1061-IPTPB2.4511.30.2016.2.IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2016 r. (data wpływu 5 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 6 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2016 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność.

Pismem z dnia 13 stycznia 2016 r., Nr IBPB-2-2/4511-6/16/MMa, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), powyższy wniosek został przekazany do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 18 stycznia 2016 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 23 marca 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.30.2016.1.IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 24 marca 2016 r. (skutecznie doręczono w dniu 31 marca 2016 r.), zaś w dniu 6 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 5 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku):

W dniu 5 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, położony.... Na mieszkaniu została ustanowiona hipoteka. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem kupili ww. lokal mieszkalny za kwotę 137 000 zł. Na zakup tego lokalu Wnioskodawczyni i Jej mąż zaciągnęli kredyt hipoteczny w dniu podpisania aktu notarialnego zakupu ww. mieszkania, tj. 5 lipca 2012 r. Kredyt został zaciągnięty w banku, wtedy..... obecnie..... S.A.

W dniu 26 czerwca 2015 r. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość został sprzedany przez Wnioskodawczynię i Jej męża. W związku z tym nie upłynął okres 5 lat od zakupu tego lokalu. W momencie sprzedaży powyższego mieszkania było ono nadal obciążone kredytem hipotecznym na kwotę 48 413 zł 73 gr.

Sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego była konieczna ze względu na powiększenie rodziny i konieczność powiększenia lokalu, celem ulepszenia warunków życiowych.

Mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 172 000 zł. Część kwoty ze zbycia ww. lokalu mieszkalnego została bezpośrednio wpłacona przez stronę kupującą na konto banku celem pokrycia zadłużenia wynikającego z kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup tego mieszkania przez Wnioskodawczynię i Jej męża w 2012 r. Natomiast, pozostała część kwoty, tj. 123 586 zł 27 gr została przelana na konto bankowe Wnioskodawczyni.

Ww. kwota, która była przelana na konto bankowe Wnioskodawczyni, została przeznaczona przez Nią na cele mieszkaniowe, w części na wkład własny na zakup budynku mieszkalnego w dniu 16 lipca 2015 r. oraz w części na jego wykończenie, tj. prace remontowe udokumentowane fakturami VAT. Były to faktury obejmujące następujące wydatki: wykonanie glazury, usługa montażowa stolarki drzwiowej, montaż kotła CO, zakup wkrętów, płyt GK, kotłów, bloczków betonowych, cementu i zaprawy, rur kanalizacyjnych.

Na budynek mieszkalny została przeznaczona kwota przewyższająca kwotę uzyskaną ze zbycia ww. lokalu mieszkalnego, mimo spłaty kredytu, na co występują liczne faktury.

W skład jednorodzinnego budynku mieszkalnego nie wchodzą zabudowania gospodarcze. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Między Wnioskodawczynią i Jej mężem w momencie dokonywania wszystkich czynności opisanych we wniosku istniała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska.

Pieniądze ze sprzedaży mieszkania zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe, aby skorzystać z ulgi podatkowej i zostać zwolnionym z zapłaty 19% podatku od dochodu ze zbycia ww. lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego w wysokości 19% od dochodu uzyskanego ze zbycia ww. mieszkania, jeżeli przy sprzedaży tego lokalu widniał kredyt obciążający zbywaną nieruchomość, a część środków pieniężnych pozostających po spłacie zadłużenia wobec banku, Wnioskodawczyni przeznaczy na wkład własny na zakup budynku mieszkalnego oraz jego remont.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), jest Ona zwolniona z zapłaty podatku dochodowego, w wysokości 19% od kwoty uzyskanej ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, która została przeznaczona na cele mieszkaniowe. Natomiast w odniesieniu do kwoty pokrywającej zadłużenie w formie kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup ww. lokalu mieszkalnego jest Ona zobowiązana do jej opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie, a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w dniu 5 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Na zakup tego lokalu Wnioskodawczyni i Jej mąż zaciągnęli kredyt hipoteczny w dniu 5 lipca 2012 r. W dniu 26 czerwca 2015 r. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość został sprzedany przez Wnioskodawczynię i Jej męża.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła w 2012 r. została dokonana w 2015 r. czyli przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast jego ust. 2, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z art. 22 ust. 6c ww. ustawy wynika, że koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 22 ust. 6f ww. ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy - może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl art. 21 ust. 29 tej ustawy, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 czerwca 2015 r. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość został sprzedany przez Wnioskodawczynię i Jej męża. W momencie sprzedaży powyższego mieszkania było nadal obciążone kredytem hipotecznym.

Część kwoty ze zbycia ww. lokalu mieszkalnego została bezpośrednio wpłacona przez stronę kupującą na konto banku celem pokrycia zadłużenia wynikającego z kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup tego lokalu przez Wnioskodawczynię i Jej męża w 2012 r.

Stosownie do art. 21 ust. 30 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczyłby ten sam wydatek - raz zaliczając wydatek na zakup lokalu mieszkalnego w koszty uzyskania przychodu, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, którym sfinansował te właśnie cele. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Zatem spłata kredytu, w sytuacji gdy w kosztach uzyskania przychodu uwzględnione zostały wydatki sfinansowane z tego kredytu w postaci kosztów nabycia lokalu nie może być jednocześnie traktowana jako wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć należy, że skoro podstawą obliczenia podatku jest dochód, to podatnik zobowiązany jest w pierwszej kolejności pomniejszyć uzyskany przychód o poniesione koszty jego uzyskania. A zatem nie ma prawa wyboru czy kwotę poniesionych na spłatę kredytu wydatków potraktuje jako wydatki na cele mieszkaniowe czy też zaliczy do kosztów.

Tak więc, spłata kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który Wnioskodawczyni uwzględni w kosztach uzyskania przychodu w postaci sfinansowanych z tego kredytu wydatków na jego nabycie nie może być traktowana jako wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego wydatkowanie przez Wnioskodawczynię przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym na spłatę kredytu udzielonego na jego zakup nie uprawnia do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie w jakim wydatki poniesione na te cele stanowią koszt uzyskania przychodu.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni wskazała również, że uzyskany przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego został przeznaczony przez Nią na cele mieszkaniowe, w części na wkład własny na zakup budynku mieszkalnego w dniu 16 lipca 2015 r. oraz w części na jego wykończenie, tj. prace remontowe udokumentowane fakturami VAT, obejmujące następujące wydatki: wykonanie glazury, usługa montażowa stolarki drzwiowej, montaż kotła CO, zakup wkrętów płyt GK, kotłów, bloczków betonowych, cementu i zaprawy, rur kanalizacyjnych.

W związku z powyższym, należy odnieść się do pojęcia remontu, które wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96, stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Mając na uwadze wskazane uregulowania prawne oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że wydatkowanie przez Wnioskodawczynię części przychodu uzyskanego ze zbycia udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, na własne cele mieszkaniowe - zakup jednorodzinnego budynku mieszkalnego oraz w części na przedstawione we wniosku prace remontowe w tym budynku, umożliwia zwolnienie od podatku dochodu z odpłatnego zbycia, w części proporcjonalnej do uzyskanego przychodu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, wydatkowanie przychodu uzyskanego ze zbycia udziału w ww. lokalu mieszkalnym, na spłatę na rzecz banku kwoty zadłużenia wynikającej z kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża na nabycie ww. lokalu mieszkalnego, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż spłata kredytu zaciągniętego na zakup ww. lokalu mieszkalnego zostanie uwzględniona w kosztach uzyskania przychodu w postaci sfinansowanych z tego kredytu wydatków na jego nabycie, a tym samym nie może być traktowana jako wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, wydatkowanie przychodu ze sprzedaży tego mieszkania na spłatę kredytu udzielonego na jego zakup nie uprawnia do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie w jakim wydatki poniesione na te cele stanowią koszt uzyskania przychodu.

Wobec powyższego, na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu dochodu z odpłatnego zbycia udziału w ww. lokalu mieszkalnego w wysokości 19%, w odniesieniu do części przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia i wydatkowanego na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu na nabycie lokalu mieszkalnego.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.