1061-IPTPB3.4511.127.2016.1.AC - PIT w zakresie opodatkowania świadczenia emerytalnego otrzymanego z Kazachstanu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB3.4511.127.2016.1.AC PIT w zakresie opodatkowania świadczenia emerytalnego otrzymanego z Kazachstanu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia emerytalnego otrzymanego z Kazachstanu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2016 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia emerytalnego otrzymanego z Kazachstanu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski. Urodziła się w Kazachstanie i nabyła obywatelstwo polskie na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji. Osiedliła się w Polsce dnia 25 czerwca 2011 r. Będąc w Kazachstanie Wnioskodawczyni pozostawała w stosunku pracy i wobec powyższego odprowadzała składki na ubezpieczenie emerytalne. Zebrane składki (jako świadczenie emerytalne) zostało Jej wypłacone w związku z przeprowadzką do Polski w dniu 29 maja 2015 r. przez Fundusz Emerytalny S.A. w Kazachstanie.

Wnioskodawczyni w Polsce podjęła pracę zarobkową, podlega Ona obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, tj. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Świadczenie otrzymane przez Wnioskodawczynię z Kazachstanu należy zakwalifikować jako świadczenie emerytalne. Podstawą przyznania ww. świadczenia był wniosek, który Wnioskodawczyni złożyła w dniu 6 maja 2015 r. Świadczenie zostało wypłacone w dniu 29 maja 2015 r. - pismo Funduszu Emerytalnego S.A. z dnia 11 czerwca 2015 r.

Od wypłaconych świadczeń został pobrany podatek dochodowy w wysokości 10% od kwoty wypłaty. Wypłacone świadczenie było jednorazowe. Wypłacone świadczenie nie było związane z pełnieniem w Kazachstanie funkcji publicznych. Świadczenie zostało wypłacone na rachunek bankowy Wnioskodawczyni prowadzony w Banku.... S.A. Bank ten przekazał zaliczkę na podatek dochodowy od przekazanego Wnioskodawczyni świadczenia, powołując się na art. 35 ust. 1 pkt 1 oraz art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującą w Polsce stawką podatkową.

Fundusz Emerytalny S.A. w Kazachstanie pełni funkcję powszechnego funduszu emerytalnego, do którego przymusowo odprowadzane są składki od wynagrodzenia. W Kazachstanie istnieje jednak możliwość złożenia wniosku o wypłatę zgromadzonych środków jednorazowo, z czego skorzystała Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy bank, w którym Wnioskodawczyni prowadzi rachunek, prawidłowo zastosował przepis art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepis art. 35 ust. 3 ww. ustawy, a tym samym czy prawidłowe było dokonanie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od świadczenia emerytalnego wypłaconego Wnioskodawczyni przez Fundusz Emerytalny S.A. w Kazachstanie, przy uwzględnieniu treści art. 18 ust. 1 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Kazachstanem, zgodnie z którym, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie i przy uwzględnieniu, że co do Wnioskodawczyni nie ma zastosowania przepis art. 19 ww. Konwencji, bowiem w Kazachstanie nie pełniła funkcji publicznej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pobranie przez polski bank zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od otrzymanego przez Nią świadczenia emerytalnego było nieprawidłowe. Zgodnie z treścią art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy ¬ od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zgodnie natomiast z art. 35 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się, postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. W tym miejscu zatem należy odnieść się do treści art. 18 ust. 1 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Kazachstanem, zgodnie z którym emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Od tego wypłaconego świadczenia został w Kazachstanie pobrany podatek dochodowy w wysokości 10%.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni nie było podstaw do ponownego opodatkowania świadczenia emerytalnego w Polsce, skoro zgodnie z art. 18 ust. 1 Konwencji świadczenie takie może zostać opodatkowane tylko raz.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, nieprawidłowa była interpretacja przepisów art. 35 ust. 1 pkt 1 oraz art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także art. 18 ust. 1 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Kazachstanem dokonana przez bank, polegająca na przyjęciu, że świadczenie wypłacone Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest obywatelem polskim i ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Otrzymała świadczenie emerytalne wypłacone z Kazachstanu, tj. z Funduszu Emerytalnego S.A. w Kazachstanie, które wpłynęło na konto bankowe Wnioskodawczyni w Polsce i był od niego pobrany podatek dochodowy przez bank, jako płatnika. Świadczenie emerytalne nie było wypłacone z tytułu pełnienia funkcji publicznych.

W przedmiotowej sprawie mają więc zastosowanie przepisy Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Ałmaty w dniu 21 września 1995 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 121, poz. 586).

W myśl art. 18 ust. 1 ww. Konwencji, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 (funkcje publiczne), emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a ww. Konwencji, jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Kazachstan), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Kazachstanie).

Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania (w Polsce) - art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji.

W świetle powyższych uregulowań Konwencji, świadczenie emerytalne otrzymane z Kazachstanu przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Renty lub emerytury są opodatkowane wyłącznie w Kazachstanie, wtedy gdy są wypłacane w związku z pełnieniem w przeszłości funkcji publicznych na rzecz Kazachstanu, jednak pod warunkiem, że nie zachodzi wyłączenie określone w art. 19 ust. 2 lit. b ww. Konwencji.

Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent - pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit.b.

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty (art. 35 ust. 3 ww. ustawy).

Wnioskodawczyni poprawnie wskazała treść art. 18 ww. Konwencji, jednak niewłaściwie go zinterpretowała twierdząc, że nie powinna płacić w Polsce podatku dochodowego od ww. świadczenia emerytalnego otrzymywanego z Kazachstanu. Wskazany przez Wnioskodawczynię przepis jednoznacznie określa, że emerytury wypłacane osobie (Wnioskodawczyni) mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), w związku z Jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym państwie (Polsce).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej uregulowania prawne, mając na uwadze, że Wnioskodawczyni zamieszkuje na terenie Polski oraz treść art. 18 ww. Konwencji polsko-kazachstańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawczynię świadczenie emerytalne z Kazachstanu podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. W związku z tym, bank jako płatnik, zgodnie z postanowieniami art. 35 ust. 1 pkt 1 i art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadnie pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od otrzymanego przez Wnioskodawczynię świadczenia emerytalnego.

Z uwagi na powyższe tutejszy Organ uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania Wnioskodawczyni wyznacza:

* stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

* stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez Wnioskodawczynię oraz

* zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawczyni w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawczyni.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (ORD-IN) dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl