1061-IPTPB3.4511.393.2016.2.MS - Obowiązki płatnika w związku z uczestnictwem osób uprawnionych w programie motywacyjnym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 lipca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB3.4511.393.2016.2.MS Obowiązki płatnika w związku z uczestnictwem osób uprawnionych w programie motywacyjnym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 25 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem osób uprawnionych w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem osób uprawnionych w programie motywacyjnym.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), pismem z dnia 9 czerwca 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.393.2016.1.MS (doręczonym w dniu 13 czerwca 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 20 czerwca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 20 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzącym działalność gospodarczą m.in w zakresie usług leczniczych, noclegowych oraz gastronomicznych. Działalność Spółki prowadzona jest w oparciu o kilka wyspecjalizowanych obiektów. Spółka planuje wprowadzenie programu motywacyjnego (dalej: Program). Programem mają zostać objęci kluczowi pracownicy, a także członkowie zarządu oraz współpracownicy Spółki, którym zostanie złożona propozycja udziału w Programie (dalej także: Uczestnicy). Na mocy umowy cywilnoprawnej zawartej z Uczestnikiem (dalej: Umowa) nastąpi kreacja pochodnych instrumentów finansowych (dalej: Jednostki Uczestnictwa). Celem wprowadzenia Programu jest powiązanie interesów Spółki oraz Uczestników i osiąganie przez Spółkę jak najlepszych wyników finansowych. Jednostka Uczestnictwa będzie niezbywalnym, warunkowym prawem majątkowym, którego wykonanie będzie mogło nastąpić w przyszłości wyłącznie przez rozliczenie pieniężne, a jego cena zależeć będzie od wartości instrumentu bazowego.

Instrumenty bazowe na których oparte będą Jednostki Uczestnictwa to wartość EBITDA Spółki za dany okres lub wartość EBITDA konkretnego obiektu Spółki za dany okres (dalej: Wskaźniki). Wskaźniki zostaną zdefiniowane w Regulaminie Programu, który określi kluczowe zasady jego funkcjonowania. Z Uczestnikami podpisane zostaną Umowy określające indywidualne parametry i szczegółowe warunki uczestnictwa w Programie, w tym liczbę przyznanych im Jednostek Uczestnictwa. Rozliczenie pieniężne Jednostek Uczestnictwa, w postaci wypłaty na rzecz Uczestników środków pieniężnych nastąpi na żądanie Uczestników zgłoszone w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia wartości Wskaźnika za dany okres rozliczeniowy. Jednostka Uczestnictwa w dniu zawarcia Umowy nie przedstawia żadnej wartości rynkowej - nie jest ona możliwa do obliczenia, gdyż w dniu zawarcia Umowy nie jest znana wartość Wskaźnika, od którego zależy wartość Jednostki Uczestnictwa. Kwota ewentualnego rozliczenia pieniężnego jest niezależna od wysokości wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę ani innej umowy łączącej Uczestnika ze Spółką. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne. Nabycie Jednostek Uczestnictwa Spółki jest nieodpłatne. Fakt przystąpienia do Programu nie daje Uczestnikom żadnych natychmiastowych ani pewnych co do wartości korzyści, gdyż ewentualna wypłata kwoty z tytułu rozliczenia pieniężnego uzależniona jest od kształtowania się wartości Wskaźnika.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że celem wprowadzenia Programu jest powiązanie interesów Spółki oraz Uczestników i osiąganie przez Spółkę jak najlepszych wyników finansowych, co oznacza, że poprzez wprowadzenie Programu Spółka zamierza dodatkowo zmotywować Uczestników do działania na jej rzecz, co w założeniu ma przełożyć się na ponadprzeciętne wyniki finansowe Spółki. Wprowadzenie Programu ma przyczynić się do takiego działania Uczestników, które będzie wykraczało poza dotychczasowe relacje pomiędzy Spółką a Uczestnikami i sprawi, że Uczestnikom będzie zależeć na jak najlepszej kondycji finansowej Spółki. Osobami, którym zostanie złożona propozycja udziału w Programie mogą być pracownicy, współpracownicy (tekst jedn.: osoby współpracujące ze Spółką w oparciu o umowy cywilnoprawne, w rym również kontrakt menadżerski) oraz członkowie zarządu pełniący swoje funkcje na mocy powołania będący jednocześnie udziałowcami Spółki. Kwota ewentualnego rozliczenia pieniężnego będzie zależeć od łącznego spełnienia dwóch warunków: upływu terminu wskazanego w Umowie oraz osiągnięcia przez Spółkę określonych wskaźników finansowych. Cena Jednostki Uczestnictwa zależeć będzie bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego. Im wyższa wartość wskaźnika, tym wyższa wartość Jednostki Uczestnictwa.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.; dalej: Ustawy o OIF), instrumentami finansowymi w rozumieniu tej ustawy, są niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

W niniejszej sprawie instrumentami bazowymi według Wnioskodawcy, będą wskazane wskaźniki finansowe, opisane poniżej.

Wartość EBITDA Spółki oznacza wskaźnik finansowy dotyczący zysku przedsiębiorstwa za dany okres rozliczeniowy przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych kredytów i pożyczek, podatków oraz amortyzacji.

Wartość EBITDA konkretnego obiektu oznacza wskaźnik finansowy dotyczący zysku konkretnego obiektu Spółki za dany okres rozliczeniowy przed potrąceniem przyporządkowanych do niego proporcjonalnie odsetek od zaciągniętych kredytów i pożyczek, podatków oraz amortyzacji.

Wskazane wyżej Wskaźniki, stosowane są przez Spółkę dla różnych celów od wielu lat. Należy podkreślić, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą przy wykorzystaniu kilku obiektów o charakterze hotelowym oraz rekreacyjnym. Obiekty te, są prezentowane odrębnie w sprawozdaniach zarządu Spółki. Stopień szczegółowości prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej oraz organizacja wewnętrzna pozwalają na precyzyjne ustalenie wartości EBITDA konkretnego obiektu. Obiekty te są wyodrębnione w strukturze Spółki księgowo, majątkowo, etatowo, jak również prowadzony jest dla nich odrębny kontroling. Dane dotyczące poszczególnych obiektów, w tym wartość wskaźnika EBITDA, są prezentowane przez Spółkę wobec podmiotów trzecich, np. banków, analizujących kondycję finansową poszczególnych z nich, a także dla celów statystycznych.

Wartość EBITDA, konkretnych obiektów składa się na EBITDA Spółki. Regulamin Programu, będzie określał kluczowe zasady funkcjonowania Programu, w tym także definicję Wskaźników EBITDA Spółki oraz EBITDA konkretnego obiektu. Regulamin będzie wskazywał m.in. na sposób ich kalkulacji oraz minimalną wartość Wskaźników, uprawniającą do realizacji Jednostek Uczestnictwa. Jednostka Uczestnictwa będzie prawem do uzyskania rozliczenia pieniężnego, które nie będzie mogło zostać zbyte na rzecz podmiotu trzeciego. Prawo to będzie wynikać z umowy zawartej pomiędzy Spółką oraz Uczestnikiem, a możliwość jego realizacji będzie uzależniona od spełnienia warunków wyżej wskazanych. Łączna kwota rozliczenia przysługującego danemu Uczestnikowi, będzie stanowić iloczyn przysługujących temu Uczestnikowi Jednostek Uczestnictwa oraz wartości Jednostki Uczestnictwa ustalonej na dzień realizacji.

Według Wnioskodawcy, przyznane Uczestnikom Programu Jednostki Uczestnictwa będą stanowić pochodne instrumenty finansowe, w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; dalej: Ustawa PIT), w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) Ustawy OIF, gdyż wypełnią hipotezę ww. przepisu, tj. będą niebędącymi papierami wartościowymi innymi instrumentami pochodnymi, których instrumentami bazowymi będą Wskaźniki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uczestników z tytułu uczestnictwa w Programie powinno być kwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych.

2. Czy w związku z realizacją Jednostek Uczestnictwa poprzez wypłatę środków pieniężnych na rzecz Uczestników na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku),

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uczestników z tytułu uczestnictwa w Programie powinno być kwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z realizacją Jednostek Uczestnictwa poprzez wypłatę środków pieniężnych na rzecz Uczestników na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; dalej: Ustawa PIT), źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się między innymi: (...) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pojęcie "pochodnych instrumentów finansowych" zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 13 Ustawy PIT. Należy przez to rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy OIF.

