1061-IPTPB3.4511.915.2016.1.PW - Powstanie przychodu z tytułu opłacenia przez pracodawcę składek ubezpieczenia na życie o charakterze ochronno-inwestycyjnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2016 r. (data wpływu 22 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu opłacenia przez pracodawcę składek ubezpieczenia na życie o charakterze ochronno-inwestycyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu opłacenia przez pracodawcę składek ubezpieczenia na życie o charakterze ochronno- -inwestycyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pani... (dalej jako: Wnioskodawczyni lub Ubezpieczony) jest polskim rezydentem podatkowym oraz prezesem zarządu w. Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka lub Ubezpieczający). Spółka zamierza ponadto zawrzeć z Wnioskodawczynią umowę o pracę.

Spółka planuje przystąpienie do programu ubezpieczenia na życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym (dalej jako: ubezpieczenie na życie z UFK), którym objęci będą pracownicy Spółki. Celem objęcia pracowników ubezpieczeniem na życie z UFK będzie ich dodatkowa motywacja. W umowie ubezpieczenia na życie z UFK Spółka jako Ubezpieczający wskaże Wnioskodawczynię jako Ubezpieczonego. Ubezpieczonym będzie zatem osoba fizyczna będąca prezesem zarządu Spółki, niebędąca jej wspólnikiem. Na moment zawierania umowy ubezpieczeniowej Ubezpieczony będzie pracownikiem Spółki. W przyszłości Spółka nie wyklucza objęcia ubezpieczeniem szerszego grona pracowników na przedstawionych we wniosku zasadach.

Ubezpieczenie na życie z UFK ma charakter ochronno-inwestycyjny. Celem ubezpieczenia na życie z UFK jest ochrona życia Ubezpieczonego oraz inwestowanie środków pochodzących z wpłacanych składek.

Zakres ubezpieczenia obejmuje następujące zdarzenia ubezpieczeniowe:

Składki ubezpieczeniowe opłacane będą przez Spółkę jako Ubezpieczającego. Umowa ubezpieczenia na życie z UFK skonstruowana jest w ten sposób, że przewiduje podział składki opłacanej przez Ubezpieczającego na dwie części:

W odniesieniu do części inwestycyjnej, uprawnionym do zgromadzonych na niej środków będzie Ubezpieczający, zaś z chwilą wypłaty - Ubezpieczony. Rekomendowany przez Ubezpieczyciela minimalny czas trwania umowy ubezpieczenia na życie z UFK wynosi 10 lat.

Rachunek dotyczący części inwestycyjnej dzieli się na dwa rodzaje:

Odstąpienie od umowy ubezpieczenia na życie z UFK jest możliwe w ciągu 45 dni od dnia zawarcia umowy (15 dni w przypadku przedsiębiorców) i jest związane ze zwrotem wartości polisy. Ponadto, jak wynika to z art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1814) odstąpienie jest również możliwe w terminie 60 dni od dnia otrzymania po raz pierwszy rocznej informacji o wysokości przysługujących świadczeń. Z kolei w oparciu o art. 812 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), Ubezpieczającemu przysługuje także prawo do wypowiedzenia umowy w każdym czasie. Do wypowiedzenia dochodzi poprzez złożenie wniosku o wypłatę wartości wykupu, którą stanowi kwota zgromadzona na rachunku podstawowym i dodatkowym, pomniejszona o opłatę dystrybucyjną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opłacanie przez Ubezpieczającego składki w części ochronnej na rzecz Ubezpieczonego będzie powodowało powstanie po stronie Wnioskodawczyni przychodu, w szczególności ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy opłacanie przez Ubezpieczającego składki w części inwestycyjnej na rzecz Ubezpieczonego będzie powodowało powstanie po stronie Wnioskodawczyni przychodu, w szczególności ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni opłacanie na Jej rzecz przez Ubezpieczającego składek w części ochronnej będzie prowadziło do powstania przychodu podatkowego. Momentem powstania przychodu będzie moment zapłaty przez Ubezpieczającego składki w części ochronnej, ponieważ dojdzie wówczas do przysporzenia majątku pracownika o ochronę ubezpieczeniową. Wysokość przysporzenia będzie równa wartości składki w części ochronnej zapłaconej przez pracodawcę.

Stanowisko Wnioskodawczyni opiera się na dogłębnej analizie zarówno przepisów podatkowych, jak również poglądów wyrażonych przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wnioskodawczyni zauważa, że istotą ubezpieczenia na życie z UFK jest podział polisy ubezpieczeniowej na dwa rachunki, w ramach których Ubezpieczonemu zapewnia się jednocześnie ochronę ubezpieczeniową, jak i daje się możliwość uzyskania dochodu w ramach inwestowania pozostałej części składki w ramach funduszy inwestycyjnych. W przypadku mającej zostać zawartą umowy ubezpieczenia z UFK, ochrona ubezpieczeniowa obejmuje wypłatę określonej kwoty pieniężnej w razie zajścia wskazanego w umowie zdarzenia ubezpieczeniowego. Zdarzeniem tym może być śmierć Ubezpieczonego lub dożycie przez niego ostatniego dnia obowiązywania umowy ubezpieczenia.

Ochrona ubezpieczeniowa - z chwilą zawarcia przez pracodawcę umowy ubezpieczenia z UFK - będzie przypisana konkretnemu pracownikowi. Warunkiem przyznania ochrony ubezpieczeniowej jest regularne opłacanie składek ubezpieczeniowych w wysokości wskazanej w umowie. Jako że ciężar ten spoczywać będzie wyłącznie na Ubezpieczającym (tj. pracodawcy Ubezpieczonego), Wnioskodawczyni zauważa, że z tej przyczyny w Jej majątku pojawi się przychód podatkowy w postaci nieodpłatnego świadczenia, gdyż Wnioskodawczyni nie będzie zobligowana do spełnienia żadnego ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego na rzecz pracodawcy. Po Jej stronie będzie istniało wyłącznie uprawnienie do uzyskania kwoty wynikającej z zawartej przez pracodawcę umowy ubezpieczenia. Ponadto, warto podkreślić, że osoby objęte ochroną ubezpieczeniową nie partycypują w żaden sposób w wydatkach, jakie w związku z opłacaniem składki ponosi pracodawca.

Mając na uwadze istotę umowy ubezpieczenia na życie, Wnioskodawczyni zauważa, że z tytułu opłacania przez pracodawcę składek na ubezpieczenie w Jej majątku pojawia się przychód podatkowy w postaci nieodpłatnego świadczenia. Wniosek ten wynika z tego, że Wnioskodawczyni zyskuje przysporzenie majątkowe, w żaden sposób nie ponosząc kosztów jego uzyskania, gdyż nie jest Ona z tego tytułu zobligowana do ekwiwalentnego świadczenia na rzecz pracodawcy. Przychód w majątku Wnioskodawczyni będzie pojawiał się wraz z każdorazowym dokonywaniem przez pracodawcę wpłaty składki ubezpieczeniowej w części ochronnej.

Wnioskodawczyni wskazuje, że zajęte przez Nią stanowisko znajduje poparcie w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 14 października 2013 r., nr IPPB2/415-568/13-2/MK, w której zauważono, iż sam fakt objęcia pracownika ochroną ubezpieczeniową powoduje powstanie po jego stronie przysporzenia majątkowego, a przychód, w związku z opłacaniem przez jego pracodawcę składek w części ochronnej powstaje w dacie zapłaty składki ubezpieczeniowej firmie ubezpieczeniowej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2016 r. (nr ILPB1/4511-1-587/16-4/AMN) zauważył, że "przychodem osób objętych ubezpieczeniem jest opłacana przez Wnioskodawcę jako ubezpieczającego składka w części ochronnej (opłata za ryzyko) polisy o charakterze ochronno-inwestycyjnym. Przychód osób objętych ubezpieczeniem ubezpieczonego powstaje w momencie zapłacenia składki przez Wnioskodawcę (ubezpieczającego), gdyż osoby wskazane w umowie prawa wynikające z polisy nabywają z chwilą zawarcia przez ubezpieczającego umowy ubezpieczenia".

Reasumując, na podstawie przeprowadzonej analizy, Wnioskodawczyni wyraża pogląd, że objęcie Jej ochroną ubezpieczeniową będzie powodowało powstanie po Jej stronie przychodu podatkowego w zakresie, w jakim pracodawca opłaca na Jej rzecz składki w części ochronnej. Do rozpoznania przychodu będzie dochodziło każdorazowo z dniem zapłaty składki ubezpieczeniowej w części ochronnej w wysokości określonej w umowie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Ad. 2

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w zakresie, w jakim Ubezpieczający będzie opłacał składki w części inwestycyjnej, nie dojdzie do powstania przychodu po stronie Ubezpieczonego. Jak zostało to zaznaczone w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania pierwszego, ustawodawca, formułując treść przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednoznacznie wskazał, że opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody. Z uwagi na to, że dochód stanowi suma osiągniętych przychodów pomniejszonych o koszty ich uzyskania, niezbędne jest zwrócenie uwagi na przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiujący pojęcie przychodów. Stosownie do jego brzmienia przychodami (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze charakter umowy ubezpieczenia na życie z UFK, Wnioskodawczyni pragnie odnieść się do tego, czy opłacanie przez Jej pracodawcę składek w części inwestycyjnej będzie rodziło przychód po stronie Ubezpieczonego. Środki wpłacane na część inwestycyjną polisy będą mogły być inwestowane w ramach funduszy inwestycyjnych i przez cały czas obowiązywania umowy uprawnionym do ewentualnej wypłaty środków będzie wyłącznie Ubezpieczający, czyli pracodawca Wnioskodawczyni. Ponadto, przez cały czas trwania umowy Wnioskodawczyni (Ubezpieczonemu) nie będzie przysługiwało uprawnienie do dysponowania środkami zgormadzonymi na rachunku inwestycyjnym. Z tej przyczyny Wnioskodawczyni zauważa - mając na względzie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - że dokonywanie przez Jej pracodawcę wpłat w ramach części inwestycyjnej nie może zostać zakwalifikowane ani jako otrzymanie, ani jako postawienie do dyspozycji Wnioskodawczyni pieniędzy lub wartości pieniężnych.

W ocenie Wnioskodawczyni, opłacanie przez pracodawcę składek w części inwestycyjnej, bez jednoczesnego ponoszenia przez Ubezpieczonego wydatków związanych z tą częścią ubezpieczenia, nie będzie stanowiło nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostało ono otrzymane przez pracownika.

W doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia należy rozumieć szerzej niż w prawie cywilnym, dlatego też literatura przedmiotu (m.in. A. Bartosiewicz R. Kubacki, PIT Komentarz, Komentarz do art. 11, LEX 2013) wypracowała ugruntowaną i uzasadnioną tezę, że przychodem może być jedynie takie świadczenie, które ma charakter definitywny i bezzwrotny. Chodzi o sytuację, w której nastąpi faktyczne i ostateczne przysporzenie majątku podatnika. W kwestii tej wypowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 października 2011 r., sygn. akt II FSK 697/10, w którym wskazał: "Zgodnie z językowym znaczeniem słowo otrzymać to dostać coś w darze, dostać coś co się należy, na co się zasługuje do czego się dąży, uzyskać coś z czegoś (Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003 s 602). Oznacza to ni mniej ni więcej powstanie skutku polegającego na faktycznym otrzymaniu tego świadczenia skoro otrzymanie ma być konsekwencją tego co się należało, na co się zasłużyło, albo do czego się dążyło". W tym samym wyroku NSA podniósł także, że "w sytuacji, gdy wartości świadczeń pracowniczych nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych (otrzymanych) przez konkretnego pracownika, to nie jest możliwe ustalenie w odniesieniu do konkretnego pracownika kwoty przychodu. Nie można bowiem ustalić, czy i który pracownik otrzymał w istocie i w jakiej wysokości świadczenie". Z tezy tej wynika, że aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód podatkowy, oprócz tego, że musi zostać otrzymane, to powinno dać się przyporządkować do konkretnego pracownika. Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni zauważa, że z przyszłej umowy ubezpieczenia jednoznacznie będzie wynikać, że Ubezpieczonym będzie Wnioskodawczyni. Jednakże dysponentem środków zgromadzonych w części inwestycyjnej będzie pracodawca (Ubezpieczający). Z uwagi na to, że rekomendowany czas trwania umowy ubezpieczenia z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym wynosi 10 lat, Wnioskodawczyni zauważa, że nie jest możliwe do przewidzenia, że w momencie upływu tego okresu będzie Ona nadal zatrudniona w spółce. Z tego względu istnieje realna szansa, że majątek Wnioskodawczyni nigdy nie zostanie powiększony o wartość składek zgromadzonych na rachunku inwestycyjnym, ponieważ nie dojdzie do scedowania na Jej rzecz uprawnień, jakie w stosunku do zgromadzonych środków przysługiwać będą Jej pracodawcy. Ponadto, w tym miejscu uzasadnienia swojego stanowiska Wnioskodawczyni sygnalizuje istotną różnicę, jaka istnieje między częścią ochronną polisy a częścią inwestycyjną. W przypadku części inwestycyjnej - jedynym podmiotem posiadającym pełnię praw do środków zgromadzonych na ubezpieczeniowych funduszach kapitałowych jest pracodawca (Ubezpieczający), a pracownik (Ubezpieczony) nie jest uprawnionym do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego. Uprawnienie to materializuje się dopiero wtedy, gdy dojdzie do cesji praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia na rzecz pracownika. Wśród sądów administracyjnych, organów podatkowych i doktryny dominuje pogląd, że przy takiej konstrukcji umowy momentem, w którym nastąpi powstanie przychodu po stronie pracownika będzie dokonanie przedmiotowej cesji. Z kolei, w przypadku części ochronnej pracodawca nie jest dysponentem zgromadzonych na niej środków, gdyż środki te zostaną wypłacone innej niż pracodawca osobie w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego. W tym kontekście warto powołać fragment wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). TK podkreślił, że "przysporzeniem dla ubezpieczonego jest samo posiadanie gwarancji uzyskania świadczenia od ubezpieczyciela (opieki medycznej, odszkodowania), niezależnie od tego, czy w okresie objętym umową zdarzył się wypadek ubezpieczeniowy, z którym świadczenie było związane (choroba, wypadek drogowy). Współcześnie umów ubezpieczenia nie traktuje się już jako losowych, tj. takich w których świadczenie ubezpieczyciela uzależnione jest od przypadku. Przyjmuje się, że odpowiednikiem świadczenia ubezpieczającego (zwykle składka ubezpieczeniowa, cena pakietu medycznego) jest zapewnienie mu bezpieczeństwa w całym okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej. Samo posiadanie ochrony ubezpieczeniowej jest już korzyścią majątkową, niezależnie od tego czy w danym roku konkretny pracownik realnie skorzystał ze świadczenia ubezpieczyciela".

