1061-IPTPB2.4511.846.2016.1.AKu - Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 18 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: Zainteresowany) jest osobą fizyczną i pozostaje z zainteresowaną niebędącą stroną postępowania (dalej: Zainteresowana; dalej łącznie z Zainteresowanym: Zainteresowani) w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W majątku wspólnym Zainteresowanych znajduje się udział w wysokości 1/2 we współwłasności niezabudowanej nieruchomości gruntowej (dalej: Nieruchomość). Pozostały udział w wysokości 1/2 przysługuje również na prawach wspólności majątkowej innemu małżeństwu (dalej wszystkie cztery osoby łącznie: Współwłaściciele).

Zainteresowani nie są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, rolnikami ryczałtowymi, ani nie prowadzą jednoosobowych działalności gospodarczych. Zainteresowany jest wspólnikiem w spółce świadczącej usługi telekomunikacyjne (dalej: Spółka 1), a także w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej - według stanu ujawnionego w Krajowym Rejestrze Sądowym na dzień składania niniejszego wniosku - działalność związaną z nieruchomościami (dalej: Spółka 2). Spółka 2 jest komplementariuszem w spółce komandytowej (dalej: Spółka 3), w której komandytariuszem jest Zainteresowana, a przedmiotem działalności zarówno Spółki 2, jak i Spółki 3 w założeniu wspólników było m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Spółka 2 i Spółka 3 zostały utworzone w 2012 r., w trakcie prowadzonej przez nie działalności nie doszło do zawarcia żadnej transakcji, a ich działalność jest aktualnie zawieszona (24 października 2016 r. została podjęta uchwała o rozwiązaniu Spółki 3, 26 października 2016 r. złożono wniosek o wykreślenie jej z Krajowego Rejestru Sądowego, a 10 listopada 2016 r. zmieniono przedmiot działalności Spółki 2 i nie będzie on już obejmował transakcji dotyczących nieruchomości, a głównym przedmiotem działalności będzie świadczenie usług rachunkowo - księgowych).

Nabyta Nieruchomość w żadnym momencie nie stanowiła wkładu wniesionego do jakiejkolwiek spółki, nie była składnikiem ani nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej. W żadnym momencie Nieruchomość nie była również przedmiotem najmu, dzierżawy, czy innej umowy zakładającej korzystanie z niej przez jakąkolwiek osobę trzecią. Na Nieruchomości nie prowadzono również działalności rolniczej.

Nieruchomość została nabyta dnia 17 grudnia 2010 r. od Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział... za cenę powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług w stawce 22%. Zakup Nieruchomości został sfinansowany z prywatnych majątków wspólnych małżeńskich, podatku VAT nie odliczono.

Udziały w Nieruchomości nabyto do majątków prywatnych każdego z małżeństw Współwłaścicieli w celach prywatnych, a nabyciu nie towarzyszył dla żadnego ze Współwłaścicieli zamiar prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem Nieruchomości. W momencie nabycia Współwłaściciele nie mieli skonkretyzowanego zamiaru co do sposobu wykorzystania Nieruchomości, a jej nabycie było dokonywane w celu lokaty posiadanego kapitału i dywersyfikacji prywatnego majątku niewykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Zgodnie z uchwałą rady gminy z dnia 26 października 2007 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. W momencie nabycia przez Współwłaścicieli stanowiła ona jedną działkę ewidencyjną, a jej powierzchnia wynosiła 1,7859 ha.

Ponadto:

Poza wyżej opisanym wykorzystywaniem Nieruchomości oraz pozostałymi przedstawionymi czynnościami, nie podejmowano w stosunku do niej żadnych innych czynności, w szczególności mających na celu jej uatrakcyjnienie.

Obecnie Współwłaściciele planują sprzedaż działek na rzecz jednego, bądź większej ilości kupujących. Sprzedaż będzie prowadzona za pośrednictwem biura nieruchomości, bądź za pomocą ogłoszeń zamieszczanych w internecie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą przez Zainteresowanych udziału w Nieruchomości (sprzedaży którejkolwiek z poszczególnych działek) powstanie dla nich dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Zainteresowanych przychód, a tym samym dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT), co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, a dochodem ze źródła przychodów, w braku odmiennych uregulowań, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Jednym ze źródeł przychodów, wskazanym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a tej ustawy, jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody ze wspólnej własności u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego udziału.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego oraz wyżej przytoczonych przepisów, po stronie Zainteresowanych mógłby powstać podlegający opodatkowaniu PIT dochód, gdyby odpłatne zbycie przez Współwłaścicieli Nieruchomości bądź jej części nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. A contrario, jeżeli zbycie nastąpi po upływie tego okresu, nie będzie ono rodzić żadnych konsekwencji na gruncie ustawy o PIT.

Nabycie przez Zainteresowanych udziału w Nieruchomości miało miejsce dnia 17 grudnia 2010 r. Okres pięciu lat liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, czyli 2010 r., upłynął zatem dnia 31 grudnia 2015 r. Zainteresowani dokonają sprzedaży Nieruchomości najwcześniej w 2016 r. W związku z tym, przedmiotowa sprzedaż nie będzie skutkować powstaniem po stronie Zainteresowanych dochodu podlegającego opodatkowaniu PIT, z uwagi na brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie faktycznie osiągnąć zyski. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet jeśli podmiot gospodarczy, mimo takiego obowiązku nie ujął ich w stosownych ewidencjach (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych, o których mowa w art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby sposobu opodatkowania przychodu i możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód, stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości (działce), o którym mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył udział 1/2 części we współwłasności niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Pozostały udział w wysokości 1/2 przysługuje również na prawach wspólności majątkowej innemu małżeństwu. Nabyta Nieruchomość w żadnym momencie nie stanowiła wkładu wniesionego do jakiejkolwiek spółki, nie była składnikiem, ani nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej. W żadnym momencie Nieruchomość nie była również przedmiotem najmu, dzierżawy czy innej umowy zakładającej korzystanie z niej przez jakąkolwiek osobę trzecią. Na Nieruchomości nie prowadzono również działalności rolniczej. Nieruchomość została nabyta od Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział... za cenę powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług w stawce 22%. Zakup Nieruchomości został sfinansowany z prywatnych majątków wspólnych małżeńskich, podatku VAT nie odliczono. Udziały w Nieruchomości nabyto do majątków prywatnych każdego z małżeństw Współwłaścicieli w celach prywatnych, a nabyciu nie towarzyszył dla żadnego ze Współwłaścicieli zamiar prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem Nieruchomości. W momencie nabycia Współwłaściciele nie mieli skonkretyzowanego zamiaru co do sposobu wykorzystania Nieruchomości, a jej nabycie było dokonywane w celu lokaty posiadanego kapitału i dywersyfikacji prywatnego majątku niewykorzystywanego w działalności gospodarczej. Decyzją wójta gminy z dnia 21 czerwca 2016 r., na wniosek wszystkich Współwłaścicieli, dokonano podziału Nieruchomości na osiemnaście działek. Współwłaściciele, również Wnioskodawca, planują sprzedaż działek na rzecz jednego, bądź większej ilości kupujących. Sprzedaż będzie prowadzona za pośrednictwem biura nieruchomości, bądź za pomocą ogłoszeń zamieszczanych w internecie.

Zatem, w odniesieniu do planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości (działce) stwierdzić należy, że okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że udział w nieruchomości nie został nabyty w 2010 r. dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie był w niej wykorzystywany. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić by sprzedaż udziału w nieruchomości miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Treść wniosku przemawia więc za tym, że sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, a w szczególności fakt, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, skutki podatkowe zbycia udziału w nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga fakt, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sam fakt podziału nieruchomości. Jeżeli właściciel (współwłaściciel) dokonuje jedynie podziału nieruchomości, to nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości gruntowej nie stanowi daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też czynność ta, jako czynność czysto techniczna, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, za datę nabycia udziału w nieruchomości, od której liczy się upływ 5-letniego terminu należy uznać 2010 r.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanego we wniosku udziału w nieruchomości gruntowej nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe sprzedaży ww. udziału w nieruchomości, rozpatrywać należy na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułującego generalną zasadę, że obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego powstaje w sytuacji sprzedaży udziału w nieruchomości dokonanej przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Skoro Wnioskodawca wraz z małżonką nabył udział w nieruchomości w 2010 r., zatem pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca 2010 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 2015 r. W konsekwencji, odpłatne zbycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.