1061-IPTPB1.4511.318.2016.1.KLK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPB1.4511.318.2016.1.KLK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia przez dewelopera środków pieniężnych tytułem zwrotu, w okresie rękojmi, kosztów usunięcia usterek w zakupionym przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 31 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni kupiła mieszkanie w stanie deweloperskim od.... Spółka Akcyjna..... Spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą..... (zwanej dalej.....). Lokal mieszkalny nr.... znajduje się na Osiedlu.....,...... W trakcie obowiązywania okresu rękojmi, przed upływem 3 lat od daty zakupu, Wnioskodawczyni zgłosiła do..... wystąpienie pęknięć na tynku w 3 pomieszczeniach zakupionego lokalu. W imieniu..... zgłosił się Przedstawiciel, który sporządził notatki określające lokalizację i rozmiary usterek, stwierdził zasadność zgłoszenia szkody oraz przedstawił dwie możliwości rozwiązania problemu. Pierwszą opcją było naprawienie szkody przez....., ale wstępnie wyznaczony termin możliwej naprawy był względnie odległy. Jako alternatywę Przedstawiciel..... zaproponował wycenienie przez Niego kosztów usunięcia powstałych wad i wypłacenie ryczałtowej kwoty przez..... na pokrycie kosztów naprawy, której Wnioskodawczyni miałaby dokonać na własną odpowiedzialność i we własnym zakresie. Ze względu na długi czas do potencjalnej naprawy, Wnioskodawczyni zgodziła się na drugą opcję. Wnioskodawczyni otrzymała od Przedstawiciela Dewelopera propozycję kwoty i mimo zaniżonej wyceny zgodziła się na zwrot kosztów naprawy. Priorytetem był dla Niej czas naprawy. Jako potwierdzenie wcześniej wstępnie ustnie zawartej ugody w dniu 9 stycznia 2015 r. podpisała z przedstawicielem..... "Porozumienie" w formie i brzmieniu przygotowanym przez..... (w dwóch jednakowych egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron), gdzie została wskazane m.in.: kwota, numer rachunku bankowego oraz tytuł: "zwrot kosztów poniesionych przez Nabywcę związanych z usunięciem zaistniałych usterek". Zaproponowana kwota została przekazana na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy w dniu 30 stycznia 2015 r., już po usunięciu usterek przez zaangażowaną przez Wnioskodawczynię firmę wykończeniową.

W dniu 8 lutego 2016 r. z Wnioskodawczynią skontaktował się drogą elektroniczną (na adres e mail), pracownik Działu Obsługi Klienta..... z informacją o obowiązku wystawienia PIT-8C przez Dewelopera oraz wezwaniem do podania aktualnych danych niezbędnych do wystawienia PIT-8C. Dane takie nie były zawarte w podpisywanym w dniu 9 stycznia 2015 r. "Porozumieniu". Wnioskodawczyni nie została wtedy uprzedzona o zamiarze wystawienia PIT-8C. Całość wydarzeń wzbudziła wątpliwość Wnioskodawczyni. Przeanalizowała kilka opinii wydanych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w podobnych sprawach. Wnioskodawczyni poprosiła pracownika Działu Obsługi Klienta...... o podanie tytułu, z którym PIT-8C będzie wystawiony oraz wskazanie podstawy prawnej, która jest uzasadnieniem do jego wystawienia. Postępowanie Dewelopera wydawało się Jej bezzasadne.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powoływała się na:

1.

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Nr ITPB2/415-1112/13/IB,

2.

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Nr ILPB2/415-455/12-4/ES,

3.

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB4/415-422/12-4/MP,

4.

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Nr IBPBII/1/415-584/10/AŻ,

5.

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 528/09,

6.

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku Nr BI/4117-0044/07 z dnia 8 sierpnia 2007 r.

Za najbardziej zbliżony Wnioskodawczyni uznała stan faktyczny opisany w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB4/4511-322/15-2/MS z dnia 29 kwietnia 2015 r., którą w pełnym brzmieniu załączyła do kolejnej korespondencji z..... i poprosiła o ustosunkowanie się. W odpowiedzi otrzymała próbę argumentacji (wg informacji pracownika Działu Obsługi Klienta była to opinia Doradcy Kredytowego), bez podania odpowiedniej podstawy prawnej, bez cytowania adekwatnych zapisów, czy ich interpretacji. Po wielokrotnym ponawianiu przez Wnioskodawczynię pytania o podstawę prawną i w dalszym ciągu braku rzeczowej odpowiedzi została poinformowana, że PIT-8C został już wystawiony oraz wysłany drogą pocztową. W otrzymanej od..... informacji PIT-8C figuruje tytuł: "zwrot kosztów usunięcia usterek". Pracownik..... uzupełniając dane uznał (niesłusznie), że Wnioskodawczyni rozlicza się w Urzędzie Skarbowym odpowiednim dla adresu lokalu, w związku z czym PIT-8C także pod tym względem został wystawiony nieprawidłowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacona przez..... kwota tytułem "zwrotu kosztów usunięcia usterek" faktycznie poniesionych przez kupującego i związanych z usunięciem wad zaistniałych w okresie rękojmi w sprzedanym lokalu stanowi przychód po stronie kupującego, a w konsekwencji, czy..... słusznie wystawił informację PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 577 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), mówi o instytucji gwarancji. Jako finalizację transakcji, deweloper zawiera z kupującym umowę sprzedaży. Ponadto akt notarialny podpisany przez obydwie strony (sprzedawca i kupujący) w obecności notariusza gwarantuje jakość rzeczy sprzedanej. Usunięcie usterek stwierdzanych w okresie obowiązywania gwarancji/rękojmi jest obowiązkiem gwaranta Dewelopera.

Deweloper w ramach gwarancji/rękojmi zobowiązany był do usunięcia usterek stwierdzonych w lokalu przez Przedstawiciela. Deweloper usterek tych nie usunął, natomiast uznał zasadność reklamacji i zawarł z kupującym "Porozumienie", przenoszące ciężar naprawy usterek na kupującego. Zgodnie z warunkami "Porozumienia", Deweloper zwrócił na wskazany rachunek zryczałtowaną kwotę w związku z faktycznie poniesionymi kosztami usunięcia usterki. W tym przypadku Wnioskodawczyni uważa, że otrzymana od Dewelopera kwota nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota ta natomiast stanowi zwrot kosztów poniesionych faktycznie przez Wnioskodawczynię na przywrócenie lokalu do stanu gwarantowanego przez Dewelopera, do czego zobowiązuje Dewelopera instytucja rękojmi. W opisanym stanie faktycznym nie wystąpiły po stronie Wnioskodawczyni realne korzyści majątkowe, nie nastąpił przyrost w Jej majątku. W opinii Wnioskodawczyni nie istnieje podstawa do wystawienia informacji PIT-8C ze strony Dewelopera.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Na mocy art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, przychodem z innych źródeł jest każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne. Z przychodem tym mamy jednakże do czynienia wyłącznie w przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe. Podstawą uzyskania ww. przychodu mogą być zatem tylko takie czynności faktyczne lub prawne, w wyniku których rzeczywiście następuje przyrost w majątku danej osoby fizycznej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w styczniu 2012 r. Wnioskodawczyni kupiła mieszkanie w stanie deweloperskim. W trakcie obowiązywania okresu rękojmi, przed upływem 3 lat od daty zakupu, Wnioskodawczyni zgłosiła deweloperowi wystąpienie pęknięć na tynku w zakupionym lokalu. W imieniu dewelopera zgłosił się przedstawiciel, który stwierdził zasadność szkody oraz przedstawił dwie możliwości rozwiązania problemu. Pierwszą opcją było naprawienie szkody przez dewelopera w wyznaczonym terminie. Druga opcja przewidywała wycenienie przez dewelopera kosztów usunięcia powstałych wad i wypłacenie ryczałtowej kwoty Wnioskodawczyni. Ze względu na długi czas oczekiwania na naprawę Wnioskodawczyni wybrała drugą możliwość rozwiązania problemu i zgodziła się na usunięcie szkody we własnym zakresie. Wnioskodawczyni otrzymała od dewelopera propozycję kwoty i mimo zaniżonej wyceny zgodziła się na zwrot kosztów naprawy. Wnioskodawczyni podpisała z deweloperem porozumienie, jako potwierdzenie wcześniej ustnie zawartej ugody. W związku z wypłatą, która nastąpiła w styczniu 2015 r., deweloper wystawił informację PIT-8C.

Analizując, czy otrzymany przez Wnioskodawczynię zwrot kosztów stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy się odwołać do przepisów regulujących instytucję rękojmi.

Instytucję rękojmi regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.).

Rękojmia za wady została uregulowana w art. 556-576 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 556 ww. Kodeksu, sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Artykuł 5561 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1.

nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia,

2.

nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór,

3.

nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia,

4.

została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan faktyczny, oraz mające zastosowanie przepisy prawa uznać należy, że w sytuacji gdy deweloper w ramach rękojmi obowiązany był do usunięcia zgłoszonych przez Wnioskodawczynię usterek w nabytym lokalu mieszkalnym, lecz usterek tych nie usunął, natomiast uznając swoją odpowiedzialność przekazał Wnioskodawczyni środki pieniężne na usunięcie tychże usterek należy stwierdzić, że te środki pieniężne nie stanowiły przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do opodatkowania otrzymanej od dewelopera kwoty, a deweloper nie był zobligowany do wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r. poz. 718) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl