1061-IPTPP3.4512.101.2017.2.MJ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. , poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe i koszty eksploatacyjne - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe i koszty eksploatacyjne oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 marca 2017 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, postawienia pytania, stanowiska wnioskodawcy, brakującej opłaty, wskazania nazwy i adresu organów podatkowych oraz wskazania liczby stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej narzędzi. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Posiada samochody osobowe o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z których korzystają pracownicy w celu realizacji zadań służbowych bezpośrednio związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Zasady korzystania przez pracowników z samochodów służbowych określa zarządzenie wewnętrzne w sprawie samochodów służbowych obowiązujące w spółce (Regulamin). Zgodnie z jego postanowieniami, samochody służbowe działowe przypisane są do konkretnych pracowników, bądź też współwłaścicieli i wykorzystywane są do działalności służbowej, jak też do użytkowania w celach prywatnych. Użytkowane samochody pozostają do dyspozycji Użytkowników w okresie 24 godzin na dobę. Użytkownik jest uprawniony do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach nie związanych z działalnością gospodarczą (zgodnie z Regulaminem Użytkowania). Ww. samochody są użytkowane przez podmiot na podstawie umów leasingu bądź tez umowy najmu bądź nabytego prawa własności.

W stanie faktycznym firma odnosi bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu wydatki w wysokości kwoty netto rat leasingowych oraz wartości odsetek od tych rat i 50% nieodliczonego podatku od towarów i usług. Podatek VAT jest odliczany w 50% od tych rat, jak też od pozostałych kwot wydatkowanych w związku z użytkowaniem powyższych aut (zakup paliwa, części samochodowych, przeglądy).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej narzędzi. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT zobowiązanym do składania deklaracji z zakresu podatku od towarów i usług miesięcznie oraz ma zamiar w przyszłości nadal składać w zakresie rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług ww. deklaracje miesięczne. Przedsiębiorstwo jest zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 372). Ma zamiar także prowadzić księgi rachunkowe w następnych latach podatkowych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych firma od uzyskiwanego dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19%. Zaliczki z tytułu ww. zobowiązania podatkowego opłaca miesięcznie. Firma wykorzystuje przy prowadzeniu działalności gospodarczej pojazdy samochodowe. Firma zawarła umowy leasingowe, dotyczące samochodów osobowych i przyjęła je do użytkowania. Są one wykorzystywane przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Posiadają ładowności do 500 kg, z których korzystają pracownicy w celu realizacji zadań służbowych bezpośrednio związanych z prowadzona przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Przedsiębiorstwo postanowiło, iż od rat leasingowych, faktur dokumentujących nabycie paliwa od przedmiotowych samochodów z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z ich eksploatacją, będzie odliczało od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy podatek naliczony w wysokości 50%. Zasady korzystania przez pracowników z samochodów służbowych określa zarządzenie wewnętrzne w sprawie samochodów służbowych obowiązujące w Spółce (Regulamin). Zgodnie z jego postanowieniami samochody służbowe działowe przypisane są do konkretnych pracowników, bądź też współwłaścicieli i wykorzystywane są do działalności służbowej, jak też do użytkowania w celach prywatnych. Użytkowane samochody pozostają do dyspozycji Użytkowników w okresie 24 godzin na dobę. Użytkownik jest uprawniony do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach nie związanych z działalnością gospodarczą (zgodnie z Regulaminem użytkowania). Ww. samochody są użytkowane przez podmiot na podstawie umów leasingu bądź też umowy najmu bądź nabytego prawa własności.

W stanie faktycznym firma odnosi bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu wydatki w wysokości kwoty netto rat leasingowych oraz wartości odsetek od tych rat i 50% podatku naliczonego VAT, nieodliczonego od podatku należnego za każdy miesiąc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 1).

Czy w związku z zawarciem umów leasingu samochodów osobowych, które są i będą użytkowane przy prowadzeniu działalności gospodarczej, będzie przysługiwało i przysługuje prawo odliczenia od podatku należnego 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe i koszty eksploatacyjne oraz czy w przyszłości będzie przysługiwało prawo odliczenia od podatku należnego 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do ww. samochodów z faktur dokumentujących raty leasingowe i faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z eksploatacja ww. samochodów osobowych? - zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług

Wnioskodawca nadmienia, iż nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu i firma uznała, iż pracownik ma prawo użytkować samochód na potrzeby prywatnego użytku, nie ponosząc opłat, ponieważ uznaje się, iż praca handlowca pozwala na użytkowanie samochodu służbowego przez całościowy wymiar dobowego czasu.

W związku powyższym Wnioskodawca prosi o interpretację i stwierdzenie prawidłowości rozliczeń w powyższej sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Podatnik rozlicza raty leasingowe odnosząc bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu raty leasingowe, odsetki od tych rat jak również 50% podatku VAT od tych rat. Tożsame rozliczanie jest w przypadku samochodów osobowych będących własnością podatnika. Koszty zakupu części samochodów, paliwa i inne podatnik rozlicza analogicznie (50% VAT odliczonego, a pozostała kwota stanowi kup podatkowe). Podatnik nie obciąża Użytkowników samochodów służbowych kosztami ryczałtowymi za posiadanie w użytkowaniu samochodów służbowych w ilości 24 godziny na dobę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z obowiązującymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Podkreśla się, że obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu dla pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy został wyłączony jedynie w przypadkach wskazanych w art. 86 ust. 5 ustawy.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

W powołanych przepisach art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego od zakupów związanych z pojazdami samochodowymi. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczania podatku, zawarte w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ust. 2 tego artykułu podano katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Są to wydatki związane m.in. z używaniem tych pojazdów w ramach umowy leasingu oraz innej umowy o podobnym charakterze związane z tą umową (raty lub inne płatności wynikające z takiej umowy). Aby dany wydatek mógł być uznany za związany z pojazdem samochodowym, musi dotyczyć pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Firma zawarła umowy leasingowe, dotyczące samochodów osobowych i przyjęła je do użytkowania. Są one wykorzystywane przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Posiadają ładowności do 500 kg. Z samochodów korzystają pracownicy w celu realizacji zadań służbowych bezpośrednio związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Zasady korzystania przez pracowników z samochodów służbowych określa zarządzenie wewnętrzne w sprawie samochodów służbowych obowiązujące w spółce (Regulamin). Zgodnie z jego postanowieniami, samochody służbowe działowe przypisane są do konkretnych pracowników, bądź też współwłaścicieli i wykorzystywane są do działalności służbowej, jak też do użytkowania w celach prywatnych.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przedmiotowe samochody, będące własnością Spółki, wykorzystywane są/będą zarówno do działalności gospodarczej jak i do celów osobistych pracowników Spółki. Zatem jeżeli w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał przedmiotowe samochody wyłącznie do czynności opodatkowanych to Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do tych samochodów, rat leasingowych i wydatków eksploatacyjnych związanych z tymi samochodami, o ile nie zachodzą/nie będą zachodziły wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Niniejszą interpretacją załatwiono sprawę w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie

.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.