1061-IPTPB2.4511.588.2016.2.IL - PIT w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżeńskiego i sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2016 r. (data złożenia 4 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2016 r. (data złożenia 17 października 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżeńskiego i sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżeńskiego i sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 11 października 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.558.2016.1.IL, Organ podatkowy, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie zostało odebrane osobiście w dniu 11 października 2016 r. w siedzibie tut. Organu, zaś w dniu 17 października 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data złożenia 17 października 2016 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W wyniku podziału majątku wspólnego (postanowienie Sądu Rejonowego.... z dnia 30 marca 2016 r.,....), Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność:

* lokal na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, o powierzchni 60,38 m², położony..., przy ul....., ww. lokal został wykupiony na własność w 1983 r.,

* nieruchomość o powierzchni 0,0019 ha (garaż), położona..., przy ul...., o powierzchni 0,0019 ha, nabyta na podstawie aktu notarialnego w 2007 r.,

* środki finansowe w kwocie 160 000 zł, z czego w 2016 r., Wnioskodawczyni otrzymała 130 000 zł oraz w 2017 r. Wnioskodawczyni otrzyma 30 000 zł.

Wartość składników majątku wspólnego, które Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku ugody sądowej, jest poniżej udziału, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym.

W wyniku takiego podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni, otrzymała następującą spłatę: I ratę w kwocie 80 000 zł, w dniu 1 kwietnia 2016 r. oraz II ratę w kwocie 30 000 zł, w dniu 1 lipca 2016 r. Natomiast III ratę w kwocie 30 000 zł, Wnioskodawczyni ma otrzymać do dnia 30 marca 2017 r.

Nabyte przez Wnioskodawczynię nieruchomości i środki finansowe wchodziły w skład małżeńskiej wspólności ustawowej. Ww. nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w trakcie trwania związku małżeńskiego, zawartego w dniu 26 lipca 1980 r., a rozwiązanego postanowieniem Sądu Okręgowego... w dniu 30 czerwca 2010 r. (sygn. Akt....). Środki finansowe przeznaczone na zakup nieruchomości były własnością wspólną Wnioskodawczyni i Jej męża.

Wnioskodawczyni zamierza zbyć ww. nieruchomości w 2017 r. Ich zbycie nie zostanie dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej. Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni nadmieniła, że nie zna celu, na który zostaną wydatkowane środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego i nieruchomości (garażu) w 2017 r., będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy środki finansowe uzyskane w wyniku spłaty w 2016 r., będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), z chwilą wydania postanowienia Sądu Rejonowego.... (...), Wnioskodawczyni uzyskała tylko prawo do samodzielnego dysponowania nieruchomościami, a nie jest ich nabywcą. Wnioskodawczyni nabyła je wspólnie z byłym mężem, a środki na ich zakup uzyskała z dochodów z pracy, które już były opodatkowane.

Zatem, sprzedaż lokalu mieszkalnego i nieruchomości (garażu) w 2017 r., nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Także środki uzyskane przez Wnioskodawczynię w wyniku spłaty w 2016 r., nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni uważa, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w Jej przypadku.

W treści stanowiska Wnioskodawczyni powołuje się na art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 2 oraz na art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lokalowej mieszkalnej oraz garażu przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lokalowej mieszkalnej oraz garażu nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tego tytułu w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa). Ponadto, żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem, w chwili ustania małżeństwa co do zasady, każdy z małżonków ma wynoszący 1/2 udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa, Wnioskodawczyni była więc właścicielką wynoszącego 1/2 udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak Jej mąż, zatem wartość udziałów stron w majątku wynosiła po 1/2 części.

Opisany ustrój wspólności majątkowej trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

Zgodnie z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) w związku z art. 46 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku podziału majątku wspólnego, postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 30 marca 2016 r., Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność:

* lokal na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, o powierzchni 60,38 m², ww. lokal został wykupiony na własność w 1983 r.,

* nieruchomość o powierzchni 0,0019 ha (garaż), nabyta na podstawie aktu notarialnego w 2007 r.,

* środki finansowe w kwocie 160 000 zł, z czego w 2016 r., Wnioskodawczyni otrzymała 130 000 zł oraz w 2017 r. Wnioskodawczyni otrzyma 30 000 zł.

Wartość składników majątku wspólnego, które Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku ugody sądowej, jest poniżej udziału, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym. W wyniku takiego podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni, otrzymała następującą spłatę: I ratę w kwocie 80 000 zł, w dniu 1 kwietnia 2016 r., oraz II ratę w kwocie 30 000 zł, w dniu 1 lipca 2016 r. Natomiast III ratę w kwocie 30 000 zł, Wnioskodawczyni ma otrzymać do dnia 30 marca 2017 r.

Nabyte przez Wnioskodawczynię nieruchomości i środki finansowe wchodziły w skład małżeńskiej wspólności ustawowej. Ww. nieruchomości Wnioskodawczyni, nabyła w trakcie trwania związku małżeńskiego, zawartego w dniu 26 lipca 1980 r., a rozwiązanego postanowieniem Sądu Okręgowego w dniu 30 czerwca 2010 r. Środki finansowe przeznaczone na zakup nieruchomości były własnością wspólną Wnioskodawczyni i Jej męża.

Wnioskodawczyni zamierza w 2017 r. zbyć ww. nieruchomości, a ich zbycie nie zostanie dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym za datę nabycia nieruchomości, które przypadły Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas, jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez Wnioskodawczynię nieruchomości w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym.

Zatem, przyjmując za Wnioskodawczynią, że w związku z podziałem majątku wspólnego małżonków, wartość otrzymanych przez Wnioskodawczynię nieruchomości i środków pieniężnych była poniżej udziału, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym, za datę nabycia nieruchomości (udziału), które przypadły Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego należy przyjąć: 1983 r. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz 2007 r. nabycie garażu z gruntem, czyli datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku wspólnego.

W konsekwencji odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w 1983 r. oraz nieruchomości wraz z garażem nabytej w 2007 r., po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie stanowiło źródła przychodu, a tym samym nie będzie podlegało w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu (dochodu) uzyskanego ze sprzedaży ww. nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej.

Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Reasumując, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymana przez Wnioskodawczynię spłata z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków, w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków.

Również przychód (dochód), jaki Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży w 2017 r. ww. nieruchomości, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem sprzedaż ta dokonana zostanie po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości do majątku wspólnego, tj. w 1983 r. i w 2007 r. W konsekwencji, sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z otrzymaną spłatą i planowaną sprzedażą ww. nieruchomości.

Jednocześnie należy zauważyć, że powołany w treści uzasadnienia przez Wnioskodawczynię przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie. Powyższe pozostaje bez wpływu na wydane rozstrzygnięcie.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie (stan faktyczny) będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.