1061-IPTPP1.4512.59.2016.2.ŻR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP1.4512.59.2016.2.ŻR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczania podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczania podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Miejski Zakład Komunikacyjny Sp. z o.o.w... jest komunalną spółką ze 100% udziałem Gminy.... Powstał w 2000 r. z przekształcenia zakładu budżetowego w Spółkę. Działalność prowadzi od 2001 r. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi działalność w zakresie transportu lądowego miejskiego i podmiejskiego na terenie Miasta... i Gmin ościennych. Podstawowym rodzajem działalności wykonywanej przez MZK Sp. z o.o. jest realizacja zadania własnego Gminy... polegającego na zapewnieniu lokalnego publicznego transportu zbiorowego określonego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wykonywanie tych zadań prowadzone jest w oparciu o umowę z dnia 2 stycznia 2001 r. o świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej w.... Umowa określa zasady i warunki wykonywania usług w zakresie przewozów pasażerskich środkami komunikacji miejskiej w granicach administracyjnych miasta.... Zgodnie z treścią umowy Gmina... zapewnia dopłaty do biletów ulgowych i zapłatę za osoby podróżujące bezpłatnie w ramach przyznanych przez Radę Miejską uprawnień a także częściowe pokrycie kosztów utrzymania linii i kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych.

Podstawowym źródłem przychodów Spółki są przychody ze sprzedaży biletów. Ceny za usługi przewozów (biletów) oraz katalog osób uprawnionych do ulgowych i bezpłatnych przejazdów ustalane są przez Radę Miejską i nie odzwierciedlają kalkulacji kosztów świadczonej przez Spółkę usługi. Przychody z biletów nie pokrywają w pełni kosztów działalności przewozowej, dlatego też w celu wyrównania straty spółka otrzymuje dopłaty do linii i kursów nierentownych.

Na terenie Gmin ościennych Spółka świadczy usługi publicznego transportu zbiorowego na zasadach komercyjnych. Spółka ustala ceny biletów na liniach podmiejskich, stosuje ulgi ustawowe i otrzymuje dopłaty do ustawowych ulg od Województwa....

W związku z wątpliwościami w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymywanej od Gminy... dopłaty oraz dopłaty od Województwa... do ulgowych ustawowych przejazdów Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług. Spółka otrzymała interpretacje indywidualne IPTPP2/443-5/12-2/JS z dnia 10 kwietnia 2012 i IPTPP2/443-51/12-2/KW z dnia 2 kwietnia 2012, w których Dyrektor Izby stwierdził, że stanowisko Spółki w zakresie opodatkowania otrzymywanych od Gminy dopłat do linii i kursów nierentownych i dopłat do ulg jest prawidłowe - tzn., że dopłaty nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast art. 86 ust. 2a ww. ustawy (obowiązujący od 1 stycznia 2016) stanowi, że "w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (...) kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 oblicza się zgodnie ze sposobem określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej zwanym "sposobem określania proporcji".

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wtedy, gdy odliczenia dokonuje podatnik zarejestrowany na potrzeby VAT, nabywane towary i usługi służą działalności opodatkowanej a w przypadku wykorzystywania towarów i usług do działalności mieszanej (gospodarczej i nie-gospodarczej) odliczenia dokonuje się proporcjonalnie według określonego wskaźnika.

MZK Sp. z o.o.w... jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy.... Działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Podlega uregulowaniom Kodeksu spółek handlowych. Istotą jej działania jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności na terenie Gminy. Wykonuje swoje działania w sposób ciągły, bieżący i nieprzerwany. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszelkie zakupy towarów i usług dokonywane w związku ze świadczeniem usługi lokalnego transportu zbiorowego służą w całości działalności opodatkowanej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 jako "działalność gospodarcza obejmująca wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarczą obejmującą w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów (odpowiedź na interpretację nr 30157 w sprawie stosowania pre-współczynnika) przez inne cele (nie związane z działalnością gospodarczą) rozumie się sferę działalności danego podmiotu nie będącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

MZK Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą - działalność usługodawców-świadczy usługi komunikacyjne dla ludności w sposób ciągły i robi to dla celów zarobkowych. Źródłem przychodu (zarobków) są wpływy ze sprzedaży biletów oraz dopłata od Gminy i Województwa. W definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy mieszczą się również działania i sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej nie generujące opodatkowania podatkiem VAT (tak Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu w opinii z dnia 3 marca 2015).

Miejski Zakład Komunikacyjny Sp. z o.o.w... jest spółką prawa handlowego. Zgodnie ze statutem, przedmiotem przedsiębiorstwa spółki jest działalność gospodarcza, wytwórcza, usługowa, handlowa i szkoleniowa w szczególności: transport lądowy pasażerski miejski i podmiejski, pozostały transport lądowy pasażerski, konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, sprzedaż detaliczna paliw, działalność usługowa wspomagająca transport lądowy, pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi, pozostałe specjalistyczne roboty budowlane. Głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług z zakresu komunikacji miejskiej i podmiejskiej. Spółka wykonuje też przewozy okazjonalne, usługi przewozowe międzynarodowe. Spółka dokonuje napraw taboru własnego i obcego (sporadycznie), świadczy usługi wulkanizacyjne, wynajmuje powierzchnie reklamowe na autobusach i wiatach, wynajmuje pomieszczenia podmiotom trzecim. Wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę są czynnościami z zakresu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi komunikacyjne i inne (najem powierzchni reklamowych, naprawy pojazdów, wynajmowanie pomieszczeń, sprzedaż paliw i innych artykułów) wykonywane są ciągle i dla celów zarobkowych. Spółka nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie czynności wykonywane przez MZK Sp. z o.o. są czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Dopłaty otrzymywane przez Spółkę przeznaczane są w całości na finansowanie działalności gospodarczej - to znaczy na finansowanie usług przewozowych - komunikacji miejskiej i podmiejskiej. Nie są one przeznaczane na finansowanie działalności innej niż działalność gospodarcza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymywaniem dopłat do ulgowych i bezpłatnych przejazdów oraz dopłat do linii i kursów nierentownych od Gminy... i Województwa. Spółka zobowiązana jest do ustalenia i stosowania wskaźnika "pre-proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016.

