1061-IPTPB1.4511.923.2016.2.ISL - PIT w zakresie opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2016 r. (data wpływu 28 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 grudnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.923.2016.1.ISL, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 8 grudnia 2016 r. (data doręczenia 13 grudnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.), nadanym w dniu 20 grudnia 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej w..., położonej przy ulicy.... W ramach ustalonego z pozostałymi współwłaścicielami sposobu korzystania z nieruchomości Wnioskodawcy przypadła część jednej z kondygnacji tej nieruchomości. Wnioskodawca chciałby w przyszłości wynająć część ww. kondygnacji jako jeden lokal użytkowy. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnia, że współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości stał się w kwietniu 2010 r. w związku z zawarciem umowy kupna udziału w tej nieruchomości. Następnie w wyniku zawarcia z pozostałymi współwłaścicielami tzw. umowy o podział nieruchomości do wyłącznego korzystania (quoad usum), Wnioskodawca uzyskał do wyłącznego korzystania jedną kondygnację budynku położonego na przedmiotowej nieruchomości. Powierzchnia jednej kondygnacji wynosi ok. 148 m². Wynajem ww. kondygnacji zamierza rozpocząć z dniem 1 lipca 2017 r. Wnioskodawca zamierza rozliczać przychody z najmu kondygnacji ww. budynku jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych. Będzie zawierał umowę najmu z najemcą tej kondygnacji. Wnioskodawca planuje wynajęcie całej powierzchni kondygnacji jednemu najemcy. Umowę najmu ma zamiar zawrzeć na czas określony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z dochodu uzyskiwanego z tytułu takiego wynajmu jednego lokalu wystarczające jest opodatkowanie jako podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. Czy Wnioskodawca staje się w związku z takim wynajmem jednego lokalu użytkowego podatnikiem podatku od towarów i usług?

W wyniku uzupełnienia wniosku pytaniu Nr 1 nadano następujące brzmienie:

1. Czy Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania wyłącznie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z uzyskiwaniem, poza działalnością gospodarczą, przychodów z najmu jednego lokalu w budynku, którego jest współwłaścicielem?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego Nr 1, ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania Nr 2, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu najmu podlegają wyłącznie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2023, z późn. zm.). Tak wypowiada się Minister Finansów w interpretacjach m.in.: z dnia 29 kwietnia 2010 r., Nr IBPBII/1/415-121/10/ASZ - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 10 września 2010 r., Nr IBPBII/1/415-584/10/AP - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 13 września 2010 r., Nr ILPB1/415-713/10-2/KŁ - Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 24 grudnia 2010 r., Nr IPPBI/415-891/10-5/KS - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 7 lutego 2011 r., Nr IPPB1/415-1143/10-2/EC - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 5 sierpnia 2011 r., Nr IPPB1/415-465/11-2/JB - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 22 marca 2012 r., Nr IBPBI/1/415-1320/Wrz - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 12 kwietnia 2012 r., Nr IPPB1/415-57/12-2/JF - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 10 maja 2012 r., Nr IPTPB1/415-150/12-2/ASZ -Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, z dnia 24 stycznia 2013 r., Nr IPTPB1/415-666/12-4/MAP - Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, z dnia 10 maja 2013 r., Nr IPTPB1/415-72/13-5/AG - Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, z dnia 28 czerwca 2011 r., Nr ITPB1/415-396/11/AK - Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2023, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. W art. 16a ww. ustawy wskazano przy tym, że przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tejże ustawy. Kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu, a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie natomiast z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości. W związku z zawarciem z pozostałymi współwłaścicielami ww. nieruchomości tzw. umowy o podział (quoad usum), Wnioskodawca uzyskał do wyłącznego korzystania jedną kondygnację ww. nieruchomości. Wnioskodawca chciałby wynająć tę kondygnację jako jeden lokal użytkowy. Wynajem kondygnacji ww. nieruchomości Wnioskodawca zamierza rozpocząć z dniem 1 lipca 2017 r., a przychody z najmu ww. kondygnacji nieruchomości zamierza rozliczać jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro kondygnacja nieruchomości, którą Wnioskodawca chciałby w przyszłości wynająć jako jeden lokal użytkowy, nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą oraz najem ten nie będzie wykonywany w sposób określony w definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to przychody uzyskane z najmu ww. kondygnacji nieruchomości, opisanej we wniosku jako jeden lokal użytkowy, zakwalifikować należy do źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym przychody z najmu ww. jednego lokalu użytkowego, którego Wnioskodawca jest właścicielem, uzyskiwane przez Niego poza działalnością gospodarczą, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.