1061-IPTPP2.4512.43.2017.1.KK - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług wyżywienia świadczonych na rzecz uczniów szkół prowadzonych przez stowarzyszenie oraz osobę fizyczną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług wyżywienia świadczonych na rzecz uczniów szkół prowadzonych przez Stowarzyszenie oraz osobę fizyczną - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług wyżywienia świadczonych na rzecz uczniów szkół prowadzonych przez Stowarzyszenie oraz osobę fizyczną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zespół Szkół prowadzi stołówkę szkolną dla własnych uczniów oraz przygotowuje posiłki dla uczniów innych szkół JST. Posiłki są przygotowywane dla uczniów za odpłatnością oraz dla uczniów objętych programem dożywiania na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej. Zespół Szkół nie był podatnikiem podatku od towarów i usług do 31 grudnia 2016 r.Usługi w zakresie przygotowania posiłków dla własnych uczniów korzystały ze zwolnienia. Wnioskodawca jest jednostką budżetową objętą systemem oświaty na podstawie art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Stołówka prowadzona jest na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty. Klasyfikacja usług świadczonych przez szkołę przy sprzedaży obiadów w zakresie podatku VAT jako usługi klasyfikowane jako PKWIU ex 85 - "Usługi w zakresie edukacji" załącznik do RMF z dnia 4 listopada 2014 pozycja 1544 oraz w obecnym stanie prawnym korzystają jako usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w formach i zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty. Natomiast przygotowywanie posiłków na rzecz innych szkół tj. uczniów tych szkół korzystających z posiłków odpłatnie oraz uczniów objętych dożywianiem w ramach przepisów o pomocy społecznej korzysta ze zwolnienia jako usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi JST. A więc wszystkie usługi w zakresie prowadzenia stołówki szkolnej podlegały i podlegają zwolnieniu z podatku VAT. Na tereniegminy są również szkoły publiczne sześcioklasowe prowadzone przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną, które nie są jednostkami budżetowymi JST. Szkoły prowadzone przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną są jednak szkołami publicznymi, dla których zmienił się organ prowadzący. Dzieci ze szkół prowadzonych przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną czyli przez inny organ niż JST będą korzystały z posiłków przygotowywanych i dowożonych przez stołówkę Zespołu na takiej samej zasadzie co inne szkoły JST. Całość kosztów wytworzenia posiłków (bez tzw. wsadu do kotła) ponosi organ prowadzący czyli Stowarzyszenie i Osoba Fizyczna. Szkoły prowadzone przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną nie wchodzą w skład Zespołu Szkół. Stołówka jest integralną częścią Zespołu Szkół. Zespół szkół prowadzi stołówkę dla uczniów Zespołu, a także przygotowuje posiłki dla uczniów innych szkół, które nie przygotowują posiłków, a jedynie wydają dowożone posiłki z Zespołu. Uczniowie szkół korzystający ze stołówki szkolnej Zespołu są obciążani kosztem wsadu do kotła. Rodzic dokonuje zapłaty za korzystanie dziecka z posiłku w szkole, do intendenta w Zespole Szkół na kwitariusz przychodowy, intendent wpłaca pieniądze do banku na konto Zespołu Szkół. Stołówka w Zespole funkcjonuje od września 2000 r. Nie prowadzi innej sprzedaży poza posiłkami na rzecz osób fizycznych tj. uczniów i nauczycieli Zespołu i innych szkół prowadzonych przez ten sam organ prowadzący tj. JST.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż posiłków przez Zespół Szkół dla uczniów szkoły prowadzonej przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Szkoła prowadzona przez Stowarzyszenie realizuje zadania oświatowe określone w ustawie o systemie oświaty, a więc również zadania opiekuńcze w zakresie dożywiania, co według art. 43 ust. 1 pkt 24 podlega zwolnieniu z podatku VAT. Jednak w związku z tym, iż nie posiada w swojej placówce stołówki szkolnej korzysta ze stołówki innej placówki oświatowej, w której taka stołówka funkcjonuje i która przygotowuje posiłki dla szkół JST. Szkoła prowadzona przez Stowarzyszenie nie jest jednostką budżetową, a więc nie będzie korzystała ze zwolnienia w zakresie podatku VAT jako usług świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi. Jednak art. 43 ust. 1 pkt 24 ppkt a, zwalnia usługi w zakresie opieki nad dziećmi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną w formach i na zasadach określonych w zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej i przepisach o systemie oświaty. Art. 67a pkt 3 ustawy o systemie oświaty wskazuje, iż warunki korzystania ze stołówki szkolnej określa Dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym. Dyrektor Zespołu w porozumieniu z organem prowadzącym realizuje przygotowywanie posiłków nie tylko dla własnych uczniów, ale uczniów innych szkół JST, w których nie funkcjonują stołówki oraz posiłki dla uczniów szkół prowadzonych przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną, co określałoby również porozumienie bądź umowa zawarta pomiędzy Zespołem a Dyrektorami Szkół Publicznych prowadzonych przez Stowarzyszenia i Osobę Fizyczną, co dawałoby podstawę do zwolnienia w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Zespół prowadzi stołówkę w oparciu o art. 67a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty Nr 95 poz. 425 tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm. Nabywcą posiłków w przypadku szkoły prowadzonej przez Stowarzyszenie i Osobę Fizyczną jest szkoła, która przedstawia listy uczniów dla których zamawia posiłki w Zespole. Wpłaty za sprzedaż posiłków

zamawianych dla uczniów przez szkołę prowadzoną przez Stowarzyszenie i Osobę Fizyczną będą dokonywane za pośrednictwem banku. Dowodem dokumentującym zapłatę będzie faktura, lista uczniów i przelew bankowy. Na fakturze będzie zawarta informacja "za przygotowanie posiłków dla uczniów dożywianych odpłatnie" - liczba posiłków x kwota. Faktura jest wystawiana na szkołę prowadzoną przez Stowarzyszenie i Osobę Fizyczną na podstawie przedstawionej listy uczniów z wyszczególnioną liczbą zamawianych posiłków dla każdego ucznia w danym miesiącu. Zespół będzie sprzedawał posiłki dla uczniów szkoły prowadzonej przez Stowarzyszenie i Osobę Fizyczną po kosztach wytworzenia (wsad do kotła + koszty przygotowania posiłków: tj. media, naczynia jednorazowe, wynagrodzenia pracowników kuchni szkolnej i koszt dowożenia). Zespół nie będzie naliczał żadnych dodatkowych kwot. Rodzice dzieci wpłacają za posiłek zgodnie z ustawą o systemie oświaty art. 67a tylko za sam "wsad do kotła". Natomiast pozostałe koszty obciążają szkołę prowadzoną przez Stowarzyszenie i Osobę Fizyczną. Osobami fizycznymi są w przypadku Zespołu jego uczniowie i nauczyciele korzystający z posiłków za odpłatnością. Pozostałymi odbiorcami posiłków są jednostki budżetowe tj. inne szkoły JST i Ośrodek Pomocy Społecznej. Zgodnie z ww. sytuacją według Zespołu Szkół obiady sprzedawane do szkół prowadzonych przez Stowarzyszenie i Osobę Fizyczną również są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT podstawa prawna: Ustawa o systemie Oświaty art. 43 ust. 1 pkt 24 ppkt a, zwalnia z podatku VAT usługi w zakresie opieki nad dziećmi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi. Klasyfikacja usług świadczonych przez szkołę przy sprzedaży obiadów w zakresie podatku VAT jako usługi klasyfikowane jako PKWIU ex 85 - "Usługi w zakresie edukacji" załącznik do RMF z dnia 4 listopada 2014 pozycja 1544 oraz w obecnym stanie prawnym korzystają jako usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w formach i zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym "artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie". Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę wyrok TSUE z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, należy stwierdzić, że dla celów rozliczeń VAT jednostka samorządu terytorialnego i utworzone przez nią jednostki organizacyjne powinny być traktowane jako jeden podatnik VAT czynny i w konsekwencji jednostka samorządu terytorialnego winna dokonywać jednego rozliczenia deklaracyjnego na gruncie VAT.

W tym miejscu wskazać należy na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. , poz. 1454), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., zgodnie z którym, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do art. 4 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Należy zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. poz. 1719, z późn. zm.) zwanym dalej rozporządzeniem, w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Ponadto zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W tym miejscu należy zaznaczyć, że gmina - zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, o czym stanowi art. 6 ust. 1 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.

W myśl art. 9 ust. 1 wskazanej ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 powołanej ustawy gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa (art. 9 ust. 3 cyt. ustawy).

W tym miejscu podkreślić należy, że przepisy art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy odnoszące się do zastosowania zwolnienia od podatku, odsyłają bezpośrednio do przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm.).

W myśl art. 1 pkt 1 ww. ustawy o systemie oświaty, system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

W tym miejscu wskazać należy, iż w świetle z art. 5 ust. 5 ustawy o systemie oświaty, zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych oraz innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.

Przepis art. 2 ust. 2 ustawy o systemie oświaty wskazuje, że system oświaty obejmuje szkoły:

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, szkołą publiczną jest szkoła, która:

Zgodnie z art. 67a ust. 1-4 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne. Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę. Do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej.

Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż usługi wyżywienia świadczone przez Wnioskodawcę w ramach stołówki prowadzonej przez Zespół Szkół na rzecz uczniów szkoły prowadzonej przez Stowarzyszenie oraz Osobę fizyczną - będących szkołami publicznymi - które są objęte systemem oświaty, należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegające na ich żywieniu. Przedmiotowe usługi wyżywienia maja bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która to działalność stanowi świadczenie główne, przy czym ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę. W konsekwencji usługi te będą podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.