1061-IPTPB1.4511.807.2016.2.SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2016 r. (data wpływu 21 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu przez najemcę, poniesionych przez wspólnika Spółki cywilnej wydatków inwestycyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 21 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 listopada 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.807.2016.1.SJ, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 25 listopada 2016 r. (data doręczenia 30 listopada 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.), nadanym dnia 2 grudnia 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą... s.c. (dalej: "Spółka"). W ramach Spółki kończy obecnie realizację inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku sklepu z przeznaczeniem pod wynajem na rzecz sieci sklepów "L". Inwestycja jest realizowana w związku z umową najmu, która została podpisana w 2013 r. W 2016 r. umowa ta uległa zmianie, gdyż najemca w trakcie inwestycji przedstawił zwiększone oczekiwania co do budowanego obiektu, wymagające wykonania robót dodatkowych oraz zmiany w zakresie technologii oraz użytych materiałów. Dotyczyły one m.in. ogrzewania opartego na pompach ciepła, wykonania oświetlenia w standardzie LED, wykonania dróg przejazdowych o nawierzchni asfaltowej oraz niektórych innych specyficznych cech konstrukcyjnych np. sufitów, witryn, dachu, instalacji sanitarnej, słupów kompozytowych, kostki i in. Z tego tytułu najemca zobowiązał się do zapłaty dodatkowego wynagrodzenia za wykonanie ww. dodatkowych robót, które będzie udokumentowane fakturą VAT wystawioną najemcy przez Spółkę. Rozliczeniu temu nie będzie towarzyszyć przeniesienie na najemcę prawa własności w jakiejkolwiek części do realizowanej inwestycji. Wynagrodzenie to mogłoby ulec zwrotowi na rzecz najemcy tylko gdyby umowa najmu została rozwiązana, wypowiedziana lub wygaszona przed upływem okresu najmu wynikającego z umowy z przyczyn, za które nie ponosi odpowiedzialności najemca. Zwrot byłby wtedy proporcjonalny do pozostałego niezrealizowanego okresu najmu. Jest to więc jedynie zapis gwarantujący najemcy zabezpieczenie jego interesów i nie jest oczywiście zamiarem żadnej ze stron dopuszczanie do sytuacji, które ten zwrot mogłyby uzasadniać.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 grudnia 2016 r. Wnioskodawca dodał, że Spółka cywilna "..." prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej części do pojazdów samochodowych. Dla potrzeb tej działalności gospodarczej prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Udział Wnioskodawcy w ww. Spółce wynosi 50%. Podatek dochodowy z tytułu ww. działalności gospodarczej opłacany jest na zasadach ogólnych, w formie tzw. podatku liniowego, tj. w oparciu o art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na wykonanie dodatkowych robót nie zostały przez Wnioskodawcę (i drugiego wspólnika) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż mają charakter inwestycyjny. Ponadto, do momentu złożenia wniosku o interpretację inwestycja nie była zakończona i nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tej inwestycji, wreszcie ustalone było z inwestorem, że wydatki te zostaną Spółce zwrócone przez inwestora. Częściowy zwrot wydatków nastąpił 26 października 2016 r., a jego podstawę stanowił aneks do umowy najmu, dokonany w formie aktu notarialnego z dnia 25 stycznia 2016 r. Inwestycja została rozpoczęta w październiku 2013 r. (prace projektowe) i zakończona we wrześniu 2016 r. Wartość początkową sklepu wspólnie z drugim wspólnikiem Wnioskodawca ustalił (w momencie składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wartość ta nie była jeszcze ustalona, natomiast na dzień złożenia uzupełnienia wniosku, wartość początkowa sklepu została ustalona) w oparciu o art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy, tj. w wysokości kosztów wytworzenia, rozumianych jako wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środka trwałego: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne kosztów dających się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Przy tym do kosztu wytworzenia nie zalicza wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej "..." w dniu 22 września 2016 r. W trakcie inwestycji, właścicielami sklepu oraz gruntu są i będą wspólnicy Spółki cywilnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie Nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy częściowy zwrot, przez najemcę, poniesionych przez wspólników Spółki cywilnej wydatków inwestycyjnych, będzie przychodem Wnioskodawcy w proporcji do posiadanych udziałów w Spółce cywilnej, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Jak ustalić wartość początkową środka trwałego stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1. Odnośnie pytania Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak stanowi natomiast przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Sytuacja, o której mowa w tym przepisie, wystąpi wtedy, gdy podatnik dokonał określonego wydatku, który nie mógł stanowić kosztu uzyskania przychodu. Wówczas otrzymana kwota części lub całości tego wydatku nie stanowi dla podatnika przysporzenia majątkowego, lecz jest zwrotem dokonanego wcześniej świadczenia przez podatnika i zwrot ten nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Ponieważ zwrócona część wydatków na realizację przedmiotowej inwestycji nie zostanie przez Wnioskodawcę, w proporcji do posiadanych udziałów w Spółce, zaliczona do kosztów podatkowych ani bezpośrednio ani w postaci odpisów amortyzacyjnych, w konsekwencji zwrócone wydatki nie będą stanowić przychodu Wnioskodawcy, gdyż nie stanowiły kosztów podatkowych.

Jako uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje interpretacje indywidualne wydane przez:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 8 kwietnia 2010 r., Nr IPPB5/423-34/10-3/DG; z dnia 31 lipca 2013 r., Nr IPPB3/423-370/13-2/GJ; z dnia 19 lutego 2015 r., Nr IPPB3/423-1204/14-2/MC oraz z dnia 11 maja 2016 r., Nr IPPB1/4511-451/16-2/ES;

2. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy: z dnia 9 lipca 2013 r., Nr ITPB1/415-341/13/WM; z dnia 26 lutego 2016 r., Nr ITPB1/4511-1200/15/MR;

3. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 stycznia 2014 r., Nr IBPBI/2/423-108/14/CzP.

W pierwszej ze wskazanych interpretacji indywidualnych stwierdza się, że " (...) otrzymanego zwrotu nakładów nie zalicza się do przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej "inwestycji w obcych środkach trwałych", która została zwrócona Wnioskodawcy, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodać również należy, że niniejsza interpretacja została oparta na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032).

Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą, np. przepisy art. 180 i 191 ustawy - Ordynacja podatkowa. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Należy podkreślić, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.