1061-IPTPP2.4512.86.2017.1.KW - Zwolnienie z opodatkowania czynności udzielania pożyczek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 stycznia 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania czynności udzielania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania czynności udzielania pożyczek oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana.

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

. Spółka z o.o.

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - będący stroną postępowania w sprawie interpretacji, o której mowa w art. 14r. § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, jest osobą fizyczną zamieszkałą i prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Drugim z zainteresowanych w sprawie (dalej "Pożyczkobiorca") jest osoba fizyczna również zamieszkała i prowadząca działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Trzecim z zainteresowanych w sprawie (dalej "Pożyczkodawca") jest spółka będącą osobą prawną - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada siedzibę i prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jako taka podlega na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Pożyczkodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem przeważającej działalności Pożyczkodawcy, który ujawniony został w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców, jest produkcja wyrobów pończoszniczych, sklasyfikowana pod kodem PKD 14.31.Z. Poza tym przedmiotem pozostałej działalności Pożyczkodawcy, zgodnie z dotyczącym go wpisem do Rejestru Przedsiębiorców, jest produkcja pozostałej odzieży dzianej (14.39.Z), sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych (46.41.Z), produkcja przędzy z pozostałych włókien tekstylnych, włączając produkcję nici (13.10.D), produkcja tkanin z włókien chemicznych (13.20.C), wykończanie wyrobów włókienniczych (13.30.Z), produkcja dzianin metrażowych (13.91.Z), sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów (46.76.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z) oraz od dnia wydania postanowienia przez Sąd Rejestrowy - 19 grudnia 2016 r. o zmianie wpisu w rejestrze, które zapadło w związku ze zmianą umowy Pożyczkodawcy, dokonaną mocą uchwały jego Zgromadzenia Wspólników z dnia 3 sierpnia 2016 r., również pozostałe pośrednictwo pieniężne sklasyfikowane pod kodem PKD 64.19.

Pożyczkodawca planuje udzielenie dwóch pożyczek, dwóm osobom fizycznym będącym jego wspólnikami - Wnioskodawcy oraz Zainteresowanemu Pożyczkobiorcy (dalej łącznie "Pożyczkobiorcy") - po jednej każdej z tych osób, które to osoby są obywatelami polskimi i prowadzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą, w związku z czym podlegają na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i które są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Pożyczkobiorcy uprawnieni będą do swobodnego dysponowania kwotami udzielonych im pożyczek. Obie pożyczki będą pierwszymi pożyczkami udzielonymi przez Pożyczkodawcę po zmianie jego umowy, polegającej na dodaniu do niej nowej pozycji prowadzonej działalności gospodarczej w postaci pozostałego pośrednictwa pieniężnego (PKD 64.19).

Obie zawarte umowy pożyczek będą umowami pożyczek terminowych, udzielonych na okres dwóch lat każda z nich, każda z możliwością jej przedterminowego wypowiedzenia przez Pożyczkodawcę i żądania natychmiastowego zwrotu całej kwoty pożyczki w przypadku, gdyby zwrot pożyczki w umówionym terminie stał się wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego tego z Pożyczkobiorców, z którym dana umowa została zawarta oraz z obowiązkiem zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie w przypadku przekroczenia przez danego z Pożyczkobiorców umówionego terminu zwrotu pożyczki. Obie umowy będą zawarte w formie pisemnej, a kwoty pożyczek wydane będą Pożyczkobiorcom poprzez przelanie ich na rachunki bankowe Pożyczkobiorców, prowadzone dla nich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obie pożyczki będą pożyczkami odpłatnymi - z tytułu ich udzielenia Pożyczkodawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek kapitałowych obliczonych od udzielonych kwot pożyczek według stałej stopy procentowej 2% w skali roku. Wysokość oprocentowania pożyczek uzgodniona została przez Pożyczkodawcę z Pożyczkobiorcami, biorąc pod uwagę wysokość oprocentowania podobnych pożyczek udzielanych na rynku. Do pobierania oprocentowania od udzielnych pożyczek Pożyczkodawca uprawniony będzie przez cały okres trwania umów pożyczek, aż do chwili ich spłaty.

Kwoty udzielonych pożyczek pochodziły będą z nadwyżek środków uzyskanych przez Pożyczkodawcę w latach ubiegłych z prowadzonej działalności handlowo-produkcyjnej, które to środki, zgodnie z podejmowanymi przez jego Zgromadzenie Wspólników uchwałami, przekazane zostały na jego kapitał zapasowy.

Pożyczkodawca ma zamiar przeznaczyć przychody uzyskane z tytułu udzielonych pożyczek w części na wydatki związane z rozwojem prowadzonej działalności produkcyjno-handlowej, a w pozostałej części ponownie, odpłatnie pożyczyć obecnym Pożyczkobiorcom lub innym podmiotom. Zwrócone kwoty pożyczek Pożyczkodawca planuje ponownie, odpłatnie pożyczyć obecnym Pożyczkobiorcom lub innym podmiotom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności udzielenia pożyczek przez Pożyczkodawcę, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, stanowiły będą odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i czy, jako takie, podlegały będą zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy?

2. Czy czynności udzielenia pożyczek przez Pożyczkodawcę, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, podlegały będą wyłączeniu przedmiotowemu od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przewidzianemu w art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, wobec czego Pożyczkobiorcy nie będą zobowiązani do zapłaty od nich podatku?

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1.

Opisane czynności udzielenia Pożyczek będą stanowiły odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej "Ustawa o VAT") i będą podlegały zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w jej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)", natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w jej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wobec tego stwierdzić należy, że ustawodawca, co wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy, uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem świadczenie usług może polegać zarówno na określonym działaniu (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i pewnym zaniechaniu (nieczynienie, bądź tolerowanie, czy też znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez wykonawcę tej usługi wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym.

Wobec powyższego zatem należy uznać, że udzielenie pożyczki, a więc udostępnienie innemu podmiotowi określonej kwoty pieniężnej i znoszenie korzystania przez ten podmiot z udostępnionej mu kwoty, stanowi niewątpliwie wykonanie usługi w rozumieniu ustawy o VAT. Mamy tu bowiem do czynienia zarówno z pewnym świadczeniem jednego podmiotu, jak i konkretnym, odrębnym od niego beneficjentem tego świadczenia w postaci pożyczkobiorcy korzystającego z udostępnionej mu kwoty pieniężnej, którą w innym wypadku nie dysponowałby.

Jednocześnie jednak należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" tego świadczenia. Aby uznać świadczenie za odpłatne, musi natomiast istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, polegający na tym, iż w zamian za wykonanie usługi beneficjent tej usługi wypłaca jej wykonawcy określone wynagrodzenie. Musi istnieć więc związek pomiędzy świadczoną usługą, a pewnym, przekazanym za nią usługodawcy, wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak wynika z zawartego w niniejszym wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielone przez Pożyczkodawcę pożyczki będą oprocentowane według stopy umówionej z Pożyczkobiorcami, a więc Pożyczkodawca udzieli ich w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek kapitałowych otrzymanych od Pożyczkobiorców w zamian za korzystanie z udostępnionego im kapitału. Wobec tego czynności udzielenia pożyczek uznać należy za odpłatne świadczenie usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, na mocy art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Jak więc wynika z powołanego przepisu, dla uznania, iż dany podmiot działa przy określonej czynności w charakterze podatnika podatku VAT nie ma znaczenia częstotliwość dokonywania takiej czynności.

Wobec tego udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Pożyczkodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Udzielanie pożyczek jest jednym z jego przedmiotów działalności, który ujawniony został w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Do udzielenia pożyczki Pożyczkodawca wykorzysta swoje przedsiębiorstwo, służące mu do prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem środki pieniężne, które złożą się na kwotę udzielonych pożyczek, będą pochodzić z działalności gospodarczej Pożyczkodawcy - sprzedaży wyrobów tekstylnych. Dodatkowo, zysk z udzielonych pożyczek Pożyczkodawca planuje, przynajmniej w części, zainwestować w rozwój prowadzonej działalności. Zysk ten Pożyczkodawca pozyskiwał będzie cały okres trwania umów pożyczki, ponieważ przez cały ten czas uprawniony będzie do pobierania odsetek od udostępnionego kapitału. Na marginesie warto zaznaczyć, że na ciągłość wykorzystania przez Pożyczkodawcę środków pieniężnych w celach zarobkowych, poprzez ich pożyczanie, wskazuje fakt, iż Pożyczkodawca planuje udzielić od razu dwóch pożyczek.

