1061-IPTPB1.4511.238.2016.1.AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 9 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla indywidualnej działalności gospodarczej, przychodów i kosztów związanych z udziałem w Spółce komandytowej (pytanie Nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 31 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.236.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 31 maja 2016 r. za pośrednictwem platformy ePUAP, a doręczono w dniu 1 czerwca 2016 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 9 czerwca 2016 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 7 czerwca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która będzie wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: "Spółka") w charakterze komandytariusza. Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą. W Spółce będą uczestniczyć inne osoby fizyczne oraz prawne. Spółka będzie prowadzić księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości.

Działalność Spółki może powodować powstawanie różnic kursowych. Spółka i Wnioskodawca zawiadomią naczelnika urzędu skarbowego, właściwego dla rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy, o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Spółka zamierza stosować tę metodę ustalania różnic kursowych przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, a w okresie stosowania tej metody sprawozdania finansowe Spółki będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą, która nie dotyczy uzyskiwania przez Wnioskodawcę przychodów z udziału w zysku Spółki (dalej: "Działalność Indywidualna").

W piśmie z dnia 6 czerwca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, w odniesieniu do działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie, że zamierza prowadzić działalność gospodarczą, w zakresie usług doradczych. Przychody osiągnięte z tej działalności gospodarczej zamierza opodatkować zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym. Dla potrzeb tej działalności gospodarczej będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ww. dokumentacji podatkowej Wnioskodawca zamierza dokumentować zdarzenia gospodarcze związane wyłącznie z działalnością prowadzoną indywidualnie.

Natomiast w odniesieniu do działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca zamierza prowadzić w Spółce komandytowej Wnioskodawca dodał, że siedziba Spółki komandytowej, której będzie wspólnikiem, będzie znajdowała się w Polsce. Wysokość Jego udziału w zysku Spółki komandytowej będzie każdorazowo wynikała z uchwały wspólników. Wnioskodawca zamierza opodatkować przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w Spółce komandytowej, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym.

Spółka komandytowa będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług doradczych, w szczególności doradztwa prawnego i podatkowego.

Różnice kursowe będą powstawać w Spółce komandytowej w ramach normalnej działalności gospodarczej. W szczególności Spółka komandytowa może:

* wystawiać faktury w walucie obcej, które będą regulowane w walucie obcej oraz

* otrzymywać od kontrahentów faktury w walucie obcej i regulować je w walucie obcej.

Spółka komandytowa będzie prowadziła pełną księgowość, zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po dokonaniu przez Spółkę i Wnioskodawcę zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, przychody podatkowe oraz koszty uzyskania przychodów rozpoznawane przez Wnioskodawcę w związku z udziałem w zysku Spółki powinny uwzględniać różnice kursowe ustalone przez Spółkę na podstawie przepisów o rachunkowości.

2. Czy przy obliczaniu limitu określonego w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT (przekroczenie którego skutkuje koniecznością prowadzenia ksiąg rachunkowych), Wnioskodawca powinien uwzględniać również przychody z udziału w zysku Spółki... W konsekwencji, czy w zakresie Działalności Indywidualnej Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nawet jeśli przychody z wykonywania Działalności Indywidualnej (bez uwzględniania przychodów z udziału w zysku Spółki) nie osiągną wartości określonej w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT.

3. Czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla Działalności Indywidualnej, Wnioskodawca powinien uwzględniać przychody oraz koszty uzyskania przychodów związane z uczestnictwem w Spółce.

4. Czy w przypadku nieprowadzenia Działalności Indywidualnej, Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić, odrębnie od Spółki, podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych, w związku z uczestnictwem w Spółce.

5. Czy w zakresie Działalności Indywidualnej Wnioskodawca ma prawo ustalania różnic kursowych na podstawie art. 24c Ustawy o PIT, nawet w przypadku stosowania przez Spółkę metody rachunkowej dla ustalania różnic kursowych (które stanowią przychody podatkowe/koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy rozpoznawane z tytułu udziału zysku Spółki).

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 3. W zakresie pozostałych pytań wydane zostaną odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla Działalności Indywidualnej Wnioskodawca nie powinien uwzględniać przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów z udziału w zysku Spółki.

Zważywszy, że zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: ustawa o PIT, do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zobowiązane są podmioty (w tym osoby fizycznej) wykonujące działalność gospodarczą, to w ewidencji tej nie należy uwzględniać przychodów oraz kosztów, które z wykonywania takiej działalności nie pochodzą.

W konsekwencji, mając na uwadze, że przychody oraz koszty uzyskania przychodów z udziału w zysku Spółki nie pochodzą z działalności gospodarczej Wnioskodawcy wykonywanej w Jego imieniu (działalność gospodarczą we własnym imieniu prowadzi Spółka), przychodów tych oraz kosztów Wnioskodawca nie powinien uwzględniać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla Działalności Indywidualnej.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, np. w interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2015 r., Nr IPPB1/415-1431/14-3/ES) i z dnia 3 kwietnia 2014 r., Nr IPPB1/415-18/14-3/ES);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2014 r., Nr ILPB1/415-478/14-3/AMN) i z dnia 8 kwietnia 2014 r., Nr ILPB1/415- 19/14-5/AP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej #8722; oznacza to działalność zarobkową:

#8210; prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, posiada jednak podmiotowość prawną. W konsekwencji, posiada także własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Stosownie do art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 powyższej ustawy, osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle art. 1 § 2 w związku z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych spółka komandytowa jest handlową spółką osobową i jako taka podlega normom zawartym w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o rachunkowości, przepisy tej ustawy stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Należy zaznaczyć, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nałożony jest na same handlowe spółki osobowe. Spółki te bowiem w obrocie prawnym występują jako podmiot prawa gospodarczego. Na podstawie ww. ksiąg ustalony będzie dochód samej spółki jako takiej, przy czym dochód ten podlegał będzie opodatkowaniu u wspólnika spółki, stosownie do jego udziału w spółce, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto zauważyć należy, ze przepis art. 24a ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy. Przywołane w tych przepisach regulacje odnoszą się m.in. do osób fizycznych prowadzących indywidualnie działalność gospodarczą, a nie do osób uzyskujących przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej, która to dla celów podatkowych zobowiązana jest prowadzić księgi rachunkowe. W związku z tym, dla ustalenia dochodu (straty) z działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie należy wziąć pod uwagę wyłącznie przychody i koszty ich uzyskania związane z tą właśnie działalnością.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zostać wspólnikiem Spółki komandytowej. Spółka będzie prowadzić księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości. Niezależnie od tego Wnioskodawca może podjąć prowadzenie działalności gospodarczej indywidualnie. Dla potrzeb tej działalności gospodarczej będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której zamierza dokumentować zdarzenia gospodarcze związane wyłącznie z działalnością prowadzoną indywidualnie.

W świetle powołanych wyżej przepisów Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą indywidualnie lub w formie spółki osobowej. Przy czym w obrocie prawnym spółka osobowa, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, stanowi odrębny podmiot gospodarczy od firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnie Każdy z tych podmiotów obowiązany jest prowadzić dla celów prowadzonej działalności gospodarczej księgi podatkowe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie powinien uwzględniać przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z uczestnictwem w Spółce komandytowej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.