1061-IPTPB1.4511.114.2016.2.AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wyprzedaży przedmiotów z prywatnej kolekcji - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.114.2016.1.AG, 1061-IPTPB1.4511.360.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 25 kwietnia 2016 r., a doręczono w dniu 27 kwietnia 2016 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 4 maja 2016 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 2 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca pracuje w Uniwersytecie..... Wewnętrzne przepisy Uniwersytetu nie pozwalają Mu na łączenie pracy uniwersyteckiej z działalnością gospodarczą. We wrześniu 2015 r. dowiedział się, że z końcem roku akademickiego 2015/2016 straci pracę w Uniwersytecie. Liczy się z tym, że 50-ciolatek łatwo nie znajdzie nowej pracy. Zaistniała sytuacja zmusza Wnioskodawcę do gromadzenia środków pieniężnych w celu zabezpieczenia Jego przyszłości i przyszłości Jego rodziny.

Wnioskodawca jest kolekcjonerem "chomikiem". Całe życie zbierał różne rzeczy: od aparatów fotograficznych począwszy, poprzez zegarki, długopisy, książki, itp., na szklanych kuflach kończąc. O każdy element kolekcji dbał, dlatego też większość elementów mimo upływu 20-30 lat od zakupu wygląda jak nowa lub nieużywana (trudno jest bowiem używać ciągle, np. 500 kufli do piwa, czy 150 zegarków).

Wnioskodawca jest zmuszony wysprzedać jakąś część swojej kolekcji. Elementy kolekcji były zbierane latami (od czasów szkoły średniej do jakiś dwóch lat temu). Elementy kolekcji są różne - każdy element jest inny - nie powinno być dwóch takich samych rzeczy. Zdecydowaną większość kolekcji kupował Wnioskodawca albo najbliżsi członkowie Jego rodziny (aczkolwiek sporadycznie część książek, czy kufli przywoziły Mu osoby trzecie). Ponieważ, prawie 100% Jego kolekcji to przedmioty pochodzące sprzed wielu, wielu lat, w czasie porządków, przeprowadzek, stare dowody ich zakupu zostały zwyczajnie wyrzucone. Wnioskodawca dysponuje natomiast zdjęciami dużych części swojej kolekcji. Zdecydowana większość elementów tej kolekcji była kupowana za duże pieniądze (np. rosyjskie zegarki, czy aparaty fotograficzne), teraz wielokrotnie straciły na wartości. Wnioskodawca pamięta, że np. szwajcarski zegarek.... kosztował równowartość nowego motocykla....., a teraz można go sprzedać za najwyżej kilkaset złotych, czyli bardzo dużo poniżej pierwotnej wartości.

W grudniu 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął poprzez portal...., wyprzedaż kolekcji zegarków. Do dnia dzisiejszego sprzedał 10 pudełek starych samolotów do sklejania i 50 zegarków (z kolekcji liczącej ok. 200 sztuk), za kwotę łączną ok. 6 000 zł (czyli cena jednostkowa starego zegarka wyniosła ok. 100 zł). Z rozeznania na portalach kolekcjonerskich Wnioskodawca wie, że zdecydowana większość elementów kolekcji zostanie sprzedana za marne pieniądze, nie wie, czy jakiś przedmiot przekroczy kwotę 1 000 zł.

Wnioskodawca nie prowadził, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności handlowej. Zamierza jednak wysprzedać część swojej kolekcji. Nie ma czasu i nie zamierza wysprzedawać kolekcji "na bazarach", a jedynie za pomocą portali internetowych. W związku z tym, że za pomocą portalu.... nie istnieje możliwość wysprzedania wszystkiego w krótkim czasie, logicznym jest, że wyprzedaż kolekcji może zabrać wiele miesięcy. Cechą charakterystyczną portali aukcyjnych jest bowiem ponowne wystawianie niesprzedanych elementów, czyli czasami jeden i ten sam element wystawia się na aukcjach wiele, wiele razy, do czasu, gdy trafi się na daną rzecz "amator". Wnioskodawca nie ma jednak zamiaru prowadzić wyprzedaży w nieskończoność - zamierza zakończyć ją w momencie, gdy sprzeda ostatni przeznaczony do sprzedaży element (część książek, czy np. rzeczy, które darzy sentymentem nie sprzeda za żadne pieniądze.)

