1061-IPTPB4.4511.101.2016.2.MG - Określenie skutków podatkowych otrzymania zwrotu ceny zakupu wadliwej dachówki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania zwrotu ceny zakupu wadliwej dachówki - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania zwrotu ceny zakupu wadliwej dachówki.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 11 sierpnia 2016 r., nr 1061-IPTPB4.4511.101.2016.1.MG, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 12 sierpnia 2016 r. (data doręczenia 17 sierpnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek pismem z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 24 sierpnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawca zakupił w 2011 r. czarną dachówkę ceramiczną, która została następnie ułożona na dachu. W 2014 r. Wnioskodawca złożył reklamację zakupionej dachówki z powodu wystąpienia jej wady, w postaci występowania białego nalotu powodującego istotne zmniejszenie walorów estetycznych pokrycia dachowego. Po przeprowadzeniu postępowania reklamacyjnego producent uznał, że istotnie wystąpiła wada produktu i choć zdaniem producenta wada nie zmniejszała właściwości technicznych oraz trwałości dachówki, to wada uzasadnia wypłatę odszkodowania w kwocie 24 872 zł 20 gr.

W dniu 20 kwietnia 2015 r. została zawarta ugoda pomiędzy Wnioskodawcą i producentem. Na podstawie § 1-2 ww. ugody, producent uznał roszczenie reklamacyjne Wnioskodawcy i zobowiązał się do zapłaty kwoty 24 872 zł 20 gr tytułem odszkodowania.

Następnie w 2016 r. producent wystawił Wnioskodawcy informacje PIT-8C, w której zawarł jako przychód z innych źródeł kwotę zwróconą Wnioskodawcy po uznaniu wadliwości dachówki.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 20 kwietnia 2015 r. została zawarta ugoda pozasądowa pomiędzy Wnioskodawcą a producentem. W trakcie negocjacji w postepowaniu reklamacyjnym podniesiona została kwestia wymiany dachówki na wolną od wad, która została zaaprobowana przez Wnioskodawcę, po czym producent sam zdecydował i zaproponował Wnioskodawcy zwrot zapłaconych pieniędzy tytułem ceny zakupu wskazując, że koszt usunięcia wadliwej dachówki z dachu i położenia nowej przewyższa zapłaconą cenę dachówki Zwrot z tytułu obniżenia ceny wadliwej dachówki Wnioskodawca otrzymał dnia 5 czerwca 2015 r. Z tego tytułu producent wystawił Wnioskodawcy informację PIT-8C za 2015 r. Producent zwrócił Wnioskodawcy cenę, za jaką sprzedał wadliwy towar. Zwrócona kwota to cena, za jaką został zakupiony pełnowartościowy towar, który następnie okazał się uszkodzony, wadliwy, jednakże z powodu położenia tej dachówki na dachu koszt jej wymiany, tj. zdjęcie starej i położenie w to miejsce nowej nadal przewyższa wartość tej dachówki, dlatego producent, jako sposób naprawienia wyrządzonej szkody wybrał zwrot zapłaconej kwoty za uszkodzony towar, a nie wybrał wymiany rzeczy na wolną od wad. Koszt tej wymiany aktualnie spoczywa na Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podaje, że opisana sytuacja jest identyczna, jak w przypadku postępowania dotyczącego reklamacji uszkodzonego obuwia, sprzętu RTV, AGD itp. Gdzie przy wymianie sprzętu lub butów na nowe (wolne od wad) nikt nie wystawia informacji PIT-8C, podobnie nikt nie wystawia informacji PIT-8C w sytuacji, gdy nie może naprawić zepsutej albo uszkodzonej rzeczy i wymienia ją na nową lub gdy jej naprawa jest nieopłacalna ekonomicznie i zwraca się nabywcy cenę jej zakupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota zwrócona Wnioskodawcy z powodu uznania wadliwości dachówki i wykazana w wystawionej informacji PIT-8C stanowi dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota zwrócona z powodu uznania wadliwości dachówki i wykazana w wystawionej informacji PIT-8C nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Producent zwrócił Wnioskodawcy jedynie stratę spowodowaną zapłatą pełnowartościowego towaru za towar wadliwy. Wnioskodawca wskazał, że takie stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 czerwca 2015 r., IPTPB2/4511-233/15/BJ oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 lipca 2015 r., IPTPB2/4511-252/15-4/Akr.

Według Wnioskodawcy, zgodnie z art. 556 § 1 Kodeksu cywilnego sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Wnioskodawca podał, że zgodnie z art. 556¹ § 1 wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

4. Została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego, określa uprawnienia kupującego w przypadku stwierdzenia wad określonych w art. 556 § 1 Kodeksu cywilnego. Przepis ten stanowi, że jeżeli sprzedana rzecz ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Kupującemu, który nabył rzecz wadliwą służy także roszczenie o odszkodowanie.

Przepis art. 560 § 3 Kodeksu cywilnego stanowi, że jeżeli kupujący żąda obniżenia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady.

Poniesiona szkoda polegała na nabyciu od sprzedawcy wadliwej dachówki o zaniżonych walorach estetycznych, co powoduje drastyczne zmniejszenie wartości rynkowej budynku w stosunku do tożsamego budynku z niewadliwym, estetycznym pokryciem dachowym. Wartość pozostawionej dachówki nie jest równa cenie jej nabycia. Wady sprzedanej dachówki uwidaczniają się w dalszym ciągu w coraz większym zakresie. Prawdopodobnie spowoduje to konieczność wymiany pokrycia dachowego na wolne od wad. Koszty tego przewyższą zwróconą cenę zakupu pierwotnego towaru.

Według Wnioskodawcy, zwrot pieniędzy nie powiększył w żaden sposób jego majątku. Otrzymana kwota stanowiła zwrot jedynie ceny towaru, a nie stanowiła w żadnym zakresie przysporzenia majątkowego. Zwrócone środki pieniężne, wcześniej stanowiące zapłatę za nabyty towar, pochodziły ze źródła już uprzednio opodatkowanego, więc de facto i de iure w przypadku odrzucenia wskazanej w niniejszym wniosku interpretacji doszłoby do ich podwójnego opodatkowania. W trakcie negocjacji w postepowaniu reklamacyjnym podniesiona została kwestia wymiany dachówki na wolną od wad, która została zaaprobowana przez Wnioskodawcę, po czym sprzedający sam zdecydował i zaproponował Wnioskodawcy zwrot ceny zapłaconych pieniędzy tytułem ich zakupu wskazując, że koszt usunięcia wadliwej dachówki z dachu i położenia nowej przewyższa zapłaconą cenę dachówki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności" świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, a zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, przychodem z innych źródeł jest każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane, jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne. Z przychodem mamy jednakże do czynienia wyłącznie w przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe. Podstawą uzyskania ww. przychodu mogą być zatem tylko takie czynności faktyczne lub prawne, w wyniku których rzeczywiście następuje przyrost w majątku danej osoby fizycznej. Według Wnioskodawcy, wobec braku takiego przyrostu w majątku nie mamy do czynienia z przychodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca określił katalog źródeł przychodów. Do katalogu tego zalicza się wymienione w pkt 9 "inne źródła".

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z "innych źródeł". Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł.

Stosownie do art. 11 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zakupił w 2011 r. czarną dachówkę ceramiczną, która została następnie ułożona na dachu. W 2014 r. Wnioskodawca złożył reklamację zakupionej dachówki z powodu wystąpienia jej wady, w postaci występowania białego nalotu powodującego istotne zmniejszenie walorów estetycznych pokrycia dachowego. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 20 kwietnia 2015 r. została zawarta ugoda pozasądowa pomiędzy Wnioskodawcą a producentem. Zwrot z tytułu obniżenia ceny wadliwej dachówki Wnioskodawca otrzymał w dniu 5 czerwca 2015 r. Producent wystawił Wnioskodawcy informację PIT-8C za 2015 r., w której zawarł jako przychód z innych źródeł kwotę zwróconą Wnioskodawcy po uznaniu wadliwości dachówki. Producent zwrócił Wnioskodawcy cenę, za jaką sprzedał wadliwy towar. Zwrócona kwota to cena, za jaką został zakupiony pełnowartościowy towar, który następnie okazał się uszkodzony, wadliwy, jednakże z powodu położenia tej dachówki na dachu koszt jej wymiany, tj. zdjęcie starej i położenie w to miejsce nowej nadal przewyższa wartość tej dachówki, dlatego producent, jako sposób naprawienia wyrządzonej szkody wybrał zwrot zapłaconej kwoty za uszkodzony towar a nie wybrał wymiany rzeczy na wolną od wad.

Instytucję gwarancji regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.).

W myśl art. 560 § 1 ww. ustawy, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

Na podstawie art. 560 § 3 ww. ustawy, obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady.

Mając zatem na uwadze powoływane wyżej przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że zwrócona Wnioskodawcy w 2015 r. kwota tytułem obniżenia ceny wadliwej dachówki nie stanowi dla Niego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.