Zgodnie z przywołanym wyżej art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy OIF. pochodnymi instrumentami finansowymi są m.in.:

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy fbrward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne (art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c),

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron (art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d).

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy OIF przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. Nr 149, poz. 1674, z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie), instrument pochodny to taki instrument finansowy, którego:

a.

wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

b.

nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

c.

rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, Jednostki Uczestnictwa zbudowane w oparciu o instrumenty bazowe w postaci Wskaźników stanowią pochodne instrumenty finansowe zarówno w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c oraz art. 3 pkt 28a Ustawy OIF, jak i § 3 pkt 4 ww. Rozporządzenia. Tym samym, instrumenty te spełniają definicję pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 Ustawy PIT. Nie zmienia tego fakt, że ww. regulacja odnosi się do przepisów Ustawy OIF.

Jak wskazał bowiem Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12, "nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Prawo podatkowe w kontekście wymogów dotyczących wydawania jego indywidualnych interpretacji, należy określić jako ogół przepisów regulujących zasady powstawania, ustalania oraz wygasania zobowiązań podatkowych oraz obowiązki podatników, płatników i inkasentów poszczególnych podatków oraz traktujących także o obowiązujących procedurach, które powinny być przestrzegane przez organy podatkowe oraz strony w trakcie postępowania podatkowego i wykonywania innych czynności zmierzających do ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego i skutecznego poboru podatku. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych".

Z kolei w wyroku NSA z dnia 6 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1297/12, Sąd orzekł, że "pojęcia przepisów prawa podatkowego, o którym mowa w art. 14b § 1 O.p. nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na ich opodatkowanie (por wyroki: WSA w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 197/09; WSA w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 r., sygn akt III SA/Wa 1737/07, opubl. CBOSA)".

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów oraz jednolitą linię orzeczniczą sądów administracyjnych, dokonując wykładni przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca, jak również organ podatkowy, do którego skierowany jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, winni posiłkować się ww. przepisami Ustawy OIF tak, aby w pełni poprawnie odkodować treść art. 5a pkt 13 Ustawy PIT.

Opierając się na treści powyższych regulacji należy stwierdzić, że ewentualny przychód uzyskany przez Uczestnika z tytułu realizacji praw z Jednostek Uczestnictwa, które stanowią pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 Ustawy PIT, będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych. Jak stanowi art. 17 ust. 1b Ustawy PIT, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Z treści ww. przepisu wynika precyzyjnie moment powstania przychodu, którym jest moment realizacji praw z danego instrumentu, którym w tym przypadku jest Jednostka Uczestnictwa.

Potwierdzają to interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów, tj. między innymi stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 listopada 2014 r., nr ILPB2/415-858/14-2/JK, który w analogicznym stanie faktycznym wskazał, że "w momencie przyznania w ramach programu motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych po stronie Uprawnionych nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tytułu udziału Uprawnionych w omawianym programie motywacyjnym powstanie w momencie realizacji praw (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwoty Rozliczeń staną się należne) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Zastrzec jednakże należy, że na Spółce będą ciążyć obowiązki informacyjne w rozumieniu art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podmiocie wypłacającym świadczenie z tytułu realizacji przez Uprawnionych praw do otrzymania Kwot Rozliczeń".

Podobne wnioski płyną m.in. z następujących interpretacji indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 czerwca 2015 r., nr IPTPB1/4511-212/15-2/SJ),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2015 r., nr IPPB2/4511-568/15-2/MG),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 grudnia 2014 r., nr IBPBII/2/415-1004/14/MW),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 maja 2015 r., nr ILPB1/4511-1-167/15-4/AP).

W rezultacie, podatek od ewentualnego przychodu po stronie Uczestników Programu będzie podlegał rozliczeniu na zasadach samoopodatkowania przez podatników, według stawki, o której mowa w art. 30b ust. 1 Ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 3 Ustawy PIT, dochodem o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

W myśl art. 30b ust. 6 Ustawy PIT, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zastosowanie w rym przypadku znajdzie także art. 39 ust. 3 Ustawy PIT, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

W rezultacie, z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa na Spółce będzie ciążyć obowiązek sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C Uczestnikom oraz właściwym dla nich urzędom skarbowym. Na Spółce nie będą natomiast ciążyć obowiązki płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl