1061-IPTPB1.4511.249.2016.2.AG - Ustalenie w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu otrzymania prawa autorskiego do znaku słowno-graficznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu otrzymania prawa autorskiego do znaku słowno-graficznego - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.142.2016.1.AG, 1061-IPTPB1.4511.249.2016.1.AG, IPTPB1.4511.250.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 kwietnia 2016 r., a doręczono w dniu 4 maja 2016 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 16 maja 2016 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 10 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą oraz jest wspólnikiem Spółki cywilnej. W przyszłości otrzyma Ona od swojego ojca w formie darowizny (tekst jedn.: w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku darczyńcy) autorskie prawo majątkowe do znaku graficzno-słownego (zwanego dalej "znakiem"), które można wykorzystać do oznaczenia punktów świadczenia usług przez Wnioskodawczynię. Strony umowy darowizny określą wartość znaku według wartości rynkowej, zgodnie z wyceną niezależnego podmiotu, który specjalizuje się w wycenie tego rodzaju aktywów.

Otrzymany w formie darowizny znak, Wnioskodawczyni wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, według wartości wynikającej z umowy darowizny i będzie wykorzystywała go do celów związanych z prowadzoną indywidualnie działalnością gospodarczą przez okres dłuższy niż rok, tj. będzie się nim sama posługiwała, odpłatnie użyczała w formie licencji. Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawczyni nie wyklucza, że w przyszłości całość Jej bieżącej działalności gospodarczej będzie obsługiwana przez Spółkę cywilną, która przekształci się w tym celu w Spółkę komandytową. Wnioskodawczyni przed przekształceniem Spółki cywilnej nie wyklucza możliwości wprowadzenia znaku do majątku Spółki cywilnej poprzez jego aport. Jednak operacja ta będzie miała miejsce na pewno po okresie częściowej amortyzacji znaku w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 10 maja 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług medycznych. Przychód z działalności opodatkowany jest według 19% liniowej stawki podatku dochodowego. Znak słowno-graficzny wykorzystywany będzie do oznaczania przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, a w szczególności poprzez umieszczenie go na froncie budynku, w którym świadczone są usługi medyczne, na dokumentach firmowych oraz innych przedmiotach związanych z prowadzoną działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni ma zamiar prowadzić całą działalność gospodarczą poprzez przedsiębiorstwo Spółki cywilnej (w przyszłości komandytowej). W tym celu do istniejącej obecnie Spółki cywilnej włączy również przedsiębiorstwo prowadzone przez Nią w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Działalność spółki cywilnej pokrywa się z przedmiotem działalności Wnioskodawczyni - jest to świadczenie usług medycznych. Spółka cywilna będzie wykorzystywała znak słowno-graficzny w prowadzonej działalności gospodarczej w analogiczny sposób jak w indywidualnej działalności Wnioskodawczyni. Do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie wprowadzone autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego, opisane w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotem aportu do Spółki cywilnej będzie autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego. Przedmiotem aportu mogą być wyłącznie prawa majątkowe, a sformułowanie użyte w opisie zdarzenia przyszłego miało charakter skrótu myślowego, albowiem wraz z prawem przechodzi na Spółkę (a w zasadzie do majątku wspólnego wspólników) również substrat materialny w postaci znaku słowno-graficznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni będzie mogła amortyzować autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego od jego wartości rynkowej, zaś odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości będą kosztem uzyskania przychodów.

2. Czy otrzymanie w drodze darowizny od ojca Wnioskodawczyni autorskiego prawa majątkowego do znaku słowno-graficznego będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało po stronie Wnioskodawczyni jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu.

3. Czy w przypadku wprowadzenia w przyszłości autorskiego prawa majątkowego do znaku słowno-graficznego do majątku Spółki cywilnej w formie aportu, wartość początkową autorskiego prawa majątkowego do znaku słowno-graficznego stanowić będzie wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w ramach indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, pomniejszona o dokonane już przez Wnioskodawczynię odpisy amortyzacyjne do dnia wniesienia aportu.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 2. W zakresie pozostałych pytań wydane zostaną odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawczyni, Jej stanowisko wynika wprost z treści przepisów prawa, a mianowicie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej etc. Wyłączenie to nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Autorskie prawo majątkowe do oznaczenia słowno-graficznego zostanie otrzymane w drodze darowizny - ergo zwolnienie znajdzie zastosowanie.

Z kolei art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, dotyczy obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawczyni otrzyma znak towarowy w drodze darowizny, a więc w sposób nieodpłatny, to wskazane przepisy znajdą zastosowanie, a konkretnie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (określanie wartości świadczeń nieodpłatnych).

Nie bez związku z przedmiotową sprawą jest pojęcie "darowizny". Przez "darowiznę" należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1954 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ww. ustawy), darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego - do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić można, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię znaku towarowego, tak jak opisano to w zdarzeniu przyszłym, będzie otrzymaniem darowizny, tj. nieodpłatnie, a więc również nieodpłatnie z punktu widzenia regulacji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do grup podatkowych, w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), to zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że "otrzymanie" (tekst jedn.: nabycie) nastąpi od ojca, a zatem od osoby z I grupy podatkowej.

Podsumowując, Wnioskodawczyni stwierdza, że świadczenie (tekst jedn.: przekazanie znaku towarowego w drodze darowizny) będzie miało nieodpłatny charakter, jego wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenie to zostanie otrzymane od ojca, a więc od osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie w sprawie zastosowania. Tak więc, wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały spełnione.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., Nr ILPB1/415-846/13-6/AP.

W ocenie Wnioskodawczyni, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna nie będzie kreowała jakiegokolwiek rodzaju przychodu po Jej stronie, a więc nie będzie występował przychód do opodatkowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymanie znaku towarowego w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało żadnego innego przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, pod pojęciem nieodpłatnych świadczeń należy rozumieć nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Według art. 11 ust. 2b ww. ustawy, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Przepis art. 21 ust. 20 ww. ustawy stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Przy czym, do pierwszej grupy podatkowej zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205), zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług medycznych. W przyszłości otrzyma od swojego ojca, w drodze darowizny autorskie prawo majątkowe do znaku graficzno-słownego. Strony umowy darowizny określą wartość znaku według wartości rynkowej, zgodnie z wyceną niezależnego podmiotu, który specjalizuje się w wycenie tego rodzaju aktywów.

Zauważyć należy, stosownie do art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1954 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W świetle powyższego, darowizna jest umową jednostronną, na mocy której zobowiązanym do świadczenia jest tylko darczyńca. Darowizna prowadzi przy tym do powiększenia majątku obdarowanego. Zatem, darowizna jest czynnością nieodpłatną, jej istotą jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że otrzymanie znaku graficzno-słownego generować będzie u Wnioskodawczyni przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, zgodnie z ww. art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy wartość tego świadczenia, jako otrzymanego od ojca, czyli osoby (wstępnego) zaliczanej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie będzie zatem po stronie Wnioskodawczyni kreować powstania jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.