W piśmie z dnia 29 kwietnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w dniu 10 lutego 2016 r. otrzymał pismo Rektora Uniwersytetu..... wypowiadające Mu stosunek pracy z dniem 1 października 2016 r. (od tego dnia będzie bezrobotnym). Pogorszenie sytuacji finansowej Jego rodziny stało się więc faktem. W związku z tym jest zmuszony do wyprzedaży całości lub znacznej części swoich kolekcji.

Z rozeznania na forach kolekcjonerskich Wnioskodawca wie, że nie istnieje możliwość sprzedaży całych kolekcji, gdyż żaden kolekcjoner nie kupi całości ze względu na zbyt duże koszty oraz ze względu na to, że część przedmiotów (które są elementami kolekcji) zwyczajnie by się zdublowała.

Kolekcje Wnioskodawcy liczą:

* książki, przewodniki, czasopisma, mapy - około 1 000 - 1 500 woluminów,

* stare aparaty fotograficzne, obiektywy i akcesoria do nich - około 500 sztuk,

* zegarki - ok. 200 sztuk,

* radia, discmeny i walkmeny - około 50 sztuk,

* płyty CD i płyty winylowe - około 500 sztuk,

* pióra wieczne i długopisy - około 300 sztuk,

* sygnowane kufle i pokale - około 400 sztuk.

Wnioskodawca wskazał, że każdy z elementów kolekcji jest inny. Ze względu na rozmiary kolekcji może się jednak zdarzyć incydentalny przypadek, że, np. dwie płyty będą takie same.

Są jeszcze inne kolekcje, ale do ich wyzbycia zmusiłaby Wnioskodawcę jedynie extra - ekstremalna sytuacja życiowa (stanowią zbyt wielką wartość rodzinno - sentymentalną).

Zdecydowaną większość kolekcji Wnioskodawca przechowuje w miejscu zamieszkania (mieszkanie i piwnica), część kolekcji, ze względu na brak miejsca, w mieszkaniu leciwych już rodziców.

Wszystkie elementy kolekcji zostały nabyte przed wrześniem 2013 r., czyli do czasu, gdy nastąpiły pierwsze symptomy tego, że Wnioskodawca może utracić pracę w Uniwersytecie.......

Wnioskodawca dodał, że swojej działalności kolekcjonerskiej nie traktował nigdy jako tzw. lokaty kapitału, lecz jako hobby (niektórzy traktowali Go niekiedy nawet jako nieszkodliwego wariata i określali mianem "chomika"). Nabywanie, i posiadanie przedmiotowych ruchomości, nigdy nie było powiązane z prowadzeniem przez Wnioskodawcę jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Jego zamiarem było zgromadzenie jak największych i jak najokazalszych kolekcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może dalej prowadzić wyprzedaż swoich kolekcji, za pośrednictwem portali aukcyjnych, bez posądzenia, że prowadzi działalność handlową, jak długo może prowadzić taką wyprzedaż, czy istnieją jakieś ograniczenia prowadzenia tej wyprzedaży... (Jeżeli powinien takiej wyprzedaży zaniechać, to w jaki sposób wysprzedać elementy kolekcji by być w zgodzie z prawem)#61503;

2. Czy od takiej wyprzedaży Wnioskodawca powinien odprowadzać jakieś podatki (jeżeli tak, to jakie i w jakiej wysokości), czy istnieje jakaś granica kwoty jaką uzyska z wyprzedaży kolekcji, od której należy zapłacić podatek.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przeformułował ww. pytania. Wskazał przy tym, że oczekuje odpowiedzi wyłącznie na pytanie o następującej treści:

Czy w opisanym stanie faktycznym wyprzedaż kolekcji za pomocą portali internetowych będzie stanowiła dla Wnioskodawcy czynność podlegającą podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, wyprzedaż Jego kolekcji, w sposób wskazany powyżej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (swój osąd opiera m.in. na wyroku WSA w Białymstoku o sygn. akt I SA/Bk 250/14).

