1061-IPTPP2.4512.248.2016.2.KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 12 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca prowadzi w Polsce pozarolniczą działalność gospodarczą, posiada również w Polsce miejsce zamieszkania. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega wyłącznie na świadczeniu usług zaklasyfikowanych zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej pod nr 64.99.Z - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.

Powyższe usługi Wnioskodawca świadczy wyłącznie na rzecz zagranicznych kontrahentów mających siedziby bądź miejsca zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej (podmioty z krajów trzecich). Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na przeprowadzaniu drogą elektroniczną najkorzystniejszych transakcji finansowych na rynkach amerykańskich.

Wnioskodawca usługi świadczy na podstawie zawartej ze Zleceniodawcą/Inwestorem umowy pisemnej. W celu realizacji umowy Zleceniodawca udostępnia Wnioskodawcy swój kapitał niezbędny do realizacji transakcji. Wnioskodawca nie prowadzi rachunków rozliczeniowych na rzecz Zleceniodawcy na których mogłyby być zapisywane i przechowywał informacje o posiadanych przez Zleceniodawcę instrumentach finansowych oraz o transakcjach na tych instrumentach. Wnioskodawca nie zajmuje się udzielaniem porad na temat inwestowania na rynkach amerykańskich.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi finansowe polegają wyłącznie na inwestowaniu na rynkach amerykańskich przy użyciu kapitału Zleceniodawcy i jednoczesnym zachowaniu samodzielności decyzyjnej odnośnie rentowności danych transakcji. Po przekazaniu środków do dyspozycji Wnioskodawcy, samodzielnie podejmuje on decyzje o dalszym inwestowaniu powierzonych mu aktywów oraz o zamknięciu określonych pozycji w dowolnym, uznanym za korzystny momencie.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług stanowi kwota prowizji od zysku z przeprowadzonych transakcji finansowych. Wynagrodzenie jest obliczane i wypłacane po zakończeniu danego miesiąca. Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w Polsce oraz nie odlicza podatku naliczonego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wg wiedzy Wnioskodawcy nabywane w imieniu Zleceniodawcy papiery wartościowe, stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Według Wnioskodawcy świadczone usługi nie spełniają definicji zarządzania sformułowanej w art. 43 ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

W opinii Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi powinny być zakwalifikowane jako usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. obrocie instrumentami finansowymi, zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Pismem nadanym dnia 22 lipca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje: Kontrahent dla którego będą świadczone usługi nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.)

a. Podatnik ma siedzibę działalności gospodarczej na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych

b. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajduje się na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych i usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności znajdującego się na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługę elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę (nabycie/zbycie papierów wartościowych) nie dotyczą praw i udziałów odzwierciedlających:

* tytułu prawnego do towarów

* tytułu własności nieruchomości

* praw rzeczowych dających ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości

* udziałów i innych tytułów prawnych dających ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;

* praw majątkowych, których instrumentami bazowymi są towary mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń i które mogłyby być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca ma obowiązek rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany nie ma obowiązku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają, jak to wskazano w stanie faktycznym, na dokonywaniu operacji zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych na rzecz Zleceniodawcy. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) samo nabywanie i dzierżenie akcji spółek nie powinno być uznawane za działalność gospodarczą w rozumieniu szóstej dyrektywy (obecnie Dyrektywa Rade (WE) nr 112/2006; dalej: Dyrektywa VAT) powodującą, że wykonujący ją uzyskują przymiot podatnika. Transakcje te, co do zasady nie stanowią same w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT.

Niemniej, jak wynika z art. 13 część B lit. d pkt 5 szóstej dyrektywy, transakcje dotyczące papierów wartościowych mogą pozostawać w zakresie przedmiotowym podatku VAT. Trybunał orzekł już, że transakcje, o których mowa w tym przepisie, to te, które polegają na działalności zarobkowej wykonywanej w sposób ciągły, która wykracza poza ramy samego nabywania i sprzedaży papierów wartościowych, takie jak transakcje wykonywane w ramach działalności handlowej obrotu papierami wartościowymi. Zatem działalność taka, która wykracza poza ramy samego nabywania i sprzedaży papierów wartościowych i zmierza w sposób ciągły do uzyskiwania zysku, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 szóstej dyrektywy.

Instrumenty finansowe w odniesieniu do których dokonywane są transakcje w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku nie są własnością Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonuje w sposób ciągły transakcji nabycia i zbycia papierów wartościowych należących do jego Zleceniodawców, w zamian za wynagrodzenie prowizyjne.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są zatem usługami świadczonymi odpłatnie, a Zainteresowany jest w tym zakresie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę należy zatem sklasyfikować na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o OIF, czyli usługi zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, wykonując wyłącznie opisane wyżej czynności, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%

Zwolnienia od podatku usług finansowych oparte zostały na obiektywnych kryteriach, nie są zaś uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przy czym, z w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy również wskazać, iż na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

Zgodnie z art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. b-f Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

* udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę;

* pośrednictwo lub wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych, poręczeń i wszelkich innych zabezpieczeń i gwarancji oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę;

* transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności;

* transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środki płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innych metali, jak również banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które przedstawiają wartość numizmatyczną;

* transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

W art. 3 ww. ustawy wskazano, iż przez papiery wartościowe rozumie się:

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 1 i 3 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Natomiast w myśl ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą nabywa w imieniu zleceniodawcy papiery wartościowe będące instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Kontrahent dla którego będą świadczone usługi nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy. W opisie sprawy wskazano także, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie spełniają definicji zarządzania. Ponadto Wnioskodawca nie zajmuje się udzielaniem porad na temat inwestowania na rynkach amerykańskich. Wnioskodawca nie prowadzi także rachunków rozliczeniowych na rzecz zleceniodawcy. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na przeprowadzaniu drogą elektroniczną najkorzystniejszych transakcji finansowych na rynkach amerykańskich. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę (nabycie/zbycie papierów wartościowych) nie dotyczą praw i udziałów odzwierciedlających:

* tytułu prawnego do towarów

* tytułu własności nieruchomości

* praw rzeczowych dających ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości

* udziałów i innych tytułów prawnych dających ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;

* praw majątkowych, których instrumentami bazowymi są towary mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń i które mogłyby być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy uznać należy, iż świadczona w ramach prowadzonej finansowej działalności przez Wnioskodawcę usługa polegająca na dokonywaniu operacji zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych na rzecz Zleceniodawcy stanowi usługę finansową spełniającą przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy podkreślić należy, że w przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" ustawy w art. 28a ustawodawca zawarł definicje podatnika.

W myśl art. 28a ww. ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie natomiast z art. 28I pkt 5 ustawy, w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, że miejscem świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów spoza Unii Europejskiej (nieposiadających stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, lub siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej), jak również niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę ww. usługi wyłącznie na rzecz zagranicznych kontrahentów mających siedziby bądź miejsca zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi opisane we wniosku na rzecz ww. podmiotów, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju trzeciego, co w konsekwencji powoduje, że świadczenie takich usług nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski, to sprzedaż opodatkowana u Wnioskodawcy w ogóle nie wystąpi.

Zatem stwierdzić należy, iż, Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.