1061-IPTPB4.4511.112.2016.2.MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 21 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2016 r. (data wpływu 31 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2016 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Pismem z dnia 27 czerwca 2016 r., nr IBPB 2 1/4511 320/16/AD, na postawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), stosowanie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), powyższy wniosek został przekazany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 4 lipca 2016 r.).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 18 sierpnia 2016 r., nr 1061-IPTPB4.4511.112.2016.1.MG, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 19 sierpnia 2016 r. (data doręczenia 23 sierpnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek pismem z dnia 29 sierpnia 2016 r. (data wpływu 31 sierpnia 2016 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 30 sierpnia 2016 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 214 ustawy o Służbie Więziennej z dnia 9 kwietnia 2010 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 713) funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz każdemu z członków jego rodziny przysługuje świadczenie w postaci dopłaty do wypoczynku. Dopłata do wypoczynku w części przysługującej dla dzieci i młodzieży do lat 18, z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, następuje po złożeniu przez funkcjonariusza wniosku o wypłatę dopłaty do wypoczynku, z którego wynika, że dziecko funkcjonariusza nie ukończyło 18 roku życia oraz dowodu wpłaty.

Według Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają wyszczególnionych unormowań związanych z udokumentowaniem poniesionych wydatków na potrzeby zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego przyjęto zasadę, według której dowodem może być wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Stosuje się więc dokumenty zwyczajowo przyjęte (tj. faktury, rachunki, dowody wpłaty k.p., zaświadczenia o wpłacie, przekaz pocztowy, przelew bankowy), które zawierają co najmniej: nazwę i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego została dokonana wpłata, formę wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz, zimowisko), imię i nazwisko dziecka korzystającego z wypoczynku, kwotę i datę dokonania zapłaty, imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty.

W celu zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 (tj. zwolnienia z podatku dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18 z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł), funkcjonariusz złożył wniosek o wypłatę dopłaty do wypoczynku oraz w załączeniu przedłożył dowód wpłaty w formie zaświadczenia. Zaświadczenie zostało wystawione przez szkołę, w którym uwzględniony jest podmiot prowadzący działalność w zakresie wypoczynku, imię i nazwisko dziecka korzystającego z wypoczynku, kwota i data dokonania zapłaty oraz forma i data wypoczynku, jednakże jako formę wypoczynku wpisano "wycieczka szkolna".

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca dodał, że stosownie do art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, Zakład Karny, jako płatnik podatku dochodowego jest obowiązany, na podstawie przepisów art. 31, art. 32 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do obliczenia i pobrania od podatnika podatku oraz wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszystkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych m.in. w art. 21 ww. ustawy. Zatrudnieni w Zakładzie Karnym funkcjonariusze Służby Więziennej są podatnikami w rozumieniu art. 7 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz pracownikami w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymującymi wynagrodzenie ze źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Treść powyższych przepisów wskazuje, że do przychodów pracownika (czyli m.in. osoby pozostającej w stosunku służbowym) zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi, bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłat jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 214 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz każdemu z członków jego rodziny przysługuje świadczenie w postaci dopłaty do wypoczynku, w wysokości 35% najniższego uposażenia zasadniczego w Służbie Więziennej, według stawek obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia.

W celu zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. zwolnienia z podatku z dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18 z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł), funkcjonariusz złożył w dniu 14 czerwca 2016 r. wniosek o wypłatę dopłaty do wypoczynku oraz w załączeniu przedłożył dowód wpłaty w formie zaświadczenia za wycieczkę szkolną dziecka w wieku 14 lat. Zaświadczenie zostało wystawione przez szkołę (Katolickie Gimnazjum.....), która jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wypoczynku. W treści zaświadczenia podano imię i nazwisko dziecka korzystającego z wypoczynku, datę wycieczki, kwotę i datę dokonania zapłaty oraz datę wypoczynku, jako formę wypoczynku wpisano "wycieczka szkolna do Warszawy". Na dzień 14 czerwca 2016 r. wysokość dopłaty do wypoczynku na osobę wynosi 420 zł brutto i jest finansowana z uregulowań wynikających z art. 214 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej. Funkcjonariuszowi do chwili obecnej nie wypłacono przedmiotowej dopłaty z uwagi na wątpliwości interpretacyjne przedstawione w niniejszym wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy dopłata do wycieczki szkolnej (krajoznawczej), jako formy wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18, może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym, czy Wnioskodawca jako płatnik, będzie zwolniony z pobrania zaliczki na podatek dochodowy od ww. świadczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 sierpnia 2016 r., stosownie do art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, Zakład Karny jako płatnik podatku dochodowego jest obowiązany, na podstawie przepisów art. 31, art. 32 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczenia i pobrania od podatnika podatku oraz wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszystkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych m.in. w art. 21 ww. ustawy. Zatrudnieni w Zakładzie Karnym funkcjonariusze Służby Więziennej są podatnikami w rozumieniu art. 7 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz pracownikami w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymującymi wynagrodzenie ze źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Treść powyższych przepisów wskazuje, że do przychodów pracownika (czyli m.in. osoby pozostającej w stosunku służbowym) zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógłby on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia) niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Z powyższego przepisu wynika, że do skorzystania ze zwolnienia z podatku wymagane są następujące przesłanki, tj.:

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne czy inne podmioty prowadzące działalność w formie domów wczasowych, pensjonatów, gospodarstw agroturystycznych itp. oraz podmioty, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, tj.:

* Kościoły, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1169) diecezje i parafie jako terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła są osobami prawnymi i mogą być: organizatorami wypoczynku zorganizowanego zgodnie z art. 39 pkt 6 ww. ustawy, który mówi, że działalność: charytatywno-opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie,

* stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje - które również zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością,

* szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki nieposiadające osobowości prawnej - o których mowa w art. 92c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty Dz. U. z 2015 r. poz. 2156) oraz § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży.

Według Wnioskodawcy, ustawodawca jednoznacznie określił katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów wypoczynku, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej. Definiując formę wypoczynku w postaci wycieczki szkolnej zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN, należy rozumieć wędrówkę lub wyjazd w celach turystycznych. Zatem, zorganizowany wypoczynek to wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego, czyli przygotowanego przez podmiot, który zajmuje się statutowo lub w ramach działalności gospodarczej organizacją wypoczynku, także wycieczki szkolne. Wycieczka szkolna zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Pedagogicznym Wincentego Okonia to "jedna z form pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły, umożliwiająca uczniom bezpośrednie poznanie środowiska lokalnego, własnego regionu, kraju ojczystego bądź innych krajów, ich właściwości geograficznych, historycznych, etnicznych, kulturowych lub gospodarczych". To swoisty proces realizacji celów, zadań programowych nauczania, wychowania i wyrabiania nawyków aktywnego wypoczynku.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 8 listopada 2001 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki (Dz. U. z 2001 r. Nr 135, poz. 1516); organizowanie przez szkoły krajoznawstwa i turystyki ma na celu w szczególności:

Wnioskodawca wskazał, że § 4 ww. rozporządzenia mówi natomiast, w jakich formach może występować organizowanie krajoznawstwa i turystyki, tj.:

Zdaniem Wnioskodawcy, jako płatnika, analiza wyżej przedstawionych obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że wycieczka należy do najbardziej wszechstronnych organizacyjnych form pracy dydaktyczno-wychowawczej i działalności turystyczno-wychowawczej w szkole, to rekreacja połączona z nauką, jednak nie odbiera to charakteru wypoczynkowego. Funkcjonariusz przedłożył Wnioskodawcy wniosek o dopłatę do wypoczynku wraz z dowodem wpłaty za wycieczkę szkolną dziecka, które nie ukończyło 18 lat. Wycieczka szkolna to zorganizowana forma wypoczynku, której organizatorem jest szkoła, bądź inny podmiot prowadzący działalność w tym zakresie. To forma wypoczynku, która nie odbiega swoim charakterem od form wypoczynku wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wczasy, kolonie, obozy itp., dlatego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dopłata do wycieczki szkolnej jak najbardziej powinna być zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli biorą w niej udział dzieci i młodzież do lat 18, a co za tym idzie Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku dochodowego od tego świadczenia.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że podobne stanowisko do wyżej przedstawionego prezentują także organy skarbowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2012 r., nr IPTPB1/415-459/12-2/DS oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2014 r., nr IBPBII/415-812/14/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Majac na uwadze powyższe należy przyjąć, że kwota dopłaty do wypoczynku funkcjonariusza i jego rodziny stanowi przychód funkcjonariusza. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania dopłat z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Odrębne przepisy, to w szczególności akty wykonawcze wydawane przez branżowych ministrów, dotyczące funkcjonariuszy różnych służb mundurowych. W przypadku Służby Więziennej jest to Minister Sprawiedliwości.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np.: biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in.:

* podmioty prowadzące działalność agroturystyczną - polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,

* szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej wymienione w art. 92c ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156, z późn. zm.)

* kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu, tj. czy podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci statutowo zajmuje się tego typu działalnością czy też czyni to w ramach działalności gospodarczej. Przez zorganizowany wypoczynek należy więc rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego czyli przygotowanego przez podmiot, który zajmuje się statutowo lub w ramach działalności gospodarczej organizacją wypoczynku. Tym samym do zorganizowanych form wypoczynku nie można zaliczyć takich form, jak: wczasy "pod gruszą", pobyt u rodziny oraz wypoczynek organizowany "na własną rękę" przez rodziców (pracowników) i związany z tym pobyt dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, czy wynajmowanych pokojach, prywatnych kwaterach.

Definiując natomiast formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

* wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,

* kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,

* obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączony z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,

* zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych,

* wycieczkę, czyli wędrówkę lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicję słownikową należy przyjąć, że wycieczka to w istocie forma wypoczynku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z art. 214 ustawy o Służbie Więziennej funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz każdemu z członków jego rodziny przysługuje świadczenie w postaci dopłaty do wypoczynku.

W dniu 14 czerwca 2016 r. funkcjonariusz złożył wniosek o wypłatę dopłaty do wypoczynku oraz w załączeniu przedłożył dowód wpłaty w formie zaświadczenia za wycieczkę szkolną dziecka w wieku 14 lat. Zaświadczenie zostało wystawione przez szkołę (Katolickie Gimnazjum.....), która jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wypoczynku. W treści zaświadczenia podano imię i nazwisko dziecka korzystającego z wypoczynku, datę wycieczki, kwotę i datę dokonania zapłaty oraz datę wypoczynku, jako formę wypoczynku wpisano "wycieczka szkolna do Warszawy". Na dzień 14 czerwca 2016 r. wysokość dopłaty do wypoczynku na osobę wynosi 420 zł brutto i jest finansowana z uregulowań wynikających z ww. art. 214 o Służbie Więziennej. Funkcjonariuszowi do chwili obecnej nie wypłacono przedmiotowej dopłaty z uwagi na wątpliwości interpretacyjne przedstawione w niniejszym wniosku.

Zgodnie z art. 214 ustawy o Służbie Więziennej z dnia 9 kwietnia 2010 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 713 z późn. zm.), funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz każdemu z członków jego rodziny przysługuje świadczenie w postaci dopłaty do wypoczynku, w wysokości 35% najniższego uposażenia zasadniczego w Służbie Więziennej, według stawek obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że dopłata do wypoczynku zorganizowanego przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie w formie wycieczki szkolnej (krajoznawczej), dla dziecka w wieku 14 lat funkcjonariusza zatrudnionego przez Wnioskodawcę, przyznana na podstawie odrębnych przepisów, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w wysokości wynikającej z przepisów ustawy o Służbie Więziennej. Zatem, Wnioskodawca jako płatnik, nie jest zobowiązany do naliczenia, pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie do organu podatkowego.

Pomimo powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, gdyż przedmiotowa dopłata będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak wskazał Wnioskodawca z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b powołanej ustawy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ stwierdza, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.