1061-IPTPB2.4511.385.2016.1.MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zadośćuczynienia z tytułu utraty prawa do nagrody jubileuszowej - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania świadczeń pieniężnych w związku z rozwiązaniem umowy o pracę w ramach programu dobrowolnych odejść.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.98.2016.1.MK, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 15 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 kwietnia 2016 r.), zaś w dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 25 kwietnia 2016 r.).

Pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.98.2016.2.MK, ponownie wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 maja 2016 r.). W dniu 9 maja 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 6 maja 2016 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był pracownikiem..... Sp. z o.o. z siedzibą....., a pracował w.... Oddział....., na stanowisku monter sieci i instalacji gazowych, od dnia 3 lutego 1992 r. Pracodawca poinformował Wnioskodawcę, że zawarł ze związkami zawodowymi działającymi w zakładzie ugodę w dniu 30 października 2014 r., na mocy której pracodawca opracował Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych Dla Pracowników na lata 2015 - 2016. W Programie pracodawca zapewnił określone środki pieniężne, a rozwiązanie umowy o pracę następowało w ramach porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników (na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r.). Wysokość odpraw, która przysługiwała pracownikom określona była w "Regulaminie Określania Zasad Dobrowolnych Odejść Zatrudnionych Pracowników..... Sp. z o.o." i była zależna od stażu pracy.

Pracodawca zapewniał następujące odprawy w wysokości:

Podstawa wynosiła 4 300 zł brutto.

Rekompensata uzależniona była od stażu pracy:

Dodatkowa rekompensata dla pracowników w wysokości:

Umowa o pracę została rozwiązana na mocy porozumienia stron w dniu 20 kwietnia 2015 r.

W związku z rozwiązaniem umowy o pracę zgodnie z ustawą z dnia 13 marca 2013 r., zostały wypłacone świadczenia zawarte w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść:

Rekompensaty wypłacono zgodnie z Regulaminem w ramach Programu Dobrowolnych Odejść i Wnioskodawca otrzymał je wraz z ostatnią wypłatą w dniu 8 maja 2015 r. Innych świadczeń Wnioskodawca nie otrzymał.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że otrzymane przez Niego rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzależniona od stażu pracy oraz dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę są zadośćuczynieniami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i taki jest ich charakter prawny. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę za porozumieniem stron Wnioskodawca stracił źródło utrzymania, którego podstawą był stosunek pracy. W zakładzie pracy była przeprowadzana racjonalizacja zatrudnienia i w takich okolicznościach, Wnioskodawca dobrowolnie złożył wniosek o rozwiązanie umowy, żeby przystąpić do Programu Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników.... Sp. z o.o. na lata 2015 - 2016 i skorzystać ze świadczeń wskazanych w tym Programie i Regulaminie w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o. Wypłata świadczenia z tytułu nagrody jubileuszowej jest zadośćuczynieniem. Wysokość i zasady ustalania przedmiotowych rekompensat i zadośćuczynienia wynikały wprost z Programu Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników.... Sp. z o.o. na lata 2015 - 2016 i Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w.... Sp. z o.o., tj. przepisów wskazanych w art. 9 § I ustawy - Kodeks pracy i art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie otrzymał od pracodawcy informacji PIT-8C, a tylko informację PIT-11.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Regulamin w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w.... Sp. z o.o. jest regulaminem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy otrzymana przez Wnioskodawcę na podstawie porozumienia stron z dnia 20 kwietnia 2015 r., zawartego przez Niego z.... Sp. z o.o., rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracą, uzależniona od stażu pracy u pracodawcy, określona w § 5 ust. 3 Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w.... Sp. z o.o., jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy otrzymana przez Wnioskodawcę na podstawie porozumienia stron z dnia 20 kwietnia 2015 r., zawartego przez Niego z.... Sp. z o.o., dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę, obliczana zgodnie z § 5 ust. 4 Regulaminu w sprawę określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w......Sp. z o.o., jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy otrzymane przez Wnioskodawcę na podstawie porozumienia stron z dnia 20 kwietnia 2015 r., zawartego przez Niego z.... Sp. z o.o., zadośćuczynienie za utracone prawo do nagrody jubileuszowej, wyliczone zgodnie z § 5 ust. 6 Regulaminu w sprawę określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o., jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 3, natomiast w zakresie pozostałych pytań nr 1 i nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Zarząd Spółki podpisał porozumienie zbiorowe dotyczące zasad rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Porozumienie było uzgodnione i podpisane z międzyzakładowymi organizacjami związkowymi w dniu 30 października 2014 r. i opublikowane w biuletynie informacji wewnętrznej.

Pracodawca realizując "Program Racjonalizacji Zatrudnienia i Osłon Finansowych dla Pracowników" oraz "Regulamin Określenia Zasad Dobrowolnych Odejść dla Pracowników..... Sp. z o.o." dopełnił postanowień art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca wskazuje informację podatkową "Gazety Prawnej" oraz interpretacje indywidualne:

Wnioskodawca uważa, że wymienione we wniosku odszkodowania i dodatkowe rekompensaty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, powołując się na ww. akty prawne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko, stwierdzając, że Regulamin w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o. jest regulaminem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Niego na podstawie porozumienia stron z dnia 20 kwietnia 2015 r., zawartego z..... Sp. z o.o. dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzależniona od stażu pracy u pracodawcy, określona w § 5 ust. 4 Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w.... Sp. z o.o., jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania czy zadośćuczynienia, podobnie jak wielu innych pojęć z katalogu zwolnień przedmiotowych. Nie oznacza to jednak dowolności w ich rozumieniu. Względy spójności systemu prawa uzasadniają, aby kryteria rozumienia pojęć niezdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych miały w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych. Konieczne staje się zatem zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Odwołując się zatem do prawa cywilnego stwierdzić należy, że zasady odpowiedzialności odszkodowawczej w prawie cywilnym opierają się na zasadzie winy lub ryzyka. O odszkodowaniu możemy mówić wyłącznie w przypadku powstania konkretnej szkody, która wywołana została określonym działaniem lub zaniechaniem drugiej strony, której można przypisać odpowiedzialność za jej powstanie. Odszkodowanie to rodzaj świadczenia, które należy się za wyrządzenie szkody (odpowiednio zadośćuczynienie za doznane krzywdy) od podmiotu, który szkodę wyrządził lub ponosi za nią odpowiedzialność. Odszkodowanie stanowi pieniężną równowartość szkody majątkowej lub szkody na osobie, natomiast zadośćuczynienie jest pieniężną formą zrekompensowania szkody niemajątkowej. O tym co stanowi szkodę oraz jakie są zasady i sposoby jej naprawienia decydują, co do zasady, przepisy art. 361 i art. 363 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 361 § 1 ww. Kodeksu, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego). Podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszonych zdarzeniem wyrządzającym szkodę, obejmując to, co z majątku ubyło na skutek tego zdarzenia lub do niego nie weszło (utracona korzyść). Z kolei celem zadośćuczynienia jest łagodzenie doznanej krzywdy. Jednocześnie z punktu widzenia odpowiedzialności odszkodowawczej znaczenie ma też zasada restytucji, rozumiana jako zakaz wzbogacenia poszkodowanego.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.), ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że pracodawca poinformował Wnioskodawcę, że zawarł ze związkami zawodowymi działającymi w zakładzie, ugodę, na mocy której pracodawca opracował Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych Dla Pracowników na lata 2015 - 2016. W Programie pracodawca zapewnił określone środki pieniężne, a rozwiązanie umowy o pracę następowało w ramach porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników. Wysokość odpraw, która przysługiwała pracownikom określona była w "Regulaminie Określania Zasad Dobrowolnych Odejść Zatrudnionych Pracowników..... Sp. z o.o." i była zależna od stażu pracy.

Umowa o pracę Wnioskodawcy została rozwiązana na mocy porozumienia stron z dnia 20 kwietnia 2015 r.

W związku z rozwiązaniem umowy o pracę, Wnioskodawcy zostały wypłacone świadczenia zawarte w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść:

Rekompensaty wypłacono zgodnie z Regulaminem w ramach Programu Dobrowolnych Odejść i Wnioskodawca otrzymał je wraz z ostatnią wypłatą w dniu 8 maja 2015 r.

Wnioskodawca wskazał, że otrzymane przez Niego rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzależniona od stażu pracy oraz dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę są zadośćuczynieniami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i taki jest ich charakter prawny. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę za porozumieniem stron Wnioskodawca stracił źródło utrzymania, którego podstawą był stosunek pracy. W zakładzie pracy była przeprowadzana racjonalizacja zatrudnienia i w takich okolicznościach Wnioskodawca dobrowolnie złożył wniosek o rozwiązanie umowy, żeby przystąpić do Programu Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników.... Sp. z o.o. na lata 2015 - 2016 i skorzystać ze świadczeń wskazanych w tym Programie i Regulaminie w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o.

Wypłata świadczenia z tytułu nagrody jubileuszowej jest zadośćuczynieniem.

Wysokość i zasady ustalania przedmiotowych rekompensat i zadośćuczynienia wynikały wprost z Programu Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników..... Sp. z o.o. na lata 2015 - 2016 i Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o., tj. przepisów wskazanych w art. 9 § I ustawy - Kodeks pracy i art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Przytoczony wyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania wyłącznie do otrzymanego odszkodowania lub zadośćuczynienia mających naprawić szkody (majątkowe, niemajątkowe). Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji a jedną z nich jest aby otrzymane zostało odszkodowanie bądź zadośćuczynienie. Dla poparcia powyższej argumentacji wskazać należy, że ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje rozróżnienia odszkodowania (np. w art. 13 pkt 5, art. 21 ust. 1 pkt 3, pkt 3a, 3b, 3c, 3d, 4 lit. a), 29, 29a lit. a), 106 i 120, art. 30 ust. 1 pkt 13, 15 i 16), zadośćuczynienia (art. 21 ust. 1 pkt 3, 3a, 3b i 134), odprawy (art. 21 ust. 1 pkt 3, 7, 49 lit. a), art. 30 ust. 1 pkt 16) oraz rekompensaty (art. 21 ust. 1 pkt 30a, 52 i 53, art. 52d). Oznacza to, że gdyby ustawodawca miał zamiar zwolnić z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 tej ustawy również rekompensaty to uczyniłby to wprost w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wyraźnie wskazałby, że ze zwolnienia korzystają także rekompensaty. Tego jednak nie uczynił, a brak takiego uregulowania oznacza, że inne świadczenia niż odszkodowania lub zadośćuczynienia podlegają opodatkowaniu. Skoro bowiem ustawodawca w omawianym przepisie posłużył się pojęciem odszkodowania (odpowiednio zadośćuczynienia), to oznacza, że tylko tego rodzaju świadczenia podlegają zwolnieniu.

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie (zadośćuczynienie) jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Ponadto zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi powinny być interpretowane ściśle z jego literą.

Odnosząc się do wypłaconego Wnioskodawcy zadośćuczynienia należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, objęte są tylko te zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że z dniem 20 kwietnia 2015 r. została rozwiązana z Wnioskodawcą umowa o pracę. W związku z powyższym Wnioskodawcy zostało wypłacone m.in. zadośćuczynienie z tytułu utraty prawa do nagrody jubileuszowej na podstawie zawartego z pracodawcą Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść, który wynika z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych opartych na ustawie regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro bowiem, jak wskazuje Wnioskodawca, zadośćuczynienie zostało wypłacone na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść, którego wysokość lub zasady ustalania wypłacanych świadczeń wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy, to spełniona została w tym zakresie przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten w nowym brzmieniu wyraźnie wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zadośćuczynienie z tytułu utraty prawa do nagrody jubileuszowej wypłacone Wnioskodawcy, na podstawie Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w..... Sp. z o.o., jest objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w którym stwierdza, że wypłacone na podstawie porozumienia stron, w związku z przystąpieniem do Programu Dobrowolnych Odejść, zadośćuczynienie za utracone prawo do nagrody jubileuszowej podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają ocenie tut. Organu. Przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.