W tym zakresie uwypukla się sygnalizowana wyżej różnica pomiędzy ubezpieczeniem w części ochronnej oraz inwestycyjnej. Jak wskazał Trybunał, korzyścią majątkową jest już samo posiadanie ochrony ubezpieczeniowej. Podkreślić trzeba, że ochrona taka nie występuje w odniesieniu do części inwestycyjnej - korzyść pojawia się tutaj dopiero w momencie wykupu.

Stosownie do poczynionych wcześniej uwag, Wnioskodawczyni ponownie podkreśla, że - w Jej ocenie - sam fakt opłacania przez pracodawcę składek w części inwestycyjnej nie rodzi po Jej stronie powstania przychodu, gdyż nie dochodzi do otrzymania nieodpłatnego świadczenia, co jest warunkiem koniecznym, aby rozpoznać przychód. Z uwagi na specyficzny charakter umowy ubezpieczenia na życie z UFK, Wnioskodawczyni zauważa, że ewentualne powstanie w Jej majątku przychodu będzie można powiązać dopiero z dokonaniem na Jej rzecz cesji praw i obowiązków, jakie w związku z zawarciem tego typu umowy przysługiwały Jej pracodawcy. Oznacza to, że dopiero z momentem pozostawienia Jej do swobodnej dyspozycji środków, jakie zostaną zgromadzone na rachunku inwestycyjnym, będzie stanowiło o powstaniu po Jej stronie przychodu podatkowego.

Stanowisko zajęte przez Wnioskodawczynię znajduje potwierdzenie w powoływanej w części pierwszej wniosku interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2013 r., nr IPPB2/415-568/13-2/MK, w której wyrażono pogląd, w myśl którego "do chwili przekazania praw i obowiązków na rzecz ubezpieczonego nie powstanie przychód z tytułu opłacania przez pracodawcę tej części składek, która jest inwestowana w fundusze kapitałowe. Dopiero w momencie, gdy nastąpi przekazanie praw i obowiązków (cesja) na rzecz ubezpieczonego pracownika powstanie po jego stronie przychód".

Podobny pogląd wyrażono w cytowanej wyżej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 sierpnia 2016 r. (nr ILPB1/4511-1-587/16-4/AMN). Organ stwierdził, że "z tytułu opłacania przez ubezpieczającego składki inwestycyjnej przychód po stronie osób objętych ubezpieczeniem powstaje w momencie cesji, przeniesienia praw i przekazania obowiązków wynikających z umowy na rzecz tych osób. Do tego momentu (tj. do momentu cesji) osoby objęte ubezpieczeniem nie są właścicielami składki inwestycyjnej i nie posiadają prawa do wypłaty zgromadzonych środków. Wobec tego do chwili przekazania praw i obowiązków na rzecz ww. osób nie powstaje przychód z tytułu opłacania przez ubezpieczającego składki inwestycyjnej".

Konkludując, po wyczerpującym uzasadnieniu swojego stanowiska, Wnioskodawczyni powtórnie podkreśla, że w Jej ocenie dokonywanie przez Jej pracodawcę wpłat na część inwestycyjną polisy, nie będzie rodziło po stronie Wnioskodawczyni powstania przychodu podatkowego ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie będzie Ona uprawniona do dysponowania znajdującymi się tam środkami. Momentem, z którym Wnioskodawczyni mogłaby łączyć powstanie ewentualnego przychodu, byłby moment scedowania na Nią przysługujących pracodawcy praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65,

97-300 Piotrków Trybunalski.