1061-IPTPB3.4511.406.2016.2.IC - Skutki podatkowe otrzymania odprawy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odprawy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), pismem z dnia 12 kwietnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.208.2016.1.IC, (doręczonym w dniu 18 kwietnia 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 26 kwietnia 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 25 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca od dnia 1 września 1979 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. był pracownikiem.... Sp. z o.o. Odział...., ul...... (dalej: Spółka). Spółka od 2014 r. przeprowadziła głęboką restrukturyzację, z którą wiążą się, m.in. zwolnienia tysięcy pracowników.

W marcu 2015 r. Wnioskodawca przystąpił do Programu Dobrowolnych Odejść pracowników zatrudnionych w Spółce, zatwierdzonego zarządzeniem Prezesa Zarządu w dniu 24 lutego 2015 r. Program ten pracodawca uzgodnił z organizacjami związkowymi. Należy zatem uznać, że jest to regulamin, o którym mowa w art. 9 § I ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.). Umowa została rozwiązana na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).

Warunkiem zawarcia przez pracodawcę porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę i otrzymania świadczeń zgodnie z regulaminem było złożenie przez pracownika "Oferty rozwiązania umowy o pracę" oraz uznanie przez pracodawcę w wyniku dokonanej analizy, że możliwa jest likwidacja stanowiska pracy. Składając ofertę rozwiązania umowy o pracę w trybie i na zasadach określonych w regulaminie, Wnioskodawca zobowiązał się do zawarcia porozumienia i do czasu decyzji pracodawcy o możliwości uwzględnienia oferty rozwiązania umowy o pracę, Wnioskodawca zobowiązał się nie wycofywać ze złożonej oferty.

W związku z powyższym zgodnie z zapisami zawartymi w "Regulaminie w sprawie określenia zasad PDO pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o." w dniu 7 maja 2015 r. Wnioskodawca otrzymał rekompensatę oraz odprawę, wyliczone zgodnie i na zasadach określonych w wyżej wymienionym regulaminie. Od wypłaconych Wnioskodawcy kwot Spółka odprowadziła zaliczki na podatek dochodowy.

Wysokość otrzymanych świadczeń została ustalona na podstawie § 5 regulaminu i w przypadku Wnioskodawcy:

W związku z trwającą w Spółce głęboką restrukturyzacją istnieje prawdopodobieństwo, że Wnioskodawca pomimo nie przystąpienia do Programu Dobrowolnych Odejść, niedługo później otrzymałby wypowiedzenie umowy pracę na ogólnych warunkach bez możliwości otrzymania wyżej wymienionych odszkodowań. Wnioskodawca do Programu Dobrowolnych Odejść przystąpił przez złożenie odpowiedniego wniosku zgodnego z regulaminem. Wnioskodawca podpisał "Porozumienie stron" z pracodawcą, które szczegółowo określa obowiązki pracodawcy i pracownika. Zgodnie z § 3 ww. porozumienia, Wnioskodawca oświadczył, że wypłata wynagrodzenia do dnia rozwiązania umowy o pracę, oraz odprawa i rekompensaty wyczerpują i kompensują wszelkie roszczenia Wnioskodawcy wynikające ze stosunku pracy, w tym związane z rozwiązaniem stosunku pracy.

Jeżeli jakiekolwiek roszczenie przysługiwałoby Wnioskodawcy, zrzeka się On ich w dalszym zakresie dopuszczalnym przez prawo oraz zobowiązuje się nie dochodzić od pracodawcy żadnych roszczeń, wobec których powyższe zrzeczenie okazałoby się nieskuteczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwoty wypłacane z tytułu rekompensaty i odprawy związane z dobrowolnym odejściem z pracy w trybie Programu Dobrowolnych Odejść, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na ww. pytanie w zakresie otrzymania odprawy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, natomiast w zakresie otrzymania rekompensaty w ramach Programu Dobrowolnych Odejść zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), odprawa wypłacona na zasadach art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są "otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. #8722; Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

W myśl art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r. poz. 192), przepisy art. 5 ust. 3-7 i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w okresie od dnia 1 września 1979 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca był pracownikiem..... Sp. z o.o. Odział.... (dalej: Spółka). Spółka od 2014 r. przeprowadziła głęboką restrukturyzację, z którą wiążą się, m.in. zwolnienia tysięcy pracowników. W marcu 2015 r. Wnioskodawca przystąpił do Programu Dobrowolnych Odejść pracowników zatrudnionych w Spółce, zatwierdzonego zarządzeniem Prezesa Zarządu w dniu 24 lutego 2015 r. Umowa została rozwiązana na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.). Zgodnie z zapisami zawartymi w "Regulaminie w sprawie określenia zasad PDO pracowników zatrudnionych w.... Sp. z o.o." w dniu 7 maja 2015 r. Wnioskodawca otrzymał rekompensatę oraz odprawę wyliczone zgodnie i na zasadach określonych w wyżej wymienionym regulaminie. Od wypłaconych Wnioskodawcy kwot Spółka odprowadziła zaliczki na podatek dochodowy.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wypłacona Wnioskodawcy odprawa na zasadach art. 10 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została wyłączona z tego zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b ww. ustawy. W związku z powyższym otrzymana przez Wnioskodawcę odprawa w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, stanowi dla Niego przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (ORD-IN) dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.