1061-IPTPB3.4511.113.2017.2.IS

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) pismem z dnia 21 marca 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.113.2017.1.IS (doręczonym w dniu 23 marca 2017 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 4 kwietnia 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane dnia 30 marca 2017 r.) i dnia 14 kwietnia 2017 r. (nadane dnia 11 kwietnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Spółka z o.o. z siedzibą w Polsce podpisała z pracownikiem mającym miejsce zamieszkania w Szwajcarii, umowę o pracę wykonywaną w formie telepracy na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie posiada w Szwajcarii żadnego oddziału ani przedstawiciela. Pracownik Wnioskodawcy przebywa w Szwajcarii wraz ze swoją rodziną. Adres zamieszkania pracownika znajduje się w Szwajcarii - jest to oficjalny adres pracownika zgłoszony do urzędów w Szwajcarii. Pracownik Wnioskodawcy zamierza na stałe pozostać w Szwajcarii. Oprócz dochodów z tytułu wykonywania telepracy na rzecz polskiego pracodawcy, pracownik nie uzyskuje żadnych innych dochodów opodatkowanych w Polsce.

W piśmie z dnia 30 marca 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w umowie o pracę z pracownikiem Wnioskodawcy jako miejsce pracy wskazane zostanie jego miejsce zamieszkania w Szwajcarii; praca wykonywana będzie w formie telepracy z miejsca zamieszkania pracownika. Pracownik Wnioskodawcy będzie przebywał w Szwajcarii powyżej 183 dni w roku podatkowym. Centrum interesów osobistych i gospodarczych pracownika Wnioskodawcy, rozumiany jako ośrodek interesów życiowych znajduje się w Szwajcarii. Według stanu na dzień składania uzupełnienia wniosku - pracownik nie dostarczył Wnioskodawcy certyfikatu rezydencji i według wiedzy Wnioskodawcy nie ubiegał się o wydanie takiego certyfikatu. W związku z zawartą umową o pracę, pracownik Wnioskodawcy nie będzie w ogóle przebywał w Polsce. Praca pracownika nie wymaga Jego osobistej obecności w siedzibie Wnioskodawcy ani też w ogóle w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody pracownika z telepracy opisane powyżej będą opodatkowane podatkiem dochodowym w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych "Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)".

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy "Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub

* przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym".

Jeżeli natomiast osoby fizyczne nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) - art. 3 ust. 2a ww. ustawy.

Ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają osoby, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 1a ww. ustawy, znajduje się definicja osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, w przypadku gdy dana osoba nie spełnia wymogów tej definicji, będzie uznana za osobę niemającą miejsca zamieszkania w Polsce.

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 15 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 2 września 1991 r. - pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Szwajcarii osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w Polsce. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w Polsce. W przedstawionym stanie faktycznym pracownik posiada miejsce zamieszkania w Szwajcarii, pracę świadczy dla Wnioskodawcy zdalnie z miejsca zamieszkania (w formie telepracy) to znaczy, że wykonuje swoją pracę na rzecz Wnioskodawcy na terenie Szwajcarii, a jej efekty przekazuje zdalnie do Wnioskodawcy, zatem jest to przychód uzyskany poza granicami Polski przez nierezydenta. Miejscem wykonywania pracy przez telepracownika jest jego miejsce zamieszkania.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku pracownika, który ma miejsce zamieszkania na terenie Szwajcarii i tam świadczy pracę na rzecz Wnioskodawcy z siedzibą w Polsce, nie powstaje w Polsce obowiązek podatkowy. Fakt zamieszkiwania za granicą oznacza bowiem, że mamy do czynienia z nierezydentem podatkowym - obywatelstwo nie ma w tym wypadku większego znaczenia, zaś pracownik ma miejsce zamieszkania za granicą i tam też jest wykonywana praca. Wobec powyższego uznać zatem należy, że Wnioskodawca jako pracodawca z siedzibą w Polsce nie ma obowiązku potrącać zaliczki na podatek dochodowy. Pracownik odprowadza podatek dochodowy w miejscu zamieszkania czyli w Szwajcarii i tam też rozlicza się ze swoich przychodów.

W piśmie z dnia 30 marca 2017 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w Jego opinii pracownik świadczący telepracę z miejsca zamieszkania w Szwajcarii jest nierezydentem podatkowym w Polsce. Pracownik ma miejsce zamieszkania w Szwajcarii, przebywa w Szwajcarii ponad 183 dni w roku podatkowym, wykonuje pracę zgodnie z zawartą umową w Szwajcarii i tam też powstaje jego obowiązek podatkowy. Pracownik z tytułu osiąganych dochodów z umowy o pracę samodzielnie odprowadza podatek dochodowy w miejscu swojego zamieszkania w Szwajcarii. Wnioskodawca podtrzymuje stanowisko, że jako pracodawca pracownika wykonującego pracę w formie telepracy w Szwajcarii nie jest On zobowiązany do potrącania i odprowadzania do polskiego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłaconych pracownikowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Z art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy wynika, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca podpisał z pracownikiem mającym miejsce zamieszkania w Szwajcarii umowę o pracę wykonywaną w formie telepracy na Jego rzecz. Wnioskodawca nie posiada w Szwajcarii żadnego oddziału ani przedstawiciela. Pracownik Wnioskodawcy przebywa w Szwajcarii wraz ze swoją rodziną. Adres zamieszkania pracownika znajduje się w Szwajcarii - jest to oficjalny adres pracownika zgłoszony do urzędu w Szwajcarii. Pracownik Wnioskodawcy zamierza na stałe pozostać w Szwajcarii. Oprócz dochodów z tytułu wykonywania telepracy na rzecz polskiego pracodawcy, pracownik nie uzyskuje żadnych innych dochodów opodatkowanych w Polsce. W umowie o pracę z pracownikiem, jako miejsce pracy wskazane zostanie Jego miejsce zamieszkania w Szwajcarii. Praca wykonywana będzie w formie telepracy z miejsca zamieszkania pracownika. Pracownik Wnioskodawcy będzie przebywał w Szwajcarii powyżej 183 dni w roku podatkowym. Centrum interesów osobistych i gospodarczych pracownika Wnioskodawcy znajduje się w Szwajcarii. W związku z zawartą umową o pracę, pracownik Wnioskodawcy nie będzie w ogóle przebywał w Polsce. Praca pracownika Wnioskodawcy nie wymaga jego osobistej obecności w siedzibie Wnioskodawcy ani też w ogóle w Polsce.

Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzeń m.in. ze stosunku pracy zostały uregulowane w art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 1 ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Opodatkowanie ww. dochodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego uzależnione jest od osiągnięcia tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wykonywania pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatrudniony przez Wnioskodawcę pracownik na podstawie umowy o pracę wykonujący w Szwajcarii telepracę na rzecz Wnioskodawcy osiąga przychody na terytorium Rzeczypospolitej, ponieważ siedziba pracodawcy wypłacającego wynagrodzenie za pracę znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednak pracownik ten faktycznie nie wykonuje pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponieważ wykonuje ją w systemie telepracy w Szwajcarii w kraju swojego zamieszkania.

Zatem, biorąc pod uwagę treść art. 3 ust. 2b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym nie jest spełniony warunek opodatkowania w Polsce wynagrodzenia osiąganego przez osobę niezamieszkującą na terenie Polski z tytułu wynagrodzenia za pracę, tj. warunku wykonywania pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W związku z tym, że pracownik zatrudniony przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę w celu wykonywania telepracy ma miejsce zamieszkania na terenie Szwajcarii, w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie uregulowania zawartej Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Konwencji, z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z treści art. 15 ust. 1 ww. Konwencji wynika, że wynagrodzenia osób mających miejsce zamieszkania w Szwajcarii, których praca wykonywana jest na terytorium Szwajcarii, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, tj. w Szwajcarii.

W świetle powołanego przepisu ww. Konwencji stwierdzić należy, że skoro zatrudniony przez Wnioskodawcę pracownik ma miejsce zamieszkania na terenie Szwajcarii i tam świadczy telepracę na rzecz Wnioskodawcy (polskiej firmy), to nie powstaje w Polsce obowiązek podatkowy od tych dochodów. Wykonujący pracę podlega opodatkowaniu w kraju zamieszkania, tj. w Szwajcarii.

Tak więc, na brak obowiązku opodatkowania w Polsce wymienionych przychodów z tytułu umowy o pracę wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz pracownika wskazują również uregulowania ww. Konwencji.

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zatem z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 1) w zakresie art. 14 ust. 1, ustalającym ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej, z wyjątkiem emerytur, taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana. Praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizycznie przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana.

Zatem, na Wnioskodawcy w związku z dokonywaniem wypłat wynagrodzenia na rzecz pracownika z tytułu umowy o pracę, jeżeli praca jest wykonywana przez pracownika za granicą, nie ciążą obowiązki płatnika, tj. poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy, gdyż dochód ten podlega opodatkowaniu w kraju zamieszkania pracownika.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, w związku z wypłatą przez Wnioskodawcę wynagrodzenia pracownikowi mającemu miejsce zamieszkania w Szwajcarii i wykonującemu w Szwajcarii na Jego rzecz telepracę na podstawie umowy o pracę, stosownie do treści art. 3 ust. 2b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 15 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do potrącania i odprowadzania do polskiego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłaconych pracownikowi, pomimo że wypłata następuje przez Wnioskodawcę jako pracodawcę mającego siedzibę na terenie Polski.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.