0461-ITPP3.4512.758.2016.2.AB - Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2016 r. (data wpływu 16 listopada 2016 r.), uzupełnionym w dniu 10 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, planuje sprzedać w trybie przetargu nieograniczonego nieruchomość gruntową zabudowaną, położoną w... przy ul. N...., oznaczoną geodezyjnie jako działka nr 59 o pow. 0,0856 ha, dla której Sąd Rejonowy w R. prowadzi księgę wieczystą.... Nieruchomość posiada zabudowę sprzed II wojny światowej. Gmina nabyła przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji komunalizacyjnej Urzędu Wojewódzkiego z dnia 29 czerwca 1993 r.

Pomimo, iż Gmina była właścicielem nieruchomości, od 1946 r. bez tytułu prawnego z nieruchomości korzystała Gminna Spółdzielnia "...." w...., m.in. wynajmując nieruchomość z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej.

Spółdzielnia pozwem z dnia 28 maja 2013 r. wniosła do Sądu Rejonowego o przeniesienie na jej rzecz ww. nieruchomości. Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2014 r. Sąd oddalił powództwo. W apelacji wniesionej przez Spółdzielnię, Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 10 września 2015 r. oddalił apelację. W dniu 31 grudnia 2015 r. protokołem zdawczo-odbiorczym Spółdzielnia przekazała przedmiotową nieruchomość Gminie. Od 1 stycznia 2016 r. Gmina wynajmuje nieruchomość z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość oznaczona geodezyjnie jako działka nr 59 zabudowana jest czterema budynkami-handlowo usługowymi i trzema budynkami niemieszkalnymi. Wnioskodawca nigdy nie poniósł żadnych nakładów na remont ani ulepszenie budynków w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana przez Gminę sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej w trybie przetargu nieograniczonego będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej oznaczonej jako działka nr 59 w trybie przetargu nieograniczonego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynność ta jest bowiem objęta zwolnieniem przedmiotowym zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.). Zgodnie z brzmieniem tego artykułu zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Według Wnioskodawcy, przedmiotowa nieruchomość już wcześniej była zasiedlona, pozostając przez wiele lat we władaniu Gminnej Spółdzielni "...". Ponadto również w chwili obecnej nieruchomość ta jest przedmiotem najmu.

Należy również wskazać, że w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego dostawa działki zabudowanej, o której mowa we wniosku, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Budynek będący przedmiotem przyszłej dostawy był bowiem - jak wynika z treści wniosku - przedmiotem najmu, tj. przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Ewentualnie wobec uznania, że dostawa przedmiotowej nieruchomości dokonywana jest jednak w ramach pierwszego zasiedlenia, zdaniem Wnioskodawcy będzie ona zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z konstrukcji ustawy o podatku od towarów i usług wynika bowiem, że jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 konieczna jest weryfikacja, czy daną czynność nie podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

W przedmiotowej sytuacji, przesłanki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, są spełnione. Należy bowiem zauważyć, że z wniosku nie wynika, aby w stosunku do tych nieruchomości przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z tych też względów, planowana dostawa - jak wskazano - podlegałaby zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W myśl zapisów art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że planowana przez Gminę dostawa budynków posadowionych na działce nr 59 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Z treści wniosku wynika bowiem, że «"przedmiotowa nieruchomość była już zasiedlona, pozostając przez wiele lat we władaniu Gminnej Spółdzielni "..."» oraz była wynajmowana, co wskazuje, że planowana dostawa nieruchomości nastąpi po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Jednocześnie - jak wskazano w treści wniosku - Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie nieruchomości. W konsekwencji, biorąc pod uwagę treść art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntu również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Końcowo należy zaznaczyć, że analiza przepisów ustawy - Prawo budowlane nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, stanowią budynki w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.