1061-IPTPP2.4512.121.2016.2.PRP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. "..." - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. "...". Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie własnego stanowiska w zakresie pytania nr 2, kwestie związane z reprezentacją oraz dowód opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina... ma zamiar zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne "..." polegającego na przebudowie, modernizacji i wyposażeniu obiektów zabytkowych, tj. budynku dawnej synagogi, budynku dawnej bramy zamkowej, tzw. "sale rycerską", budynek "....." (wyżej wskazane obiekty są własnością Gminy), jeden z budynków, tj. ruiny dawnego szpitala i kościoła św.... są własnością parafii. Gmina dysponuje tym obiektem na podstawie umowy użyczenia zawartej na okres 10 lat 9 (tekst jedn.: od 14 stycznia 2016 r. do 13 stycznia 2026 r.). Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Obiekty po zrealizowaniu inwestycji, przekazane będą na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia instytucji kultury Gminnemu Centrum Kultury w.... Gminne Centrum w... jest samorządową instytucją kultury powołaną przez organizatora - Gminę... oraz wpisany do księgi rejestru instytucji kultury prowadzonej przez Gminę. Gminne Centrum Kultury w... działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. (Dz. U. 2012.406 j.t.) o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jest on samodzielnym podmiotem pod względem prawnym, finansowym i organizacyjnym, a także posiada osobowość prawną. Zgodnie ze statutem realizuje zadania w zakresie edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę, tworzenia warunków do rozwoju i upowszechniania kultury zwłaszcza rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką, sprawowania opieki nad zabytkami, prezentacją dorobku regionalnych twórców. Gminne Centrum Kultury w... prowadzi działalność usługową odprowadzając od tego podatek od towarów i usług VAT. Gminne Centrum Kultury w... jest odrębnym, czynnym podatnikiem VAT, samodzielnie rozliczając podatek VAT (na podstawie wpisu do rejestru instytucji kultury prowadzonej przez Gminę...).

Zaznaczyć należy, że przedsięwzięcie pn. "..." jest realizowane w ramach zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 10 ustawy o samorządzie gminnym przez Gminę.

Reasumując, obiekty powstałe po realizacji zadania inwestycyjnego "..." zostaną przekazane Gminnemu Centrum Kultury w... na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia. Obiekty będą służyć do działalności kulturalnej i turystycznej. Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu będzie ogólnodostępne i częściowo odpłatne. Gminne Centrum Kultury będzie organizować w nich imprezy kulturalne oraz zamierza udostępniać je do zwiedzania. Udostępnienie do zwiedzania będzie odbywało się na podstawie sprzedaży biletów. Dochód ze sprzedaży biletów przeznaczony zostanie na częściowe pokrycie kosztów funkcjonowania instytucji.

W piśmie z dnia 26 kwietnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Inwestycja będzie realizowana w ramach "Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa... na lata 2014-2020",Oś Priorytetowa 4 Dziedzictwo naturalne i kulturowe, Działanie 4.4 Zachowanie dziedzictwa kulturowego i naturalnego.

2. Faktury będą wystawiane na Gminę..., NIP....

3. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

4. Towary i usługi związane z realizacją projektu, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ponieważ infrastruktura (obiekt....) powstała w wyniku realizacji projektu, będzie przekazana swojej jednostce organizacyjnej - Gminnemu Centrum Kultury w nieodpłatne użyczenie.

5. Gminne Centrum Kultury po otrzymaniu infrastruktury będzie wykorzystywało obiekt do działalności opodatkowanej i będzie odprowadzało podatek VAT należny z tego tytułu.

6. Umowa użyczenia została zawarta na 10 lat (tekst jedn.: od 14.01.2016 do 13.01.2026).

Ponadto w odpowiedzi na zadane pytanie: "W związku z zakresem zadanego pytania nr 2 o następującej treści: "Czy Gmina... po okresie realizacji (projektu) inwestycji będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją budynków...", wzywa się o wskazanie, z jakich powodów Wnioskodawca zamierza dokonać ewentualnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją budynków, o których mowa we wniosku, po okresie realizacji inwestycji..." Wnioskodawca odpowiedział, iż Gminne Centrum Kultury jest samorządową jednostką organizacyjną Gminy i czynnym podatnikiem podatku VAT. Jednostka wykonuje zadania z zakresu działalności kulturalnej, które służą działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Obiekty przekazane jednostce będą służyły działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina... może odliczyć podatek VAT związany z realizacją przedsięwzięcia inwestycyjnego.

2. Czy Gmina... po okresie realizacji (projektu) inwestycji będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją budynków.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W związku z tym, że Gmina w zakresie wykonywanych czynności cywilnoprawnych jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, stosowanie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ww. ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniami wskazanymi w artykule. W związku z realizacją inwestycji zostanie naliczony podatek wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonaniem poszczególnych części projektu. Towary i usługi nabywane w trakcie realizacji inwestycji w przyszłości będą związane z czynnościami opodatkowanymi, w postaci m.in. sprzedaży biletów.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na inwestycje pn. "..." zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Z treści ww. artykułu ustawy o VAT wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego przysługuje w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych wyklucza natomiast możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatnikowi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne pn. "...". Okres realizacji przedsięwzięcia to okres od 2016 do 2019. Zadanie to obejmuje:

* przebudowę,

* modernizację,

* wyposażenia każdego z pięciu obiektów, tj.: Sali rycerskiej, budynku "skarbczyka", budynku dawnej synagogi oraz ruin dawnego szpitala i kościoła św...., budynku dawnej bramy zamkowej.

Jako nabywca faktur wystawionych przez wykonawców i dostawców figuruje Gmina.... Gminne Centrum Kultury w... działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej na podstawie statusu w ramach zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Gminne Centrum w... realizując zadania Gminy wynikające z regulacji prawnych wyżej wskazanych, będzie pobierać opłaty za zwiedzanie obiektów, sprzedaż pamiątek, odpłatną obsługę przewodnika, wynajem powierzchni pod stoiska handlowe.

Stąd, mając na uwadze art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Poprzez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Podkreślić należy, że Gminne Centrum Kultury w celu realizacji zadań Gminy będzie wykorzystywało efekt projektu (wyremontowanych budynków) do wykonywania czynności opodatkowanych (odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług związane z mieniem, które jest przedmiotem projektu).

Stąd, ze względu na związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, Wnioskodawca nabył prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Została bowiem spełniona przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Mając na uwadze, że istotna jest intencja nabycia a dany towar ma służyć do czynności opodatkowanych, to uwzględniając spełnienie wymogów formalnych wskazanych w art. 86 ww. ustawy - odliczenie jest prawnie dozwolone.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, po okresie realizacji inwestycji będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które a contrario nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług. Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy). Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Wydatki inwestycyjne związane z realizacją projektu oraz pozostałe wydatki inwestycyjne finansowane są przez Wnioskodawcę. Dokumentacja oraz wystawione faktury związane z poniesieniem wydatków w związku z realizowaną inwestycją są wystawione na Gminę (Wnioskodawcę). Wnioskodawca ma zamiar wykorzystywać towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (odpłatne udostępnienie na podstawie umów cywilnoprawnych) oraz zwolnionych przedmiotowo (tekst jedn.: do zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie kultury) zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

Wnioskodawca w ramach zadań wykonywanych przez Gminne Centrum Kultury będzie wykorzystywać po oddaniu do użytkowania budynków do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (odpłatne udostępnienie na podstawie umów cywilnoprawnych) oraz zwolnionych przedmiotowo (tekst jedn.: do zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie kultury) zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Jak wynika z treści wniosku, Gmina realizuje projekt polegający na rewitalizacji zaniedbanych budynków na potrzeby muzeum. W ramach przyszłych prac Wnioskodawca zamierza zmodernizować przedmiotowy budynek. Celem działań Wnioskodawcy jest zrewitalizowanego budynków i nadanie mu nowych funkcji: kulturalnych, edukacyjnych, turystycznych i społecznych. Przedmiotowa inwestycja jest realizowana w zakresie zadań własnych Gminy, a zamiarem Gminy w momencie ponoszenia wydatków inwestycyjnych na realizację ww. projektu jest wykorzystywanie efektów projektu do czynności niepodlegających opodatkowaniu poprzez nieodpłatne udostępnienie dla zwiedzających.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż w stosunku do wydatków inwestycyjnych ponoszonych na budynki Gminnego Centrum Kultury w... - jak wskazał Wnioskodawca - będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z podatku od towarów i usług, to Wnioskodawca w pierwszej kolejności jest zobowiązany przyporządkować wydatki inwestycyjne do poszczególnych rodzajów czynności, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT lub zwolnionych z podatku. Z tego powodu należy twierdząco odpowiedzieć na pytanie wskazane w pkt 2 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy, stanowi dopełnienie art. 86 i określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego. Stosownie bowiem do tego przepisu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne "..." polegające na przebudowie, modernizacji i wyposażeniu obiektów zabytkowych, które zostaną nieodpłatnie przekazane do używania na rzecz samorządowej instytucji kultury - Gminnego Centrum Kultury w....

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym zakresie wskazać należy na orzeczenie TSUE z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C-204/13, w którym TSUE stwierdził m.in.: "Tak więc, jak już orzekł Trybunał, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. wyrok z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C 104/12 Becker, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo).