Z powyższego jednoznacznie wynika więc, że świadczenie Pożyczkodawcy sprowadza się do (i) wykorzystywania w sposób ciągły (ii) zgromadzonego uprzednio majątku rzeczowego w postaci pieniędzy, (iii) w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu w postaci odsetek. Z tego też względu, choć Pożyczkodawca nie zajmuje się regularnym udzielaniem pożyczek, to pożyczki wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, uznać należy za niejako "przedłużenie" prowadzonej przez niego działalności produkcyjno-handlowej, jako pewnego rodzaju inwestycję, z której Pożyczkodawca planuje czerpać zyski w postaci umówionych odsetek kapitałowych, a więc która służy dywersyfikacji źródeł przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w celu pozyskania dodatkowych zysków, a więc udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę - podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w celu rozwoju tej działalności, więc związku z jej prowadzeniem, trzeba zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jego działalności, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

Warto przy tym zauważyć, że powyższe stanowisko znajduje rozstrzygnięcie w szeregu interpretacji indywidualnych, m.in. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 lutego 2016 r., (ITPP2/443-1208/15/AK), który wskazał, że: "Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług", interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lutego 2016 r., (IPPP2/4512-1264/15-2/MMa), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lutego 2016 r., (IPPP2/4512-1265/15-2/JO), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 lutego 2016 r., (ILPP2/4512-1-824/15-2/JK), w której uznano za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: "Zdaniem Spółki w zakresie udzielania pożyczek będzie ona działała jako podatnik VAT, jest bowiem osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą. Na potrzeby u.p.t.u. działalność ta została zdefiniowana bardzo szeroko i obejmuje m.in. wszelką działalność usługodawców. Zatem Spółka wykonując usługę udzielania pożyczek będzie wykonywała działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku VAT", czy też interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 stycznia 2016 r., (ILPPI/4512-1-859/15-2/JKu), jak również interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 czerwca 2016 r. (ITPP1/4512-612/16-1/JP).

Za szerokim rozumieniem pojęcia podatnika opowiada się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który pojęcie podatnika (zawarte w art. 9 ust. 1 Dyrektywy VAT) definiuje w związku z pojęciem działalności gospodarczej. Jak bowiem wskazuje TSUE w swoich wyrokach: "Fakt prowadzenia takiej działalności uzasadnia bowiem uznanie podmiotu za podatnika" (pkt 43 wyroku C-180/10 i C-181/10 powołując się na wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 pkt 19), z czego wynika, że zdaniem Trybunału na gruncie podatku VAT każda działalność podatnika zostanie uznana za działalność gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze trzeba natomiast zauważyć, że w treści ustawy o VAT ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zakres i zasady tych zwolnień zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Z tego względu, z uwagi na zawarty w niniejszym wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że udzielenie przez Pożyczkodawcę pożyczki, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jako odpłatne świadczenie usług będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, to korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego przepisu.

Ad. 2.

Zdaniem Zainteresowanych opisane przez nich czynności udzielenia pożyczek podlegały będą wyłączeniu przedmiotowemu od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przewidzianemu w art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej "Ustawa o p.c.c."), wobec czego ich udzielenie będzie dla Pożyczkobiorców neutralne na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak wynika z zawartego w niniejszym wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie odpowiedzi na pytanie pierwsze, czynności udzielenia pożyczek przez Wnioskodawcę będą stanowiły odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym będą podlegały zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy. W takim wypadku, czynności udzielenia pożyczek przez Spółkę będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a to z uwagi na treść art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o p.c.c., w myśl którego "Nie podlegają podatkowi (...) czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek wyłącznie w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-WS dotyczącego skutków prawno-podatkowych w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu oprocentowanych pożyczek pieniężnych stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym. Zatem pożyczkodawca działa w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność udzielenia przez pożyczkodawcę pożyczki stanowi czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

W konsekwencji w okolicznościach niniejszej sprawy, czynności udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczek na rzecz Wnioskodawcy oraz Zainteresowanego Pożyczkobiorcy będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że czynności udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczek będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie stanowiło czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Zainteresowanych. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania czynności udzielania pożyczek. Natomiast w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.