1061-IPTPB3.4511.651.2016.1.PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2016 r. (złożony osobiście dnia 13 lipca 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej Znaku Towarowego oraz Technologii nabytego w drodze darowizny przez spółkę komandytową oraz prawa do odpisów amortyzacyjnych (pytanie nr 2, 3) - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.622.2016.1.PM (doręczonym w dniu 23 sierpnia 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 5 września 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 30 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności Wnioskodawca dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytworzył znak towarowy, którego wzór graficzny stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej również: "Znak Towarowy"). Znak ten został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie został zarejestrowany i nie został do tej pory wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych. Niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca złoży wniosek o rejestrację wspólnotowego prawa ochronnego do ww. Znaku Towarowego do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) lub wniosek o rejestrację prawa ochronnego do ww. Znaku Towarowego do polskiego Urzędu Patentowego.

Wnioskodawca zamierza także stać się w przyszłości właścicielem know-how, tj. technologii w postaci metodyki otrzymywania związków naturalnych z tkanek zwierzęcych oraz analizy przebiegu ich produkcji wraz z prawami autorskimi do dokumentacji (dalej zwanymi: "Technologią") stanowiącymi wartości niematerialne i prawne.

Wnioskodawca planuje przystąpienie do spółki osobowej, w ramach której będzie prowadził odrębną działalność gospodarczą. Po utworzeniu spółki osobowej, Wnioskodawca planuje przekazać w drodze darowizny, na rzecz tej spółki przysługujące mu prawa autorskie do Znaku Towarowego oraz prawa do Technologii. Przekazanie Znaku Towarowego oraz Technologii będzie darowizną w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Znak Towarowy oraz Technologia będą używane w spółce osobowej na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż 1 rok. Wartość początkowa każdej wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw autorskich do Znaku Towarowego i Technologii nabytych w drodze umowy darowizny przez spółkę zostanie ustalona wedle wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny, na podstawie wyceny sporządzonej przez biegłego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że forma prawna spółki osobowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem nie jest jeszcze znana, ale będzie to jedna z dwóch następujących form: albo spółka komandytowa, albo spółka jawna. Jeśli będzie to spółka komandytowa to Wnioskodawca będzie komandytariuszem, jeśli spółka jawna, to Wnioskodawca będzie po prostu wspólnikiem. Spółka będzie miała siedzibę w Polsce. Umowa darowizny Technologii i Znaku Towarowego zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Przedmiot darowizny (Znak Towarowy i Technologia) zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez spółkę osobową. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nabyty w drodze darowizny niezarejestrowany Znak Towarowy, którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie zaliczany do wartości niematerialnych określonych w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, natomiast prawo do Technologii - będzie zaliczone do wartości niematerialnych określonych w art. 22b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how). Forma opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej to podatek liniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna Znaku Towarowego oraz Technologii będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem czy wobec Wnioskodawcy jako wspólnika spółki osobowej powstanie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem przez Niego darowizny na rzecz spółki osobowej, w której będzie On wspólnikiem?

2. Czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki osobowej będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci praw autorskich do Znaku Towarowego oraz Technologii nabytych w drodze umowy darowizny przez spółkę osobową i zaliczania ich do kosztów podatkowych stosownie do posiadanych udziałów w zyskach tej spółki i czy po ewentualnej rejestracji Znaku Towarowego w trakcie amortyzacji będzie mógł dalej go amortyzować jako prawo autorskie?

3. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw autorskich do Znaku Towarowego oraz Technologii nabytych w drodze umowy darowizny przez spółkę osobową?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 i 3, natomiast w zakresie pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., dalej również: ustawa o PIT), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej jak również know-how.

W związku z powyższym, skoro spółka osobowa, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem (osobą fizyczną), nabędzie w drodze darowizny prawa do Technologii, to zgodnie z powołanym art. 22b ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, skoro stanowi ona wartość niematerialną i prawną, to może być amortyzowana. Tak samo skoro niezarejestrowany Znak Towarowy (jego warstwa graficzna) stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, to również jest wartością niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o PIT - art. 22b ust. 1 pkt 4, zatem może być amortyzowany.

Jak wynika z art. 22b ust. 1, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa (w tym również prawa do wspólnotowych znaków towarowych), które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto odnosząc się do zawartych w ustawie o PIT, przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b ustawy o PIT).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Prawa autorskie do utworu w postaci znaku słowno-graficznego jak również Technologia niewątpliwie stanowią wartości niematerialne i prawne i jeżeli zostaną nabyte w drodze darowizny przez spółkę osobową będą podlegać odpisom amortyzacyjnym odnoszonym do kosztów podatkowych u każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanych udziałów w zyskach spółki. Bez znaczenia dla odniesienia odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych będzie okoliczność, czy z tego tytułu powstał przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń czy nie, bowiem warunek ten nie dotyczy nabycia w formie darowizny i spadku.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki osobowej zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne ustalone w oparciu o udział Wnioskodawcy w zysku spółki osobowej obliczone od wartości początkowej przekazanych w drodze darowizny praw autorskich do niezarejestrowanego Znaku Towarowego oraz praw do Technologii, która stanowi know-how.

Wyrażone powyżej stanowisko znajduje, według Wnioskodawcy, potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in.:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 marca 2015 r., nr ILPB1/415-1405/14-4/AN,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 stycznia 2012 r., nr IPPB1/415-1020/11-2/EC.

Ad. 3

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków towarowych. Amortyzacji podatkowej podlegają nabyte przez podatnika prawa autorskie do utworów, którymi są m.in. słowno-graficzne znaki towarowe oraz prawa ochronne do znaków towarowych na zasadach wynikających z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b ustawy o PIT).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Podstawę naliczeń odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny spółce osobowej, w której będzie wspólnikiem niezarejestrowany Znak Towarowy, którego warstwa słowno-graficzna stanowi utwór w rozumieniu prawa autorskiego i w stosunku do którego Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie jak również Technologię w postaci metodyki otrzymywania związków naturalnych z tkanek zwierzęcych oraz analizy przebiegu ich produkcji, stanowiącą know-how.

Znak Towarowy będzie stanowił przedmiot prawa autorskiego w oparciu o art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 1 ust. 4 tej ustawy, w myśl którego ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że niezarejestrowany Znak Towarowy może stanowić utwór, w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta, System Prawa Prywatnego. Tom 13. Prawo autorskie, Warszawa 2008, s. 27-28).

Według Wnioskodawcy, za możliwością uznania znaku za utwór autorski opowiada się Sąd Najwyższy (wyroki Sadu Najwyższego z dnia 25 października 1988 r., sygn. akt II CR 143/88, OG Nr 3/1991, s. 57; z dnia 23 czerwca 1989 r., sygn. akt I CR 236/89, PUG Nr 7/1990, s. 19 oraz z dnia 6 marca 2002 r., sygn. akt V CKN 830/00, Legalis). Stoi on na stanowisku, że znak towarowy podlega ochronie prawnej przede wszystkim na podstawie przepisów ustawy - Prawo własności przemysłowej, może jednak korzystać z ochrony kumulatywnej. Może być bowiem chroniony również w oparciu o inne przepisy. Należą do nich zwłaszcza przepisy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ale ponadto również przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ochronę znaku towarowego na podstawie przepisów prawa autorskiego dopuszcza też ogólnie Trybunał Konstytucyjny (wyrok TK z dnia 21 marca 2001 r., K 24/00, OTK ZU Nr 3/2001, poz. 51, zob. też na: www.trybunal.gov.pl.). Podobnie podchodzi się do tej kwestii w praktyce sądów wspólnotowych (por. wnioski końcowe rzecznika generalnego D. Ruiz-Jarabo Colomera z dnia 3 kwietnia 2003 r., w sprawie C-283/01, Shield Mark BV przeciwko Joost Kist, uw. w przyp. 67; zob. na: curia.europa.eu.).

Wobec powyższego, przekazanie do spółki osobowej w formie darowizny Znaku Towarowego, zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, stanowi nabycie wartości niematerialnej i prawnej, które upoważnia do dokonywania amortyzacji tego Znaku Towarowego (a właściwie majątkowych praw autorskich do znaku słowno-graficznego stanowiącego utwór).

Wartość początkową przekazanego w drodze darowizny praw autorskich do Znaku Towarowego oraz Technologii, stanowiącej know-how, spełniających definicję wartości niematerialnej i prawnej należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, tj. jako wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, późniejsza rejestracja Znaku Towarowego w Urzędzie Patentowym lub w OHIM, tj. w trakcie amortyzacji praw autorskich nie będzie miała wpływu na sposób amortyzacji tego Znaku Towarowego, tj. Wnioskodawca będzie mógł kontynuować amortyzację praw autorskich do tego Znaku Towarowego na dotychczasowych zasadach.

Za powyższym stanowiskiem przemawia przede wszystkim fakt, że prawa autorskie do utworu stanowią odrębną wartość niematerialną i prawną w stosunku do praw ochronnych będących jedną z form własności przemysłowej. Na skutek darowizny spółka osobowa nabędzie prawa autorskie do Znaku Towarowego natomiast prawa ochronne de facto powstaną już po nabyciu a zatem nie uzyskają statusu wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu przepisów ustawy o PIT. Rejestracja Znaku Towarowego będzie zatem obojętna z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, z późn. zm.).

Ponadto należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki osobowej.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje również, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Końcowo należy zauważyć, że we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że: "(...) Wobec powyższego, przekazanie do spółki osobowej w formie darowizny Znaku Towarowego, zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, stanowi nabycie wartości niematerialnej i prawnej, które upoważnia do dokonania amortyzacji tego Znaku Towarowego (...)", winno być w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Tutejszy Organ, mając na uwadze treść złożonego wniosku, jaki i pozostałą część stanowiska Wnioskodawcy uznał, że jest to oczywista omyłka pisarska, a intencją Wnioskodawcy było wskazanie art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Powyższe nie ma jednak wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia, w związku z tym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.