Tymczasem należy stwierdzić, że w sporze rozstrzygniętym w ww. wyroku w sprawie Polski Trawertyn transakcja objęta podatkiem należnym przeprowadzona przez dwóch przyszłych wspólników, czyli wniesienie nieruchomości do spółki z tytułu wydatków inwestycyjnych do celów działalności gospodarczej tej spółki, objęta była niewątpliwie zakresem stosowania podatku VAT, ale stanowiła transakcję zwolnioną z tego podatku. Natomiast w sprawie rozpatrywanej w postępowaniu głównym transakcja objęta podatkiem należnym nie jest objęta zakresem stosowania podatku VAT, ponieważ nieodpłatne udostępnienie klienteli nowej spółce nie może być uznane za "działalność gospodarczą" w rozumieniu szóstej dyrektywy.

Wspomniane udostępnienie klienteli nowej spółce jest bowiem "nieodpłatne" i w związku z tym nie jest objęte ani zakresem stosowania art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy, który dotyczy wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług dokonywanych odpłatnie, ani zakresem stosowania art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, który dotyczy wyłącznie wykorzystywania własności dóbr materialnych lub niematerialnych celem stałego osiągania zysku." (pkt 34-36 wyroku).

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że Gmina, nabywając towary i usługi celem zrealizowania inwestycji z zamiarem jej nieodpłatnego przekazania na rzecz samorządowej instytucji kultury - Gminnego Centrum Kultury w... nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Gmina, dokonując zakupów towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, nie będzie wykonywała tych czynności do działalności gospodarczej i nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym nie będzie spełniała przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy przywołać art. 168 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia - od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

W pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

W kontekście ww. opisu zdarzenia przyszłego należy powołać również wyrok TSUE z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie C-378/02 Waterschap Zeeuws Vlaanderen. W wyroku tym TSUE stwierdził, że art. 17 szóstej dyrektywy określa moment powstania prawa do odliczenia i stanowi, iż jedynie charakter, w jakim podmiot działał w chwili nabycia dobra, determinuje istnienie prawa do odliczenia. Podmiot prawa publicznego, który nabywa dobro inwestycyjne jako władza publiczna, w rozumieniu art. 4 ust. 5 akapit pierwszy szóstej dyrektywy, a zatem nie działając w charakterze podatnika, i który następnie sprzedaje to dobro, działając w charakterze podatnika, nie korzysta w zakresie tej sprzedaży z prawa do dokonania korekty, na podstawie art. 20 tej dyrektywy, na potrzeby odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu tego dobra (zob. pkt 38 i 44 wyroku w sprawie C-378/02). Ponadto okoliczność, że następnie podmiot ten działał jako podatnik, nie może na podstawie art. 20 szóstej dyrektywy skutkować tym, że będzie można odliczyć podatek VAT zapłacony przez ten podmiot z tytułu transakcji dokonanych jako władza publiczna i z tego względu nieopodatkowanych (zob. pkt 40 ww. wyroku).

Oznacza to, że jeżeli w momencie nabycia towarów podmiot nie działał w charakterze podatnika VAT wtedy takiemu podmiotowi nie przysługuje w żadnym momencie prawo do odliczenia VAT naliczonego. Zgodnie bowiem z obowiązującym obecnie art. 167 dyrektywy 2006/112/WE prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny. Późniejsza zmiana przeznaczenia takich towarów z działalności niedającej prawa do odliczenia na działalność dającą takie prawo, nie będzie skutkowała dla podatnika nabyciem prawa do odliczenia VAT. Powyższe tezy wyroku w sprawie C-378/02 zachowują aktualność również w odniesieniu do odpowiadających im przepisów dyrektywy 2006/112/WE (art. 167-168 oraz art. 184-192).

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że - wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - towary i usługi nabywane w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikiem od towarów i usług. Gmina, dokonując zakupów towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji, którą to po zakończeniu przekaże nieodpłatnie na rzecz samorządowej instytucji kultury - Gminnego Centrum Kultury w... nie będzie ich nabywała do działalności gospodarczej i nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. W konsekwencji, w okolicznościach niniejszej sprawy Gmina ponosząc przedmiotowe wydatki nie nabędzie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z tymi zakupami, a zatem nie wystąpi podatek, który podlegałby odliczeniu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zarówno na etapie realizacji przedmiotowej inwestycji, jak również po okresie realizacji tej inwestycji nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji.

Jednocześnie należy wyjaśnić, iż bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie pozostaje okoliczność, że Gminne Centrum Kultury będzie wykorzystywało efekty inwestycji w części lub w całości do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Należy bowiem zauważyć, iż Gminne Centrum Kultury jest odrębnym od Gminy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. A zatem wydatki poniesione przez Gminę służyć będą nie czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług Gminy, lecz czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług odrębnego podatnika podatku VAT jaki jest Gminne Centrum Kultury.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.