1061-IPTPP3.4512.246.2016.4.JM - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie drogi, gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach budowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie drogi, gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach budowy - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektów polegających na montażu kolektorów solarnych i budowie drogi oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W dniu 1 lipca 2016 r. wydano postanowienie nr 1061-IPTPP3.4512.245.2016.2.JM 1061-IPTPP3.4512.246.2016.2.JM o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektów polegających na budowie drogi i budowie drogi, gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach budowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) o wskazanie adresu elektronicznego w systemie e-PUAP oraz o doprecyzowanie opisu sprawy. W związku z uwzględnieniem zażalenia złożonego na ww. postanowienie zostało ono uchylone postanowieniem z dnia 27 lipca 2016 r. nr 1061-IPTPP3.4512.245.2016.3.IŻ 1061-IPTPP3.4512.246.2016.3.IŻ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Gmina.... jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina zamierza zrealizować projekt dotyczący montażu instalacji solarnych na rzecz osób fizycznych (osoby nieprowadzące działalności gospodarczej oraz prowadzące działalność). Środki finansowe na realizację projektu będą pochodzić ze środków unijnych z EFRR w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa..... na lata 2014-2020 - Oś Priorytetowa Energia przyjazna środowisku Poddział 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE.

Inwestycje Wnioskodawca chce realizować w latach 2017-2018. Wartość dofinansowania unijnego nie przekroczy 85% kosztów. Ponadto w kosztach projektu, na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych z Gminą, uczestniczyć będą mieszkańcy poprzez uiszczanie jednorazowych wpłat na poczet budowy kolektorów słonecznych. Umowa będzie nakładała na właścicielu nieruchomości obowiązek wniesienia udziału własnego w określonej kwocie, a nieuiszczenie opłaty spowoduje odstąpienie inwestora od umowy. Brakujące środki do zbilansowania finansowego inwestycji będzie pochodzić z budżetu gminy. Po okresie upływu okresu trwałości projektu tj. po upływie 5 lat kolektory słoneczne przejdą nieodpłatnie na własność dotychczasowych użytkowników. Zestawy solarne będą montowane na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie w obrębie nieruchomości będących własnością osób fizycznych. Montaże zestawów solarnych będą wykonywane w ramach termomodernizacji budynków mieszkalnych nieprzekraczających powierzchni 300 m², w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy. Montaż zestawów poza budynkami mieszkalnymi będzie traktowane jako usługi związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkalnemu. W związku z powyższym Gmina będzie stosowała odpowiednio dwie stawki podatku od towarów i usług tj. 8% i 23% w związku z realizowaniem umów cywilnoprawnych z mieszkańcami. Wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z realizacją inwestycji montażu instalacji kolektorów słonecznych wystawiane będą na Gminę.... i przez nią będą opłacane.

Kolejnym planowanym zdarzeniem przyszłym realizowanym przez Gminę.... będzie budowa odcinka drogi gminnej. Po realizacji zadania droga będzie własnością Gminy i będzie przez nią zarządzana. Wybudowana infrastruktura gminna będzie ogólnodostępna dla wszystkich użytkowników przy budowie drogi jest brana ewentualność zawarcia umów cywilnoprawnych, na podstawie której mieszkańcy gminy będą partycypować w kosztach inwestycji.

Wszystkie poniesione wydatki na inwestycję związaną z budową drogi będą dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy. Wszystkie faktury zakupowe zapłaci Gmina.......

Powstała droga będzie ogólnodostępna, nie będzie generowała przychodu. Nabywane towary i usługi związane z realizacją zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku 4) Czy Gminie..... będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy projekcie budowy drogi gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1. (we wniosku Ad.4.).

W przypadku gdy do budowy drogi mieszkańcy gminy będą partycypować w kosztach, gminie również nie będzie należało się prawo odliczenia podatku za faktur kosztowych inwestycji. mimo dobrowolnie podpisanych umów cywilnoprawnych i dokonania wpłat przez mieszkańców gmina nie będzie świadczyła usługi na ich rzecz gdyż infrastruktura powstanie w sferze działań publicznoprawnych. W zaistniałej sytuacji należy uznać że organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane art. 15 ust. 6 ustawy. Powstała droga będzie zaspakajała zbiorowe potrzeby wspólnoty.

