1061-IPTPP2.4512.170.2016.2.MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania podatkiem czynności przekazania w formie darowizny prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki jawnej,

* podstawy opodatkowania dla ww. czynności,

jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem czynności przekazania w formie darowizny prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki jawnej oraz podstawy opodatkowania dla ww. czynności.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2016 r. poprzez podanie właściwego organu podatkowego, wyjaśnienie kwestii adresu do doręczeń oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Wnioskodawca jest uprawniony do zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego, który jest wykorzystywany do oznaczenia produktów i usług sprzedawanych przez spółkę cywilną, w której jest wspólnikiem. Wnioskodawca poniósł wydatki związane z zarejestrowaniem znaku w postaci opłat rejestracyjnych oraz wynagrodzenia podmiotu dokonującego rejestracji znaku w jego imieniu.

Wnioskodawca planuje zmianę formy prowadzonej działalności gospodarczej. Zmiana ma polegać na przekształceniu spółki cywilnej w osobową Spółkę prawa handlowego, tj. spółkę jawną. W dalszej kolejności Wnioskodawca zamierza przenieść prawa do posiadanego przez niego znaku towarowego na spółkę jawną, aby mogła ona wykorzystywać ten znak w prowadzonej działalności gospodarczej. Przeniesienie praw do znaku towarowego nastąpi po przekształceniu spółki cywilnej w spółkę jawną i będzie miało postać darowizny praw do znaku towarowego. Spółka jawna, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca, będzie wykorzystywała prawo ochronne do znaku towarowego na własne potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca poniósł koszty z tytułu rejestracji znaku towarowego oraz udzielenia pierwszego okresu ochronnego, a także koszty związane z wynagrodzeniem podmiotu dokonującego rejestracji znaku. W pozostałym zakresie Wnioskodawca nie ponosi kosztów związanych z utrzymaniem znaku towarowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy darowizna prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki jawnej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 co stanowić będzie podstawę opodatkowania w przypadku darowizny prawa ochronnego na rzecz spółki jawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazanie spółce jawnej prawa ochronnego na znak towarowy na podstawie zawartej umowy darowizny, będzie neutralne na gruncie podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, iż nieodpłatne świadczenie usług w postaci przekazania znaku towarowego pozostaje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tymże podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle definicji legalnej zawartej w art. 2 ust. 6 ustawy za towary uznaje się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Kluczowe znaczenie dla niniejszego stanu faktycznego ma dyspozycja zawarta w art. 8 ust. 2 pkt 2, na mocy której za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, uznaje się nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Mając na uwadze, że darowizna praw do znaku towarowego ma się odbyć na rzecz jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej (spółki osobowej), oraz cel darowizny, z całą pewnością do tej czynności nie znajdzie zastosowania pierwszy człon analizowanego przepisu. Zgodnie zaś z końcową częścią przepisu opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. W pierwszej kolejności należy poczynić uwagę, iż analizowany przepis wskazuje na wyjątek od zasady nieopodatkowywania usług nieodpłatnych, nie może być zatem interpretowany rozszerzająco. Związek z działalnością gospodarczą mają zaś takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Taka celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Na tle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje podjąć czynności mające na celu restrukturyzacje prowadzonych aktywności w sferze obrotu gospodarczego. W związku z tym ma zamiar przekształcić wraz ze wspólniczką spółkę cywilną w spółkę jawną, wnieść do niej na podstawie zawartej umowy darowizny wytworzone w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej wskazane powyżej prawo własności przemysłowej w postaci prawa ochronnego na znak towarowy. Należy wskazać, iż spółka jawna będzie formą organizacyjno - prawną dla prowadzenia działalności gospodarczej przez Zainteresowanego. Nie ulega zatem wątpliwości, że przeniesienie praw własności przemysłowej do spółki jawnej nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Przeniesienie to nastąpi bowiem w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Istotne jest również, że spółka jawna wykorzysta przekazane prawa w działalności gospodarczej (odbiorca nie działa zatem jako konsument).

Reasumując, przekazanie praw na rzecz podmiotu, w którym Wnioskodawca będzie wspólnikiem, będzie nosiło znamiona działania w celu prowadzonej działalności gospodarczej - restrukturyzacja posiadanego majątku pozostawać będzie w związku z prowadzoną aktualnie działalnością gospodarczą; ma ona zmierzać m.in. do zwiększenia zysków i optymalizacji prowadzonej działalności.

Zaprezentowane stanowisko potwierdzone zostało zarówno przez organy skarbowe w wydawanych interpretacjach jak i w linii orzeczniczej Sądów Administracyjnych (por. Wyrok z dnia 18 grudnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, sygn. akt I SA/Kr 1226/14, Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 listopada 2013 r., sygn. akt ILPP1/443-701/13-2/AWa.).

