1061-IPTPP1.4512.422.2016.2.ŻR - Brak prawa do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o pełnomocnictwo, doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz o uiszczenie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina... (dalej: Wnioskodawca) jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W ramach swojej działalności wykonuje zarówno zadania o charakterze administracyjnym (jako jednostka samorządu terytorialnego), jak również czynności, które powinny być uznane za czynności podlegające opodatkowaniu VAT. W tym drugim zakresie czynności Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności opodatkowane jak i w niewielkim zakresie zwolnione od podatku.

Wnioskodawca planuje realizację projektu infrastrukturalnego (dalej: Projekt). W ramach projektu zostanie przygotowanych 5.5790 ha terenów inwestycyjnych w Gminie... dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej MŚP przez zainteresowanych inwestorów, jak również potencjalnych, którzy nabędą działki przeznaczone na sprzedaż na obszarze objętym projektem - w strefie uzdrowiskowej. Rezultatem projektu będzie ulokowanie się na przygotowanych oraz kompleksowo uzbrojonych terenach inwestycyjnych (wewnętrzna infrastruktura drogowa oraz techniczna - wodociągowa, kanalizacyjna, deszczowa oraz energetyczna) 5 przedsiębiorców, którzy wyrazili udokumentowane zainteresowanie potencjalnym inwestowaniem wyłączne na uzbrajanych terenach inwestycyjnych. Realizacja projektu przyczyni się do podniesienia standardu wewnętrznej infrastruktury drogowej oraz technicznej, co wpłynie w sposób bezpośredni na polepszenie dostępności do oferowanych terenów inwestycyjnych. Projekt wpłynie w znaczącym stopniu na poprawę warunków do rozwoju MŚP na terenie Gminy, przyczyni się więc do rozwoju społeczno-gospodarczego regionu, poprzez zwiększenie podaży przyciągania inwestorów. Pozwoli to na rozwój turystyki w regionie, która jest w niewystarczającym stopniu w stosunku do potencjału.

Realizacja projektu należy zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym. Przystępując do realizacji projektu Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, jako że projekt dotyczy jej zadań własnych i nie jest bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Gminę. Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury.

Adresatem faktur (podmiotem wymienionym jako usługobiorca) będzie Gmina.... Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury. Projekt będzie realizowany w latach 2016 - 2018. Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury.

Wnioskodawca nie będzie nabywał w ramach projektu towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jak i do innych celów niż działalność gospodarcza w rozumieniu tego przepisu. Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury. Wnioskodawca nie będzie nabywał w ramach projektu towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jak i do innych celów niż działalność gospodarcza w rozumieniu tego przepisu. Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury.

Nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego. Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury.

Właścicielem całości infrastruktury pozostanie Gmina. Gmina planuje nieodpłatne udostępnienie części infrastruktury spółce komunalnej, która przy jej wykorzystaniu będzie prowadziła działalność gospodarczą. Dotyczy to elementów infrastruktury takich jak: (i) wodociągowa, (ii) kanalizacyjna, (iii) energetyczna. Pozostałe elementy budowanej infrastruktury, takie jak (i) drogowa, (ii) techniczna, (iii) deszczowa, z racji swoich funkcji, nie będą również wykorzystywane w działalności gospodarczej Gminy, ale będą zaspokajały odpowiednie potrzeby ogółu mieszkańców, którzy będą mogli z nich korzystać nieodpłatnie.

Elementy infrastruktury takie jak: (i) wodociągowa, (ii) kanalizacyjna, (iii) energetyczna, z uwagi na swoją funkcje będą wykorzystywane przez spółkę komunalną do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (usług komunalnych). Z kolei - z uwagi na nieodpłatne udostępnienie tych elementów przez Gminę na rzecz Spółki - przez Gminę będą wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Z kolei jej elementy takie jak: (i) drogowa, (ii) techniczna, (iii) deszczowa, z racji swoich funkcji, będą zaspokajały odpowiednie potrzeby ogółu mieszkańców Gminy, którzy będą mogli z nich korzystać nieodpłatnie. W konsekwencji będą zatem wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje - w całości lub w części - prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług zwianych z realizacją projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi tego podatku przysługuje prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego stanowi natomiast przede wszystkim suma kwot podatku wykazana na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług. Zgodnie zaś z art. 5 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: (i.) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; (ii.) eksport towarów; (iii.) import towarów na terytorium kraju; (iv.) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; (v.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT rozumieć należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, w tym również: (i.) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; (ii.) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; (iii.) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Ponadto, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również: (i.) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych; (ii.) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Zgodnie z powyższym, opodatkowaniu VAT podlegają również nieodpłatne świadczenia, o ile nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W literaturze oraz orzecznictwie przyjmuje się, że usługi niezwiązane z prowadzoną działalnością to takie usługi, których świadczenie nie jest konieczne w prowadzonej działalności i bez których działalność ta byłaby prowadzona w nie mniejszym zakresie. Ponadto warunkiem uznania świadczenia nieodpłatnego za czynność opodatkowaną VAT jest uprzednie istnienie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, którą da się powiązać z analizowanym świadczeniem. Oznacza to także, że założony z góry brak odpłatności za dane świadczenie nie może doprowadzić do uzasadnienia istnienia prawa do odliczenia VAT, a w konsekwencji do uznania tego świadczenia za opodatkowane.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność stosownie do ust. 2 komentowanego przepisu rozumieć należy wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie jednak z art. 15 ust. 6 ustawy VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem organy władzy publicznej mogą być uznane za podatników na gruncie ustawy VAT tylko w przypadku, gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań publicznych, lub też w przypadku wykonywania czynności, które mieszczą się wprawdzie w ramach takich zadań, jednak wykonywane są podstawie umów cywilnoprawnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie o sygnaturze akt III SA/Wa 4312/06 uznał, że "kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców)". Powyższe potwierdza również brzmienie art. 13 ust. 1 Dyrektywy VAT, którego implementację stanowi art. 15 ust. 6 ustawy VAT. Stosownie do art. 13 ust. 1 Dyrektywy VAT, krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Artykuł 15 ust. 6 ustawy VAT jest odpowiednikiem art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L2006.347.1; dalej: "Dyrektywa VAT"), zgodnie z którym "Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji". Zatem powyższy przepis do grona podmiotów, które nie są co do zasady uznawane za podatników VAT, zalicza nie tylko "organy władzy publicznej" i "urzędy obsługujące to organy", ale również "inne podmioty prawa publicznego".

W odniesieniu do przedmiotowego Projektu Wnioskodawca nie będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług. Niemniej jednak Wnioskodawca nie jest w stanie powiązać przedmiotowego projektu z czynnościami opodatkowanymi VAT, a wiec wskazać w jakim zakresie i czy w ogóle przedmiotowe działania, a wiec również nabywane towary i usługi wykorzystywane w Projekcie, przełożą się na czynności opodatkowane wykonywane przez Wnioskodawcę.

W ocenie Wnioskodawcy ewentualne przewidywania co do tego są tak odległe a powiązania pomiędzy projektem a czynnościami opodatkowanymi na tyle wątpliwe, że w jego ocenie nie są spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony. Bowiem, jak wynika z treści wniosku, realizacja projektu należy zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym. Przystępując do realizacji projektu Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, jako że projekt dotyczy jej zadań własnych i nie jest bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Gminę. Dotyczy to wszystkich elementów infrastruktury. Właścicielem całości infrastruktury pozostanie Gmina. Gmina planuje nieodpłatne udostępnienie części infrastruktury spółce komunalnej. Dotyczy to elementów infrastruktury takich jak: wodociągowa, kanalizacyjna i energetyczna. Z uwagi na ich nieodpłatne udostępnienie przez Gminę na rzecz Spółki - przez Gminę będą wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Wobec powyższego, należy wskazać, iż nieodpłatne udostępnienie elementów infrastruktury tj. infrastruktury wodociągowej, kanalizacyjnej i energetycznej przez Gminę na rzecz Spółki nie będzie czynnością wykonywaną przez Gminę jako podatnika podatku VAT w ramach swojej działalności gospodarczej, dlatego będzie czynnością wyłączoną spod działania ustawy o podatku od towarów i usług i z tego względu stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego realizacją projektu w części dotyczącej budowy infrastruktury wodociągowej, kanalizacyjnej i energetycznej.

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało również prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu w części dotyczącej budowy infrastruktury drogowej, technicznej i deszczowej, bowiem Wnioskodawca wskazał, że te inwestycje nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Gminy, ale będą zaspokajały odpowiednie potrzeby ogółu mieszkańców, którzy będą mogli z nich korzystać nieodpłatnie. W konsekwencji będą zatem wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Tym samym nie zostanie spełniony warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Skoro, zatem realizacja przedmiotowego projektu nie będzie miała związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tym projektem.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu, ponieważ efekty przedmiotowego projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.