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), w związku z otrzymywaniem dopłat do ulgowych i bezpłatnych przejazdów oraz dopłat do linii i kursów nierentownych od Gminy... i Województwa. Spółka nie jest zobowiązana do ustalenia i stosowania wskaźnika "pre-proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016.

Zgodnie z przytoczonym przepisem wskaźnik "pre-proporcji" stosuje się wtedy, gdy podatnik nabywa towary i usługi, które są wykorzystywane do wykonywania czynności mieszanych (tzn. do celów wykonywanej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza). Cele prowadzonej działalności należy rozpatrywać w znaczeniu jakie wynika z art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, a więc z uwzględnieniem tej okoliczności, że niektóre sytuacje występujące w działalności nie generują opodatkowania podatkiem VAT. Taką sytuacją jest otrzymywanie przez Spółkę prowadzącą działalność gospodarczą z zakresu transportu dopłat, które zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy nie stanowią obrotu podlegającego opodatkowaniu.

Hipoteza przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że ma on zastosowanie do podatników, którzy wykorzystują nabywane towary i usługi zarówno do celów wykonywanej działalności jak i do celów innych niż działalność. Jeżeli więc działania MZK Sp. z o.o. podejmowane są wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej to przepis ten nie ma zastosowania. Przepis art. 86 ust. 2a nie zawiera wymogu, że działania podatnika muszą skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT. Wystarcza więc, by działania były dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nawet jeżeli same w sobie nie powodują skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1.

nabycia towarów i usług,

2.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ww. ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1.

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2.

obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1.

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2.

średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3.

roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4.

średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Przykładowo:

* otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów,

* otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT,

* działania pracodawcy polegające na dokonaniu zakupów od osób trzecich, których nabycie w całości następuje ze środków funduszu tworzonego na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w celu udostępnienia ich nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie osobom uprawnionym na zasadach wymienionych w tej ustawie,

* obowiązki pracodawcy wynikające z ustawy o związkach zawodowych, np. udostępnienie pomieszczeń i urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Z uwagi na powyższe w pierwszej kolejności należy wyjaśnić pojęcia: "działalności gospodarczej" oraz "podatnika" w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność muzeum. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stąd też należy dokonać jej wykładni literalnej.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

W związku z powyższym działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być - co do zasady - prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy. Działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Spółka prowadzi działalność w zakresie transportu lądowego miejskiego i podmiejskiego na terenie miasta i gmin ościennych. Podstawowym rodzajem działalności wykonywanej przez MZK jest realizacja zadania własnego Gminy... polegającego na zapewnieniu lokalnego publicznego transportu zbiorowego. Wykonuje swoje działania w sposób ciągły, bieżący i nieprzerwany. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszelkie zakupy towarów i usług dokonywane w związku ze świadczeniem usługi lokalnego transportu zbiorowego służą w całości działalności opodatkowanej. MZK prowadzi działalność gospodarczą - działalność usługodawców-świadczy usługi komunikacyjne dla ludności w sposób ciągły i robi to dla celów zarobkowych. Źródłem przychodu (zarobków) są wpływy ze sprzedaży biletów oraz dopłata od Gminy i Województwa.

Wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę są czynnościami z zakresu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi komunikacyjne i inne (najem powierzchni reklamowych, naprawy pojazdów, wynajmowanie pomieszczeń, sprzedaż paliw i innych artykułów) wykonywane są ciągle i dla celów zarobkowych. Spółka nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie czynności wykonywane przez MZK Sp. z o.o. są czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2. ww. ustawy.

Dopłaty otrzymywane przez Spółkę przeznaczane są w całości na finansowanie działalności gospodarczej - to znaczy na finansowanie usług przewozowych - komunikacji miejskiej i podmiejskiej. Nie są one przeznaczane na finansowanie działalności innej niż działalność gospodarcza.

Jak już wyżej wskazano, art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, w której nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT). Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią "cele inne niż związane z działalnością gospodarczą" znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do jednoznacznego przyjęcia, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami, które mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca w zakresie wykonywania czynności nałożonych na niego przez Gminę - realizacji zadań własnych Gminy - prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Również w zakresie świadczonych usług przewozu osób, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - wykonuje działalność gospodarczą, tj. działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Ponadto w opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, iż nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a dopłaty otrzymywane przez Spółkę przeznaczane są w całości na finansowanie działalności gospodarczej - to znaczy na finansowanie usług przewozowych - komunikacji miejskiej i podmiejskiej. Skoro zatem - jak wynika z treści wniosku - wszelkie zakupy towarów i usług dokonywane przez Wnioskodawcę służą w całości działalności gospodarczej, to w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, w związku z otrzymywaniem dopłat do ulgowych i bezpłatnych przejazdów oraz dopłat do linii i kursów nierentownych od Gminy i Województwa, Spółka nie będzie zobowiązana do ustalenia i stosowania wskaźnika tzw. "pre-proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl