1061-IPTPB1.4511.142.2016.2.AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzacji prawa autorskiego do znaku słowno-graficznego nabytego w drodze umowy darowizny oraz ustalenia wartości początkowej tego znaku - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.142.2016.1.AG, 1061-IPTPB1.4511.249.2016.1.AG, IPTPB1.4511.250.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 kwietnia 2016 r., a doręczono w dniu 4 maja 2016 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 16 maja 2016 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 10 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą oraz jest wspólnikiem Spółki cywilnej. W przyszłości otrzyma Ona od swojego ojca w formie darowizny (tekst jedn.: w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku darczyńcy) autorskie prawo majątkowe do znaku graficzno-słownego (zwanego dalej "znakiem"), które można wykorzystać do oznaczenia punktów świadczenia usług przez Wnioskodawczynię. Strony umowy darowizny określą wartość znaku według wartości rynkowej, zgodnie z wyceną niezależnego podmiotu, który specjalizuje się w wycenie tego rodzaju aktywów.

Otrzymany w formie darowizny znak, Wnioskodawczyni wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, według wartości wynikającej z umowy darowizny i będzie wykorzystywała go do celów związanych z prowadzoną indywidualnie działalnością gospodarczą przez okres dłuższy niż rok, tj. będzie się nim sama posługiwała, odpłatnie użyczała w formie licencji. Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawczyni nie wyklucza, że w przyszłości całość Jej bieżącej działalności gospodarczej będzie obsługiwana przez Spółkę cywilną, która przekształci się w tym celu w Spółkę komandytową. Wnioskodawczyni przed przekształceniem Spółki cywilnej nie wyklucza możliwości wprowadzenia znaku do majątku Spółki cywilnej poprzez jego aport. Jednak operacja ta będzie miała miejsce na pewno po okresie częściowej amortyzacji znaku w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 10 maja 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług medycznych. Przychód z działalności opodatkowany jest według 19% liniowej stawki podatku dochodowego. Znak słowno-graficzny wykorzystywany będzie do oznaczania przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, a w szczególności poprzez umieszczenie go na froncie budynku, w którym świadczone są usługi medyczne, na dokumentach firmowych oraz innych przedmiotach związanych z prowadzoną działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni ma zamiar prowadzić całą działalność gospodarczą poprzez przedsiębiorstwo Spółki cywilnej (w przyszłości komandytowej). W tym celu do istniejącej obecnie Spółki cywilnej włączy również przedsiębiorstwo prowadzone przez Nią w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Działalność spółki cywilnej pokrywa się z przedmiotem działalności Wnioskodawczyni - jest to świadczenie usług medycznych. Spółka cywilna będzie wykorzystywała znak słowno-graficzny w prowadzonej działalności gospodarczej w analogiczny sposób jak w indywidualnej działalności Wnioskodawczyni. Do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie wprowadzone autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego, opisane w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotem aportu do Spółki cywilnej będzie autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego. Przedmiotem aportu mogą być wyłącznie prawa majątkowe, a sformułowanie użyte w opisie zdarzenia przyszłego miało charakter skrótu myślowego, albowiem wraz z prawem przechodzi na Spółkę (a w zasadzie do majątku wspólnego wspólników) również substrat materialny w postaci znaku słowno-graficznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni będzie mogła amortyzować autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego od jego wartości rynkowej, zaś odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości będą kosztem uzyskania przychodów.

2. Czy otrzymanie w drodze darowizny od ojca Wnioskodawczyni autorskiego prawa majątkowego do znaku słowno-graficznego będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało po stronie Wnioskodawczyni jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu.

3. Czy w przypadku wprowadzenia w przyszłości autorskiego prawa majątkowego do znaku słowno-graficznego do majątku Spółki cywilnej w formie aportu, wartość początkową autorskiego prawa majątkowego do znaku słowno-graficznego stanowić będzie wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w ramach indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, pomniejszona o dokonane już przez Wnioskodawczynię odpisy amortyzacyjne do dnia wniesienia aportu.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 1. W zakresie pozostałych pytań wydane zostaną odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie Ona mogła amortyzować autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego od jego wartości rynkowej, zaś odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości będą kosztem uzyskania przychodów. Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawczyni, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna będzie zwolniona z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie kreowała po Jej stronie jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu. Nie będzie także zobowiązana do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym.

Finalnie należy uznać, że w przypadku wniesienia w przyszłości autorskiego prawa majątkowego do Spółki cywilnej w formie aportu, wartością początkową tego prawa w Spółce cywilnej (dla celów dokonywania amortyzacji) będzie wartość tego prawa wykazana w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni, pomniejszona o dokonane przez Wnioskodawczynię odpisy amortyzacyjne, do dnia wniesienia aportu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają m.in., z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) oraz wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji). umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki: zostały nabyte, nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania przekracza rok i są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 cyt. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, wydatki na nabycie których powinny być rozpoznawane jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne, nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii i tym samym nie podlegają amortyzacji.

Należy uznać, że autorskie prawo majątkowe do oznaczenia słowno-graficznego mieści się w katalogu wartości niematerialnych i prawnych, od których można dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto, odnosząc się do zawartych w omawianej ustawie przepisów o amortyzacji, Wnioskodawczyni zauważa, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji: wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym, status wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a -22b ww. ustawy).

Odnosząc się do powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, może Ona dokonywać amortyzacji od wartości rynkowej autorskiego prawa majątkowego do oznaczenia słowno-graficznego. Stosownie bowiem do treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Skoro w ten właśnie sposób (zgodny z wolą ustawodawcy) ustalono wartość znaku towarowego przekazywanego w formie darowizny, to ta właśnie wartość stanowić będzie podstawę dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kolejną kwestią wymagającą wyjaśnienia jest to, czy odpisy amortyzacyjne będą w niniejszym zdarzeniu przyszłym stanowiły koszt uzyskania przychodu. Odpowiedź w tym przypadku jest twierdząca, bowiem zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. W ocenie Wnioskodawczyni, warunki te zostały spełnione, co uzasadniono już powyżej. Zasadnym jest zatem, by odpisy amortyzacyjne od autorskiego prawa majątkowego zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

#8210;o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Stosownie bowiem do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

#8210;o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii, tym samym nie podlegają amortyzacji.

Przepis art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawa, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 666, z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 powołanej ustawy).

Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

* autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz

* wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Stosownie bowiem do art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (...).

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług medycznych. W przyszłości otrzyma od swojego ojca, w drodze darowizny autorskie prawo majątkowe do znaku graficzno-słownego. Strony umowy darowizny określą wartość znaku według wartości rynkowej, zgodnie z wyceną niezależnego podmiotu, który specjalizuje się w wycenie tego rodzaju aktywów. Znak ten wykorzystywany będzie do oznaczania przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, a w szczególności poprzez umieszczenie go na froncie budynku, w którym świadczone są usługi medyczne, na dokumentach firmowych oraz innych przedmiotach związanych z prowadzoną działalność gospodarczą. Przedmiotowy znak graficzno-słowny zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawczynię dla potrzeb ww. działalności, według wartości wynikającej z umowy darowizny.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni będzie mogła amortyzować autorskie prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego, otrzymanego od ojca w drodze darowizny, przyjmując za wartość początkową tej wartości niematerialnej i prawnej jej wartość rynkową, a odpisy amortyzacyjne naliczane od tak ustalonej wartości początkowej znaku zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.