1061-IPTPB1.4511.79.2016.2.KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB1.4511.79.2016.2.KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 29 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z operacji kupna/sprzedaży walut obcych za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z operacji kupna/sprzedaży walut obcych za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 14 marca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.79.2016.1.ASZ, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 marca 2016 r. (data doręczenia 21 marca 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem (data wpływu 29 marca 2016 r.), nadanym w dniu 25 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna dokonuje wielokrotnej wymiany walut na internetowych platformach kantorów wymiany walut. Miedzy innymi...,.... Wnioskodawca nie dokonuje fizycznej wymiany gotówki. Transakcje wymiany walut są bezgotówkowe, a nabywanie i sprzedaż odbywa się na własny rachunek. Nie działa na niczyje zlecenie, a jedynie we własnym zakresie. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej ani kantorowej. Wnioskodawca nie posiada lokalu, ani strony internetowej, korzysta z ogólnie dostępnych platform wymiany walut w internecie.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Operacji zakupu i sprzedaży walut za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut, Wnioskodawca dokonywał od 2012 r. Do 2015 r., przychody z tego tytułu nie stanowiły jedynego źródła przychodów Wnioskodawcy, gdyż uzyskiwał On także przychody z tytułu pracy świadczonej za granicą. Operacje wymiany walut przeprowadzane w przedstawiony we wniosku sposób, mają charakter ciągły, gdyż obecnie Wnioskodawca przeznacza na tę formę uzyskiwania przychodów przeważającą część swojego czasu. Czynności w tym zakresie, Wnioskodawca dokonuje we własnym zakresie i na własne potrzeby. W szczególności nie posiada lokalu wyposażonego w specjalistyczne zabezpieczenia, wymagane dla prowadzenia działalności kantorowej, jak również nie korzysta z usług pośrednictwa innych osób (firm) przy wykonywaniu czynności zbycia/zakupu walut obcych, poza usługami świadczonymi przez internetowe portale kantorów wymiany walut. Wnioskodawca nie pośredniczy w żaden sposób w transakcjach kupna/sprzedaży walut dokonywanych przez osoby trzecie, nie przyjmuje zleceń na tego typu transakcje oraz nigdzie nie ogłasza ofert na wykonywanie przez siebie takich transakcji. Prowadzone czynności, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca wykonuje w oparciu o posiadane prywatne środki finansowe i techniczne, nie działa na niczyje zlecenie, lecz wykonuje opisywane czynności wyłącznie na własną rzecz. Odnośnie zakresu podejmowanych transakcji, Wnioskodawca wskazał, że obejmują one tylko operacje związane z kupnem i sprzedażą walut obcych. Wnioskodawca nie dokonuje transakcji, których przedmiotem byłyby pochodne instrumenty finansowe. Wszystkie operacje walutowe, dokonywane są przez Wnioskodawcę w sposób bezgotówkowy. Transakcje zawierane są poprzez platformy internetowe kantorów wymiany walut, a zapłata za nabywane wartości dewizowe oraz wpływ środków finansowych z tytułu ich sprzedaży odbywa się poprzez usługi bankowości elektronicznej. W żadnym momencie przeprowadzenia transakcji nie pojawia się rozliczenie za pomocą fizycznego przepływu gotówki.

Przychody osiągane z tytułu dokonywanych operacji walutowych, Wnioskodawca wylicza osobiście bez udziału płatnika oraz wykazuje w rozliczeniach podatkowych, jako przychody z innych źródeł oraz opodatkowuje wg skali podatkowej na zasadach ogólnych. Wnioskodawca rozpoznaje przychód podatkowy w oparciu o różnicę wynikającą z zastosowanych kursów kupna/sprzedaży walut obcych.

Wnioskodawca, złożył do Urzędu Statystycznego w... wniosek, w którym przedstawił sytuację faktyczną związaną z prowadzonymi operacjami walutowymi. Przedmiotem wniosku było zapytanie, czy takie czynności stanowią formę prowadzenia działalności gospodarczej oraz ewentualne nadanie numeru Polskiej Klasyfikacji Działalności pod którym takie czynności są zidentyfikowane. Pismem z dnia 16 grudnia 2015 r., Dyrektor Urzędu Statystycznego w... stwierdził, że opisane przez Wnioskodawcę "czynności zakupu/sprzedaży walut w obrocie bezgotówkowym, w kantorach internetowych, wykonywane na własny rachunek, nie mają charakteru działalności usługowej i nie są klasyfikowane jako działalność w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy uzyskany przychód z operacji kupna/sprzedaży walut obcych w sposób zaprezentowany w stanie faktycznym, Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym rozliczyć na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przychód uzyskany z operacji kupna/sprzedaży walut obcych osiągnięty w sposób zaprezentowany w stanie faktycznym, ma prawo zaliczyć do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy PIT i w związku z tym rozliczyć na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej.

Czynności kupna/sprzedaży walut dokonywane przez Wnioskodawcę nie można uznać za prowadzenie działalności kantorowej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, taka działalność może być prowadzona jedynie w odpowiednio przystosowanym technicznie lokalu oraz przy udziale obrotu gotówkowego. Dodatkowo, działalność kantorowa może być prowadzona po uzyskaniu zezwolenia. Jak wynika ze stanu faktycznego, Wnioskodawcy nie można uznać za prowadzącego działalność gospodarczą w powyższym zakresie. Nie dokonuje On bowiem gotówkowego obrotu walutami obcymi, a tym bardziej nie posiada i nie korzysta przy prowadzonych przez siebie czynnościach, z lokalu spełniającego wymogi stawiane przed właścicielami kantorów.

Uznać także należy, że czynności, które dokonuje Wnioskodawca nie spełniają wymogów uznania ich za prowadzanie działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z kolei na mocy art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy PIT.

Obrót walutami we własnym zakresie, a nie na zlecenie innych osób, z pewnością nie jest działalnością usługową. Działalnością usługową, byłoby dokonywanie przez Wnioskodawcę obrotu walutami na czyjeś zlecenie. Można też rozważyć, czy Wnioskodawca prowadzi działalność handlową. Działalność handlowa dotyczy towarów. Wartości dewizowe - waluty obce nie są towarem w związku z tym nie można zakwalifikować kupna/sprzedaży walut jako działalności handlowej. Potwierdza to także Polska Klasyfikacja Działalności, która obrót walutą obcą kwalifikuje wyłącznie do działalności usługowej (66.12.Z - Działalność maklerska związana z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych, podklasa ta obejmuje: działalność kantorów wymiany walut itp.).

Potwierdzeniem braku zakwalifikowania czynności prowadzonych przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej jest pismo Dyrektora Urzędu Statystycznego w..., w którym uznał, że "usługami" są czynności o charakterze usługowym, świadczone przez podmioty gospodarcze (jednostki organizacyjne) na rzecz innych podmiotów gospodarczych (jednostek organizacyjnych) lub na rzecz ludności. Biorąc pod uwagę zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, w piśmie tym wskazano, że nie mają one charakteru usługowego, w związku z tym nie są klasyfikowane, jako działalność w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać zatem należy, że przychód osiągany przez Wnioskodawcę z tytułu dokonywania czynności kupna/sprzedaży walut na własny rachunek i własne ryzyko mieści się w kategorii przychodów osiąganych z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy PIT. Nie można uznać, że czynności te mieszczą się w innych wymienionych w art. 10 ust. 1 Ustawy PIT źródłach przychodów, w szczególności, jako działalność wykonywana osobiście, czy też pozarolnicza działalność gospodarcza. W związku z tym, że Wnioskodawca nie dokonuje transakcji, których przedmiotem byłyby pochodne instrumenty finansowe, nie osiąga On także przychodów klasyfikowanych jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Za przychody z innych źródeł uznaje się w szczególności przychody z tytułów wymienionych w art. 20 ust. 1 Ustawy PIT. Jakkolwiek nie ma wymienionych w nim w sposób bezpośredni, przychodów uzyskiwanych z czynności kupna/sprzedaży walut na własny rachunek przez podatnika, wskazać należy, że katalog przychodów mieszczący się w ramach "innych źródeł" ma charakter otwarty. Tym samym, w związku z brakiem możliwości sklasyfikowania otrzymywanych przez Wnioskodawcę przychodów do któregokolwiek ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1-8a Ustawy PIT, uznać należy, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest zaklasyfikowanie wartości tych przychodów do kategorii "inne źródła".

Przychody z innych źródeł, podlegają wykazaniu przez podatnika łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w roku podatkowym, w zeznaniu składanym we właściwym urzędzie skarbowym, zgodnie z art. 45 ust. 1 Ustawy PIT.

Jak wynika natomiast z art. 27 ust. 1 Ustawy PIT, podatek dochodowy pobiera się od podstawy jego obliczenia, co do zasady, według skali podatkowej. Przepis ten wskazuje również, że dla określonych tytułów przychodów (dochodów) przewidziane są szczegółowe zasady opodatkowania. Tym niemniej, zasady te nie dotyczą przychodów z innych źródeł, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. przy zastosowaniu wskazanej skali podatkowej.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że osiągane przez Niego przychody z tytułu czynności zakupu/sprzedaży walut obcych na własny rachunek, stanowią przychody z innych źródeł i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, w oparciu o skalę podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2016 r., bowiem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jak również jego uzupełnieniu Wnioskodawca nie wskazał, którego roku podatkowego dotyczy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym dochód z tytułu transakcji kupna/sprzedaży uzyskany za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut. Każde bowiem przysporzenie majątkowe, które uzyskują osoby fizyczne podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyjątki od opodatkowania ww. przysporzeń zostały wyraźnie wymienione w ustawie i jest to katalog zamknięty. Ustawodawca wśród wyłączeń i zwolnień przedmiotowych nie ujął jednak przychodu osiągniętego przez podatnika z tytułu transakcji wymiany waluty, które nie następują w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Jednakże w celu prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, jak również sposobu opodatkowania i wysokości podatku z tytułu transakcji wymiany waluty istotne znaczenie ma właściwe zakwalifikowanie uzyskiwanego z tego tytułu przychodu do jednego ze źródeł przychodów, wymienionych w przepisie art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią tego przepisu źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2);

* pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3);

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7);

* inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9).

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z przytoczonej definicji wynika, że istotną cechą pozarolniczej działalności gospodarczej jest prowadzenie działalności zarobkowej w sposób zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek. W art. 5a pkt 6 ww. ustawy, oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły), ustawodawca wprowadził także element negatywny, wskazując że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością wykonywaną przez podatnika w charakterze przedsiębiorcy i spełnione są pozytywne elementy definicji określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Z kolei - zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy - za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1.

odsetki od pożyczek;

2.

odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;

3.

odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;

4.

dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

a.

dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

b.

oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

c.

podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,

d.

wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b;

5.

przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c;

6.

przychody z:

a.

odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,

b.

realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

7.

przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;

8.

przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;

9.

nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny;

9a) u wspólnika, określoną w umowie spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c i d, wartość wkładu niepieniężnego wniesionego w postaci rzeczy lub praw, w zamian za który wspólnikowi nie są wydawane udziały (akcje), o których mowa w pkt 9;

10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 cyt. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1.

(uchylony);

2.

przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

3.

przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

4.

przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;

5.

przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;

6.

przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

7.

przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

8.

przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a.

