1061-IPTPB3.4511.463.2016.1.MK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłat na rzecz uczestników programu motywacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłat na rzecz uczestników programu motywacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłat na rzecz uczestników programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej (dalej Spółka). Spółka planuje wdrożyć program motywacyjny (dalej: "Program"), którym objęte zostaną osoby pełniące kluczowe stanowiska kierownicze w Spółce, a także wybrani pracownicy i współpracownicy Spółki.

Zasady wdrażania i funkcjonowania Programu zostały zawarte w przyjętym przez Spółkę regulaminie. Celem Programu będzie zaś zmotywowanie uczestników do podejmowania działań zmierzających do utrzymania/poprawy wyników finansowych Spółki, a tym samym, jej pozycji rynkowej. Mając to na względzie, Spółka zamierza uzależnić wysokość możliwych do otrzymania przez Wnioskodawczynię w ramach Programu kwot od osiąganych wyników finansowych.

Aby zrealizować Program, oprócz wdrożenia stosownego regulaminu, Spółka zamierza zawrzeć z uczestnikami pisemną umowę, której treścią będzie przyznanie danemu uczestnikowi określonej w umowie liczby jednostek uczestnictwa, będących pochodnymi instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538). Jednostki te zostaną nieodpłatnie przyznane Uprawnionym na warunkach i zasadach precyzyjnie określonych w Umowie. Umowa będzie umową cywilnoprawną, odrębną od stosunków prawnych łączących Uczestników ze Spółką. Przyznawane Uczestnikom jednostki uczestnictwa będą niezbywalne, z wyjątkiem ich wykupu przez Spółkę w celu realizacji przez Uczestnika przyznanego mu prawa.

Zgodnie z zasadami Programu, Uczestnik nabywając jednostki uczestnictwa uzyska prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego (dalej: "Kwota Rozliczenia") kalkulowanego jako iloczyn liczby przyznanych jednostek uczestnictwa i ich wartości ustalanej po zakończeniu okresu wyczekiwania, a Spółka zobowiąże się do wypłaty tej kwoty. Okres wyczekiwania będzie obejmował drugi kwartał 2016 r.

Zgodnie z postanowieniami Programu, realizacja praw wynikających z jednostek uczestnictwa będzie następowała po spełnieniu określonych w Umowie warunków, tj. w szczególności uzyskania przez Spółkę określonych w Umowie z Uczestnikami wyników finansowych Spółki; upływie przewidzianego w Umowie okresu, czy pozostawania w zatrudnieniu w całym okresie wyczekiwania (tekst jedn.: Uczestnik, gdy w okresie wyczekiwania rozwiąże stosunki prawne łączące go ze Spółką, zostanie pozbawiony prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia). W tym sensie, przyznane Uczestnikowi w oparciu o jednostki uczestnictwa prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia w przyszłości jest prawem warunkowym.

Spółka przeznaczy określoną pulę pieniężną na wypłatę Kwot Rozliczenia, które Uczestnik ma otrzymać w związku z jego uczestnictwem w Programie.

Kwoty Rozliczenia będą wypłacane ze środków obrotowych Spółki i ich płatność zostanie dokonana w terminach i na zasadach przewidzianych w Regulaminie.

Zgodnie z zakładanymi zasadami Programu, wartość jednostek uczestnictwa ustalana po zakończeniu okresu wyczekiwania, uzależniona będzie od wartości określonego wskaźnika finansowego.

Należy przy tym wskazać, że warunki uprawniające do otrzymania Kwoty Rozliczenia mogą być różne w odniesieniu do poszczególnych uczestników Programu.

