1061-IPTPB2.4511.333.2016.2.KK - Ustalenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu 26 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 13 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.333.2016.1.k.k., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 13 maja 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 16 maja 2016 r.), zaś w dniu 20 maja 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 19 maja 2016 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 7 grudnia 2009 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W skład spadku po mężu wchodziła działka nr 263 o powierzchni 5 036 m², składająca się z działek:

* nr 63 o powierzchni 2 758 m², nabytej aktem własności ziemi z dnia 30 czerwca 1975 r.,

* nr 64 o powierzchni 1 164 m², zakupionej od..... w dniu 8 stycznia 1998 r.,

* nr 65 o powierzchni 1 114 m², zakupionej od...... w dniu 27 lipca 1998 r.

Nieruchomość była położona w obrębie.... Działka nr 263 powstała w wyniku decyzji Urzędu Gminy o połączeniu działek nr 63, nr 64, nr 65. Do spadkobiercy należała #189; powierzchni tej działki, gdyż działka została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na mocy działu spadku z dnia 22 stycznia 2010 r., spadkobiercy: Wnioskodawczyni,....,..... i...., nabyli po 1/4 udziału w działce nr 263. Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2011 r. Sąd Rejonowy.... Wydział Cywilny postanowił o przyznaniu Wnioskodawczyni działki nr 263/8, o powierzchni 1 250 m², powstałej w wyniku podziału działki nr 263. W wyniku działu spadku nie było spłat. Wnioskodawczyni nie powiększyła stanu posiadania, gdyż wyraziła zgodę na podział dla dzieci części nieruchomości będącej własnością Jej i męża. Jako współwłaścicielka Wnioskodawczyni była posiadaczką powierzchni 2 518 m², a sprzedała 1 250 m².

W dniu 14 lipca 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży niezabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr 263/8..... za kwotę 60 000 zł.

Działka nr 263/8 w dniu 14 lipca 2011 r. stanowiła własność Wnioskodawczyni i nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego. Działka była leśna i nie straciła charakteru rolnego, grunty wchodzące w skład działki nr 263 były leśne i nie zakwalifikowane jako rolne.

Działka powstała w wyniku podziału, została nabyta wraz z gruntami rolnymi na powiększenie gospodarstwa oraz pozostałymi gruntami ornymi nabytymi od..... i....., jako współwłasność Wnioskodawczyni i męża. Podatek rolny został naliczony od lasu.

Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z działem spadku i podziałem nieruchomości, a następnie sprzedażą, doszło do nowego momentu nabycia i należy zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od sprzedaży własności nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieruchomość, zakupiona od poprzednich właścicieli wraz z gruntami rolnymi, jako odrębne działki leśne, była własnością Jej i męża. Działka Wnioskodawczyni nr 263/8 powstała w wyniku działu spadku i następnie została sprzedana.

Stan posiadania i wartość nie powiększyła się po nabyciu spadku, a wręcz przeciwnie zmalały o oddaną część działki do podziału na pozostałych spadkobierców.

Wnioskodawczyni nie zwiększyła stanu posiadania, gdyż przed śmiercią męża miała 2 518 m², a w dziale spadku otrzymała 1 250 m². W związku z czym, Wnioskodawczyni uważa, że była w posiadaniu nieruchomości powyżej 5 lat i nie powinna odprowadzać podatku od sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 7 grudnia 2009 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W skład spadku po mężu wchodziła działka nr 263 o powierzchni 5 036 m², składająca się z działek:

* nr 63 o powierzchni 2 758 m², nabytej aktem własności ziemi z dnia 30 czerwca 1975 r.,

* nr 64 o powierzchni 1 164 m², zakupionej od..... w dniu 8 stycznia 1998 r.,

* nr 65 o powierzchni 1 114 m², zakupionej od..... w dniu 27 lipca 1998 r.

Nieruchomość była położona w obrębie.... Działka nr 263 powstała w wyniku decyzji Urzędu Gminy o połączeniu działek nr 63, nr 64, nr 65. Do spadkobiercy należała 1/2 powierzchni tej działki, gdyż działka została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na mocy działu spadku z dnia 22 stycznia 2010 r., spadkobiercy: Wnioskodawczyni,....,.... i...., nabyli po 1/4 udziału w działce nr 263. Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2011 r. Sąd Rejonowy..... Wydział Cywilny postanowił o przyznaniu Wnioskodawczyni działki nr 263/8, o powierzchni 1 250 m², powstałej w wyniku podziału działki nr 263. W wyniku działu spadku nie było spłat. Wnioskodawczyni nie powiększyła stanu posiadania, gdyż wyraziła zgodę na podział dla dzieci części nieruchomości będącej własnością Jej i męża. Jako współwłaścicielka Wnioskodawczyni była posiadaczką powierzchni 2 518 m², a sprzedała 1 250 m².

W dniu 14 lipca 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży niezabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr 263/8 za kwotę 60 000 zł.

Wnioskodawczyni wskazała we wniosku, że wartość Jej majątku nie powiększyła się po nabycia spadku, a wręcz przeciwnie zmalała o oddaną część działki do podziału na pozostałych spadkobierców.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W niniejszej sprawie, Wnioskodawczyni wraz z mężem była właścicielką nieruchomości, stanowiącej działkę nr 263, o powierzchni 5 036 m² (współwłasność małżeńska). W związku z tym, przedmiotem spadku, po zmarłym w dniu 7 grudnia 2009 r. mężu Wnioskodawczyni, było 1/2 udziału w działce nr 263. Wnioskodawczyni oraz pozostali trzej spadkobiercy nabyli w drodze spadku po 1/4 udziału w tej części działki. Zatem, Wnioskodawczyni w 2010 r. i 2011 r., momencie działu spadku i zniesienia współwłasności, była właścicielką 5/8 udziału w działce nr 263 tj. 4/8 udziału nabytego w drodze wspólności ustawowej i 1/8 udziału nabytego w drodze spadku.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z wniosku wynika, że przed działem spadku i zniesienia współwłasności w 2010 r. i 2011 r. Wnioskodawczyni była właścicielką 5/8 udziału w działce nr 263 o powierzchni 5 036 m². Na skutek działu spadku i zniesienia współwłasności w 2010 r. i 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła wydzieloną działkę nr 263/8 o powierzchni 1250 m². Dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Ponadto, Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że wartość Jej majątku nie powiększyła się po nabycia spadku, a wręcz przeciwnie zmalała o oddaną część działki do podziału na pozostałych spadkobierców.

W związku z tym, na skutek działu spadku i zniesienia współwłasności w 2010 r. i w 2011 r., Wnioskodawczyni nie uzyskała przysporzenia majątkowego, poprzez nabycie udziału w nieruchomości, w części przekraczającej udział we współwłasności nieruchomości, przysługujący Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności.

Zatem, nieruchomość, będącą przedmiotem sprzedaży w dniu 14 lipca 2011 r., Wnioskodawczyni nabyła w 1975 r. i w 1998 r., a więc upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie nieruchomości (działki nr 263/8) w dniu 14 lipca 2011 r., nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. W konsekwencji, przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu i Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.