1061-IPTPB3.4511.20.2017.7.18-S.GG - PIT w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 września 2017 r., sygn. akt I SA/Lu 605/17 (data wpływu prawomocnego wyroku 28 grudnia 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu (działek) - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu (działek).

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 7 kwietnia 2017 r., Organ podatkowy wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr 1061-IPTPB3.4511.20.2017.1.MK dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu (działek).

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca wniósł pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 28 kwietnia 2017 r.), wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Organ podatkowy stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co stwierdzone zostało w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 17 maja 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.20.2017.2. MK.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 7 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.20.2017.1.MK w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z dnia 10 lipca 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511-20.2017.3.MK, udzielił odpowiedzi na skargę z wnioskiem o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 27 września 2017 r., sygn. akt I SA/Lu 605/17, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Organu podatkowego z dnia 7 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.20.2017.1.MK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Następnie w dniu 28 grudnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 września 2017 r., sygn. akt I SA/Lu 605/17 wraz z aktami sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

Zgodnie z treścią art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą od 1994 r. Przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Niego działalności jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (45.20.Z).

Dnia 28 kwietnia 1997 r. na podstawie umowy zawartej przed notariuszem (repertorium A nr) Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych - działek gruntu o łącznej powierzchni 3,24 ha. Wyżej wskazane działki były objęte jedną księgą wieczystą (nr księgi....). W dniu 15 lipca 2008 r. działki gruntu, (o łącznej powierzchni 2,5235 ha) zostały odłączone z wyżej wskazanej księgi wieczystej i objęte odrębną księgą - nr księgi..... Przedmiotowe grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako tereny zabudowy przemysłowej (Ba).

Wyżej wymienione nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę w znacznej mierze celem lokaty prywatnego kapitału, częściowo zaś celem wykorzystywania ich w działalności gospodarczej. W owym czasie (w 1997 r.) Wnioskodawca chciał bezpiecznie ulokować posiadane środki pieniężne, stąd zdecydował się na nabycie prawa wieczystego użytkowania do wskazanych powyżej działek gruntu.

W treści aktu notarialnego z dnia 28 kwietnia 1997 r. (repertorium A nr), dokumentującego nabycie prawa wieczystego użytkowania do ww. gruntów został zawarty zapis, że nabycia prawa wieczystego użytkowania do działek Wnioskodawca dokonuje za fundusze własne do majątku odrębnego, w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej pod Firmą PW " ".

Jednakże faktycznie, w momencie nabycia prawa do ww. gruntów, zamiarem Wnioskodawcy było nabycie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej tylko działki gruntu nr. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie był nigdy i nie jest obrót nieruchomościami. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał w ramach działalności gospodarczej transakcji, których przedmiotem byłby szeroko rozumiany obrót nieruchomościami (np. gruntami).

Nigdy nie były w działalności gospodarczej wykorzystywane niezabudowane działki gruntu będące w wieczystym użytkowaniu Wnioskodawcy o numerach: (o łącznej powierzchni 1,6843 ha). W konsekwencji prawo wieczystego użytkowania do tych działek również nie było nigdy ujawniane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W rzeczywistości tylko działka gruntu o numerze i działka o numerze były częściowo wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Na części działki (powierzchna całej działki 0,7220 ha) znajduje się budynek warsztatu (o powierzchni 444 m²) i magazynu (o powierzchni 435 m²) oraz utwardzony plac. Prawo wieczystego użytkowania do tej działki gruntu nie zostało ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jedynie znajdujące się na powyższej działce budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i były amortyzowane w ramach prowadzonej działalności. Pewna część działki (wynosząca ok. 0,1420 ha) nie jest zabudowana i faktycznie nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Z kolei na działce (o powierzchni 0,8392 ha), przez pewien okres, tj. od 2001 r. do 2008 r. znajdowała się budowla w postaci stacji tankowania gazu. Działka ta, w odpowiedniej części dla potrzeb prowadzenia stacji tankowania gazu (ok. 0,04 ha) została utwardzona. Działalność na tej działce była prowadzona do 2008 r. W 2008 r. Wnioskodawca złożył wniosek o cofnięcie koncesji i dokonał demontażu instalacji stacji tankowania gazem. W związku z powyższym, od tego roku Wnioskodawca nie mógł i nie prowadził działalności gospodarczej w tym zakresie. Jednak dopiero w 2015 r. wystąpił On o rozbiórkę dystrybutora i zadaszenia nad stacją. Na chwilę obecną na tej działce pozostało jeszcze samo zadaszenie nad miejscem, gdzie była umiejscowiona uprzednio stacja tankowania gazu. Prawo wieczystego użytkowania do tej działki gruntu nie zostało nigdy ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Prawo wieczystego użytkowania, w odniesieniu do działki gruntu nr od 2008 r. nie było wykorzystywane w ramach pozostałej, prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do niezabudowanych i niewykorzystywanych nigdy w działalności gospodarczej działek gruntu o numerach: Działki te Wnioskodawca nabył z zamiarem lokaty prywatnego kapitału.

Wnioskodawca planuje też zbycie prawa wieczystego użytkowania do działki o numerze, która to działka tylko częściowo przez pewien okres była wykorzystywana w Jego działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawca rozważa również ewentualne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do części działki. W tym celu oczywiście konieczne będzie uprzednie dokonanie geodezyjnego podziału tej działki na dwie odrębne. W wyniku takiego podziału, w posiadaniu Wnioskodawcy pozostałoby prawo wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do części działki, która obecnie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, czyli części zabudowanej budynkiem warsztatu oraz magazynu, które są używane do celów prowadzonej działalności.

Zbyciu natomiast podlegałoby prawo wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do pozostałej - niezabudowanej i niewykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej części działki (geodezyjnie wyodrębnionej z całości dotychczasowej działki).

Z uwagi na planowane odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania do wyżej opisanych działek, Wnioskodawca chce mieć pewność w zakresie skutków podatkowych takich transakcji na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychód uzyskany z sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do części niezabudowanej działki nr..., która nie była faktycznie wykorzystywana do działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu do działki nr jako że będzie to przychód ze sprzedaży nieruchomości aktualnie niewykorzystywanej do działalności gospodarczej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania do niezabudowanych działek gruntu o nr.... które to działki nie były nigdy wykorzystywane w działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytań nr 1, nr 2 i nr 3 wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Przychód uzyskany z sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do części niezabudowanej działki nr, która nie była faktycznie wykorzystywana do działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Niezabudowana część działki, w odniesieniu do której planowane jest zbycie nie była faktycznie (fizycznie) wykorzystywana do działalności gospodarczej. Jedynie pozostała część tej działki (której Wnioskodawca nie planuje sprzedawać) jest wykorzystywana do prowadzonej działalności. W związku z tym zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu do części niezabudowanej działki, wyodrębnionej przed sprzedażą z aktualnej działki gruntu o nr, nie spowoduje powstania przychodu do opodatkowania, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu od momentu nabycia tej działki.

Co do zasady, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Z uwagi jednak na to, że zbycie prawa wieczystego użytkowania do wyodrębnionej części z aktualnej działki nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym zostało ono nabyte - nie powstanie w tym zakresie obowiązek opodatkowania przychodu, gdyż zbycie takie nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego. W interpretacji podatkowej z dnia 9 maja 2013 r., nr IPPB1/415-170/13-4/IF organ podatkowy wskazał, że przychód ze sprzedaży należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej wyłącznie w odniesieniu do tej części nieruchomości, która była wykorzystywana do działalności gospodarczej.

W stosunku do pozostałej części nieruchomości skutki zbycia należy oceniać jako sprzedaż majątku, który nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej. Powyższe oznacza, że sprzedaż tej części nieruchomości podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy nastąpi w ciągu 5 lat od jej nabycia i wybudowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, przychód uzyskany z sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu w odniesieniu do części niezabudowanej działki, wyodrębnionej geodezyjnie z aktualnej działki nr, która to część nie była faktycznie wykorzystywana do działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu do działki nr, jako że będzie to przychód ze sprzedaży nieruchomości aktualnie niewykorzystywanej do działalności gospodarczej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych różnicuje skutki zbycia nieruchomości, lub też praw majątkowych związanych z nieruchomościami (np. prawo wieczystego użytkowania gruntu), w zależności od tego czy następuje ono w wykonywaniu działalności gospodarczej, czy też nie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, to będzie ono podlegało opodatkowaniu tylko wówczas, gdy nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu dokonane po tym terminie nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Jednak zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przepisów dotyczących zbycia składników majątku niewykorzystywanych aktualnie do działalności źródłem przychodów jest zbycie składników majątku, które były wykorzystywane do działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. W sytuacji zaś, gdy zbycie tych składników majątku nastąpi w terminie późniejszym, to wówczas przychód z tego tytułu nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 ww. ustawy.

Jak zostało wskazane, prawo wieczystego użytkowania do działki gruntu nr nie jest wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy od 2008 r. - w tym roku bowiem uzyskał On decyzję o cofnięciu koncesji na obrót paliwami ciekłymi. W związku z powyższym, Wnioskodawca od tego roku już nie mógł i nie prowadził działalności gospodarczej w tym zakresie. Działka gruntu nr nie była również wykorzystywana w ramach pozostałej (innej), prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Prawo wieczystego użytkowania gruntu do tej działki nie było ujawnione w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu do działki nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie prawa wieczystego użytkowania do tegoż gruntu, przychód uzyskany ze sprzedaży nie będzie stanowił źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto sprzedaż prawa do tej działki nastąpi po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku znajdujące się na tej działce (tu: stacja tankowania gazem) zostały wycofane z tej działalności - przestały one bowiem być faktycznie wykorzystywane w działalności. Upływ tego okresu oznacza bowiem, że przychody uzyskane ze sprzedaży nie są uznawane za przychody z działalności gospodarczej.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania do niezabudowanych działek gruntu o nr:... które to działki nie były nigdy wykorzystywane w działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowe działki gruntu nie były nigdy i nie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej. Wobec tego skutki odpłatnego zbycia tych praw należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, to będzie ono podlegało opodatkowaniu tylko wówczas, gdy nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Zbycie nieruchomości (lub praw pokrewnych), dokonane po tym terminie nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ww. ustawy.

Z racji, że nieruchomości te nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, ich zbycie nie spowoduje powstania przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są m.in.: przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Jak wskazano, w opisie stanu faktycznego, przedmiotowe grunty zostały przez Wnioskodawcę nabyte celem lokaty prywatnego kapitału. W owym czasie (w 1997 r.) chciał On bezpiecznie ulokować posiadane środki pieniężne, stąd zdecydował się na zakup opisanych działek gruntu.

W treści aktu notarialnego z dnia 28 kwietnia 1997 r., (repertorium A nr...), dokumentującego nabycie prawa wieczystego użytkowania do ww. gruntów został co prawda zawarty zapis, że nabycia działek Wnioskodawca dokonuje za fundusze własne do majątku odrębnego, w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej pod Firmą... PW " ".

Jednakże, de facto Jego zamiarem było nabycie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej tylko jednej działki gruntu nr.... Przedmiotem prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej nie był nigdy i nie jest obrót nieruchomościami. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał w ramach działalności gospodarczej transakcji, których przedmiotem byłby szeroko rozumiany obrót nieruchomościami (np. gruntami). Również czas, który upłynie między zakupem praw wieczystego użytkowania tych działek (rok 1997), a ich planowanym odpłatnym zbyciem wskazuje na to, że zbycie to nie ma charakteru działalności handlowej. Planowaną czynność sprzedaży prawa wieczystego użytkowania do tych działek należy uznać za rozporządzanie prywatnym majątkiem podatnika.

Wnioskodawca wskazał, że nabycia prawa wieczystego użytkowania niezabudowanych działek o numerach: (o łącznej powierzchni 1,6843 ha), dokonał dla potrzeb lokaty prywatnego kapitału. Działki te nie były Mu nigdy potrzebne w działalności gospodarczej, nie były również w niej nigdy wykorzystywane. W konsekwencji prawo wieczystego użytkowania do tych działek również nie było ujawniane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, charakteru składników majątkowych wykorzystywanych do celów działalności gospodarczej, nie może nadawać treść aktu notarialnego dokumentująca nabycie tych gruntów. Istotne jest bowiem to, czy składnik majątku faktycznie był, czy też jest, wykorzystywany do celów działalności gospodarczej.

Dlatego, w tym wypadku, zapis treści aktu notarialnego ma drugorzędne znaczenie w tej kwestii. Przyjęcie innego stanowiska prowadziłoby bowiem do nieakceptowalnego wniosku, ze dany składnik majątku który faktycznie był wykorzystywany do działalności mógłby zostać uznany za składnik majątku niezwiązany z tą działalnością, tylko dlatego, że tak np. wynikałoby z treści aktu notarialnego.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał na wyrok NSA z dnia 7 lipca 2015 r. (sygn. akt II FSK 1365/13) w którym Sąd uznał, że nawet w okolicznościach wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (co w przedstawionym stanie faktycznym nie ma jednak miejsca) niewykorzystywane w działalności gospodarczej grunty nie powinny zostać uznane za środki trwałe, a tym samym przychód z ich sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu (działek) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.....

Podkreślenia wymaga również, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.