1061-IPTPB4.4511.244.2016.2.SK - Spłata kredytu jako przesłanka ulgi mieszkaniowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 stycznia 2017 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB4.4511.244.2016.2.SK Spłata kredytu jako przesłanka ulgi mieszkaniowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni nabyła w dniu 29 września 2000 r. wraz z mężem do majątku wspólnego lokal mieszkalny nr 10 o powierzchni 50,89 m2, położony w.... W dniu 8 grudnia 2010 r., również do majątku wspólnego, Wnioskodawczyni nabyła boks garażowy nr 181 o powierzchni 18 m2, położony w....

W dniu 12 marca 2012 r. został orzeczony między Wnioskodawczynią, a Jej mężem rozwód. W wyniku podziału majątku objętego w czasie trwania związku małżeńskiego wspólnością ustawową, w dniu 24 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką lokalu mieszkalnego o powierzchni 50,89 m2 wraz przynależącymi do nich udziałami we własności części wspólnych budynku oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek obejmujący wyżej wymieniony lokal mieszkalny, oraz boksu garażowego nr 181 o powierzchni 18 m2 i przynależącymi do nich udziałami we własności części wspólnych budynku garażowego w zabudowie szeregowej oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek. Wartość nieruchomości została ustalona na kwotę łączną w wysokości 120 000 zł. Podział majątku został dokonany bez obowiązku spłat na rzecz byłego męża.

W dniu 25 kwietnia 2014 r. syn Wnioskodawczyni podarował Jej działkę o powierzchni 0,0983 ha, stanowiącą zurbanizowane tereny niezabudowane. Wnioskodawczyni przeznaczyła tę działkę na własne cele mieszkaniowe - budowę domu jednorodzinnego.

W dniu 2 października 2014 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła wraz z synem kredyt hipoteczny w kwocie 151 000 zł na cele mieszkaniowe - budowę domu jednorodzinnego. Okres kredytowania wynosi 180 miesięcy. Z uwagi na możliwość uzyskania najkorzystniejszych warunków kredytowania, kredyt ten zaciągnięty został w banku..., w którym rachunek bankowy posiadał syn Wnioskodawczyni. W umowie kredytowej Wnioskodawczyni i Jej syn są kredytobiorcami i odpowiadają solidarnie za zadłużenie wynikające z umowy podpisanej z bankiem. Rachunek bankowy syna został wskazany jako ten, z którego będą pobierane środki na spłatę kredytu. Kredyt był wypłacany w transzach uzależnionych od kontroli wykorzystania udostępnionych środków na cele zgodne z zawartą umową. Spłaty rat kredytu następowały zgodnie z otrzymywanym harmonogramem poprzez zapewnienie środków na rachunku przewidzianym do rozliczeń kredytu, środki były przelewane z rachunku bankowego Wnioskodawczyni na rachunek bankowy syna - wskazany w umowie kredytowej do obsługi spłat zobowiązań związanych z kredytem.

Wnioskodawczyni jest jedyną właścicielką nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym powstałym w wyniku zakończonej budowy - zawiadomienie o zakończeniu budowy obiektu budowlanego z dnia 15 marca 2016 r.

W dniu 25 września 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 10 położonego w... za kwotę 120 000 zł. Kwota uzyskana ze sprzedaży powyższej nieruchomości wpłynęła na rachunek Wnioskodawczyni w dniu 2 października 2015 r. przelewem na kwotę 96 629 zł 42 gr, oraz w dniu 13 października 2015 r. przelewem na kwotę 23 370 zł 58 gr. Łącznie 120 000 zł. W przewidzianym ustawą terminie Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym w... PIT-39 "Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2015" z wykazaną w poz. 25 kwotą dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 - 60 000 zł. Kwotę tę Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w banku... w dniu 24 października 2014 r. W celu częściowej spłaty kredytu hipotecznego, w dniu 16 października 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała ze środków uzyskanych ze sprzedaży ww. nieruchomości przelew na kwotę 60 000 zł, tytułem "zwrot". Przelewu tych środków Wnioskodawczyni dokonała na rachunek bankowy syna, wskazany w umowie kredytu jako rachunek, z którego są pobierane środki na spłatę kredytu. Środki te w pełnej kwocie 60 000 zł, w dniu 17 listopada 2015 r. zostały dyspozycją typu transakcji "Spłata kredytu" przelane na rachunek kredytu tytułem "Kapitał 59984,72 zł odsetki 15,28 zł. Odsetki skapit.: 0,00 zł". Dalsza spłata kredytu będzie realizowana według dotychczasowego schematu, tj. Wnioskodawczyni będzie dokonywała przelewów kwot rat kredytu zgodnie z otrzymywanym z banku harmonogramem na rachunek bankowy syna, z którego bank będzie pobierał kwoty rat na rachunek kredytowy.

W piśmie z dnia 20 grudnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni dodała, że przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżeńskiego były tylko nieruchomości wymienione w opisie stanu faktycznego. Stanowiły one całkowity majątek dorobkowy małżeński. W wyniku umowy o podział majątku wspólnego, sporządzonej w Kancelarii Notarialnej. Repertorium A numer... w dniu 24 lipca 2014 r., Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką lokalu mieszkalnego nr 10 położonego na czwartym piętrze budynku stojącego w..., o łącznej powierzchni użytkowej 50,89 m2 wraz z przynależnymi do niego udziałami w 428/10 000 części we własności części wspólnych budynku oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 78 o obszarze 0,0687 ha oraz boksu garażowego nr 181, o powierzchni użytkowej 18 m2 znajdującego się w... wraz z przynależnymi do niego udziałami w 1/93 części we własności części wspólnych budynku oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 2/21 o obszarze 0,4240 ha. W § 5 tego aktu notarialnego jest wykazana wartość obu nieruchomości objętych umową o podział majątku wspólnego. Kwota została ustalona na 120 000 zł i stwierdzono, że podział majątku zostaje dokonany bez spłat na rzecz byłego męża. Jednocześnie w § 7 tego aktu notarialnego zawarte jest oświadczenie Wnioskodawczyni i Jej byłego męża, że niniejsza umowa obejmuje cały majątek, który objęty był wspólnością ustawową.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że umowa z bankiem... S.A. o udzielenie kredytu mieszkaniowego została sporządzona w dniu 2 października 2014 r. i jest to prawidłowa data zaciągnięcia kredytu. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Tytuł prawny do lokalu, jaki posiadała Wnioskodawczyni to odrębna własność lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przelanie kwoty 60 000 zł w dniu 16 października 2015 r. na rachunek bankowy syna, wskazany w umowie kredytu hipotecznego jako rachunek, z którego są pobierane środki na spłatę kredytu, z rachunku bankowego Wnioskodawczyni, na który wpłynęły środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wymienionego w opisie stanu faktycznego i z którego dochód został wykazany w zeznaniu PIT-39 za 2015 r. do wykorzystania na własne cele mieszkaniowe, spełnia kryteria poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, jest Ona osobą, która w dniu 2 października 2014 r. zaciągnęła w banku... S.A. kredyt hipoteczny, przeznaczony na własne cele mieszkaniowe. Cel mieszkaniowy został zrealizowany. Kredyt został zaciągnięty przed dniem 25 września 2015 r., tj. przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Przychód w kwocie uzyskanej, tj. 60 000 zł, w całości został wykorzystany na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. budowę własnego budynku mieszkalnego.

W tych okolicznościach, przelanie w dniu 16 października 2015 r. kwoty 60 000 zł z rachunku bankowego Wnioskodawczyni, na który wpłynęły środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wymienionego w opisie stanu faktycznego na rachunek bankowy syna, wskazany w umowie kredytu hipotecznego, jako rachunek z którego są pobierane środki na spłatę tego kredytu, spełnia warunki art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.)

Biorąc to pod uwagę uznać należy, że tę kwotę Wnioskodawczyni przeznaczyła na własne cele mieszkaniowe, co pozwala skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 wyżej wymienionej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, że nabyła wraz z mężem do majątku wspólnego lokal mieszkalny w 2000 r. Z kolei, w 2012 r. został orzeczony rozwód pomiędzy Wnioskodawczynią, a Jej małżonkiem. W 2014 r. Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielką nieruchomości, w skutek podziału majątku objętego w czasie trwania związku małżeńskiego wspólnością ustawową. Podział majątku został dokonany bez obowiązku spłat na rzecz byłego męża Wnioskodawczyni. Następnie w 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową nieruchomość.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 35 ww. ustawy, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo, jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że mowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu, zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością lub prawem), jak też stan jej majątku osobistego.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię wynika, że nabyła Ona wraz z mężem do majątku wspólnego lokal mieszkalny w 2000 r. W dniu 12 marca 2012 r. został orzeczony między Wnioskodawczynią, a Jej mężem rozwód. W wyniku podziału majątku objętego w czasie trwania związku małżeńskiego wspólnością ustawową, w dniu 24 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką ww. lokalu mieszkalnego wraz przynależącymi do nich udziałami we własności części wspólnych budynku oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek obejmujący wyżej wymieniony lokal mieszkalny. Wartość nieruchomości została ustalona na kwotę łączną w wysokości 120 000 zł. Podział majątku został dokonany bez obowiązku spłat na rzecz byłego męża. W 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotowy lokal mieszkalny w dwóch datach, tj.:

* w 2000 r. - nabycie w trakcie trwania małżeństwa do majątku wspólnego nieruchomości,

* w 2014 r. - nabycie udziału w prawie własności nieruchomości w wyniku podziału majątku wspólnego.

Z uwagi na to, że nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w 2000 r. oraz w 2014 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału, jaki Wnioskodawczyni nabyła.

W związku z powyższym należy uznać, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2000 r. w trakcie trwania małżeństwa, nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, sprzedaż udziału w ww. nieruchomości, nabytego w drodze podziału majątku wspólnego, tj. w 2014 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39) wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie zaś do art. 30e ust. 2 cyt. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 powołanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie od swojego syna działkę stanowiącą zurbanizowane tereny niezabudowane, którą przeznaczyła pod budowę domu jednorodzinnego (zakończenie budowy w dniu 15 marca 2016 r.). Na budowę ww. nieruchomości Wnioskodawczyni zaciągnęła wraz z synem w dniu 2 października 2014 r. kredyt hipoteczny, który spłacony został w części w 2015 r. środkami uzyskanymi z odpłatnego zbycia w 2015 r. lokalu mieszkalnego.

W celu wyjaśnienia kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wyjaśnić, że w myśl powołanego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

1.

wydatki poniesione na:

a.

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b.

nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c.

nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e.

rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2.

wydatki poniesione na:

a.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c.

spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W związku z przytoczonymi przepisami należy stwierdzić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe lub kredytu refinansowego ostatecznie przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu ze zbycia nieruchomości oraz, aby był zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione za spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu, zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 a)-c) na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy. Aby skorzystać z omawianego zwolnienia muszą być spełnione określone warunki, m.in. kredyt musi być zaciągnięty przez podatnika uzyskującego przychód z odpłatnego zbycia, a zaciągnięcie kredytu musi mieć miejsce przed dniem uzyskania tego przychodu. Decydujące znaczenie ma zatem kolejność podejmowanych przez Wnioskodawczynię działań.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawczyni w dniu 2 października 2014 r. zaciągnęła z synem kredyt hipoteczny na własne cele mieszkaniowe - budowę domu jednorodzinnego, zaś w dniu 25 września 2015 r. dokonała sprzedaży nabytej w 2014 r. nieruchomości. Tak więc, kredyt mieszkaniowy na własne cele mieszkaniowe został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, w związku z czym, Wnioskodawczyni spełnia kryteria określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo zauważyć należy, że wątpliwości Wnioskodawczyni wzbudził sposób spłacania rat zaciągniętego kredytu, polegający na przelewaniu przez Nią środków na rachunek solidarnego kredytobiorcy (syna), z którego następnie środki te trafiają na konto kredytodawcy (banku).

Należy zatem podkreślić, że w sytuacji, gdy kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda z osób solidarnie odpowiada za spłatę zadłużenia, to każda z tych osób zobowiązana jest do spłacania kredytu. Ponadto, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują konkretnego sposobu spłaty kredytu, tj. obowiązku tworzenia przez podatnika celowo wyodrębnionego rachunku bankowego, konieczności kumulowania na nim środków pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, a następnie przeznaczenia ich na cele mieszkaniowe.

W związku z tym, że Wnioskodawczyni nie spłaca swoich zobowiązań bezpośrednio na konto banku, tylko wpłaca środki uzyskane z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym na konto swojego syna, z którego to konta trafiają one dopiero na rachunek kredytodawcy, to nie pozbawia Jej to możliwości skorzystania z omawianego zwolnienia z opodatkowania. Należy przy tym zaznaczyć, że to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni powinna dysponować dokumentem potwierdzającym poniesienie wydatku na spłatę kredytu (np. na dokonywanych przelewach dla celów dowodowych powinien widnieć tytuł przelewu).

Nadmienić jednak należy, że ostateczna ocena materiału dowodowego i jego wiarygodności należeć będzie zawsze do organu prowadzącego postępowanie podatkowe. Bowiem to naczelnik właściwego urzędu skarbowego w ramach prowadzonego ewentualnie postępowania podatkowego - a nie Minister Rozwoju i Finansów w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego - zobowiązany będzie do oceny wiarygodności przedłożonych przez stronę dowodów.

Mając na uwadze powoływane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że przychód z odpłatnego zbycia w 2015 r. udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2014 r. w drodze podziału majątku wspólnego, stanowi dla Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, kwota tego przychodu w części wydatkowanej w 2015 r. na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez Wnioskodawczynię wraz z synem w 2014 r., na własne cele mieszkaniowe, tj. na budowę budynku mieszkalnego, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy. Bez znaczenia dla zastosowania w przedmiotowej sprawie ww. zwolnienia pozostaje fakt, że Wnioskodawczyni dokonała spłaty kredytu hipotecznego na rzecz banku, za pośrednictwem rachunku bankowego współkredytobiorcy, tj. syna Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl