1061-IPTPP1.4512.352.2016.2.MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nieuznania pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów szkolenia pracownika za usługę podlegającą opodatkowaniu

* braku opodatkowania zwrotu kosztów szkoleń, do którego zobowiązany jest pracownik

- jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nieuznania pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów szkolenia pracownika za usługę podlegającą opodatkowaniu

* braku opodatkowania zwrotu kosztów szkoleń, do którego zobowiązany jest pracownik.

Wniosek został uzupełniony w dniu 22 sierpnia 2016 r. o pełnomocnictwo oraz doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Atlas spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji wyrobów chemii budowlanej. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zatrudnia pracowników (na podstawie umowy o prace), dla których organizuje bezpłatne szkolenia, mające na celu podwyższanie kwalifikacji zawodowych szkolonych osób. W szkoleniach pracownicy biorą udział dobrowolnie. Koszty szkoleń pokrywa Spółka; koszty te ponoszone są na podstawie faktur VAT wystawianych przez podmioty zewnętrzne (prowadzące szkolenia dla pracowników), opodatkowane podatkiem VAT według podstawowej stawki. Zdarza się także, że podmiot zewnętrzny jest zwolniony podmiotowo z podatku VAT względnie świadczy usługi zwolnione przedmiotowo z tego podatku. Wnioskodawca (który jest czynnym podatnikiem podatku VAT) odlicza naliczony podatek VAT z faktur wystawianych przez czynnych podatników podatku VAT, którzy świadczą usługi opodatkowane, na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca planuje podpisywać z pracownikami uczestniczącymi w szkoleniach umowy lojalnościowe, zgodnie z którymi w wypadku zaistnienia określonych w umowie zdarzeń (przewidzianych w Kodeksie pracy) pracownik będzie zobowiązany do zwrotu pracodawcy całości lub części kosztów szkolenia przypadających na danego pracownika w kwocie netto ujętej w umowie (jeżeli usługa nabyta od podmiotu zewnętrznego jest przedmiotowo zwolniona z VAT albo świadczący usługę podmiot zewnętrzny jest podmiotowo zwolniony z VAT, kwota netto jest jednocześnie kwota brutto). Umowy lojalnościowe w zakresie nałożenia na pracownika obowiązku zwrotu kosztów szkolenia będą zgodne z postanowieniami Rozdziału III Kodeksu pracy.

Wnioskodawca planuje wprowadzić do umowy następujące postanowienie: "Pracownik, który otrzymał od Pracodawcy świadczenie w postaci szkolenia jest zobowiązany do zwrotu tego świadczenia w całości lub części w kwocie netto, jeżeli bez uzasadnionych przyczyn przerwie naukę, nie podejmie jej, nie uzyska dyplomu w terminie przewidzianym przez organizatora kursu lub nie przedłoży Pracodawcy zaświadczenia z kursu w terminie 2 miesięcy od jego otrzymania."

Obciążenie pracownika będzie obywało się na podstawie noty obciążeniowej, bez doliczania podatku VAT czyli w konsekwencji bez obciążania pracownika podatkiem VAT. Jeżeli usługa jest przedmiotowo zwolniona z VAT lub jeśli usługodawcy jest podmiotowo zwolniony z VAT, kwota netto obciążenia pracownika będzie jednocześnie kwotą brutto.

Świadczenie na rzecz pracowników, będące przedmiotem wniosku odbywa się dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Okoliczność, czy zwrot kosztów szkolenia przez pracownika będzie miał charakter odszkodowania stanowi przedmiot wniosku. Zdaniem Wnioskodawcy bowiem, obciążenie przez Wnioskodawcę pracownika, który nie ukończył szkolenia, obowiązkiem zwrotu całości lub części kosztów tego szkolenia netto na zasadach określonych w Kodeksie pracy (niezależnie od tego, czy nabyta usługa szkoleniowa była opodatkowana podatkiem VAT lub zwolniona przedmiotowo z tego podatku lub świadczący usługę był zwolniony podmiotowo z podatku VAT) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż zwrot kosztów szkolenia ma charakter odszkodowawczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe zatrudnionego pracownika stanowi usługę świadczoną przez pracodawcę na rzecz pracownika w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT?

2. Czy obciążenie przez Wnioskodawcę pracownika, który nie ukończył szkolenia, obowiązkiem zwrotu całości lub części kosztów tego szkolenia netto na zasadach określonych w Kodeksie pracy (niezależnie od tego, czy nabyta usługa szkoleniowa była opodatkowana podatkiem VAT lub zwolniona przedmiotowo z tego podatku lub świadczący usługę był zwolniony podmiotowo z podatku VAT) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 103 (3) Kodeksu pracy, pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie. Z kolei art. 103 (4) Kodeksu pracy przewiduje, że pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe pisemną umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Kodeks pracy przewiduje konsekwencje przerwania lub nieukończenia szkolenia - z przyczyn leżących po stronie pracownika. Stosownie do art. 103 (5) Kodeksu pracy, pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) (dalej - ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, przy czym za odpłatne świadczenie usług ustawa nakazuje rozumieć także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca organizuje swoim pracownikom bezpłatne szkolenia i ponosi ich koszt. Szkolenia te mają na celu uczynienie pracowników bardziej kompetentnymi i przydatnymi do pracy. W związku z czym, jest to pewnego rodzaju inwestycja spółki. Wnioskodawca, szkoląc pracowników, odnosi wymierną korzyść w postaci uzyskania bardziej wykwalifikowanych pracowników. Patrząc z punktu widzenia pracowników, uczestnicząc w szkoleniu zapewnionym przez pracodawcę i na jego koszt, odnoszą z tego tytułu korzyści zawodowe (nie w sferze osobistej), gdyż podniesienie kwalifikacji może mieć przełożenie na ich sytuację zawodową a nie osobistą. W związku z powyższym, przyjąć należy, że Wnioskodawca zapewniając pracownikom bezpłatne szkolenie podnoszące ich kwalifikacje zawodowe, nie działa w celu zaspokojenia osobistych potrzeb tych pracowników, a co za tym idzie - nie świadczy na ich rzecz nieodpłatnej usługi podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Problem pojawia się w sytuacji, gdy pracownik bez uzasadnionych przyczyn "przerwie naukę, nie podejmie jej, nie uzyska dyplomu w terminie przewidzianym przez organizatora kursu lub nie przedłoży Pracodawcy zaświadczenia z kursu w terminie 2 miesięcy od jego otrzymania." Jeżeli do tego dojdzie, Wnioskodawca nie odniesie korzyści, na którą liczył, tj. nie uzyska możliwości świadczenia pracy przez pracownika o podwyższonych kwalifikacjach. Innymi słowy, Wnioskodawca wskutek nieuzasadnionej rezygnacji pracownika poniesie skonkretyzowaną szkodę w kwocie, którą zapłacił za szkolenie danego pracownika. Nie wpływa to jednak na ocenę z punktu widzenia ustawy o VAT. Obowiązek zwrotu przez pracownika na rzecz pracodawcy części lub całości kosztów szkolenia nie może być traktowany jako równoważny wynagrodzeniu za usługę świadczoną przez pracodawcę, do zapłaty którego zobowiązany jest pracownik.

Obowiązek zwrotu wskazanej w umowie kwoty przez pracownika ma raczej charakter odszkodowawczy, służy wyrównaniu szkody (uszczerbku) poniesionego przez pracodawcę na zbędne - z jego punktu widzenia - szkolenie zawodowe pracownika. Zapłata przez pracownika tak rozumianego odszkodowania nie jest zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocenę Wnioskodawcy podziela również literatura: "należy w tym miejscu przede wszystkim wykazać, że VAT nie jest objęte odszkodowanie jako takie. Wypłata odszkodowania nie jest ani czynnością ani zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu. U podstaw wypłaty (powstania roszczenia o wypłatę) odszkodowania leży fakt powstania szkody po stronie podmiotu uprawnionego do odszkodowania. Samo powstanie szkody również nie jest czynnością ani zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu" (por. Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. IX).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Należy więc stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Ponadto z powyższego wynika, że opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte dla celów podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy. A zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, lub zaspokojenie których wynika z potrzeb realizacji celów prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy pokrycie kosztów szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe zatrudnionego pracownika stanowi usługę świadczoną przez pracodawcę na rzecz pracownika w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT?

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zatrudnia pracowników, dla których organizuje bezpłatne szkolenia, mające na celu podwyższanie kwalifikacji zawodowych szkolonych osób. Koszty szkoleń pokrywa Spółka. Świadczenie na rzecz pracowników, będące przedmiotem wniosku, odbywa się dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Analiza ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie można uznać pokrywania kosztów szkoleń dla pracowników Spółki za odpłatne świadczenie usług na ich rzecz, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ust. 1 ustawy, bowiem Wnioskodawca, w celu świadczenia czynności będących przedmiotem wniosku, nie używa/nie przekazuje towarów stanowiących część jego przedsiębiorstwa, o których mowa w ww. przepisie.

Zatem należy przeanalizować, czy świadczenie przedmiotowych usług spełnia przesłanki, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z ww. przepisu, opodatkowaniu na jego podstawie podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast przez usługi świadczone do celów działalności, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem jeśli podjęte przez podmiot działania przynoszą korzyści prowadzonej działalności gospodarczej albo służą realizacji zadań na niego nałożonych, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, świadczone są do celów działalności gospodarczej podatnika.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro ww. świadczenia na rzecz pracowników - jak wskazał Wnioskodawca - odbywają się dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług pokrywanie kosztów szkoleń dla pracowników nie będzie stanowiło nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste pracowników, o których mowa w art. 8 ust. 2 ust. 2 ustawy i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe zatrudnionego pracownika nie będzie stanowiło usługi świadczonej przez pracodawcę na rzecz pracownika w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy obciążenie przez Wnioskodawcę pracownika, który nie ukończył szkolenia, obowiązkiem zwrotu całości lub części kosztów tego szkolenia netto na zasadach określonych w Kodeksie pracy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego również wskazał, że planuje podpisywać z pracownikami uczestniczącymi w szkoleniach umowy lojalnościowe, zgodnie z którymi w wypadku zaistnienia określonych w umowie zdarzeń (przewidzianych w Kodeksie pracy) pracownik będzie zobowiązany do zwrotu pracodawcy całości lub części kosztów szkolenia przypadających na danego pracownika w kwocie netto ujętej w umowie. Umowy lojalnościowe w zakresie nałożenia na pracownika obowiązku zwrotu kosztów szkolenia będą zgodne z postanowieniami Rozdziału III Kodeksu pracy. Zwrot kosztów szkolenia ma charakter odszkodowawczy.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepis art. 8 ustawy zauważyć należy, że aby dana czynność (dostawa towarów, czy też usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębniona usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności prowadzi do wniosku, że w przypadku nieukończenia przez pracownika nauki, Spółka nie będzie świadczyć żadnej usługi na rzecz pracownika, związanej z roszczeniem z tytułu niewypełnienia zobowiązania pracownika do ukończenia lub wykorzystania w trakcie pracy efektów kształcenia dofinansowanego przez pracodawcę. Kwota, do zapłaty której zobowiązany będzie pracownik wskutek zaistnienia ww. okoliczności, powstanie w związku z niewywiązywaniem się przez pracownika z obowiązków wynikających z umowy zawartej z pracodawcą. Spółka nie będzie osiągała korzyści z tyt. otrzymania od pracownika ww. kwot, gdyż w opisanej sytuacji będą one stanowiły jedynie zwrot kosztów, jakie pracodawca poniósł w związku z podnoszeniem kwalifikacji pracownika.

Zatem, świadczenia pieniężne otrzymane przez Spółkę związane z przerwaniem nauki przez pracownika, niepodjęciem jej, nieuzyskaniem dyplomu w terminie przewidzianym przez organizatora kursu lub nieprzedłożeniem Pracodawcy zaświadczenia z kursu w terminie 2 miesięcy od jego otrzymania, wynikają z nienależytego wywiązania się z warunków umowy i, jako takie, będą stanowiły odszkodowanie uzyskiwane przez Wnioskodawcę. Kwoty te będą miały na celu wyrównanie szkody wyrządzonej Spółce w związku z faktem, że pracownik nie wywiązał się z umowy.

Zauważyć należy, że "odszkodowanie" jest pojęciem niezdefiniowanym w ustawie o podatku od towarów i usług. Zagadnienie to regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.). Odszkodowanie jest zapłatą za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty.

Zgodnie z art. 361 Kodeksu cywilnego, co do zasady, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Mając na uwadze ww. ustawową definicję świadczenia usługi nie można zatem uznać, że zapłata przez pracowników na rzecz Wnioskodawcy świadczeń pieniężnych za nieukończenie szkolenia, stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę. Istotą odszkodowania nie jest płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika.

W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczenia pieniężne uzyskiwane przez Spółkę od pracowników, którzy nie ukończyli szkolenia, pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (niezależnie od tego, czy nabyta usługa szkoleniowa była opodatkowana podatkiem VAT lub zwolniona przedmiotowo z tego podatku lub świadczący usługę był zwolniony podmiotowo z podatku VAT).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.