Szczegółowy sposób wyliczenia Kwoty Rozliczenia ustalony zostanie indywidualnie w Umowie zawartej pomiędzy Spółką a Uczestnikiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym ewentualne wydatki Spółki na rzecz Uczestników, z tytułu nabycia i realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa (wypłacone Kwoty Rozliczenia) stanowić będą na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszt podatkowy Wnioskodawczyni, jako wspólnika (komandytariusza) spółki komandytowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki ponoszone przez Spółkę (której wnioskodawczyni jest wspólnikiem, komandytariuszem) w związku z uczestnictwem uprawnionych osób (uczestników) w programie i realizacją przez nich wyemitowanych przez Spółkę pochodnych instrumentów finansowych (jednostek uczestnictwa), będzie stanowił koszt uzyskania przychodów Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki komandytowej. Koszt ten będzie potrącalny w momencie poniesienia wydatku przez Spółkę.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT"), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o PIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W tym kontekście należy wskazać, że przepisy podatkowe (ustawa o PIT) przewidują transparentność podatkową spółek osobowych (w tym spółki komandytowej) w zakresie podatku dochodowego. Spółki komandytowe nie są podatnikami podatku dochodowego, wypracowany dochód takich spółek - ich przychody i koszty rozliczają wspólnicy, w tym osoby fizyczne na zasadach wynikających z ustawy o PIT. W świetle powyższego, m.in. koszty uzyskania przychodów w spółce niebędącej osobą prawną należy rozliczać na zasadach określonych w art. 8 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Zatem, dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatek:

Innymi słowy, podatnik ma możliwość odliczenia od osiąganych przychodów koszty ich uzyskania, pod warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Należy przy tym jednocześnie podkreślić, że "związek kosztu z przychodami może mieć charakter bezpośredni, ale i też pośredni, a kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zmierzające do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów" (por.m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 375/09). Szerzej w tej kwestii wypowiedział się też WSA w Warszawie w wyroku z dnia 17 grudnia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1079/09)"działanie, z którym wiąże się poniesienie wydatku nie musi, jak wskazuje się w literaturze i orzecznictwie, wpływać zawsze w sposób bezpośredni na fakt uzyskania przychodu. Tak w doktrynie, jak i w judykaturze przewiduje się także pośredni związek kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą (vide: wyrok NSA z dnia 17 listopada 2005 r., sygn. akt FSK 2S03/04, Monitor Podatkowy 2005/12/2; wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2005 r. sygn. akt FSK 2044/04, Lex nr 172952; wyrok NSA z 22 lutego 2006 r., sygn. akt II FSK 191/05, POP 2006/5/85; wyrok NSA z dnia 7 marca 2006 r., sygn. akt I FSK 121/05, Lex nr 201511).

Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami, jakie osiąga podatnik. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. W przypadku tego rodzaju kosztów nie zachodzi bezpośrednia relacja z przychodami. Koszty takie, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, nawet wówczas, gdyby z obiektywnych przyczyn przychód nie został osiągnięty".

Należy zatem przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Celem wprowadzenia w spółce programu motywacyjnego, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, jest uzyskanie dodatkowej motywacji pracowników i osób współpracujących ze spółką poprzez umożliwienie tym osobom uzyskania dodatkowych dochodów w wysokości ściśle powiązanej z wynikami finansowymi spółki. Ponieważ uzyskiwanie tych dodatkowych korzyści przez uczestników programu jest ściśle skorelowane z wynikami finansowymi spółki - im lepszy wynik finansowy tym wyższe korzyści dla uczestników programu - w efekcie program, poprzez poprawę motywacji pracowników i efektywność wykonywanych przez nich obowiązków, ma przyczyniać się do zwiększenia efektywności spółki i poprawy jej wyników finansowych oraz pozycji rynkowej. Wprowadzenie programu służy zwiększeniu i zabezpieczeniu przychodów spółki. Wydatek ponoszony przez spółkę (której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem) w związku z uczestnictwem uprawnionych osób (uczestników) w programie i realizacją przez nich wyemitowanych przez spółkę pochodnych instrumentów finansowych (jednostek uczestnictwa) nie jest związany z konkretnym przychodem, lecz z działalnością spółki w ogólności - koszt ten ma zatem charakter pośredni. Zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o PIT, będzie on stanowił koszt Wnioskodawczyni w momencie jego poniesienia przez spółkę, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Tutejszy Organ informuje, że przedmiotową interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Zaznaczyć należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem, mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej, nie dotyczy pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.