W opisanym stanie faktycznym nie powstanie przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - dalej: "u.p.d.o.f.". Zbycie ruchomości nastąpi bowiem najwcześniej po upływie dwóch lat od nabycia ostatniej z nich. Nadto, zbycie nie będzie następowało w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie innych rzeczy (w tym rzeczy ruchomych) stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie i nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Kwestią istotną dla zakwalifikowania planowanych przeze Wnioskodawcę przychodów do odpowiedniego źródła przychodów jest ocena, czy sprzedaż Jego kolekcji będzie nosiła znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze - dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie - działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie - działalnością wykonywaną w sposób ciągły.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania określonych działań do działalności gospodarczej należy ocenić zamiar, okoliczności i cel tych działań.

W ocenie Wnioskodawcy, zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. W świetle powyższego dla oceny, czy działania, których dotyczy Jego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dokonywane będą w ramach działalności gospodarczej, czy poza tą działalnością, znaczenie ma jedynie okoliczność, czy w świetle okoliczności stanu faktycznego, zgodnie z zamiarem wysprzedaży kolekcji, ta sprzedaż stanowi działanie incydentalne - jednorazowe, polegające na wyzbyciu się posiadanych już przedmiotów, czy raczej stanowi ciągłe, profesjonalnie zorganizowane działanie handlarza a więc podmiotu prowadzącego handlową działalność gospodarczą - nabywającego w ramach swojej działalności przedmioty w celu ich dalszej odsprzedaży i następnie sprzedającego je.

W ocenie Wnioskodawcy wyzbycie się kolekcji winno być traktowane jako jeden, jednorazowy i incydentalny akt - nawet, jeśli zostanie on podzielony.

Ocenę tę Wnioskodawca opiera na następujących przesłankach:

1. Istotne znaczenie ma przyczyna wyprzedaży kolekcji Wnioskodawcy. W Jego sytuacji zbycie kolekcji nie ma charakteru czynności uprzednio planowanej (nie było planowane ani w dacie nabywania pierwszych przedmiotów, ani później w toku powiększania posiadanych już kolekcji). Przyczyna zamiaru zbycia kolekcji zaistniała w istocie przypadkowo, jest nią pogorszenie się sytuacji finansowej Wnioskodawcy w wyniku wręczenia Mu w dniu 10 lutego 2016 r. wymówienia pracy. Gdyby nie strach (pierwsze symptomy zaistniały we wrześniu 2013 r.) przed stratą wykonywanej przez 20 lat pracy w Uniwersytecie...... (która w dniu 10 lutego 2016 r. de facto stała się faktem), nie rozważałby sprzedaży jakiejkolwiek części kolekcji - swoje kolekcje powiększałby dalej. Wszystkie przedmioty należące do Jego kolekcji były nabywane w ramach zarządu prywatnym majątkiem, bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży.

2. W sprawie podobnej, WSA w Białymstoku sygn. akt I SA/Bk 250/14 stwierdził, że " (...) przy ocenie charakteru sprzedaży zgromadzonej przez Skarżącego kolekcji nie może decydować liczba i zakres transakcji. (...) Cecha stałości nie wynika bowiem z samej liczby zbywanych przedmiotów, ale ciągłego dokonywania określonych czynności. Tymczasem działania Skarżącego wiążą się ze sprzedażą określonej liczby przedmiotów wchodzących w skład kolekcji. Jest to zatem w istocie sprzedaż jednorazowa poszczególnych przedmiotów i wyzbycie się ich z osobistego majątku. Jej przebieg zależy od możliwości sprzedaży kolekcji, a nie jest wynikiem planowego charakteru działań i woli ich realizacji w sposób ciągły. Działania te ustaną bowiem wraz ze zbyciem całej kolekcji. Błędem jest też doszukiwanie się elementów profesjonalizmu i zorganizowania w możliwości podejmowania przez Skarżącego takich działań, jak sprzedaż za pośrednictwem portali oraz aukcji internetowych. Takie zachowania, niewątpliwie nie wykraczają poza normalny zarząd własnymi sprawami majątkowymi, są powszechnie uznawane za "zwykły" sposób sprzedaży zbędnych przedmiotów. Mając na uwadze charakter przedmiotów, które mają podlegać zbyciu, także korzystanie z galerii i giełd staroci nie czyni działań Skarżącego działalnością zawodowego handlowca. Konieczność pakowania przedmiotów i ich wysyłki jest zaś wyłącznie konsekwencją zawierania transakcji na odległość, a nie charakteru prowadzonej działalności".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego......, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.