1061-IPTPP2.4512.526.2016.2.KW - Możliwość skorygowania pierwotnie wykazanej 23% stawki VAT i zastosowania 0% stawki z tytułu WDT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2016 r. (data wpływu 15 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania pierwotnie wykazanej 23% stawki podatku VAT i zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania pierwotnie wykazanej 23% stawki podatku VAT i zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 grudnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 października 2014 r. fakturą nr 32/2014 oraz w dniu 4 listopada 2014 r. fakturą nr 044/2014 oraz w dniu 28 stycznia 2015 r. fakturą nr 010/2015 dokonana została dla niemieckiej firmy. GmbH z siedzibą w.... (NIP....) sprzedaż form odlewniczych do wykonywania odlewów metalowych. Dostawa towarów na wszystkich fakturach zostały opodatkowane stawką VAT 23%. Miejscem dostawy była Odlewnia "..."...., która to firma na zlecenie niemieckiego kontrahenta wykonywała odlewy. Ww. faktury zostały zaksięgowane w KPIR oraz rejestrach VAT i wykazane w deklaracjach VAT-7 w miesiącach październik i listopad 2014 r. oraz styczeń 2015 r. Faktury zostały zapłacone przez kontrahenta niemieckiego w całości odpowiednio w dniach 6 listopada 2014 r. (FV 32/2014), 27 listopada 2016 r. (FV 044/2014) i 13 lutego 2015 r. (FV 010/2015). W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca otrzymał dokumenty CMR oraz pismo z firmy.... GmbH potwierdzające, iż formy odlewnicze sprzedane fakturami nr 32/2014, 044/2014 i 010/2015 zostały dostarczone do siedziby kontrahenta w Niemczech.

Formy odlewnicze nie uległy zużyciu ani uszkodzeniu i mogą być z powodzeniem dalej wykorzystywane do wykonywania odlewów.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

10. Wnioskodawca składa w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne;

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, iż formy odlewnicze, sprzedane kontrahentowi niemieckiemu tj. firmie. GmbH z siedzibą w.... fakturami nr 32/2014, 044/2014 i 010/2015 zostały dostarczone do jego siedziby w Niemczech w dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty wykazanej pierwotnie z tego tytułu dostawy krajowej (podatku krajowego) i do zastosowania stawki 0% z tytułu udokumentowanego wywozu towaru z kraju w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonaniem udokumentowanego dostarczenia towarów, sprzedanych fakturami FV 32/2014 z dnia 14 października 2014 r., FV 044/2014 z dnia 4 listopada 2014 r. oraz FV 010/2015 z dnia 28 stycznia 2015 r., do siedziby kontrahenta.... GmbH w Niemczech (potwierdzone dokumentami CMR i pismem od kontrahenta) Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania korekty podatku VAT i zastosowania stawki VAT 0%, zamiast zastosowanej pierwotnie stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z kolei stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie zaś do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Zgodne z art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

Stosownie do ust. 12a tegoż artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Ten ostatni warunek, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie w tym miejscu należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w orzeczeniu C-409/04 w sprawie Teleos plc i inni zawarł tezę, gdzie wskazuje na główne cechy dostaw wewnątrzwspólnotowych: "uznanie danej dostawy lub danego nabycia za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. (...) Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru następuje, a zwolnienie od podatku dostawy wewnątrzwspólnotowej znajduje zastosowanie tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzenia towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca ustali, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego i że w wyniku wysyłki lub transportu fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawy".

Zatem należy uznać, że dostawa wewnątrzwspólnotowa oznacza dostawę towarów, a więc musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, towar musi być transportowany pomiędzy dwoma państwami członkowskimi Wspólnoty, a transakcje muszą być dokonywane pomiędzy podatnikami tych państw członkowskich.

Mając na uwadze przedstawione przepisy prawa należy stwierdzić, że aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* musi mieć miejsce czynność określona w art. 7 ustawy, tj. musi dojść do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

* w konsekwencji tej czynności musi dojść do wywozu towaru z terytorium Polski na terytorium UE przez dostawcę lub przez nabywcę.

Powyższe przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju Unii Europejskiej, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Powyższą tezę potwierdził również WSA we Wrocławiu w wyroku z 24 maja 2011 r. (sygn. akt I SA/Wr 446/11) i wskazał, że "Uznanie danej dostawy za czynność wewnątrzwspólnotową musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. Określenie "wywóz" użyte w art. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), należy interpretować w ten sposób, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów następuje tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca ustali, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego, w wyniku wysyłki lub transportu, tj. fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawy".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2014 r. i 2015 r. dokonał sprzedaży form odlewniczych do wykonywania odlewów metalowych na rzecz niemieckiej firmy;. GmbH z siedzibą w...., posiadającej właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawa ww. towarów na wszystkich fakturach została opodatkowana stawką VAT 23%. Przeniesienie prawa do rozporządzania formami odlewniczymi nastąpiło w dniu dokonania sprzedaży, potwierdzonej stosownymi fakturami. Formy odlewnicze zostały dostarczone, zgodnie z dyspozycją niemieckiej firmy do Odlewni "...." S.A. i od momentu sprzedaży do momentu ich wysyłki do Niemiec znajdowały się na terenie Odlewni "...." S.A. z siedzibą..... Na przedmiotowych formach Odlewnia "...." S.A. wykonywała na zlecenie firmy.... GmbH odlewy konstrukcyjne, które były następnie wykorzystywane przez firmę.... GmbH do produkcji maszyn. Odlewnia "...." nie wykorzystywała przedmiotowych form odlewniczych dla własnych potrzeb jak również na potrzeby innych podmiotów. Za wykonywanie odlewów, z wykorzystaniem przedmiotowych form, dla niemieckiej firmy Odlewnia "...." S.A. otrzymywała wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi. W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca otrzymał dokumenty CMR oraz pismo od niemieckiego kontrahenta potwierdzające, iż przedmiotowe formy odlewnicze sprzedane w 2014 r. i 2015 r. zostały dostarczone do siedziby kontrahenta w Niemczech.

Odnosząc powołane przepisy prawa do okoliczności niniejszej sprawy w pierwszej kolejności należy ustalić, czy mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

W ocenie tut. Organu odnośnie opisanych przez Wnioskodawcę transakcji nie doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Po analizie przywołanych przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że opisane transakcje nie spełniają warunku podstawowego do uznania ich za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, tj. wywozu tych towarów na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska w wyniku dostawy dokonanej na rzecz kontrahenta niemieckiego. Podkreślenia wymaga, że celem dostawy powinien być wywóz towarów z terytorium Polski do Niemiec. W niniejszej sprawie cel ten nie został zrealizowany, gdyż w wyniku dostawy towarów nie nastąpił ich wywóz, a jedynie przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Przedmiotowe formy odlewnicze pozostały w Polsce i były wykorzystywane przez Odlewnię "...." S.A. na zlecenie niemieckiej firmy (właściciela ww. form) do produkcji odlewów konstrukcyjnych aż do momentu wywozu tych form odlewniczych w kwietniu 2016 r. do siedziby kontrahenta niemieckiego.

Należy wskazać również, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów muszą być te same towary, które są przedmiotem dostawy. W sprawie będącej przedmiotem wniosku ww. towary straciły cechy towarów nabytych przez kontrahenta niemieckiego, bowiem w wyniku wykorzystywania ich przez Odlewnię "...." S.A. stały się towarami używanymi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że transakcja będąca przedmiotem wniosku będzie stanowiła dostawę towarów na terytorium Polski, gdyż w wykonaniu dostawy na rzecz kontrahenta niemieckiego nie nastąpił wywóz przedmiotowych form odlewniczych.

Wobec powyższego transakcja przedstawiona we wniosku nie będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. W konsekwencji brak jest podstaw do dokonania korekty pierwotnie wykazanej 23% stawki podatku VAT i zastosowania 0% stawki tego podatku z uwzględnieniem przepisów art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 12 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z powyższego przepisu wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że z uwagi na treść art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Końcowo informuje się, że uwzględniając liczbę stanów faktycznych opisanych we wniosku z dnia 3 listopada 2016 r., Wnioskodawca winien wnieść - zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej - opłatę w wysokości 40 zł. W dniu 10 listopada 2016 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 50 zł za wydanie interpretacji indywidualnej, a zatem kwota w wysokości 10 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2a w zw. z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na wskazany we wniosku numer rachunku bankowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.