działalności i wpisać je do Ewidencji działalności gospodarczej. Poza godzinami pracy samochód pozostawiany będzie co do zasady na parkingu dodatkowego miejsca prowadzenia działalności firmy (lub innym miejscu gwarantującym oszczędność w kosztach paliwa i czasie przejazdu do miejsca docelowego w dniu kolejnym) bez obiektywnej możliwości ich wykorzystania w jakikolwiek sposób.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić procedury w których zostanie określony sposób użytkowania pojazdu wykluczający jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Właściciel lub wyznaczona przez właściciela osoba będzie cyklicznie - np. raz w miesiącu weryfikować sporządzane przez użytkowników samochodów ewidencje przebiegu pojazdu w zestawieniu z fakturami za paliwo, wskazaniami licznika.

W konsekwencji należy uznać, że samochód wykorzystywany w opisany sposób przez cały czas służyć będzie działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Innymi słowy nie będzie absolutnie możliwości wykorzystania jego na cele prywatne, co wykluczałoby możliwość pełnego odliczenia VAT wykazanego na fakturach ich zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Elementy jakie powinna zawierać ewidencja zostały wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd)

d.

liczbę przejechanych kilometrów

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną VAT i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Siedziba główna firmy mieści się w miejscu zamieszkania.

Dodatkowo w przyszłości firma planuje wynająć dodatkowe miejsce wykonywania działalności i wpisać je do Ewidencji działalności gospodarczej.

W przyszłości firma planuje nabyć nowy samochód na własność bądź też w ramach leasingu operacyjnego. Firma z tytułu nabycia samochodu bądź też korzystania z niego na podstawie umowy leasingu otrzyma faktury z podstawową stawką podatku VAT. Faktura dotycząca nabycia lub rat leasingowych będzie wystawiona na firmę Wnioskodawcy. Nabyty samochód będzie wykorzystywany jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Osobami korzystającymi z samochodu firmowego będą właściciel, pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę lub na umowę cywilnoprawną.

Firma planuje złożyć druk VAT-26 w terminie 7 dni od dnia w którym poniosłaby pierwsze wydatki związane z nowym samochodem.

Stały nadzór nad wykorzystaniem pojazdu do celów związanych z prowadzona działalnością będzie prowadzony poprzez wskazane wyżej procedury. Wnioskodawca dokona tym samym należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych własnych lub pracownika.

Faktury będą wystawiane na firmę Wnioskodawcy.

Właściciel lub wyznaczona przez właściciela osoba będzie cyklicznie - np. raz w miesiącu weryfikować sporządzane przez użytkowników samochodów ewidencje przebiegu pojazdu w zestawieniu z fakturami za paliwa, wskazaniami licznika.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W przedmiotowej sprawie należy przyjąć, że pojazd, o którym mowa we wniosku będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca wprowadzi regulamin oraz procedury, z których będzie wynikać, iż używanie pojazdu wykluczy jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Użytkownik (pracownik) będzie miał prawo do korzystania z samochodu tylko i wyłącznie w czasie wypełniania przez niego obowiązków służbowych (w ramach stosunku pracy lub stosunku cywilnoprawnego), to jest wyłącznie w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Samochód będzie garażowany po godzinach pracy na parkingu dodatkowego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Pracownicy Wnioskodawcy nie będą mieli możliwości pobrania pojazdu poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż działalność przedsiębiorstwa. Prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu zawierająca elementy, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT. Wnioskodawca lub wyznaczona przez Niego osoba będzie cyklicznie - np. raz w miesiącu weryfikować sporządzane przez użytkowników samochodów ewidencje przebiegu pojazdu w zestawieniu z fakturami za paliwa, wskazaniami licznika. Ponadto firma posiada w środkach trwałych samochód osobowy, który służy do celów mieszanych i odlicza od faktur zakupu za paliwo 50% VAT oraz posiada drugi samochód prywatny wykorzystywany jedynie do celów prywatnych.

Mając na uwadze wskazane we wniosku reguły, sposób kontroli i wykorzystania pojazdu do działalności gospodarczej należy stwierdzić, że Wnioskodawca wprowadzi zasady wykluczające użycie samochodu do celów prywatnych i będzie prowadzona wymagana przepisami ewidencja przebiegu pojazdów, należy zatem przyjąć, że samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W konsekwencji powyższego Zainteresowanemu na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku z tytułu otrzymanych faktur dokumentujących zakup samochodu lub otrzymanych faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące przedmiotowego samochodu.

Reasumując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego - przestrzegając opisanych zasad - Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących zakup samochodu lub otrzymanych faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące przedmiotowego samochodu, z uwagi na to, iż przedmiotowy samochód wykorzystywany będzie wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Powyższe uprawnienie przysługuje Zainteresowanemu pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl