1061-IPTPP1.4512.290.2016.2.MSu - Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 9 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji pn. "..." - jest prawidłowe,

* momentu dokonania ww. odliczenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji pn. "..." oraz momentu dokonania tego odliczenia.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.) o adres elektroniczny do doręczeń na platformie e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina... jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od roku 2008. Składa do właściwego urzędu skarbowego comiesięczne deklaracje VAT-7. Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną dla Gminy... IBPP1/443-43A/07/PK z dnia 24 października 2007 r., podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest wyłącznie Gmina będąca jednostką samorządu terytorialnego.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. "...", która jest kolejnym etapem inwestycji dotyczących gospodarki wodno-ściekowej realizowanych na terenie gminy:

* Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie... - 10 letni okres rozliczenia, interpretacja indywidualna IPTPP4/443-425/12-4/UNr

* Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie... część II - odliczenie w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy, interpretacja indywidualna IPTPP4/443-793/12-4/ALN

* Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie...- część III-IPTPP4/443-875/14-2/ALN.

W zakresie bieżącego etapu inwestycji planuje się wykonać 5 451 m kanalizacji sanitarnej oraz stację pomp. Oszacowane koszty realizacji inwestycji to około 1 043 040,00 złotych brutto. Umowa z kontrahentem na wykonanie inwestycji zawarta została dnia 12 kwietnia 2016 r. (umowa numer...).

Niniejsza inwestycja planowana jest do dofinansowania w ramach pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w... (pożyczka w wysokości 804 795,00 złotych, tj. 95% od kwoty netto). Gmina może się ubiegać o umorzenie 20% wartości pożyczki. VAT jest kosztem niekwalifikowanym. Realizacja zadania przewidziana jest na lata 2016-2017.

Gmina... nie ma bezpośredniej możliwości realizacji zadania związanego z odprowadzaniem ścieków. W związku z powyższym zadania związanie z gospodarką wodno-ściekową realizowane będą przez powołaną w tym celu spółkę. Po wybudowaniu, sieć zostanie przekazana do eksploatacji istniejącej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością ze 100% udziałem Gminy. Spółka ta prowadzi zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzenia ścieków. Sieci kanalizacji sanitarnej, które zostaną wybudowane w trakcie realizacji inwestycji zostaną przekazane spółce na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy. Jedynym udziałowcem spółki jest Gmina.... Spółka ta świadczy usługi komunalne, pobiera opłaty za dostawę wody, odbiór ścieków za pośrednictwem dzierżawionych sieci, a opłaty pobierane od odbiorców są w całości przychodem przedsiębiorstwa. Reasumując powyższe, Gmina zobligowana jest do wydzierżawiana sieci innemu podmiotowi - w tym przypadku spółce z o.o.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy, należą sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwienia odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W celu wykonania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Gmina w celu realizacji zadań z zakresu zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków powołała Zakład Gospodarki Komunalnej jako jednostkę organizacyjną. Dnia 31 sierpnia 2011 r. aktem notarialnym zawiązano spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością - Zakład Gospodarki Komunalnej w. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wpis do KRS został dokonany 12 stycznia 2012 r. (KRS...). W wyniku tych zmian organizacyjno-prawnych czyli przekształcenia ZGK w spółkę oraz czynników ekonomicznych, Gmina zamierza wydzierżawić przedmiotową inwestycję na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy, a tym samym będzie ona służyła Gminie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury VAT dokumentujące ponoszone wydatki na realizacje inwestycji wystawiane będą na Gminę....

Efekty projektu na podstawie przepisów o podatku dochodowym będą zaliczane w księgach rachunkowych Gminy do środków trwałych podlegających amortyzacji. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622) sieć wodociągową i kanalizację sanitarną przyporządkowuje się do grupy 2 obiekty inżynierii lądowej i wodnej, podgrupa 21 - rurociągi linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne rurociągi przesyłowe (naziemne, podziemne lub podwodne) do transportu wody i ścieków oraz stacje pomp, stacje filtrów lub ujęć wody.

W rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290) sieć wodociągowa z przyłączami traktowana jest jako budowla lub jej część. Budowla to obiekt budowlany stanowiący całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Artykuł 3 pkt 3 powyższej ustawy zawiera przykładowy wykaz obiektów budowlanych (niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury), jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne wolno stojące maszty antenowe wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowie ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 18, poz. 170) realizowana sieć kanalizacyjna jest klasyfikowana jako:

Klasa 2212 - Rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków. Klasa ta obejmuje:

* rurociągi przesyłowe naziemne, podziemne i podwodne do transportu wody i ścieków,

* stacje pomp,

* stacje filtrów lub ujęć wody.

Klasa 2223 - Rurociąg sieci kanalizacyjnej rozdzielczej. Klasa ta obejmuje:

* rurociągi sieci kanalizacyjnej rozdzielczej i kolektory,

* oczyszczalnie wód i ścieków.

Zakres rzeczowy zgodnie z planowanym harmonogramem obejmuje wykonanie: kanału sanitarnego, rurociągu ciśnieniowego, rurociągu tłocznego, przepompowni ścieków (stacji pomp). Do dnia dzisiejszego jedyny wydatek jaki Gmina poniosła w związku z planowaną inwestycją to opracowanie dokumentacji projektowej w wysokość 57 293,40 złotych (opracowanie dokumentacji dotyczyło realizacji inwestycji pn. "...". Wartość początkowa kanalizacji sanitarnej budowanej w ramach ww. inwestycji przekroczy kwotę 15.000,00 zł.

Na dzień dzisiejszy Gmina nie odliczała podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji "...".

2. Od którego momentu Gmina powinna dokonać pełnego odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymywania czystości i porządku itp. (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

Gmina będzie uzyskiwała przychody opodatkowane podatkiem VAT z tytułu czynszu dzierżawy wybudowanego mienia. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku o towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy VAT. W myśl art. 86 ust. 13 jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10 a i 11 może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Wobec powyższego, ze względu na związek poniesionych wydatków na realizację inwestycji, ze świadczeniem usług opodatkowanych podatkiem VAT, Gmina ma pełne prawo do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Została tym samym spełniona podstawowa przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jaką jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, a nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (przekazanie powstałej w efekcie realizacji inwestycji sieci wodociągowej i kanalizacyjnej do eksploatacji jej późniejszemu eksploatatorowi - spółce z o.o. ze 100% udziałem Gminy na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy). To nabyte prawo Gmina może realizować już w momencie ponoszenia wydatków tj. w miesiącu otrzymania faktury VAT lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji pn. "...",

* nieprawidłowe - w zakresie momentu dokonania ww. odliczenia.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od roku 2008. Gmina realizuje zadania inwestycyjne pn. "...", która jest kolejnym etapem inwestycji dotyczących gospodarki wodno-ściekowej realizowanych na terenie gminy. W zakresie bieżącego etapu inwestycji planuje się wykonać 5 451 m kanalizacji sanitarnej oraz stację pomp. Realizacja zadania przewidziana jest na lata 2016-2017. Po wybudowaniu, sieć zostanie przekazana do eksploatacji istniejącej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (Zakład Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.) ze 100% udziałem Gminy. Spółka ta prowadzi zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzenia ścieków. Sieci kanalizacji sanitarnej, które zostaną wybudowane w trakcie realizacji inwestycji zostaną przekazane spółce na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy, a tym samym będzie ona służyła Gminie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury VAT dokumentujące ponoszone wydatki na realizacje inwestycji wystawiane będą na Gminę.... Efekty projektu na podstawie przepisów o podatku dochodowym będą zaliczane w księgach rachunkowych Gminy do środków trwałych podlegających amortyzacji. Gmina nie odliczała podatku VAT.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak stanowi art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast § 2 powołanego przepisu, czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Należy zauważyć, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową, nakładającą na strony tej umowy określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest ze wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie nieruchomości przez jej dzierżawcę.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zatem cywilnoprawna umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wnioskodawca w związku z tą czynnością występuje w charakterze podatnika podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy i nie korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...". W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał bowiem, iż Gmina... jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Gmina w celu realizacji zadań z zakresu zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków powołała Zakład Gospodarki Komunalnej jako jednostkę organizacyjną. Gmina zamierza wydzierżawić przedmiotową inwestycję na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy, a tym samym będzie ona służyła Gminie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

* powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

* doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

* podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Termin "dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych" do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Z kolei art. 86 ust. 13 ustawy, stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jak stanowi art. 106i ust. 3 ustawy fakturę wystawia się nie później niż:

W myśl art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

Przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust. 8 ustawy).

Mając zatem na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę sieci kanalizacji, a odliczenia tego Gmina będzie mogła dokonać zgodnie z ww. regulacjami w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy ale nie wcześniej niż za okres, w którym otrzymano faktury dokumentujące omawianą dostawę towarów lub za dwa następne okresy rozliczeniowe. Jeżeli Wnioskodawca nie dokona takiego obniżenia w ww. terminie, to zgodnie z powołanym wcześniej art. 86 ust. 13, będzie mógł obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji pn. "...", ponieważ efekty inwestycji będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powyższe prawo powstanie w okresie rozliczeniowym, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy ale nie wcześniej niż za okres, w którym otrzymano faktury dokumentujące omawianą dostawę towarów lub za dwa następne okresy rozliczeniowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu odliczenia podatku naliczonego należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawca określając okres rozliczeniowy, w którym powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie powiązał go z okresem, w którym powstał obowiązek podatkowy dla czynności wynikających z faktur.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.