1. (we wniosku 2) Dlaczego brak prawa do odliczenia podatku przy budowie dróg.

Gmina nie ma prawa odzyskania (odliczenia) podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na budowę dróg gminnych, ponieważ towary i usługi związane z budową dróg gminnych nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

* 1061-iptpp1.4512.120.2016.2.MGo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi 19.04 2016 R.

* ILPP5/4512-1-57/16-2/IP 2016.04.07 Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

* IPTPP3/4512-503/15-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi 22 LUTEGO 2016 R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

* dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

* odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Istota problemu sprowadza się zatem do ustalenia, czy Wnioskodawca pobierając opłaty od mieszkańców na realizacje projektu polegającego na przebudowie dróg gminnych, spełnia wskazaną w art. 15 ust. 6 ustawy przesłankę, tj. czy jest organem władzy publicznej.

Na wstępie należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, że: "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że "Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność". Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

W świetle sformułowań zawartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, iż pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.), drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

Na mocy ust. 2 tegoż artykułu, ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych.

Z kolei art. 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Ust. 2 ww. artykułu stanowi, że zarządcami dróg z zastrzeżeniem ust. 3,5 i 8 są dla dróg:

W myśl art. 20 cyt. ustawy, do zarządcy drogi należy w szczególności:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zrealizować projekt. Planowanym zdarzeniem przyszłym realizowanym przez Gminę będzie budowa odcinka drogi gminnej. Po realizacji zadania droga będzie własnością Gminy i będzie przez nią zarządzana. Wybudowana infrastruktura gminna będzie ogólnodostępna dla wszystkich użytkowników przy budowie drogi jest brana ewentualność zawarcia umów cywilnoprawnych na podstawie, której mieszkańcy gminy będą partycypować w kosztach inwestycji. Wszystkie poniesione wydatki na inwestycję związaną z budową drogi będą dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabywane towary i usługi związane z realizacją zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

W niniejszej interpretacji wskazano, że ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

Z powyższych przepisów wynika, iż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt realizuje zadania własne do których został powołany tj. utrzymania dróg gminnych.

Zawarcie przez Gminę dobrowolnych umów z mieszkańcami, na mocy której Gmina zobowiązuje się w ramach projektu do budowy drogi, która ma charakter drogi publicznej nie oznacza, że budowa tej drogi nastąpi w ramach prowadzonej przez gminę działalności gospodarczej. Nadal jest to sfera działań publicznoprawnych, która nie ma cech działalności gospodarczej. Droga publiczna ze swej istoty zaspakaja bowiem zbiorowe potrzeby wspólnoty.

Dokonane wpłaty przez mieszkańców nie będą stanowiły zatem wynagrodzenia za świadczoną przez Gminę usługę polegającą na budowie dróg, bowiem budowa drogi gminnej odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując zadanie działa jako administracja publiczna i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym gmina, co warte podkreślenia, samodzielnie decyduje o zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym o konieczności budowy czy przebudowy określonych dróg gminnych. Nałożenie przez powołane przepisy na gminę obowiązku budowy czy przebudowy drogi nie prowadzi do powstania po stronie mieszkańca gminy ani żadnego innego podmiotu np. inwestora budującego osiedle mieszkaniowe uprawnienia, na podstawie którego przysługiwałoby mu żądanie o budowę lub przebudowę przez gminę drogi publicznej.

Z powyższego wynika, że Gmina, z tytułu realizacji projektu polegającego na budowie drogi, gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach budowy, jako zadania własnego, wyłączona jest z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do wpłat dokonywanych przez mieszkańców w związku z budową drogi. Zatem, wpłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W przedmiotowej sprawie warunek związku nabytych usług polegających na realizacji budowy z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, nie będzie spełniony. Bowiem jak wskazano wyżej, Wnioskodawca w zakresie wpłat dokonywanych przez mieszkańców w ramach dobrowolnych umów cywilnoprawnych stanowiących udział w kosztach realizowanego projektu, będzie występował jako organ władzy publicznej. Tym samym nie jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług, a pobieranie ww. opłat nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepis przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie drogi, gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach budowy, ponieważ nabywane towary i usługi nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie drogi, gdy mieszkańcy będą partycypować w kosztach budowy. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektów polegających na montażu kolektorów solarnych i budowie drogi oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.