Ad. 2

W zakresie pytania nr 2 - w przypadku przyjęcia, iż dokonana przez Wnioskodawcę darowizna będzie podlegała opodatkowaniu VAT - Zainteresowany stoi na stanowisku, iż podstawą opodatkowania będą wydatki poniesione przez niego w celu wytworzenia i rejestracji tego znaku, tj. opłaty rejestracyjne oraz wynagrodzenie osoby, która w jego imieniu dokonała rejestracji znaku towarowego.

Zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710) w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Zgodnie z cytowanym przepisem, podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia tych usług jest koszt tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem "kosztu świadczenia usługi". Stosując wykładnię celowościową wskazanego przepisu należy uznać, iż podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia omawianego przepisu powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia (por. Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda, VAT 2010. Komentarz, wyd. Ch. Beck, Warszawa 2010). Biorąc powyższe stanowisko pod uwagę należy przyjąć, że w przypadku świadczenia usług objętych normą art. 8 ust. 2 ustawy o VAT istotny jest faktycznie poniesiony koszt świadczenia usług, a nie cena rynkowa danej usługi. W ocenie Wnioskodawcy, ustalając podstawę opodatkowania usługi polegającej na nieodpłatnym przekazaniu prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki osobowej, należy wziąć pod uwagę koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę tj. koszty związane z procedurą rejestracji znaku towarowego (opłata rejestracyjna) oraz wynagrodzenie osoby dokonującej rejestracji znaku towarowego w imieniu Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710) zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 8 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy - uznaje się również:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem czynności przekazania w formie darowizny prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki jawnej.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W definicji świadczenia usług sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług mieści się darowizna praw własności przemysłowej, ponieważ w takim przypadku dochodzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

Należy więc przyjąć, że przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 120 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Stosownie do treści art. 153 ust. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej, prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie.

Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym, o określonej przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności.

Prawo znaków towarowych to przepisy należące do działu prawa własności intelektualnej, jakim jest prawo własności przemysłowej. Znakiem towarowym są wszelkie znaki, oznaczenia, symbole, których zadaniem jest indywidualizowanie towarów lub usług na rynku. Uważa się, że znaki pełnią trzy funkcje: oznaczania pochodzenia, jakościową, reklamową.

Znak towarowy oznacza pochodzenie, gdy wskazuje, że opatrzone tym znakiem towary lub usługi pochodzą z tego samego źródła (gwarantującego i kontrolującego ich jakość). Funkcja jakościowa znaku towarowego polega na informowaniu przez znak, że wszystkie opatrzone nim towary lub usługi są takiej samej jakości. Funkcję reklamową wypełnia znak, jeśli zachęca on do zakupu opatrzonych tym znakiem towarów lub usług. A tak się dzieje, jeśli klienci z danym znakiem towarowym kojarzą dobrą jakość towarów lub usług lub też znak ten przyciąga uwagę klientów - wywołuje u nich pozytywne skojarzenia lub w inny sposób pozytywnie oddziaływa. Funkcję reklamową przede wszystkim realizują renomowane znaki towarowe.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zatem przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie należy uznać, że planowana przez Zainteresowanego darowizna znaku towarowego na rzecz spółki jawnej nie będzie miała wpływu na przyszłe obroty Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. To spółka jawna (jako odrębny podatnik), w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, będzie czerpała korzyści z wykorzystywania znaku towarowego w ramach swojej działalności.

Tym samym, darowizna (nieodpłatne przekazanie) znaku towarowego na rzecz spółki jawnej nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Zatem, z uwagi na powyższe ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-IN należało uznać za nieprawidłowe.

W zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN tut. Organ wyjaśnia.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy - w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy - podstawa opodatkowania obejmuje:

Mając na uwadze, że darowizna znaku towarowego na rzecz spółki jawnej stanowi czynność nieodpłatną to do określenia podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie art. 29a ust. 5 ustawy. Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe, tj. koszty wytworzenia oraz koszty związane z ustanowieniem oraz utrzymaniem znaku towarowego.

Należy zauważyć, że cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy, nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, wspólnikiem spółki cywilnej, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Zainteresowany jest uprawniony do zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego. Wnioskodawca poniósł koszty z tytułu rejestracji znaku towarowego oraz udzielenia pierwszego okresu ochronnego, a także koszty związane z wynagrodzeniem podmiotu dokonującego rejestracji znaku. W pozostałym zakresie Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów związanych z utrzymaniem znaku towarowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie, czynność przekazania w formie darowizny prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki jawnej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jako podstawę opodatkowania Wnioskodawca powinien przyjąć - zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29a ust. 5 ustawy - koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe, tj. koszty z tytułu rejestracji znaku towarowego oraz udzielenia pierwszego okresu ochronnego, a także koszty związane z wynagrodzeniem podmiotu dokonującego rejestracji znaku.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN należało uznać za nieprawidłowe, bowiem Wnioskodawca we własnym stanowisku nie uwzględnił kosztów związanych z udzieleniem pierwszego okresu ochronnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.