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b.

właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

9.

przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie zaś z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, jeśli nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a także nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychodami ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, mogą więc być także przychody z tytułów innych niż określone w art. 20 ust. 1 ustawy, w tym także z tytułu kupna/sprzedaży walut obcych i to niezależnie od tego, czy transakcje dokonywane są w banku, kantorze, czy też za pomocą platform internetowych kantorów wymiany walut.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Od 2012 r. dokonuje operacji zakupu i sprzedaży walut za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut. Do 2015 r. przychody z tego tytułu nie stanowiły jedynego źródła przychodów Wnioskodawcy, gdyż uzyskiwał także przychody z tytułu pracy świadczonej za granicą. Operacje wymiany walut przeprowadzane w przedstawiony we wniosku sposób, mają charakter ciągły, gdyż obecnie Wnioskodawca przeznacza na tę formę uzyskiwania przychodów przeważającą część swojego czasu. Czynności w tym zakresie, Wnioskodawca dokonuje we własnym zakresie i na własne potrzeby. W szczególności nie posiada lokalu wyposażonego w specjalistyczne zabezpieczenia, wymagane dla prowadzenia działalności kantorowej, jak również nie korzysta z usług pośrednictwa innych osób (firm) przy wykonywaniu czynności zbycia/zakupu walut obcych, poza usługami świadczonymi przez internetowe portale kantorów wymiany walut. Wnioskodawca nie pośredniczy w żaden sposób w transakcjach kupna/sprzedaży walut dokonywanych przez osoby trzecie, nie przyjmuje zleceń na tego typu transakcje oraz nigdzie nie ogłasza ofert na wykonywanie przez siebie takich transakcji. Prowadzone czynności, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca wykonuje w oparciu o posiadane prywatne środki finansowe i techniczne, nie działa na niczyje zlecenie, lecz wykonuje opisywane czynności wyłącznie na własną rzecz. Odnośnie zakresu podejmowanych transakcji, Wnioskodawca wskazał, że obejmują one tylko operacje związane z kupnem i sprzedażą walut obcych. Wnioskodawca nie dokonuje transakcji, których przedmiotem byłyby pochodne instrumenty finansowe. Wszystkie operacje walutowe, dokonywane są przez Wnioskodawcę w sposób bezgotówkowy. Transakcje zawierane są poprzez platformy internetowe kantorów wymiany walut, a zapłata za nabywane wartości dewizowe oraz wpływ środków finansowych z tytułu ich sprzedaży odbywa się poprzez usługi bankowości elektronicznej. W żadnym momencie przeprowadzenia transakcji nie pojawia się rozliczenie za pomocą fizycznego przepływu gotówki. Przychody osiągane z tytułu dokonywanych operacji walutowych, Wnioskodawca wylicza osobiście bez udziału płatnika oraz wykazuje w rozliczeniach podatkowych, jako przychody z innych źródeł oraz opodatkowuje wg skali podatkowej na zasadach ogólnych. Wnioskodawca rozpoznaje przychód podatkowy w oparciu o różnicę wynikającą z zastosowanych kursów kupna/sprzedaży walut obcych.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że z wniosku nie wynika, żeby operacji kupna/sprzedaży walut obcych za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut Wnioskodawca dokonywał w ramach działalności gospodarczej. Przychodu z niniejszych operacji nie można również zaliczyć do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście oraz do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz brzmienie cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę, wynikający z operacji kupna/sprzedaży walut obcych za pośrednictwem platform internetowych, kantorów wymiany walut, należy zakwalifikować do kategorii tzw. przychodu z innych źródeł w rozumieniu cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 przedmiotowej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast jak stanowi ust. 3 art. 9 ww. ustawy, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zatem, dochód z tego źródła, tj. dochód z innych źródeł obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany jest w myśl art. 27 ust. 1 ww. ustawy, według którego podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym.

Dochód ten podlega wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, według ustalonego wzoru (PIT-36).

Jak zostało wskazane powyżej dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z operacji kupna/sprzedaży walut obcych za pośrednictwem platform internetowych kantorów wymiany walut należy zakwalifikować do dochodów z innych źródeł, który podlega rozliczeniu na zasadzie samoopodatkowania. Oznacza to, że po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca bez pośrednictwa płatnika jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-36), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z ww. tytułu i obliczyć należny podatek dochodowy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl